Ολυμπιακός: Ντόρσεϊ...mania

• Προέχουν ντέρμπι και ισορροπίες

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν είναι ο διακαής πόθος μόνο των οπαδών του Ολυμπιακού, αλλά και του Γιώργου Μπαρτζώκα, του Παναγιώτη Αγγελόπουλου και του Γιώργου Αγγελόπουλου. Για αυτό και το καλοκαίρι που μας πέρασε έκαναν τα πάντα για να τον κρατήσουν στον Πειραιά. Κυριολεκτικά τα πάντα.

Η επιθυμία του ομογενή γκαρντ να πάει στο ΝΒΑ για να εξασφαλίσει το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα αποδείχθηκε βασική του προτεραιότητα και αποφάσισε να μετακομίσει στις ΗΠΑ στερώντας από τους «ερυθρόλευκους» το απίθανο... Να κρατήσουν δηλαδή όλη την περιφέρεια της ομάδας αναλλοίωτη.

Δεν θα κρίνω την απόφαση του Ντόρσεϊ να πάει στο ΝΒΑ για τη σύνταξη αν και σίγουρα μου δείχνει πως υπάρχει μία μικρή έλλειψη κινήτρου ή αν θέλετε λανθασμένη σειρά σε προτεραιότητες. Ο 26άχρονος γκαρντ δεν τα κατάφερε. Για να πάρεις την περίφημη σύνταξη πρέπει να είσαι ντυμένος κι ας μην αγωνιστείς ούτε δευτερόλεπτο σε ένα ματς πάνω από τα μισά της σεζόν. Σε 42 δηλαδή. Ο Ντόρσεϊ φέτος ήταν ενεργός στο ρόστερ των Ντάλας μόλις σε 8. Απέχει πολύ.

Ο ίδιος επιθυμεί να εξαντλήσει κάθε περιθώριο και να βρει άλλο συμβόλαιο στο ΝΒΑ, ωστόσο ένα κομμάτι της εταιρείας που τον εκπροσωπεί μοίρασε χθες μια πρόταση της Μονακό. «Κομμάτι της εταιρείας» επαναλαμβάνω. Δεν προκύπτει πως υπάρχει πρόταση της Μονακό, απλά θέλησαν να... ψαχουλέψουν αντιδράσεις με παλαιάς μορφής κόλπα, για την τιμή που μπορεί να πιάσει ο παίκτης τους σε περίπτωση επιστροφής στην Euroleague. Και καλά έκαναν για να μην παρεξηγηθώ. Αυτό είναι μέρος της δουλειάς ενός ατζέντη.

Προέχουν ντέρμπι και ισορροπίες

Ο Ολυμπιακός εννοείται και θέλει τον Ντόρσεϊ. Εννοείται όπως σας ενημέρωσε πρώτο το Gazzetta και θα μιλήσει μαζί του όταν το επιτρέψουν οι κανονισμοί του ΝΒΑ. Τα τελευταία χρόνια ο οργανισμός λειτουργεί με μεγάλη μυστικοπάθεια (και καλά κάνει ασχέτως αν δε με συμφέρει), πόσω δε μάλλον τρεις μέρες πριν από ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να αποσπαστεί η προσοχή των παικτών. Αυτό που αναζητούν είναι μία διατήρηση ισορροπιών.

Και μιας και χρησιμοποίησα τη λέξη «ισορροπία». Είναι σημαντικό σε μία ομάδα να υπάρχει. Να μην αιωρείται το αίσθημα της αδικίας, να μην θεωρήσει κάποιος τον εαυτό του ριγμένο.

Προσωπικά μιλώντας, 100% θέλω τον Ντόρσεϊ. Ο Κάνααν όσο κι αν προσπαθεί δεν με έχει πείσει μέχρι τώρα. Δεν ξέρω, μακάρι να κάνει ένα τρομερό δεύτερο μισό στη σεζόν. Αν και υπάρχει μία διαφορά. Ο Ντόρσεϊ είχε κερδίσει το δικαίωμα να μένει στο παρκέ μετά από 3-4 άστοχα σουτ ενώ ο Κάνααν δεν έχει κερδίσει τέτοιου είδους εμπιστοσύνη ακόμη.

Είναι Ελληνας, είναι απρόβλεπτος, μπορεί να κάνει ένα δίλεπτο με 8-10 πόντους και ξέρει να βάζει την μπάλα στο καλάθι δημιουργώντας μόνος του τις προϋποθέσεις για σουτ.

Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει λόγος να τρελαθούμε,. Ας ηρεμήσουμε. Ας περιμένουμε να περάσει το 48ώρο που έχει δικαίωμα άλλη ομάδα ΝΒΑ να τον υπογράψει κι όταν ο Ντόρσεϊ αποφασίσει να επιστρέψει στην Ευρώπη τότε «να δώσουμε την προσοχή που αρμόζει».

Στο δικό μου μυαλό ο Ολυμπιακός έχει σημαντικό προβάδισμα διότι μπορεί να του παρέχει την ιδανική ισορροπία ανάμεσα σε ρόλο και χρήματα. Θα υπάρξουν ομάδες με πολλά παραπάνω λεφτά, αλλά όχι με την ελευθερία του Μπαρτζώκα στο παρκέ.

ΥΓ: Αν ο Ντόρσεϊ ζητήσει 1.500.000 το χρόνο τότε ο Βεζένκοβ δεν θα πρέπει να μπαίνει σε διαδικασία συζήτησης αν το πρώτο νούμερο που θα ακούει δεν έχει το «3» μπροστά.