Ολυμπιακός: Ποτέ του δεν είχε γίνει τέτοιο «φόβητρο»!
Σύμφωνοι, το θριαμβευτικό αγωνιστικό τριήμερο της προηγούμενης εβδομάδας στην Κρήτη δεν μπορούμε να πούμε ότι «ξεζούμισε» τους «ερυθρόλευκους», που άλλωστε έφτασαν σχεδόν... περπατώντας στην κατάκτηση του Κυπέλλου (με μέση διαφορά στο +25, στα τρία ματς που έδωσαν)!
Ωστόσο, λίγο η μεγάλη συγκέντρωση στον στόχο, λίγο η αδιάκοπη προσπάθεια στην άμυνα (μέσο παθητικό 57,6π.), λίγο η πρωτοφανής συγκυρία των τριών αγώνων σε ισάριθμες μέρες και λίγο το εορταστικό ξέσπασμα, όπως και να έχει προκαλεί πάντα ένα κάποιο ψυχολογικό «άδειασμα», που πάντα είναι επικίνδυνο όταν ακολουθούν αγώνες της Euroleague.
Πολλώ δε μάλλον, όταν οι προσφάτως Κυπελλούχοι Ελλάδας είχαν να επισκεφτούν μία από τις πιο καυτές ομάδες της διοργάνωσης, που είχε περάσει νικηφόρα από το ΣΕΦ τον περασμένο Νοέμβριο και προερχόταν από 6 νίκες στα τελευταία επτά ματς, έχοντας μπει για τα καλά στην διεκδίκηση της πρόκρισης στην 8άδα.
Η Βαλένθια είναι μία ομάδα που πάει σε πολλές κατοχές και υψηλό ρυθμό, παίζει πολύ επιθετική (στα όρια του φάουλ) άμυνα και την δεδομένη χρονική στιγμή που είναι σε φόρμα, για να την απειλήσει σοβαρά μία ομάδα μέσα στην έδρα της, θα έπρεπε είτε να την κατεβάσει κάτω από τους 80 πόντους (όπως έκανε ο Ερυθρός Αστέρας), είτε να κάνει το τέλειο επιθετικό παιχνίδι και να σκοράρει πάνω από 90 πόντους (όπως έκανε η Μακάμπι).
Ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στο παρκέ ο Ολυμπιακός, πάντως και ο οποίος τον συνόδευσε ουσιαστικά μέχρι και την ανάπαυλα, δεν παρέπεμπε σε καμία από τις δύο παραπάνω τακτικές. Αν εξαιρέσουμε ένα τετράλεπτο, ανάμεσα στο τέλος της 1ης και τις αρχές της 2ης περιόδου, οπότε οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα τα έκαναν όλα σωστά σε άμυνα και επίθεση διαγράφοντας το -15 (25-10 στο 8’40”) και φέρνοντας το ματς στα ίσα (25-25 στο 12’35”), τα υπόλοιπα 7,5 λεπτά στο 2ο δεκάλεπτο ήταν σχεδόν όσο απογοητευτικά ήταν τα πρώτα 8,5, από το τζάμπολ και μετά.
Έντεκα λάθη με μεγάλη απροσεξία στην επίθεση, μικρότερη του αναμενόμενου ενέργεια στην άμυνα και καθόλου καλός ρυθμός. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι Πειραιώτες δεν βρίσκονταν σε καλό βράδυ. Το 25-25 του 12ου λεπτού, έγινε -14 στο 18’ (42-28) και το -10 του ημιχρόνου (45-35) πήγε στο -13 στο 22’.
Παρ’ όλα αυτά, αυτό το «μαγικό» τετράλεπτο, όπου ξαφνικά όλα «κλίκαραν» αυτόματα και από το καλάθι που έμπαινε στην επίθεση μέχρι την πετυχημένη άμυνα που ακολουθούσε, «χτιζόταν» ένας ολοένα και αυξανόμενος ρυθμός, σου έδινε την εντύπωση ότι οι «νταμπλούχοι» απέχουν ένα τσακ από το να ξαναμπούν στο ματς!
