Κάποιος πρέπει να «υπογράψει» την φετινή σεζόν

Ο Ντέγιαν Ράντονιτς παραμένει στο πόστο του, το μπάτζετ είναι «ελεύθερο» και ο Αργύρης Πεδουλάκης αναλαμβάνει τις ακαδημίες φεύγοντας από το πόστο του τεχνικού διευθυντή, γιατί το μοντέλο «συνεργασία προπονητή τεχνικού διευθυντή» δεν κρίθηκε δόκιμο. Μάλιστα!

Πολλές ερωτήσεις γεννιούνται κι αυτές, όχι με το σκοπό «κουτσομπολιό του πεζοδρομίου» αλλά γιατί ίσως αν απαντηθούν με σαφήνεια, οδηγήσουν σε μεγαλύτερη στήριξη ή σε αποφυγή επανάληψης λαθών.

Τελικά δεν έγινε απολύτως σαφές, ποιος αποφάσισε για τη στελέχωση του ρόστερ και αν στο τέλος της ημέρας ήταν όλοι σύμφωνοι για τους παίκτες, που ήρθαν στον Παναθηναϊκό. Πέραν της προφανούς περίπτωσης του Μπέικον, υπάρχει η περίπτωση Πάρις Λι προ έλευσης Ράντονιτς, η επιλογή Άντριους, η πρόσθεση Πονίτκα κλπ.

Κάθε φορά που ακούω περί Τεχνικού Διευθυντή η αφελής αλληλουχία που φέρνω στο μυαλό μου είναι: Ιδιοκτήτης ορίζει μπάτζετ, τεχνικός διευθυντής προσλαμβάνει προπονητή, προπονητής εισηγείται παίκτες, τεχνικός διευθυντής πραγματοποιεί-ολοκληρώνει διαπραγματεύσεις, προπονητής αναλαμβάνει προετοιμασία κι αγωνιστικό πλάνο, ο προπονητής λογοδοτεί στον τεχνικό διευθυντή κι ο τελευταίος στον ιδιοκτήτη. «Τα πράγματα δεν είναι άσπρο και μαύρο». Ωραία λοιπόν ας συμπεριλάβουμε κι άλλα χρώματα στην παλέτα.

Φυσικά σε κάθε περίπτωση παίζουν ρόλο τα άτομα που καταλαμβάνουν τις θέσεις, οι προσωπικότητες, οι χαρακτήρες, το background καθενός, το καλό ή κακό προηγούμενο.
Προφανώς ο Ομπράντοβιτς, ο Πασκουάλ, ο Τζόρτζεβιτς δεν κάθονταν σε μια άκρη, να περιμένουν τον τεχνικό διευθυντή, πιθανώς λιγότερο ή περισσότερο κάθε προπονητής κάθε ομάδας συμμετέχει ενεργά ακόμα και στις διαπραγματεύσεις σαν καλός ή κακός μπάτσος.

Ανατρέχοντας στη σεζόν 2022-23 του Παναθηναϊκού ως τώρα, κάποια από τα παραπάνω δεν ίσχυσαν. Εύκολο συμπέρασμα αν κρίνει κανείς από την εσωτερική μετακίνηση Πεδουλάκη. Στην καλύτερη περίπτωση δεν λειτουργούσε ενισχυτικά, στην χειρότερη υπήρχαν συγκρούσεις. Λάθος συνταγή εξ αρχής ή στράβωμα στην πορεία; Πολυγλωσσία πάντως φαίνεται να υπήρχε.

