Ολυμπιακός: Όλοι για έναν και ένας για όλους

• Η ενέργεια στην άμυνα
• Οι τρεις σωματοφύλακες
• Ταχύτητα στο «5on5»
• Η συσπείρωση στα προβλήματα
• Το απρόσμενο της Εφές και το χαμηλό σχήμα
• Το τρίπτυχο του Λούντζη
• Τα playoffs... κλείδωσαν

Σιγά σιγά στερεύουν τα λόγια και οι χαρακτηρισμοί για τον Ολυμπιακό. Κάθε εβδομάδα παρουσιάζει κάτι διαφορετικό, μία βελτιωμένη έκδοση την οποία δεν φαντάζεσαι πως υπάρχει. Πως είναι αυτό με τις τηλεοράσεις που και ολοκαίνουρια να αγοράσεις σε έξι μήνες θα έχει βγει ένα καλύτερο μοντέλο; Ε, κάτι παρόμοιο.

Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός θα κατακτήσει την Euroleague, αλλά αυτό που δεν αμφισβητεί κανείς είναι την απόλυτη κυριαρχία του στην regular season. Θυμάμαι τόσα χρόνια να λέμε πως η καλύτερη ομάδα της Euroleague δεν παίρνει πάντα το τρόπαιο. Φέτος σίγουρα δεν συμφέρει κάτι τέτοιο διότι η καλύτερη ομάδα της Euroleague φοράει ερυθρόλευκα. Από τη μία τη χαρακτηρίζει η ταπεινότητα, αλλά από την άλλη τα όνειρα είναι δωρεάν. Γιατί το αναφέρω τούτο; Διότι αν, «αν» γράφω, οι Πειραιώτες κατακτήσουν στο Κάουνας το τρόπαιο θα πρόκειται για την πιο κυριαρχική σεζόν ομάδας μπάσκετ. Ας επιστρέψουμε όμως στη Γη…

• Μπαρτζώκας: «Δεν πιστεύω σε 12ους παίκτες, όλοι έχουν την ευκαιρία τους στη σεζόν»
• Η βαθμολογία της Euroleague: Πρωτος ο Ολυμπιακός, κολλημένος χαμηλά ο Παναθηναϊκός

Εχετε καταλάβει τι έκανε ο Ολυμπιακός σε τρεις μέρες; Διέλυσε τη Φενέρμπαχτσε εκτός έδρας, έναν αντίπαλο με τους ίδιους στόχους και πολλαπλάσιο μπάτζετ. Ακολούθως επικράτησε της back to back πρωταθλήτριας Ευρώπης. Χωρίς τον Σλούκα που φροντίζει για το 35% των συνολικών πόντων της ομάδας του (περίπου 30 δίνει) και έχοντας προβάδισμα στο σκορ για 80 λεπτά! Από το τζάμπολ μέχρι την κόρνα της λήξης τον ακολουθούσαν.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας περήφανος απολάμβανε το δημιούργημά του. Δεν ξέρω αν οι ζωγράφοι στέκονται μπροστά στον πίνακα που μόλις έχουν ολοκληρώσει, αλλά ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης άφησε όπως πάντα να πάρουν όλο το χειροκρότημα οι παίκτες του. Περίπου 12.000 οπαδοί εκστασιασμένοι για δύο ώρες δεν χόρταιναν να παρακολουθούν τη δράση στο παρκέ. Ενας σπουδαίος άνθρωπος στον καναπέ του σαλονιού του ένιωθε καλύτερα κι ας έβλεπε τα «παιδιά» του από την τηλεόραση. Ενας άλλος έβλεπε τα «παιδιά» του στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Φάρμακο είναι η ομάδα. Γιατρεύει την ψυχή έστω και για λίγο. Προσφέρει χαρά και σε κάνει να ξεχνάς για λίγο τα προβλήματά σου. Το διάβασα στο twitter και ταυτίστηκα. Περιμένεις το επόμενο παιχνίδι σαν την έξοδο στο στρατό. Αργεί η Τετάρτη ή μήπως είναι στη γωνιά και στρίβει;

Η ενέργεια στην άμυνα

Ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Ολυμπιακός νίκησε την Αναντολού Εφές ήταν φυσικά η αμυντική λειτουργία. Η ενέργεια που έβγαζαν στην άμυνα ήταν παροιμιώδης, ήταν τόσο έντονη που μαζί με τους πέντε στο παρκέ έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό και οι οπαδοί στην κερκίδα. Τέτοιος χαλασμός στα κλεψίματα και στα κοψίματα, ούτε στα τρίποντα στην άλλη πλευρά του γηπέδου.

