Ένα ηλεκτροσόκ άμεσα, κανείς δεν θυμάται πλέον το 3/3 στην Ισπανία!

Θυμάστε τι γραφόταν και λεγόταν στον πρώτο αγωνιστικό μήνα της Euroleague, όταν οι «ερυθρόλευκοι» ήταν μακράν η ομάδα με τον καλύτερο ρυθμό και τους πιο αποτελεσματικούς αυτοματισμούς, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει την μαραθώνια κανονική περίοδο με 4/4, εκ των οποίων τρεις νίκες σε Βαρκελώνη, Μαδρίτη και Βιτόρια;

Ο Ολυμπιακός του πρώτου εικοσαημέρου της regular season, «έβγαζε μάτια» με την απόδοσή του στην επίθεση κυρίως (μ.ο. 89,0π.), μοίραζε 19,5 ασίστ ανά παιχνίδι, σούταρε 89,6% στις βολές και ο μέσος όρος αξιολόγησής του είχε φτάσει τους 112 βαθμούς. Και όλα αυτά, χωρίς ακόμη να παίξει ενώπιον των φιλάθλων του, καθώς το μοναδικό εντός έδρας παιχνίδι του είχε διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών λόγω της τιμωρίας του ΣΕΦ από το Game 5 των περυσινών playoffs με την Μονακό.

Μέχρι εκείνο το σημείο, λοιπόν, το οποίο, όμως, αντιστοιχούσε στο 11,7% της συνολικής διαδρομής του μέχρι την post season, πέραν του ότι έπαιζαν το πιο ελκυστικό μπάσκετ, οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν και από τα βασικά φαβορί για το πλεονέκτημα έδρας στην προημιτελική φάση.

Το τι συνέβη και αυτό το 4-0 έγινε στην πορεία 7-4 και πλέον 9-6, το έχουμε αναλύσει πολλάκις στην διάρκεια της έως τώρα πορείας, που πλέον απέχει μόλις δύο στροφές για το τέλος του 1ου γύρου.

Οι Πειραιώτες με την 2η καλύτερη άμυνα της περυσινής σεζόν (μ.ο. 73,6π.) που τους βρήκε στην 2η θέση (ρεκόρ 19-9), φέτος έχουν πέσει στην 8η θέση της σχετικής κατηγορίας (μ.ο. 78,3π.) και «αρέσκονται» στην επιβολή της κυριαρχίας τους περισσότερο μέσω της επίθεσης (1οι με μ.ο. 86,4π.), έχοντας χάσει την σκληράδα του στα μετόπισθεν και όντας προτελευταίοι (17οι) στα φάουλ σε βάρος τους.

Για του λόγου αληθές, αν πάρουμε ως ορόσημο τους 75,3 πόντους που δέχεται η Μπαρτσελόνα ανά παιχνίδι (1η), παραθέτω απλά ότι οι νταμπλούχοι μετρούν το απόλυτο 5/5 τις φορές το παθητικό τους δεν ξεπέρασε το παραπάνω όριο. Αντίστοιχα καταγράφουν αρνητικό ρεκόρ (4-6), στους αγώνες που οι αντίπαλοί τους σκοράρουν από 76 και πάνω πόντους.

Εδώ, βέβαια, πρέπει να μπει κι ένας αστερίσκος που έχει να κάνει με τις ομάδες που οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα κράτησαν κάτω από τους 75 πόντους. Εξ' αυτών, μόνο η Μπαρτσελόνα (στο ματς της πρεμιέρας) αποτελεί έναν άκρως υπολογίσιμο αντίπαλο με επιθετική ποιότητα. Και αυτό γιατί η Παρτίζαν και η Φενερμπαχτσέ ήρθαν με αρκετές απουσίες, ενώ η Βίρτους και η Μπάγερν έχουν την 14η και την 15η επίθεση αντίστοιχα.

Ας αφήσουμε, όμως, τα νούμερα και ας μπούμε στην ουσία. Θεωρώ ότι τα δύο τελευταία ματς και οι ισάριθμες ήττες από την Βιλερμπάν (από το +21) στην Λιόν και από τον Ερυθρό Αστέρα (από το +12) στον Πειραιά, αναγκάζουν τον Ολυμπιακό να «υποβληθεί» σε ένα ηλεκτροσόκ! Ένα ηλεκτροσόκ το οποίο θα επαναφέρει την αίσθηση του κατεπείγοντος σε κάθε παιχνίδι, θα «επαναφορτώσει» στο DNA της ομάδας την αμυντική ταυτότητα που τείνει να εκλείψει και την σκληράδα που παραδοσιακά αποτέλεσε το βασικό συστατικό των επιτυχιών του παρελθόντος.