Και πράγματι, αυτή την φορά χρειάστηκε να περάσουν 4,5 λεπτά για να «τρέξει» ο Ολυμπιακός το 2ο 0-15 σερί του μέσα στο ίδιο ματς, αυτή την φορά παίρνοντας και το προβάδισμα και αποδεικνύοντας ότι είναι η ομάδα που μπορεί να «εξαφανίσει» σε χρόνο dt διψήφιες διαφορές της τάξεως των 10-15 πόντων!
Δεν θυμάμαι ποτέ τους «ερυθρόλευκους» να έχουν «σβήσει» δύο διαφορετικές φορές στην διάρκεια ενός ματς (επιπέδου Euroleague και μάλιστα εκτός έδρας), διαφορές 15 πόντων και στην 2η φορά να έχουν πάρει εκείνοι προβάδισμα 15 πόντων, φτάνοντας το επιμέρους προβάδισμά τους στο +30!
Κάτι ανάλογο προς την αντίθετη κατεύθυνση είχε συμβεί στην Βιτόρια στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής, όπου ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί ακόμη και με +18 στην 1η περίοδο, η Μπασκόνια μάζεψε το ματς και προσπέρασε με +10 στην 3η περίοδο για να φύγει νικήτρια στο τέλος η ελληνική ομάδα με 92-97!
Μια και αναφέρθηκα στη νίκη των πρωταθλητών στην χώρα των Βάσκων, εκείνο το αποτέλεσμα μαζί με τα «διπλά» σε Βαρκελώνη (70-60) και Μαδρίτη (89-87) νωρίτερα, ήρθαν να προστεθούν στο σπάνιο αήττητο (92-85) που διατήρησε η ομάδα του Μπαρτζώκα στην “Fonteta” (7 νίκες σε ισάριθμους αγώνες) και να της χαρίσει ένα πολύ σπάνιο επίτευγμα που στα 7 χρόνια της Euroleague με το υπάρχον format, το έχει πετύχει μόνο δις πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές Αναντολού.
Ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική που ολοκληρώνει αήττητη και μάλιστα με 4/4, τους αγώνες της κανονικής περιόδου επί ισπανικού εδάφους! Αν όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πρωτιά σε επίθεση (μ.ο. 85,6π.), άμυνα (μ.ο. 75,8π.), ασίστ (μ.ο. 22,2), κλεψίματα (μ.ο. 8,1), αξιολόγηση (105,4) και δίποντα (60%), δεν τον καθιστούν πιο «φόβητρο» από ποτέ, τότε τι άλλο πρέπει να κάνουν για να σας πείσουν;
Ο «σεληνιασμένος» Παπανικολάου (22π., 4ρ. & 3ασ. με 4/4 διπ. & 4/6 τριπ.) πραγματοποιεί ήδη την καλύτερη ευρωπαϊκή σεζόν της καριέρας του. Ο Βεζένκοβ (20π. & 7ρ.) έχει πάει σε άλλο επίπεδο την ευχέρεια στο σκοράρισμα και οδεύει για το πρώτο το MVP. Ο Σλούκας (10π. & 9ασ.) επέστρεψε και δεν άργησε να ανεβάσει ρυθμούς, κάνοντας την διαφορά στα δύσκολα. Ο Γουόκαπ (13π., 6ασ. & 2κλ. με 3/7 τριπ.) έχει απίστευτη διάρκεια στον ρόλο του σύγχρονου point-guard για όλες τις δουλειές.
Ο Φαλ (5π., 7ρ., 4ασ., 2κλ., 1κοψ.) είναι ίσως ο πιο σοβαρός και πληθωρικός κυρίαρχος σέντερ που έχει περάσει από τον Ολυμπιακό και ο ΜακΚίσικ (11π., 2ασ. & 3κλ. με 3/6 τριπ.) ο παίκτης που αλλάζει τον ρυθμό και μπορεί να σκοράρει από κοντά και από μακριά. Αυτοί και όλοι οι υπόλοιποι, που σε άλλες βραδιές έχουν τον δικό τους πρωταγωνιστικό ρόλο, μας κάνουν ένα τρομερά αποτελεσματικό σύνολο που παίζει εκπληκτικό μπάσκετ και δικαιούται να κοιτάει ψηλά.
