Το basketball είναι δίκαιο άθλημα κύριε Ράντονιτς

Στα μέσα Ιανουαρίου ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε την Μακάμπι στο κλειστό «Νίκος Γκάλης» του ΟΑΚΑ. Με την ομάδα του Τελ Αβίβ να προηγείται με 1 πόντο (83-84) ο Derrick Williams πήρε την ασίστ στο τρίποντο, στις 45 μοίρες, που θα έλεγε και μια ψυχή, βάζοντας τους Πράσινους μπροστά στο σκορ, 10 περίπου δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Να σημειώσουμε, ότι από την ίδια θέση ο Derrick Williams σούταρε το νικητήριο τρίποντο και επί της Βίρτους Μπολόνια. Πολύτιμος ο Αμερικανός σε αυτή την πλευρά του παρκέ.

Με ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους οι Ισραηλινοί έψαξαν να βρουν σουτ ισοφάρισης – νίκης και βρήκαν σουτ με τον Wade Baldwin από τη γραμμή των βολών περίπου, αμαρκάριστο ή για να είμαι ακριβέστερος υπό… το αυστηρό βλέμμα του πλησιέστερου αμυντικού. Η μπάλα πήγε σίδερο και ο coach Radonjic πήγε στο μικρόφωνο της Nova, για να δηλώσει ευχαριστημένος από την άμυνα της ομάδας του. Το basketball θέλει ειλικρίνεια αγαπητέ κόουτς, μήπως και διορθωθεί κάποιο πρόβλημα και αν δεν είσαι εσύ ειλικρινής, θα σταθεί αυτό σκληρά ειλικρινές απέναντί σου.

Χτες βράδυ κόντρα στην Βαλένθια, ο coach Radonjic έπρεπε να διαχειριστεί ειδικές καταστάσεις στην crunch time, με επιλογές που μου προξένησαν μερικές απορίες. Όλη η επιθετική πρωτοβουλία των τελευταίων λεπτών για την Βαλένθια δόθηκε στον ικανότατο σκόρερ Chris Jones. Τίποτα ξαφνικό και αιφνίδιο.

Απορία 1η : Πως και γιατί επιλέχθηκε ο νεοφερμένος Matt Thomas ως προσωπικός φρουρός του Chris Jones, αντί του Paris Lee ας πούμε; Αν σχεδίαζε ο coach Mumbru της Βαλένθια, ποιόν αμυντικό θα ήθελε πάνω στον Jones; Τον Thomas θα διάλεγε κι αυτός! Δεν είναι λίγο πρόβλημα αυτό coach Radonjic;

Απορία 2η : Το ματς ο Παναθηναϊκός το τελείωσε στην τελευταία φάση και αποφασίζοντας να υπερασπιστεί την νίκη στην άμυνά του με Thomas – Williams – Bacon ως τι; Ως ικανούς αμυντικούς; Αν η επιλογή ήταν να γίνει φάουλ το καταλαβαίνω απόλυτα, ότι θα έπρεπε να βρίσκονται στο παρκέ ως ικανότατοι επιθετικά. Αλλά σε άμυνα 17 δευτερολέπτων να σου προσφέρουν τι; Ο Lee κι ο Καλαϊτζάκης μόνοι τους θα έπαιζαν άμυνα; Ο Derrick Wiliams δεν έχει ξανακρεμάσει την ομάδα σε άμυνα τελευταίου σουτ; Έπρεπε να το ξαναδοκιμάσει χτες;

Απορία 3η : Από το προπονητικό staff του Παναθηναϊκού που μιλούν ελληνικά, δεν βρέθηκε ένας να πει στον coach, ότι ο Δημήτρης Αγραβάνης το ψωμί του τόσα χρόνια το βγάζει, ως ψηλός που μπορεί να παίξει αλλαγές στην άμυνα και να μαρκάρει κοντούς στην περιφέρεια; Πάντως Williams σε απόφαση άμυνας 17 δευτερολέπτων δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει στο γήπεδο. Εκτίθεται και εκθέτει ταυτόχρονα.

Χτες βράδυ λοιπόν, όπως και το βράδυ του Ιανουαρίου κόντρα στην Μακάμπι, ο Παναθηναϊκός στάθηκε ανίκανος να υπερασπιστεί το καλάθι του στο buzzer. Τότε στάθηκε τυχερός, χτες στάθηκε όχι άτυχος αλλά ηττημένος απέναντι στον ικανό Chris Jones. Εκείνο το βράδυ σούταρε άστοχα ένας παίκτης του 48,1% στο δίποντο (αμαρκάριστος από τις βολές θυμίζω) , χτες βράδυ ευστόχησε ένας παίκτης του 33,3% στο τρίποντο (αμαρκάριστος στέλνοντας με προσποίηση τον Williams για … χόρτα). Και στις δυο περιπτώσεις απόλυτα αποδιοργανωμένη η άμυνα του Παναθηναϊκού. Τόσο απλά.

Σε αντίθεση με όσα γράφονται, προσωπικά συμφωνώ με την απόφαση για άμυνα 17 δευτερολέπτων αντί γρήγορου φάουλ. Για έναν απλό λόγο. Extra 5 λεπτά παιχνιδιού στην παράταση χωρίς 3 βασικά σου στελέχη είναι δύσκολο να τα διαχειριστείς με επιτυχία έχοντας δείξει ξανά και ξανά πως δεν «επικοινωνείς» με την ομάδα σου. Χτες ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε με βασικές απουσίες και υπερ-ήρωες τους Gudaitis και Lee να κλέψει την νίκη. Την είχε, την κρατούσε και την πέταξε.

Το χειρότερο είναι, ότι μπορούσε να την απαιτήσει με αυτή την τελευταία άμυνα αλλά πιάστηκε αδιάβαστος στα μαθήματα του παρελθόντος. Το ακόμα χειρότερο είναι, πως είτε η νίκη είτε η ήττα χτες βράδυ φαντάζουν αδιάφορες μπροστά στη μεγάλη εικόνα. Η μεγάλη εικόνα ήδη γράφει «2023-24» κι αυτό αρχές Φεβρουαρίου για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού είναι βαρύ ας πούμε.