Οι Πειραιώτες άσκησαν αφόρητη πίεση στους αντιπάλους τους. Ολοι. Κι όταν γράφω «όλοι», δεν υπερβάλλω καθόλου. Οι θεωρητικά πιο αδύναμοι αμυντικά Βεζένκοβ και Κάνααν έσερναν πρώτοι το χορό. Εβαζαν χέρια, έβαζαν το σώμα τους κάνοντας το παιχνίδι να μοιάζει πως έπαιζαν με παίκτη περισσότερο που λένε και στο πόλο.

Δεν θυμάμαι αμφισβητούμενη μπάλα να μην κατέληξε σε χέρια παίκτη του Μπαρτζώκα. «Μάχη» δε χάθηκε και φυσικά λειτούργησε άψογα στο μεγαλύτερο μέρος η προσωπική άμυνα. Ο Μίτσιτς προσπαθούσε να πάει δεξιά στον καλό του διάδρομο και δυσκολευόταν, ο Λάρκιν έβλεπε μονίμως μπροστά του τον Λούντζη και αισθανόταν αδύνατος να τον περάσει.

Οι τρεις σωματοφύλακες

Το βασικότερο όλων όμως ήταν άλλο πράγμα. Η διάθεση των τριών σέντερ να καλύψουν τον συμπαίκτη τους, να δώσουν βοήθεια και να υψώσουν ένα τείχος μπροστά στον αντίπαλο. Μου έκανε τρομερή εντύπωση και είναι σπάνιο το γεγονός πως έπαιξαν καλά και τα τρία «πεντάρια». Ο Φαλ έβαλε τις βάσεις και ακολούθησαν τα καμώματά του οι Μπλακ και Μπολομπόι.

Αφήστε την επίθεση. Στην άμυνα ήταν τρομεροί και οι τρεις. Μόλις κάποιος από τους παικταράδες της Αναντολού Εφές περνούσε προς τα μέσα, ύψωναν το κορμί τους με κάθετο άλμα, δεν φοβόντουσαν την επαφή με τα χέρια ψηλά και τους υποχρέωναν σε airball. Κι αν δεν έκαναν airball, θα έβλεπαν το σουτ τους να κόβεται. «Όλοι για έναν και ένας για όλους» που έγραφε κι ο Αλέξανδρος Δουμάς.

Ταχύτητα στο «5on5»

Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται ο Ολυμπιακός στην επίθεσή του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι αντίπαλοι προπονητές μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Εχουν… πονέσει και ξέρουν.

Γρήγορο μπάσκετ δεν σημαίνει μόνο αιφνιδιασμός, υπάρχει και σε κατάσταση «πέντε εναντίον πέντε». Η ταχύτητα με την οποία μεταφέρεται η μπάλα είναι αδιανόητη. Οι πάσες φεύγουν λες και πατάς το Χ στο χειριστήριο του playstation. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα έμειναν πιστοί στη φιλοσοφία τους και έπαιξαν στην επίθεση επιλέγοντας να πασάρουν και όχι να ντριμπλάρουν.

Γενικά υπήρχε μία ισορροπία και μία εύρυθμη λειτουργία παρά το γεγονός πως τα τρίποντα με εξαίρεση τους Λούντζη και Βεζένκοβ δεν έβρισκαν στόχο στο πρώτο ημίχρονο.

Η συσπείρωση στα προβλήματα

Για κάθε απουσία παίκτη, βγαίνουν μπροστά δυο να καλύψουν το κενό. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα των πολλών, αλλά αυτοί πλέον ξεπέρασαν κάθε όριο. Τα προβλήματα συσπειρώνουν τις καλές ομάδες, δεν τις διαλύουν. Κι ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα.

Οι απουσίες στο παρκέ όπως του Σλούκα και του Πίτερς φέρνουν και μεγαλύτερη συγκέντρωση στους υπόλοιπους. Οι απουσίες εκτός παρκέ δημιουργούν ένα αίσθημα ευθύνης και μία επιπλέον προσπάθεια προκειμένου να κάνουν δύο ανθρώπους να χαμογελάσουν εξ αποστάσεως.

