Ο Μπαρτζώκας παρουσιάζει τον καλύτερο Ολυμπιακό της 10ετίας!

• Η έως τώρα εφετινή πορεία δεν έχει προηγούμενο
• Μία τυχαία ομάδα δεν κρατάει – 2η φορά – την Μπάρτσα στους 70 πόντους!

Αν υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο που διαχωρίζει τον εφετινό Ολυμπιακό από τις προηγούμενες «εκδόσεις» της τελευταίας δεκαετίας (ακόμη και τις πιο επιτυχημένες, όπως τις ομάδες που κατέκτησαν τους back to back ευρωπαϊκούς τίτλους το 2012 και το 2013, αλλά και εκείνες που πήγαν στα Final 4 του 2015, του 2017 και του 2022), αυτό έχει να κάνει με την αξιοθαύμαστη συνέπεια και σταθερότητα που τον χαρακτηρίζει στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν.

Καθώς επίσης και στα μεγάλα και σημαντικά παιχνίδια, που μέχρι στιγμής έχουν καθορίσει την ευρωπαϊκή του διαδρομή. Και ειδικότερα με βάση το ισχύον σύστημα διεξαγωγής, με τον «μαραθώνιο» των 34 αγωνιστικών στην κανονική περίοδο και των επτά «διαβολοβδομάδων».

Μία γρήγορη αναδρομή στις πέντε προαναφερθείσες σεζόν που στέφθηκαν με επιτυχία για την ομάδα του Πειραιά, θα μας βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθούμε ποιο είναι το μέγεθος του αγωνιστικού μεγαλείου, που χαρακτηρίζει την εφετινή σεζόν. Κατ’ αρχάς από πλευράς αποτελεσμάτων και εν συνεχεία από πλευράς αγωνιστικού πλάνου και εικόνας μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Οι πέντε πρόσφατες πιο επιτυχημένες χρονιές

Σεζόν 2011-12: Ο Ολυμπιακός του αείμνηστου Ντούσαν Ίβκοβιτς παίρνει την πρόκριση στο Top-16 ως 2ος στην φάση των ομίλων (με ρεκόρ 6-4) και φτάνει στα προημιτελικά, υπερτερώντας στην ισοβαθμία της Γαλατασαράι (ρεκόρ 3-3). Στα playoffs παίρνει την πρόκριση επί της Σιένα με 3-1 στις νίκες, στα ημιτελικά αποκλείει την Μπαρτσελόνα και στον τελικό της Πόλης, πετυχαίνει την μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των Final 4, επιστρέφοντας από το -19! Το «πεταχτάρι» του Πρίντεζη αφήνει... παγωτό της ΤΣΣΚΑ και φέρνει το 2ο ευρωπαϊκό τρόπαιο στο «λιμάνι», που σημειωτεόν είχε νικήσει δύο φορές καθαρά τους Πειραιώτες στην φάση των “16”.

Σεζόν 2012-2013: Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο, ο Ολυμπιακός διαγράφει την πιο σταθερή πορεία στην φάση των ομίλων (2ος με ρεκόρ 8-2) και στο Top-16 (2ος με ρεκόρ 9-5), ενώ στα playoffs εκμεταλλεύεται στο έπακρο το πλεονέκτημα της έδρας (3-2 στις νίκες) για να φτάσει στο Λονδίνο και να κατακτήσει ένα από τα πια αδιαμφισβήτητο τρόπαια που κατακτήθηκαν ποτέ στα Final 4 (+17 επί της ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό και +12 επί της Ρεάλ στον τελικό). Έστω κι αν στην πρώτη περίοδο του τελικού έφτασε να χάνει με 17 πόντους από την «βασίλισσα»

Σεζόν 2014-2105: Με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στο τιμόνι, ο Ολυμπιακός περνάει ως πρώτος του ομίλου του (με ρεκόρ 8-2) στο Top-16, όπου εκεί τερματίζει 3ος (με ρεκόρ 10-4) πίσω από ΤΣΣΚΑ και Φενέρ. Στα playoffs αποκλείει την Μπαρτσελόνα με μειονέκτημα έδρας και φτάνει στην διεκδίκηση του τροπαίου, ανατρέπoντας μία διαφορά 9 πόντων στα τελευταία 3,5 λεπτά απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Στον τελικό καταρρέει στην 4η περίοδο και χάνει από την γηπεδούχο Ρεάλ με 78-59.

Σεζόν 2016-2017: Στην πρώτη σεζόν που καθιερώθηκε το ισχύον σύστημα διεξαγωγής (η προτελευταία του Σφαιρόπουλου), πραγματοποιεί μία πολύ συνεπή πορεία, τερματίζει 3ος στην κανονική περίοδο (με ρεκόρ 19-11). Στα playoffs, χάνει και στην συνέχεια ανακτά το πλεονέκτημα έδρας από την Εφές για να πάρει την πρόκριση στο 5ο ματς. Στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης «πέφτει ηρωικά» (80-64) στον τελικό απέναντι στην γηπεδούχο (για 2η φορά) Φενέρμπαχτσέ κι ενώ στον ημιτελικό έχει επιστρέψει από το -13 και έχει πάρει για πολλοστή φορά την μπουκιά μέσα από το στόμα της ΤΣΣΚΑ!