Η χθεσινή εικόνα με τους «ερυθρόλευκους» να δέχονται 90 πόντους στο γήπεδό τους μετά από 25 μήνες και 26 αγώνες και ειδικότερα μετά από την αυτοχειρία στο “Astroballe”, δεν είναι αποδεκτή για μία ομάδα με υψηλούς στόχους. Πολλώ δε μάλλον, όταν υπήρχε χρόνος μίας εβδομάδας για προετοιμασία χωρίς εγχώρια υποχρέωση (εκτός του All Star Game) και περισσότερο όταν η αναμέτρηση που υπήρχε μπροστά τους, «φώναζε» για τον βαθμό της επικινδυνότητάς της.

Από την άποψη ότι ο Ερυθρός Αστέρας είναι μακράν η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Euroleague στην δεδομένη στιγμή και πριν το χθεσινό τζάμπολ προερχόταν από 6 νίκες στα τελευταία επτά παιχνίδια στην διοργάνωση και 11 στα 12 μαζί με την Αδριατική Λίγκα.

Τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τις δύο διαδοχικές ήττες των πρωταθλητών, πέρα την αγωνιστική πτώση του Γουόκαπ (δίνει μεγάλη ώθηση στα μετόπισθεν) και την σταθερή κάμψη που παρουσιάζει ο Βεζένκοβ στην άμυνα, δείχνουν ότι:

* Ο Ολυμπιακός χάνει μεγάλο μέρος της αμυντικής του δύναμης και γίνεται πιο προβλέψιμος επιθετικά, όταν λείπει ή δεν είναι καλά ο Φαλ (χθες έπαιξε μόλις 8'10”) λόγω των λύσεων που δίνει με το post up παιχνίδι του.

* Το ίδιο συμβαίνει και όταν δεν σουτάρει καλά από μακριά (33% στα τρίποντα με 11/33), από την άποψη ότι βασίζει πολύ το παιχνίδι του στα ελεύθερα μακρινά σουτ που προκύπτουν από την υψηλού επιπέδου δημιουργία του.

* Δεν έχει δεύτερο παίκτη με elite ικανότητα στο ένας εναντίον ενός, σαν plan b όταν οι αντίπαλες άμυνες κλείνουν τον Σλούκα.

* Παίρνει ελάχιστα πράγματα από έναν αποδεδειγμένα ποιοτικό παίκτη με αρκετά μεγάλο συμβόλαιο, όπως ο Άλεκ Πίτερς, που λόγω της εξαιρετικής σεζόν του Βεζένκοβ, παίζει κατά μ.ο. 13,8 λεπτά ανά παιχνίδι και με τον τρόπο που χρησιμοποιείται, είναι δύσκολο να βρει ρυθμό και να είναι πιο παραγωγικός (μ.ο. 5,3π. & 2,5ρ. με 43,3% διπ. & 42,4% τριπ.).

Εν κατακλείδι και καθώς πλησιάζουμε στα μισά της διαδρομής, ο Ολυμπιακός (9-6) βλέπει τις τρεις ισπανικές ομάδες που νίκησε εκτός έδρας να τον έχουν ήδη προσπεράσει στην βαθμολογία (η Μπάρτσα έχει ρεκόρ 10-4, ενώ η Ρεάλ και η Μπασκόνια βρίσκονται στο 10-5) και έχει μπροστά του δύο παιχνίδια (με Παναθηναϊκό εκτός και Αρμάνι εντός), που δείξουν κατά πόσο έχει γυρίσει ο διακόπτης και τι μέλει γενέσθαι από 'δω και στο εξής.

Το 11-6 θα τον φέρει ξανά κοντά στον στόχο της 4άδας, ενώ το 9-8 θα τον βάλει σε μπελάδες ακόμη και για την πρόκριση στα playoffs. Τόσο ανταγωνιστική έχει γίνει πλέον η Euroleague...

Υγ.1: Έχοντας καλύψει σε μεγάλο ποσοστό το -11 και πλησιάζει στο -2, εξεπλάγην που οι Πειραιώτες δεν πήγαν την μπάλα κοντά στο καλάθι για post up (όπου ο Μπλακ είχε ρέντα και ο Βεζένκοβ θα μπορούσε να πάει στις βολές). Το ενδεχόμενο έξτρα πεντάλεπτο δύσκολα δεν θα είχε θετική κατάληξη για τους γηπεδούχους...

Υγ.2: Να θυμίσουμε ότι πλην του «αιώνιου αντιπάλου» και της Μπασκόνια, στον 2ο γύρο ο Ολυμπιακός θα υποδεχθεί όλες τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες που στοχεύουν στο Final 4 (Εφές, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Μακάμπι).