Ολυμπιακός: Veni, Vidi, Vici (Ήρθε, Είδε, Νίκησε)

• Άμυνα με επίθεση άλλαξαν ρόλους
• Από ένα λάθος σε πρώτη και τρίτη περίοδο
• Πίεση στους ψηλούς

Παρακολουθώντας τον φετινό Ολυμπιακό τα έντονα συναισθήματα ξεχειλίζουν και οι χαρακτηρισμοί χάνουν το νόημά τους. Σαν ένα ηφαίστειο το οποίο αναζητά λόγους να απελευθερώσει τη λάβα από μέσα του. Βασικά όταν τελειώνει το παιχνίδι διαγράφεται ένα μόνιμο χαμόγελο με το οποίο αρκετές φορές πηγαίνεις για ύπνο και μένει εκεί.

Είναι τόσο κυριαρχικό αυτό που έχει δημιουργήσει ο Μπαρτζώκας που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Επίσης για κάποιο λόγο εκεί που λέμε, «σήμερα θα είναι ντέρμπι», το κάνει ακόμη πιο εύκολο. Εκεί που λέμε «απόψε λογικά θα φανεί η απουσία του Σλούκα», την καλύπτει με ακόμη πιο εμφατικό τρόπο.

• Η αρχηγική ομιλία του Παπανικολάου στο τάιμ άουτ (vid)
• Η βαθμολογία της Euroleague: Ο Ολυμπιακός κρατά «αγκαζέ» την κορυφή και δεν την αφήνει

Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός κατακτήσει τη φετινή Euroleague, ξέρω καλά όμως πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Στο τέλος φυσικά και θα θυμόμαστε την κατάληξη και όχι τη διαδρομή, ωστόσο αν στο τέλος πανηγυρίσει στο Κάουνας τότε θα μιλάμε για την πιο κυριαρχική κατάκτηση της Euroleague των τελευταίων ετών. Μη βιαζόμαστε όμως. Ας απολαύσουμε κάθε λεπτό αυτής της ομάδας στα παρκέ.

Οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν έξι διαδοχικές νίκες, βρίσκονται στην κορυφή της βαθμολογίας τις τελευταίες πέντε αγωνιστικές και δεν την αφήνουν από την αγκαλιά τους. Η παρουσία τους στα playoffs μοιάζει «κλειδωμένη» και μένουν μόνο οι μαθηματικές αποδείξεις. Το πλεονέκτημα έδρας πλησιάζει.

Ας τα αφήσουμε όμως αυτά και ας επικεντρωθούμε στα όσα έγιναν χθες στο Βερολίνο. Ποτέ, καμία «τριαντάρα» δεν αξίζει εκτενή τακτική ανάλυση. Εννοείται ο Ολυμπιακός και δεν έφτασε στο +33 τυχαία, αποτελεί προϊόν πλάνου. Απλά δεν έχει και μεγάλο νόημα οποιαδήποτε υπερανάλυση οπότε ας πάμε με λίγα και βασικά.

Άμυνα με επίθεση άλλαξαν ρόλους

Ενα βασικό ζητούμενο το οποίο επηρέασε την εξέλιξη της αναμέτρησης και έκανε τα δύσκολα, εύκολα ήταν ο έλεγχος του ρυθμού. Η Αλμπα είναι από τις πιο uptempo ομάδες, της αρέσει να ανεβάζει τον αριθμό των κατοχών και παίζει στον ίδιο ρυθμό είτε είναι στο -20, είτε στο +20. Συνεπώς ο έλεγχος του ρυθμού δεν είναι και τόσο εύκολος.

Συνηθίζουμε να λέμε πως κάθε ομάδα, αλλά ας εστιάσουμε στον Ολυμπιακό, αρέσκεται να βρίσκει καλές επιθέσεις και ρυθμό μέσα από την καλή της άμυνα. Στο Βερολίνο άλλαξαν οι ρόλοι. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ελέγξει απόλυτα τον ρυθμό μέσω των άριστων επιλογών του στην μπροστινή πλευρά του παρκέ.

Μπορεί η Αλμπα να ψάχνει με γρήγορη επαναφορά ακόμη και μετά από καλάθι που δέχεται, τον αιφνιδιασμό όμως σε αυτό το επίπεδο θα το καταφέρεις ελάχιστες φορές. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν επέτρεψαν στους Γερμανούς να τρέξουν γιατί απλούστατα σούταραν με 73.5% στα δίποντα, με 40% στα τρίποντα και μάζεψαν 9 επιθετικά ριμπάουντ. Ε, δε γίνεται να τρέξει ο αντίπαλος με τέτοια νούμερα. Όταν μαζεύει τη μπάλα συνέχεια από το διχτάκι του.