Η πρόκριση στα playoffs με πλεονέκτημα έδρας φαίνεται να πλησιάζει και πλέον το μόνο που απομένει είναι η διατήρηση των συνηθειών και του ρυθμού, αλλά και η αποφυγή των τραυματισμών. Ο υγιής Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο στον δρόμο για το Κάουνας!
Εικόνα... νίκης στο Μιλάνο!
Μπορεί ο Παναθηναϊκός να διανύει τους χειρότερους 2,5 μήνες της σύγχρονης ιστορίας του στην Euroleague (από τις 8 Δεκέμβρη και μετά, μετράει 9 ήττες στα 11 τελευταία ματς) και μία ανταγωνιστική εμφάνιση στο “Forum” (απέναντι στην χειρότερη Αρμάνι της πενταετίας) να μην αποτελεί παρηγοριά (78-76), ωστόσο η μετά Ράντονιτς εποχή άρχισε με ελπιδοφόρα μηνύματα.
Κατά πρώτον, ο Χρήστος Σερέλης που θα βρίσκεται στον πάγκο μέχρι το τέλος της σεζόν, είναι ένας προπονητής με επικοινωνιακή ικανότητα και μπορεί να φέρει τους παίκτες κοντά του, «χτίζοντας» μία σχέση, που επί των ημερών του Μαυροβούνιου τεχνικού, δεν υπήρχε.
Το γεγονός ότι σε πολλές στιγμές του αγώνα, τα point-guard του «τριφυλλιού» γυρνούσαν στον πάγκο και ρωτούσαν «τι παίζουμε;», σε σχέση με τουρλουμπούκι που γινόταν μέχρι πρότινος, είναι πρόοδος, πως να το κάνουμε; Κακά τα ψέματα, αν οι «πράσινοι» ταξίδευαν στην Ιταλία πλήρεις (ή τουλάχιστον είχαν τον Γκουντάιτις για να «ματσάρουν» την ενέργεια και την δύναμη του Ντέιβις μέσα στην ρακέτα), τότε ίσως να επέστρεφαν με την πρώτη εκτός έδρας νίκη τους μετά από περισσότερους από 2,5 μήνες!
Κατά δεύτερον, ο 48χρονος Έλληνας τεχνικός είναι θιασώτης του γρήγορου και επιθετικού μπάσκετ και η φιλοσοφία του δεν απέχει από την αντίστοιχη του μεγάλου του αντιπάλου, πλέον, Γιώργου Μπαρτζώκα. Απλά στο Λαύριο δεν είχε το budget για να φέρει τους αντίστοιχους παίκτες. Ωστόσο, στις καλές της χρονιές, η ομάδα της Λαυρεωτικής έπαιξε μία μικρογραφία του μπάσκετ που πρεσβεύει ο Ολυμπιακός, έχοντας καλή κυκλοφορία και δημιουργία, σουτάροντας από μακριά και δίνοντας βάση στην αθλητικότητα. Η ξαφνική μεταμόρφωση του Ντέρικ Γουίλιαμς (21π., 2ρ. & 2ασ. με 7/10 σουτ), ήταν ένα πρώτο δείγμα!
Στον Παναθηναϊκό, ο Σερέλης έχει τα «εργαλεία» για να παρουσιάσει μία ομάδα που ενδεχομένως στο τέλος της σεζόν να παρουσιάζει χτυπητή βελτίωση και να κάνει αισθητή την παρουσία της στους τελικούς και στην χειρότερη περίπτωση να δυσκολέψει το έργο του Ολυμπιακού.
Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει να το επιθυμήσουν πρώτα οι παίκτες και να θέσουν εαυτόν διαθέσιμο στο πλάνο του προπονητή. Η μεγαλύτερη διάθεση και η αντίδραση, θα φέρει νέο άνεμο και στα αποδυτήρια και αν όλοι συσπειρωθούν και η ομάδα αρχίζει να αξιοποιεί περισσότερο τον Παπαγιάννη και κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, τότε κάθε ματς είναι μία νέα μεγάλη ευκαιρία. Αρχής γενομένης από το ματς της Πέμπτης (02/03, 21.00) με την Εφές, που καίγεται (για την ώρα είναι εκτός playoffs), αλλά προσφέρει δυνατότητα υπέρβασης!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