Το απρόσμενο της Εφές και το χαμηλό σχήμα

Η Εφές διαθέτει άπειρο ατομικό ταλέντο στο ρόστερ της. Διαθέτει τουλάχιστον 5-6 παίκτες που μπορούν να σου βάλουν 20 και να δώσουν και 6-7 ασίστ. Αυτό την κάνει πολλές φορές να παίζει με έναν απρόσμενο τρόπο, ένα μπάσκετ που δεν μπορείς να το ελέγξεις κι ο λόγος είναι πως ο Αταμάν έχει δώσει ελευθερία κινήσεων.

Το πάλεψε ο Τούρκος τεχνικός, όσο μπορούσε. Στην αρχή πήγε σε συχνές αλλαγές μήπως βρει μία πεντάδα με… χημεία. Μετά έπαιξε με τέσσερις κοντούς και τον Ζίζιτς. Στο τρίτο δεκάλεπτο έβαλε τον Κλάιμπερν ως «τριάρι» να μαρκάρει παντού τον Βεζένκοβ και τον Σίνγκλετον ως «τεσσάρι» να βγαίνει στον Παπανικολάου. Ο Ολυμπιακός είχε απαντήσεις σε κάθε πρόβλημα που προσπαθούσε να του βάλει η Εφές.

Το τρίπτυχο του Λούντζη

Ο διεθνής γκαρντ διαθέτει πολλές ικανότητες, ωστόσο τρία χαρακτηριστικά είναι αυτά τα οποία καθημερινά τον εξελίσσουν. Ο Λούντζης διαθέτει μέγεθος, είναι ταπεινός και είναι έτοιμος όταν τον φωνάξει ο Μπαρτζώκας να σηκωθεί από τον πάγκο. Αυτό το τελευταίο είναι σπάνιο.

Ο Λούντζης ήταν εντυπωσιακός και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Σίγουρα το μπάσκετ είναι άθλημα ψυχολογίας αφού στην πρώτη του επαφή ευστόχησε από τα 6.75 και πήρε θάρρος. Μην στεκόμαστε στην επίθεση όμως γιατί η άμυνα που έχει παίξει χθες σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο είναι εκπληκτική. Κι όχι σε όποιον κι όποιον, αλλά απέναντι στον Σέιν Λάρκιν κυρίως που διαθέτει απίστευτη εκρηκτικότητα και ταχύτητα.

Εχει αποδεχτεί τον ρόλο του και περιμένει τη σειρά του. Γνωρίζει καλά πως αν αύριο επιστρέψει ο Σλούκας (με το καλό φυσικά) το πιθανότερο είναι να μην βγάλει τη φόρμα του για 3-4 αγωνιστικές στην Ευρώπη. Ε, και; Αυτός εκεί υπομονετικά θα καρτερά την επόμενη φορά που ο Μπαρτζώκας θα γυρίσει στον πάγκο και θα πει, «Μάικ σήκω».

Τα playoffs... κλείδωσαν

Πρώτος στόχος επετεύχθη. Μπορεί μαθηματικά να μην υπάρχει επιβεβαίωση, αλλά δε νομίζω πως υπάρχει ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι μπορεί να μην μπει η ομάδα στα playoffs. Αν μάλιστα επικρατήσει της Μπασκόνια και της Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ τότε θα «κλειδώσει» και το πλεονέκτημα της έδρας. Οχι πως αν τα χάσει δεν θα το πάρει, αλλά θα αγχωθεί λίγο. Ήδη πάντως απομακρύνεται από την ομάδα που κατέχει την 5η θέση.

Βέβαια στον Ολυμπιακό δεν πρέπει να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο, παρά μόνο πως θα νικήσουν την άλλη Τετάρτη στο Βερολίνο (λόγω συναυλίας γίνεται μία μέρα νωρίτερα το ματς) και γενικά να κοιτάνε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.

ΥΓ: Παίκτες που πανηγυρίζουν την καλή άμυνα περισσότερο από την καλή επίθεση, μην τους φοβάσαι.

ΥΓ 2: Πλέον ο κόσμος κανονίζει το πρόγραμμα του βάσει του Ολυμπιακού. Τύπου «την Τετάρτη δεν μπορώ να βγω γιατί έχει Αλμπα – Ολυμπιακός στις 21:00».

ΥΓ 3: Παπανικολάου και ΜακΚίσικ το 2023 κάνουν μυθικά πράγματα στο παρκέ.

ΥΓ 3: Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω τον Πρίντεζη και τον Σπανούλη στο γήπεδο. Μεγάλη υπόθεση για μία ομάδα να φέρεται στους θρύλους της με σεβασμό και αγάπη.