Ολυμπιακός: Από θύτης, θύμα

• Η άμυνα από ατσάλι έγινε βούτυρο
• Δεν το τελείωσαν νωρίς και δημιουργήθηκε εκνευρισμός
• Η ανάλυση της τελευταίας άμυνας
• Δεν χρειάζεται μηδενισμός

Η χθεσινή ήττα στη Λυών δεν ξέρω αν δημιούργησε πιο έντονα το αίσθημα του θυμού ή της στεναχώριας. Ο Ολυμπιακός για κάποιον ακατανόητο λόγο έχασε ένα παιχνίδι το οποίο έμοιαζε να είχε αγκαλιάσει σφιχτά. Φτάσαμε μέσα Δεκεμβρίου και θυμόμασταν την ήττα από τη Βαλένθια που είχε γίνει τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη. Ε, στη συνέχεια της σεζόν θα θυμόμαστε αυτή από την Βιλερμπάν με την ελπίδα να μην έχει στοιχίσει βαθμολογικά.

Το πάθημα με την Βαλένθια πάντως δεν έγινε μάθημα ή αν έγινε δεν μπήκε στο μεδούλι των παικτών και απλά το έκαναν «παπαγαλία». Για μία ακόμη φορά οι Πειραιώτες απώλεσαν διαφορά ασφαλείας (αν μπορεί να υπάρξει τέτοια στην Euroleague) που είχαν βαθιά στη διάρκειά του ματς. Από την άλλη είναι μία πρόσθετη τρανή επιβεβαίωση πως δεν υπάρχει κακή ομάδα στη διοργάνωση. Το γράφουμε, το φωνάζουμε. Το χειρότερο όμως είναι πως το λένε και οι παίκτες και οι προπονητές όμως από το ένα αφτί μπαίνει κι από το άλλο βγαίνει.

• Βεζένκοβ: «Χάσαμε το μυαλό μας σε άμυνα και επίθεση, πονά αυτή η ήττα»
• Η βαθμολογία της Euroleague: Στο 9-5 ο Ολυμπιακός αλλά παραμένει σταθερά στην τετράδα

Ο Ολυμπιακός λοιπόν γεύτηκε την άλλη όψη της ανατροπής και από θύτης έγινε θύμα. Από την ομάδα που έμενε ψύχραιμη και αντιδρούσε σωστά και «γύρναγε» τα ματς, έγινε αυτή η οποία τα υπέστη όλα αυτά.

Και φυσικά υπάρχουν αιτίες...

Η άμυνα από ατσάλι έγινε βούτυρο

Ο Ολυμπιακός για 24 λεπτά είχε στριμώξει στα σχοινιά την Βιλερμπάν και δεν της χάρισε το παραμικρό. Ούτε μία κατοχή. Η αμυντική του λειτουργία ήταν παροιμιώδης και η ένταση που έβαζαν στο παρκέ θύμιζε παιχνίδι playoffs.

Τρομερή πίεση πάνω στην μπάλα, σωστές αποφάσεις από Φαλ και Μπολομπόι και φοβερή λειτουργία των περιστροφών όταν κάποιος αντίπαλος δημιουργούσε ρήγμα. Επίσης έπαιρναν άριστα στην άμυνα «β' ζώνης», δηλαδή στην άμυνα του ψηλού της weak side που ερχόταν με ένα βήμα κι άλμα και έκοβε (ή αλλοίωνε) το σουτ κοντά στο καλάθι. Ειδικά ο Μπολομπόι το έκανε τρομερά.

Από τα μισά της τρίτης περιόδου «κατέβασαν» κουρτίνες και η «ατσάλινη» άμυνα έγινε βούτυρο. Οι παίκτες έγιναν soft, σταμάτησαν να θυσιάζουν το κορμί τους και φυσικά δεν αντέδρασαν στις αλλαγές της τακτικής της Βιλερμπάν. Οι Γάλλοι μείωσαν το pick 'n' roll το οποίο δεν τους έδινε πολλά και πήγαν σε πολλά σκριν μακριά από την μπάλα. Σε αυτά τα σκριν ο παίκτης του Ολυμπιακού που τα «έτρωγε» βρισκόταν σε απόσταση 1-2 μέτρων από τον παίκτη που έβγαινε.

Οι γηπεδούχοι σε δύο περιπτώσεις βρήκαν διαδοχικά σουτ από τα 6.75. Την πρώτη φορά ευστόχησαν σε 3 σερί και το 35-54 έγινε 44-54 και τη δεύτερη φορά σε δύο σερί και το 50-61 έγινε 56-61.

