Το «υπερόπλο» που δεν εκμεταλλεύεται κανένας προπονητής στον Παναθηναϊκό!

Θυμάστε το ξεκίνημα του νεαρού πανύψηλου Μεγαρίτη στα δρώμενα του ελληνικού μπάσκετ; Για όσους δεν το έχουν συγκρατήσει, ο μετέπειτα βασικός σέντερ της Εθνικής ανδρών, έγινε ο νεότερος παίκτης που πάτησε ποτέ τα παρκέ της Α1 Κατηγορίας σε ηλικία 14 ετών, 6 μηνών και 2 ημερών!

Συνέβη στο κλειστό του ΟΑΚΑ στις 5 Γενάρη του 2012, στο πλαίσιο του αγώνα Παναθηναϊκού-Περιστερίου (104-69) με τον Γιωργάκη τότε, να περνάει στο παρκέ με εντολή του προπονητή του, Αργύρη Πεδουλάκη και να παίζει στα 4 τελευταία λεπτά της αναμέτρησης μαζεύοντας ένα ριμπάουντ.

• Παναθηναϊκός: Η συνάντηση Γιαννακόπουλου - Ράντονιτς δρομολογεί τις εξελίξεις

Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι είχε μπει για τα καλά στο μυαλό της «πράσινης» ΚΑΕ, όσον αφορά την ενίσχυση του ρόστερ με νέους και ταλαντούχους Έλληνες παίκτες. Μέχρι να φορέσει τα «πράσινα», όμως και να «δεθεί» απόλυτα με την οικογένεια του «τριφυλλιού», ο Γιώργος Παπαγιάννης έμελλε να περάσει δύο διαφορετικές περιόδους στην Αμερική.

Η πρώτη ήταν στην διάρκεια της σεζόν 2013-2014, οπότε και αποχώρησε από τις δυτικές συνοικίες λόγω της πλήρους αθλητικής υποτροφίας που του έδωσε το γυμνάσιο Wesstown της Πενσιλβάνια (μία ώρα έξω από την Φιλαντέλφια). Η δεύτερη όταν πλέον είχε συμπληρώσει ήδη μία διετία στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων (2014-2016) και προέκυψε μετά την επιλογή του στο νο13 του draft του ΝΒΑ (το υψηλότερο pick του ελληνικού μπάσκετ) και το διετές συμβόλαιο που του έδωσαν οι Σακραμέντο Κινγκς!

Είχαν προηγηθεί οι διεθνείς διακρίσεις του με τις μικρές Εθνικές ομάδες και το χρυσό αλλά και το χάλκινο μετάλλιο με τους εφήβους (2015) και τους παίδες (2013) στα αντίστοιχα Eurobasket, των οποίων αποτέλεσε και μέλος των καλύτερων πεντάδων.

Ωστόσο, η ουσιαστική προετοιμασία, προβολή και διαφήμιση του ταλέντου του (αλλά όχι η ανάπτυξή του στους τομείς που χρειάζεται να δουλέψει ένας σέντερ ύψους 2,19), επετεύχθη μέσα από τις πρώτες εικόνες και συμμετοχές που πήρε στην Euroleague την σεζόν 2015-2016, όταν ακόμη δεν είχε κλείσει τα 19 του χρόνια (στην Basket League είχε αρχίσει να παίρνει χρόνο από την προηγούμενη χρονιά).

Το work-out που ανέβασε τις μετοχές του στους scouters του ΝΒΑ!

Το μεγάλο πρόβλημα, όμως και το οποίο στην πορεία του στοίχισε την εδραίωσή του στην «Μέκκα» του μπάσκετ, είχε να κάνει με το ότι πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέτοιμος μπασκετικά για να σηκώσει το βάρος της επένδυσης που έκανε στο πρόσωπό του, ο τότε general manager των «βασιλιάδων», Βλάντε Ντίβατς.

Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι τα προσόντα και η προοπτική του Έλληνα σέντερ, σπάνια βρίσκονταν! Ο “Big Papa” ήταν και παραμένει, αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν “NBA material” (υλικό για το ΝΒΑ)! Κορμί-λαμπάδα που πλησιάζει το 2,20, τεράστιο άνοιγμα χεριών, ταχύτητα και αυτό που έκανε και την ειδοποιό διαφορά και οδήγησε στο «κλείδωμα» της επιλογής του στο draft, ήταν και είναι η ευχέρεια που έχει (για το ύψος του) στο μακρινό σουτ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το video από το ανοιχτό work-out που οργάνωσε ο ατζέντης του στην Αμερική και στο οποίο εμφανίζεται να έχει άνω του 80% ευστοχία στα τρίποντα (7/7 και 22/25), ανέβασε στα ύψη τις μετοχές του και τον πήγε μέχρι την λοταρία και το εγγυημένο διετές συμβόλαιο.