Ο Γουόκαπ έκανε τα πάντα να φαίνονται τόσο απλά, ο Βεζένκοβ ήθελε να υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι φαβορί για το βραβείο του MVP και ΟΛΟΙ οι άλλοι ακολουθούσαν τον ρυθμό τους.

Από ένα λάθος σε πρώτη και τρίτη περίοδο

Η αλήθεια είναι πως η Αλμπα δεν αντιμετωπίζει την άμυνα με την σοβαρότητα που απαιτεί η Euroleague. Από την άλλη όμως ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίθηκε ο Ολυμπιακός στο κομμάτι των λαθών ήταν εντυπωσιακός.

Οι Πειραιώτες υπέπεσαν σε ένα λάθος στην πρώτη περίοδο και σε ένα λάθος στην τρίτη περίοδο. Το σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν 13-28 και το σκορ στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν 10-28. Δεν ξέρω αν πρέπει να εστιάσω στους 28 πόντους παραγωγικότητα ή στους 13 και 10 της άμυνας. Και στα δύο μάλλον.

Ο Ολυμπιακός φέρθηκε με αγάπη στην μπάλα σε αυτά τα διαστήματα και με αυτόν τον τρόπο εμπόδισε την Αλμπα από το να τρέξει. Σε καταστάσεις «5on5» δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα η ομάδα του Μπαρτζώκα. Ακόμη και στην αρχή όταν φορτώθηκε με δύο φάουλ ο Φαλ και ο Μπλακ. Ολοι είχαν τη διάθεση να βάλουν το σώμα τους, να πάνε στην επαφή και να δώσουν βοήθεια με τις σωστές περιστροφές.

Πίεση στους ψηλούς

Σε πολλά από τα επιθετικά συστήματα της Αλμπα η μπάλα περνάει από τα χέρια των ψηλών της όταν αυτοί είναι ψηλά στην κορυφή. Σε πολλές ομάδες η μπάλα ακουμπάει στον ψηλό της μακριά από το καλάθι για κάποιο hand off όμως στις κινήσεις των Γερμανών αυτό συμβαίνει σε προχωρημένο χρόνο μέσα στα 24 δευτερόλεπτα που έχουν στη διάθεσή τους. Κι αυτό γιατί αποφασίζουν με τις πάσες τους. Στον Ολυμπιακό λοιπόν πίεσαν πολύ καλά τόσο τον Σίκμα (κυρίως) όσο και τους άλλους ψηλούς με αποτέλεσμα να τους χαλάνε τους διαδρόμους πάσας και να τους κάνουν τη ζωή δύσκολη.

Η Euroleague μπαίνει στον πάγο για λίγο λόγω Κυπέλλου. Κακά τα ψέματα πρόκειται για Final 8 το οποίο θα το κρίνει ένα ματς και όχι ο τελικός. Ο ημιτελικός με τον Παναθηναϊκό αποτελεί μία εντελώς διαφορετική υπόθεση. Σε ένα ντέρμπι «αιωνίων» πολλά μπορούν να συμβούν. Σε σειρά αγώνων, όχι. Θα έχουμε χρόνο όμως να τα συζητήσουμε όλα αυτά.

ΥΓ: Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός νικάει χωρίς τον Σλούκα σημαίνει πολλά και τίποτα. Στα κρίσιμα παιχνίδια που θα κρίνονται οι τίτλοι και το Final 4, ο Σλούκας θα είναι αυτός που θα αποφασίζει και η ομάδα τον έχει τεράστια ανάγκη.

ΥΓ 2: Πόσο δικαιωμένος μπορεί να αισθάνεται ο Μπαρτζώκας για την απόφασή του να πάει φέτος με τρία καθαρά σέντερ και όχι όπως πέρυσι που είχε δύο συν τον Ζαν Σαρλ.

ΥΓ 3: Το βλέμμα του Παπανικολάου μετά το εξωπραγματικό του κάρφωμα…

* Ο τίτλος είναι φράση του Ιούλιου Καίσαρα και αποτυπώνει μία γρήγορη και εύκολη νίκη