Παναθηναϊκός: Είναι βαριά του ΠΑΟ η φανέλα...

• Ασήκωτο το βάρος για κάποιους
• Τα «ψυχοφάρμακα» και... ποια playoffs
• Ο κύβος του... Ρούμπιτ

Μια από τα ίδια. Δυστυχώς.

Όπως φαίνεται το (μεγάλο) πάθημα της περασμένης εβδομάδας, όχι μόνο δεν έγινε ένα καλό μάθημα στους «πράσινους» αλλά, αντίθετα, τους... αποτελείωσε ψυχολογικά. Τουλάχιστον αυτό φάνηκε στο παρκέ του «Audi Dome» στο Μόναχο.

Μια ομάδα η οποία παρουσιάστηκε και πάλι χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς να γυάλιζε το μάτι κανενός. Χωρίς να υπήρχε η διάθεση για αντίδραση. Σαν να μην ήθελε κανείς να αποδείξει ότι η εμφάνιση με τον Ολυμπιακό ήταν ένα κάκιστο βράδυ. Όμως όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι πολύ πιο βαθύ και σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το «δεν παίξαμε καλά, πάμε στο επόμενο για να αντιστρέψουμε το κλίμα». Μακάρι να ήταν έτσι...

Ασήκωτο το βάρος για κάποιους

Και να 'λεγα ότι πήγαν για... τουρισμό στο Μόναχο; Ασχέτως εάν στο τέλος (βάσει εικόνας και αποτελέσματος) αυτό βγαίνει ως συμπέρασμα. Και το λέω αυτό από πρώτο χέρι γιατί εκεί ήμουν. Και έβλεπα από πολύ κοντά το πόσο πολύ ήθελαν τη νίκη την παραμονή του αγώνα στην προπόνηση και το πόσο πολύ ήθελαν να να αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση. Όμως όταν δόθηκε το τζάμπολ ο διακόπτης γύρισε στο «off». Σαν να βγήκαν στην επιφάνεια το ψυχολογικό βάρος και η αδυναμία να ανταποκριθούν στους ισχυρούς κραδασμούς που έφερε η βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό.

• Αποδοκιμασίες από τους οργανωμένους στο Μόναχο, μετά την ήττα από την Μπάγερν

Πείτε με ρομαντικό, πείτε όπως θέλετε, αλλά δεν θέλω να πιστεύω ότι υπήρχε θέμα αδιαφορίας στις τάξεις της ομάδας. Ασήκωτου βάρους ναι. Όσο ακριβώς «ζυγίζει» και η φανέλα του Παναθηναϊκού από την ιστορία που «κουβαλάει» μέσα της. Δεν μπορούν να το σηκώσουν κάποιοι παίκτες αυτό το βάρος; Δεν το γνωρίζουν; Ό,τι και αν συμβαίνει, είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις.

Δεν ξέρω ποιες θα είναι αυτές. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στήριξε απόλυτα τον Ντέγιαν Ράντονιτς μετά το ματς με τον Ολυμπιακό και ανέφερε ότι θα δώσει ελευθερο budget ώστε να γίνουν οι αλλαγές που πρέπει για το καλό της ομάδας. Οπότε στην παρούσα φάση δεν πιστεύω ότι πρέπει να μπαίνει στο τραπέζι τ' όνομα του Μαυροβούνιου προπονητή. Και αυτό λόγω της τελευταίας συνάντησης που είχε με το μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ. Η λογική λέει ότι για άλλους χτυπάει η καμπάνα και όπως φαίνεται θα ηχήσει με πολύ δυνατό θόρυβο τα αμέσως επόμενα 24ωρα.

Τα «ψυχοφάρμακα» και... ποια playoffs

Το σίγουρο είναι ότι η ψυχολογία στις τάξεις των «πρασίνων» βρίσκεται στα... τάρταρα και θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να μπορέσει να βελτιωθεί. Όχι τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά υπάρχει γενικός ξεσηκωμός και στις τάξεις των φιλάθλων. Το πρώτο «μπαμ» έγινε την περασμένη εβδομάδα στο ΟΑΚΑ και ακολούθησε σε ματς εκτός έδρας! Οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήταν πιστοί στο ραντεβού τους με την αγαπημένη τους ομάδα κλέβοντας την παράσταση στο «Audi Dome» του Μονάχου, αλλά αντί να δουν 12 παίκτες και τον προπονητή να έχουν το μαχαίρι στα δόντια ύστερα από την αποκαρδιωτική εμφάνιση στο ντέρμπι, είδαν μια ομάδα να ήταν τρεις λαλούν και δυο χορεύουν μέσα στο παρκέ.

• Ράντονιτς: «Να σταθούμε στα πόδια μας, να παλέψουμε»

Και να 'λεγα ότι τόσο μπορούν και τόσο κάνουν, να το καταλάβω. Όπως το έλεγα πέρυσι. Όμως η ποιότητα του ρόστερ (σ.σ. ναι, δεν είναι από το πρώτο ράφι της Euroleague αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι και από τα... πανέρια) ΔΕΝ δικαιολογεί αυτήν την κάκιστη, ενίοτε και αποκρουστική, εικόνα. Αισίως έκλεισε ο πρώτος γύρος με τον Παναθηναϊκό στο 6-11 (σ.σ. πέρυσι τον έκλεισε με 4-13) και θεωρώ ότι θα ήταν άτοπο, αν όχι αστείο, να συζητάμε αυτή τη στιγμή για οκτάδες και πράσσειν άλογα. Προς το παρόν όλα αυτά με τα... κυάλια. Ακόμα και αν κάνει φοβερό ντεμαράζ στον β' γύρο της Euroleague έχει μείνει ήδη πάρα πολύ πίσω. Οπότε για ποια... playoffs να μιλάμε τώρα; Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή είναι (ξαναλέω βάσει εικόνας, ανταγωνιστικότητας, εμφανίσεων) η χειρότερη ομάδα στην διοργάνωση. Μακάρι να αλλάξει κάτι στο ΑΜΕΣΟ μέλλον και να διαψευστώ πανηγυρικά. Θα είμαι ο πρώτος που θα το πει.