Κοινώς, ο Γιώργος πήγε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού χωρίς ακόμη να έχει δουλέψει στο post-up παιχνίδι και επειδή στο Σακραμέντο δεν τον πίστεψε ποτέ και ο τότε προπονητή της ομάδας, Ντέιβ Γιέργκερ (είχε διαφωνήσει με την επιλογή του Ντίβατς), ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά με την ανάπτυξή του. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είχε και ο ίδιος ευθύνη για την σύντομη διάρκεια (συντομότερη του αναμενόμενου) που είχε το ταξίδι του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

Η επιστροφή στην Ελλάδα και η προοπτική εκτόξευσης στον Παναθηναϊκό!

Η απόφαση των Κινγκς να τον αποδεσμεύσουν, πριν εκπνεύσει ο 2ος χρόνος του συμβολαίου του – κι ενώ, εν τω μεταξύ, είχαν ενεργοποιήσει και το δικαίωμά τους να του κάνουν έξτρα μονοετή επέκταση – και η απροθυμία του Πόρτλαντ να ενεργοποιήσει τον όρο της μετέπειτα συμφωνίας τους, που θα τον κρατούσε στο Όρεγκον για δύο χρόνια, άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή του στην Ευρώπη.

Αν και η ΤΣΣΚΑ και ο Δημήτρης Ιτούδης ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε αστραπιαία και με μυστικότητα και το καλοκαίρι του 2018, τον «κλείδωσε» στο ΟΑΚΑ για τα επόμενα 3+2 χρόνια.

Ήταν μία κίνηση win-win από όλες τις απόψεις και για όλα τα μέτωπα. Τόσο από πλευράς της οικονομικής σταθεροποίησης του παίκτη σε ένα υψηλό και σταδιακά αυξανόμενο επίπεδο απολαβών, αλλά κυρίως από πλευράς της ομάδας.

Οι «πράσινοι» αποκτούσαν τότε τον πιο φερέλπιδα ψηλό σε ολόκληρη την «Γηραιά Ήπειρο» σε ηλικία 21 ετών και θα είχαν την ευκαιρία να «χτίσουν» πάνω του, μία ομάδα που θα είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στην Euroleague.

O ίδιος ο Παπαγιάννης είχε κάθε λόγο να νιώθει την απαιτούμενη ασφάλεια και ηρεμία ότι η ομάδα του θα δουλέψει μαζί του, για να στηρίξει την επένδυσή της και η Εθνική ομάδα, που αποτελεί τον καθρέφτη του αθλήματος, την αντίστοιχη σιγουριά ότι ο πιο προικισμένος Έλληνας ψηλός που βγήκε μετά τον Ευθύμη Ρεντζιά, τον Λάζαρο Παπαδόπουλο και τον Γιάννη Μπουρούση, θα έπαιρνε τις απαραίτητες ευκαιρίες και θα αναπτυσσόταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να εξελιχθεί σε έναν σέντερ-φόβητρο για όλη την Ευρώπη.

Πλην του Πιτίνο, ουδείς προπονητής του Παναθηναϊκού ασχολήθηκε μαζί του!

Η λίστα αρχίζει από τον νυν τεχνικό του Ερυθρού Αστέρα, Ντούσκο Ιβάνοβιτς, επί των ημερών του οποίου, ο σημερινός αρχηγός της ομάδας έκανε το ντεμπούτο του και πήρε τις πρώτες του συμμετοχές στο πρωτάθλημα με την «πράσινη» φανέλα (σεζόν 2014-2015). Την αμέσως επόμενη χρονιά (2015-2016) με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς δε, πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στην Euroleague σε συνολικά 6 παιχνίδια.

Το ότι «τον έριξαν στην φωτιά» πριν καν κλείσει τα 20 του, όμως, δεν αφαιρεί τις ευθύνες που βαραίνουν και τους δύο, ως επικεφαλής του τεχνικού επιτελείου, για την έλλειψη πλάνου και οργάνωσης πάνω στην εξειδικευμένη ατομική προπόνηση που χρειαζόταν ένας τέτοιος παίκτης στο παιχνίδι με πλάτη.

Το κακό ήταν ότι παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Γιώργος έκοβε και κάρφωνε για την πλάκα του και σε γενικές γραμμές σκέπαζε με ευκολία τα καλάθια, δίνοντας ουσιαστικές λύσεις. Οπότε όλοι στην ομάδα ήταν υπέρμαχοι της άποψης «μόλις μάθει και να ποστάρει, θα είναι άπιαστος!» . Αυτό, βέβαια, θα συνέβαινε αν ασχολούνταν έστω ένας προπονητής του Παναθηναϊκού εντατικά με την περίπτωσή του και ταυτόχρονα προσάρμοζε μέρος των plays του στα πλεονεκτήματα του «πύργου» που είχε στο διάθεσή του.