Δεν το τελείωσαν νωρίς και δημιουργήθηκε εκνευρισμός

Το μεγάλο λάθος των «ερυθρόλευκων» ήταν ότι δεν τελείωσαν το παιχνίδι όταν μπορούσαν. Απαράδεκτο για μία τόσο έμπειρη ομάδα. Ξαφνικά όπως ακριβώς και στο ματς με τη Βαλένθια, όλοι απέκτησαν διάθεση να σκοράρουν, να γεμίσουν τη στατιστική τους. Το ματς από μάχη μετατράπηκε σε «έλα μωρέ θα βάλω δύο σουτάκια και θα το καθαρίσω. Δεν γίνεται να τα βάλουν κι όλα οι άλλοι».

Αμ δε. Ο Ολυμπιακός άφησε την Βιλερμπάν να πιστέψει στην ανατροπή. Αντί να της... κόψει τα πόδια, της έδωσε ελπίδες και αυτό είναι απαγορευτικό για μία ομάδα που αποκτά ρυθμό από το τρίποντο.

Οσο πλησίαζαν οι γηπεδούχοι τόσο μεγαλύτερος εκνευρισμός δημιουργούνταν στους παίκτες του Μπαρτζώκα. Οι κακές αποφάσεις στην επίθεση διαδέχονταν η μία την άλλη. Ακατανόητα μακρινά σουτ του Λαρεντζάκη, τρεις σερί επιθέσεις του Γουόκαπ με τις δύο να είναι επιλογές μακριά από το ρεπερτόριό του, λόμπα πάσα απέναντι στον Γιουσουφά Φαλ των 220 εκατοστών.

Πολλά εύσημα αξίζουν στον Καουντί. Οχι για τους 14 πόντους,, αλλά γιατί ο αρχηγός της Βιλερμπάν έπαιξε στην τελευταία περίοδο καταπληκτική άμυνα πάνω στον Βεζένκοβ και δεν του έδωσε τίποτα

Η ανάλυση της τελευταίας άμυνας

Οι παίκτες και οι προπονητές αποφασίζουν σε κλάσματα δευτερολέπτων. Εμείς κρίνουμε αυτές τις αποφάσεις αφού έχουν γίνει. Αυτή είναι μία σημαντική διαφορά την οποία αξίζει να την έχουμε κατά νου.

Το μπάσκετ είναι παιχνίδι λαθών. Αν δεν γινόντουσαν λάθη τα ματς θα τελείωναν 190-189. Να πω την άποψή μου για την τελευταία άμυνα ξεκινώντας από την προτελευταία.

Ο ΝτεΚολό σημάδεψε (όπως κάνουν όλοι οι αντίπαλοι) τον Βεζένκοβ παίζοντας pick 'n' roll με το «4» για να τον πάρει στην αλλαγή και να εκμεταλλευτεί την αδυναμία του Σάσα στην άμυνα «1on1». Πολύ σωστά το κορυφαίο «τεσσάρι» της Euroleague (κι ας υποστηρίζει ό,τι θέλει η Μπαρτσελόνα) χρησιμοποίησε το ομαδικό φάουλ που υπήρχε. Αν δεν το έκανε θα τον κράζαμε γιατί δεν το χρησιμοποίησε. Όποιος αναφέρεται στο χρόνο που άφησε, κάνει λάθος.

Amine Noua AT THE BUZZER gives the win to @LDLCASVEL💥#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/W41TzGGSL0

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 15, 2022

Στην τελευταία άμυνα ο Παπανικολάου παίζει καθαρή και εξαιρετική άμυνα τον ΝτεΚολό. Δεν του έχει δώσει τίποτα, δεν τον έχει κερδίσει καθόλου ο Γάλλος για να δημιουργήσει προϋπόθεση για καλό σουτ και μένουν 3''. Στην καλύτερη θα έκανε ένα σουτ εκτός ισορροπίας από τον αριστερό διάδρομο.

Ο Βεζένκοβ αφήνει τον Νουά και πάει να κάνει jump to the ball, δηλαδή να κάνει ένα βήμα από τη δυνατή πλευρά της άμυνας, να βάλει την αμφιβολία στον παίκτη με τη μπάλα (σουτ ή πάσα) και να γυρίσει πίσω στον παίκτη του. Ο Σάσα προφανώς σκεπτόμενος τον λίγο χρόνο δε γύρισε πίσω και άφησε τον Νουά ανενόχλητο. Θεωρώ πως προτίμησε να μην σουτάρει ο ΝτεΚολό και να σουτάρει οποιοσδήποτε άλλος.