Ο Παναθηναϊκός νοσεί. Και χρειάζεται άμεσα γιατρειά για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την «επόμενη ημέρα» η οποία προμηνύεται πάρα πολύ δύσκολη. Η μεν ομάδα χρειάζεται μπασκετικά «γιατρειά», ο δε κόσμος... ψυχοφάρμακα. Για να μπορέσει να... καλμάρει την ψυχική του ηρεμία από αυτά που βλέπει το τελευταίο 20ημερο. Αισίως πέντε σερί ήττες ο Παναθηναϊκός. Πέντε! Εντάξει, είπαμε. Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με τις νίκες, αλλά πέντε σερί ήττες είναι πολλές. Ειδικά για μια ομάδα που ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί εδώ και πολύ καιρό.

Ο κύβος του... Ρούμπιτ

Απέναντι στην Μπάγερν, ο Παναθηναϊκός έδειξε να παρατάει το ματς πριν καν ξεκινήσει. Δεν έκανε τίποτα, ενώ οι Βαυαροί έκαναν τα... αυτονόητα και τα απλά πράγματα στο παρκέ. Προσωπικά πίστεψα ότι μετά το 10-0 σερί της Μπάγερν στην 1η περίοδο, ότι η σεμνή τελετή είχε λάβει τέλος. Και ξέρετε. Εάν μια ομάδα δίνει αυτήν την εντύπωση από το ξεκίνημα ενός αγώνα, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. Φαντάζομαι δεν θα ήμουν και μοναδικός που θα το σκέφτηκα αυτό στο πρώτο δεκάλεπτο. Να ήταν το ματς πριν από 20-25 μέρες, να πω, «εντάξει. Νωρίς είναι ακόμα». Όμως μετά τα όσα μεσολάβησαν, απλά περίμενα να δω μέχρι σε ποιο σημείο θα έφτανε η διαφορά.

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να μετατρέψει τον Όγκουστιν Ρούμπιτ σε... Ντιρκ Ρούμπιτ, καθώς τα περισσότερα καλάθια που σημείωσε ήταν με step back στηριζόμενος στο ένα πόδι. Ούτε ο κύβος του... Ρούμπικ να ήταν και δεν μπορούσαν να βρουν οι «πράσινοι» τη λύση απέναντί του. Για ένα ακόμη ματς είχαν κακές άμυνες στο low post και έδωσαν τη δυνατότητα και στους Γκιλέσπι-Χάντερ (σ.σ. ο οποίος είχε και 2/2 τρίποντα) να συμβάλλουν τα μέγιστα για τη νίκη της Μπάγερν.

• Τρινκιέρι: «Ομαδική νίκη, ήμασταν συμπαγείς σε επίθεση και άμυνα»

Από την άλλη κάποιος που δεν έχει δει το ματς και πάρει τη στατιστική στα χέρια του, θα διαβάσει: Ντουέιν Μπέικον: 18 πόντοι. Όμως ο Αμερικανός ήταν αρνητικός. Στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ενώ όταν «βρήκε» το χέρι του πήρε πολλές (αν όχι όλες) τραβηγμένες προσπάθειες. Τότε ήταν αργά και η ζημιά είχε ήδη γίνει. Κακό ματς και από τον Πάρις Λι, ενώ ο Μάριους Γκριγκόνις στα 16 λεπτά που αγωνίστηκε, περισσότερο... περιφέρονταν στο παρκέ χωρίς να κάνει κάτι, παρά βοηθούσε ουσιαστικά την ομάδα του.

Αν πρέπει να ξεχωρίσω δύο παίκτες από αυτό το ματς, ο ένας είναι ο Νέιτ Γουόλτερς ο οποίος προσπάθησε αρκετά και έδειχνε αρκετά σοβαρός στο παρκέ και ο δεύτερος είναι ο Αρτούρας Γκουντάιτις, ο οποίος έδωσε πολλές μάχες στα ριμπάουντ και προσπάθησε να παλέψει. Ο Γουίλιαμς άργησε να βοηθήσει στην επίθεση, ενώ αντίθετα ήταν πολύ κακός στην άμυνα. Από εκεί και πέρα, δεν υπήρχε κάποιο άλλο σημείο αναφοράς σ' έναν Παναθηναϊκό που παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων.

Η συνέχεια θα είναι δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Ακολουθεί «διαβολοβδομάδα» στο ΟΑΚΑ με Φενέρμπαχτσε και Mακάμπι, ενώ προηγείται το σαββατιάτικο ματς με το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη. Και με τον κόσμο να βρίσκεται στα... κάγκελα μετά το κάκιστο πρόσωπο της ομάδας. Αν δεν βάλουν ΤΩΡΑ τα κεφάλια μέσα για να πιάσουν δουλειά, το πρόβλημα θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Σε αναμονή της (επιτέλους) αντίδρασης...