Αυτό δεν συνέβη ούτε με τον Πασκουάλ, ούτε με τον Βόβορα, ούτε με τον Κάτας, ούτε με τον Πρίφτη, ούτε με τον Ράντονιτς. Ο Πιτίνο μπορεί να μην μπήκε μπροστά ώστε να δουλέψει ατομικά ο Παπαγιάννης στο κομμάτι των κινήσεων κοντά στο καλάθι, ωστόσο, ήταν ο μόνος προπονητής που ασχολήθηκε προσωπικά στο αντίστοιχο της ψυχολογικής υποστήριξης του διεθνούς σέντερ, που είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Όχι μόνο γιατί ο Γιώργος είναι ένας χαρακτήρας που την χρειάζεται, από την άποψη ότι δεν θα εκβιάσει ποτέ την προσπάθεια, θα σπάσει το play ή θα «μανουριάσει» με τον συμπαίκτη του που δεν τον βλέπει όταν πρέπει. Πολύ απλά γιατί δεν διεκδικεί αυτό που του αναλογεί σε επίπεδο αξίας, status και απολαβών. Αλλά και γιατί όπως τα πάντα στην ζωή, το μπάσκετ είναι πάνω απ’ όλα ψυχολογία!

Γενικά πάντα στα προπονητικά επιτελεία του Παναθηναϊκού, επικρατούσε το «θέσφατο» ότι ο Παπαγιάννης είναι ικανός μόνο για να κόψει και να πάρει ριμπάουντ πίσω αλλά και μπροστά για να παίξει pick’n’roll μέχρι μέσα για να καρφώσει και για να αξιοποιήσει τις λόμπες κοντά στο στεφάνι!

Ουδείς δεν μπήκε στην διαδικασία – και σε αυτό το σημείο παίζει ρόλο και η πίεση του αποτελέσματος – να ασχοληθεί σε καθημερινή βάση με την βελτίωσή του σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού, ώστε να εξελιχθεί σε σύγχρονο πλήρη mobile σέντερ . Αν αυτό είχε γίνει με συνέπεια από την αρχή του 2ου συμβολαίου του με την ομάδα (2018), τώρα ίσως ο «εξάστερος» να τον είχε πουλήσει σε ομάδα του ΝΒΑ!

Με τα αν και τα ίσως, όμως, δεν έχει γίνει ποτέ δουλειά. Και κάπως έτσι μία πενταετία φτάνει στο τέλος της (το συμβόλαιο του Παπαγιάννη εκπνέει το καλοκαίρι), χωρίς ο παίκτης-επένδυσή του 2018 να έχει αποδώσει τα αναμενόμενα. Και πιστέψτε με, το ποσοστό ευθύνης που τον βαραίνει είναι ελάχιστο.

Πράγματι ο Φαλ τον έχει κάνει «πελάτη», αλλά να ρίξουμε μία ματιά και στα νούμερα;

Αντί επιλόγου, να ρίξουμε μία ματιά στην προσωπική μονομαχία του 25χρονου Έλληνα σέντερ του Παναθηναϊκού με τον Μουσταφά Φαλ, ο οποίος πέραν του ότι έχει συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτό το 10-1 υπέρ του Ολυμπιακού από το τότε που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, έχει κερδίσει απόλυτα τις εντυπώσεις στην συντριπτική πλειοψηφία των man-to-man κατοχών απέναντι στον Παπαγιάννη.

Οι αναφορές του τύπου «ο Γάλλος τον έκανε μία χαψιά» ή «η μπασκετική “τραμπούκα” του Φαλ στον Παπαγιάννη δεν έχει προηγούμενο» δίνουν και παίρνουν στις κριτικές των media και σε ένα μεγάλο βαθμό ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Τα νούμερα των 11 μεταξύ τους αναμετρήσεων, όμως, είναι εντελώς ισορροπημένα και αυτό δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρησιμοποιεί σωστά τον βασικό του σέντερ και πέραν της έλλειψης πίστης και υποστήριξης στο πρόσωπό του, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Σε αυτό το 10-1, λοιπόν του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού από το ξεκίνημα της περυσινής σεζόν, ο Φαλ μετράει κατά μ.ο. 10,9 πόντους, 7,7 ριμπάουντ, 1,7 ασίστ, 0,6 κοψίματα και 1,2 λάθη σε 24,1 λεπτά συμμετοχής ανά παιχνίδι με 16/22 βολές (72,7%) και 52/75 δίποντα (69,3%).

Αντίστοιχα, ο επί 10 συναπτές φορές χαμένος και «ριγμένος στο καναβάτσο» Παπαγιάννης έχει μ.ο. 9,6 πόντους, 8,5 ριμπάουντ, 1,1 ασίστ, 2,0 κοψίματα και 0,5 λάθη σε 30,9’ λεπτά συμμετοχής με 5/6 βολές (83,3%), 52/74 δίποντα (71%) και 1/3 τρίποντα (33,3%).

Οι παραπάνω αρκετά ισορροπημένοι αριθμοί αποδεικνύουν ότι αν ο Παπαγιάννης είχε την στοιχειώδη τεχνική καθοδήγηση και υποστήριξη, αν μη τι άλλο δεν θα θεωρούνταν τώρα «ο σάκος του μποξ» για τον 30χρονο Παριζιάνο σέντερ του Ολυμπιακού.

Άλλωστε, δεν επελέγη τυχαία στην 2η καλύτερη πεντάδα της περυσινής Euroleague (μ.ο. 10,3π., 8,2ρ. & 1,7κοψ. με 73,7% βολ. & 64,3% διπ.) και σε ηλικία 24 ετών, αναδείχτηκε κορυφαίος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της διοργάνωσης...