Στις αρχές Ιανουαρίου και μεσούσης της σεζόν επιχειρούνται αλλαγές, που έχουν όμως ένα συγκεκριμένο όριο. Το όριο είναι αυτοί που αποφασίζεται να φύγουν, να μη ζημιωθούν περισσότερο απ’ όσο έφταιξαν. Ο κόουτς Ράντονιτς για παράδειγμα δεν ήταν ποτέ Ομπράντοβιτς, δεν ήταν φυσικά ποτέ ένας άσχετος περαστικός, ό,τι κι αν γράφεται δεξιά κι αριστερά. Έχει την προϋπηρεσία του, τις επιτυχίες του, το ταβάνι του και κάποιος τον όρισε head coach. Αν προσλήφθηκε επειδή κατέκτησε τίτλο έναντι ομάδας του Ομπράντοβιτς, προβληματικό το κριτήριο. Πάντως να δεχθεί τώρα ο ίδιος (και ο μάνατζέρ του) να χαρακτηριστεί μοναδικός υπεύθυνος μιας προβληματικής ομάδας κομματάκι δύσκολο το βλέπω.

Είπε βέβαια κάποτε «δεν ταιριάζει ο Μπέικον», μετά «είμαι χαρούμενος που έχουμε τον Μπέικον» και τώρα; Τώρα φαίνεται να διεκδίκησε την ομάδα, ώστε να έχει τον πρώτο λόγο στις αποφάσεις και να έχει την ευκαιρία, να είναι ο μόνος υπόλογος απέναντι στον ιδιοκτήτη. Δίκαιο το βρίσκω επαγγελματικά κι απ’ ό,τι φαίνεται δίκαιο το βρίσκει και ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ που γνωρίζει το ιστορικό αυτής της συνεργασίας.

Προχωράει λοιπόν ο Παναθηναϊκός με «ελεύθερο μπάτζετ» αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτή η έκφραση; Ελεύθερο μπάτζετ ώστε να ανέβει με αποζημιώσεις παικτών-στελεχών που θα φύγουν και παράλληλες προσλήψεις νέων παικτών-στελεχών; Οι οποίοι θα βρεθούν που; Έχει καταθέσει ο Ράντονιτς λίστα με παίκτες στην ιδιοκτησία; Έχει το ελεύθερο να διώξει όποιον θέλει και να φέρει, όποιον κατά την κρίση του χρειάζεται; Μπορεί ας πούμε, να ανακινήσει θέμα Μπέικον; Κι ο μάνατζερ του Μπέικον τι έχει να πει για αυτό; Κι αν θελήσει να διώξει παίκτες, σε τι βάθος χρόνου θα γίνει αυτό; ; Μέρα μέρα κι ανάλογα με τα αποτελέσματα;

Αν δηλαδή απόψε νικήσει ο Παναθηναϊκός την Μπάγερν, συνεχίζεται η εμπιστοσύνη στους υπάρχοντες με προπονητή τον Ράντονιτς; Τότε θα αποδειχθεί, ότι το πρόβλημα ήταν η συνύπαρξη με Πεδουλάκη και οι μη διακριτοί ρόλοι τους. Θα αποδειχθεί επίσης πως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπορεί να συνεχίζει να εκτιμά σε ανθρώπινο επίπεδο τον Πεδουλάκη αλλά αγωνιστικά εμπιστεύεται τον Ράντονιτς. Αν κάποια στιγμή της σεζόν ο Πεδουλάκης αντικαταστήσει τον Ράντονιτς στον πάγκο, ειλικρινά δεν θα ξέρω τι να υποθέσω.

Υπάρχει περίπτωση να έχει ανατεθεί στα γραφεία Ελλήνων και Ευρωπαίων μάνατζερ σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να σχεδιάσουν βελούδινα διαζύγια με πελάτες τους και αντικαταστάσεις στο πράσινο ρόστερ με άλλους πελάτες τους; Αυτό και πάλι προϋποθέτει «ελεύθερο μπάτζετ», με μια διαφορετική έννοια «ελευθερίας» βέβαια. Σε κάθε περίπτωση οι πάντες θα κριθούν από τα αποτελέσματα και όποιες λέξεις κι αν χρησιμοποιηθούν, θα πρέπει στο μαύρο κουτί αυτής της σεζόν να αναγράφεται ένα όνομα.