Ειλικρινά με ήρεμη σκέψη πρόκειται για σωστή και λανθασμένη απόφαση ταυτόχρονα. Σωστή γιατί καλύτερα να σουτάρει ο Νουά και όχι ο ΝτεΚολό (δεν το συζητάμε αυτό). Λάθος γιατί ο ΝτεΚολό δεν έχει κερδίσει τον «Παπ» και άθελά του ο Βεζένκοβ, του δίνει τη λύση της πάσας.

Επαναλαμβάνω πως οι αποφάσεις παίρνονται σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Η λύση την οποία σκέφτηκα κι εγώ για να είμαι ειλικρινής να μπει ο Μπολομπόι στο τέλος και να παίξει μαζί με τον Φαλ δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν σωστή. Ως σκέψη είναι λογική, αλλά ο Μπολομπόι αν παρατηρήσετε όλη τη σεζόν όσο καλός αμυντικός είναι ψηλά τόσο κακός είναι χαμηλά αφού όταν βάζει την μπάλα στο παρκέ ο αντίπαλος κάνει φάουλ με μεγάλη ευκολία. Ο Μπαρτζώκας που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τους παίκτες του προφανώς και για κάποιο λόγο δεν έκανε την συγκεκριμένη αλλαγή.

Δεν χρειάζεται μηδενισμός

Συμπερασματικά μιλώντας χάθηκε τεράστια ευκαιρία για ένα «διπλό» μεγαλύτερης σταθεροποίησης στην «τετράδα» της βαθμολογίας. Η ήττα αυτή έφερε μαζί ως συνήθως και το χούι του μηδενισμού. Ο Μπαρτζώκας όταν ρίχνει τις 30άρες είναι κράμα Φιλ Τζάκσον και Γκρεγκ Πόποβιτς, όταν χάνει είναι «άσχετος και δεν κάνει».

Ο Βεζένκοβ όταν κάνει τα double double είναι σε τροχιά MVP, αλλά ένα λάθος του τον μετατρέπει σε «απλά κωλόφαρδο που μέχρι τώρα τα έβαζε όλα». Μπορώ να αναφέρω αμέτρητους μειωτικούς χαρακτηρισμούς, αλλά δεν υπάρχει λόγος γιατί δεν ισχύουν στο παραμικρό.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι μία σπουδαία ομάδα με έναν καταπληκτικό προπονητή και παικταράδες οι οποίοι έχουν ταλέντο, ικανότητες, εμπειρία και σωστή νοοτροπία. Η συγκεκριμένη ομάδα θα πάει μακριά, αλλά το πόσο μακριά εξαρτάται κι από την τύχη. Σίγουρα όμως δεν της αξίζουν τέτοιες ήττες, τέτοιες «αυτοχειρίες». Να χάσει γιατί δεν παίζει καλά και ο αντίπαλος είναι καλύτερος, είναι νορμάλ. Να χάσει ενώ έχει προβάδισμα 21 πόντων στα μισά της τρίτης περιόδου είναι απαράδεκτο και εκεί δεν χρειάζεται τύχη, καθαρό μυαλό χρειάζεται.

ΥΓ: Κακό ότι αργεί το επόμενο παιχνίδι και θα «βράζουν» στο ζουμί τους για μέρες. Δεν χωνεύεται εύκολα αυτή η ήττα κι αν ο κόσμος στεναχωρήθηκε 10, αυτοί στεναχωρήθηκαν 11. Χρειαζόταν ένα ματς πρωταθλήματος τώρα αντί για την ξεπερασμένη ιδέα του All Star Game (γενικά ξεπερασμένη, όχι το ελληνικό)

ΥΓ 2: Οι επιλογές των προπονητών παίρνονται για κάποιον λόγο. Δεν γίνεται εμείς να ξέρουμε καλύτερα από αυτούς. Το «Κάνααν αντί Λάρι» το λέμε (κι εγώ το σκέφτηκα) τώρα που χάθηκε το ματς γιατί αν δεν είχε βάλει το τρίποντο ο Νουά θα μιλάγαμε για την τρέλα του Λαρεντζάκη στο τρίποντο με το ένα πόδι ή την τρομερή σταυρωτή που έκανε στον αιφνιδιασμό και σκόραρε το καλάθι της νίκης.