Σεζόν 2021-2022: Στην 2η χρονιά που οι ομάδες έχουν αυξηθεί σε 18 και οι αγώνες της regular season σε 34, Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να έχει επιστρέψει στην τεχνική ηγεσία, ο Ολυμπιακός κατακτά και πάλι την 3η θέση (με ρεκόρ 19-9, γιατί λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αφαιρέθηκαν τα ματς με τις ρωσικές ομάδες που αποκλείστηκαν). H 11η πρόκριση σε Final 4 έρχεται δύσκολα στο 5ο ματς απέναντι στην δυσκολoκατάβλητη Μονακό, ενώ στο Βελιγράδι οι «ερυθρόλευκοι» πέφτουν θύμα του μετέπειτα MVP, Βασίλιε Μίτσιτς, που με τρίποντο στην εκπνοή του ημιτελικού, έστειλε την Εφές στον τελικό και εν συνεχεία στην κορυφή της Ευρώπης για 2η συνεχή χρονιά.

Η έως τώρα εφετινή πορεία δεν έχει προηγούμενο

Όλα τα παραπάνω διόλου ευκαταφρόνητα συνέβησαν στο διάστημα των προηγούμενων 10 ετών. Ανεξαρτήτως του πως θα καταλήξει η εφετινή σεζόν και χωρίς κανείς να μπορεί προεξοφλήσει ακόμη ότι μπορεί να φτάσει στα επιτυχημένα standards που επισημάνθηκαν, όλα όσα έχει πετύχει η ομάδα του Πειραιά – σε επίπεδο αποτελεσμάτων αλλά και αγωνιστικής εικόνας – στην σεζόν που διανύουμε και μέχρι την δεδομένη χρονική στιγμή, δεν μπορούν να μπουν στην παραμικρή σύγκριση με τις προαναφερθείσες σεζόν.

Και μοιραία ανεβάζουν ακόμη περισσότερο τον πήχη των εφετινών προσδοκιών. Δώστε βάση:

• Ποτέ ξανά ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε τόσο κοντά (όσο φέτος) στην κατάκτηση της 1ης θέσης (στην οποία βρίσκεται φέτος και την διεκδικεί με αξιώσεις) σε μία τόσο ανταγωνιστική κανονική περίοδο στην Euroleague. Η καλύτερη θέση που έχει κατακτήσει, είναι η 2η (πέρυσι με ρεκόρ 19-9).

• Κι ενώ απομένουν επτά αγωνιστικές για το τέλος της regular season, έχει ήδη ισοφαρίσει το ρεκόρ νικών του στην διοργάνωση (στην τελευταία 7ετία με το ισχύον format) με 19, βρίσκεται πολύ κοντά στο πλεονέκτημα της έδρας, ενώ με 6 νίκες στα επτά τελευταία παιχνίδια, θα ισοφαρίσει το κορυφαίο ρεκόρ όλων των εποχών που κατέχει η Φενερμπαχτσέ από την σεζόν 2018-2019 (25-5 αλλά με 4 αγώνες λιγότερους)! Το ρεκόρ νικών για τις σεζόν με 18 ομάδες το μοιράζονται η Μπαρτσελόνα και η Εφές (με 6 αγώνες λιγότερους την σεζόν του covid-19 που διεκόπη) με 24!

• Χρειάζεται το απόλυτο (4/4) στα εναπομείναντα ματς στο ΣΕΦ για να καταρρίψει το ρεκόρ νικών εντός έδρας (πέρυσι είχε 13-1) και μόλις μία εκτός έδρας επιτυχία για να καταγράψει την κορυφαία πορεία του μακριά από το Φάληρο (την σεζόν 2018-19 είχε 9-8, ενώ φέτος έχει μέχρι στιγμής 9-5).

• Ποτέ ξανά ο Ολυμπιακός δεν ήταν, σταθερά, η κορυφαία ομάδα της Euroleague σε τόσες στατιστικές κατηγορίες (άμυνα, ασίστ, κλεψίματα, δίποντα και αξιολόγηση), ενώ ποτέ δεν είχε έναν παίκτη (Σάσα Βεζένκοβ) που έχει τόσο μεγάλη επίδραση στο παιχνίδι του, ώστε να είναι πρώτος σκόρερ (μ.ο. 17,9π.) και ριμπάουντερ (μ.ο. 7,3ρ.) και καλύτερος στην ατομική αξιολόγηση (μ.ο. 22,6 βαθμούς) της διοργάνωσης.

• Ποτέ ξανά σε κανονική περίοδο, ο Ολυμπιακός δεν είχε 8 νίκες σε 10 αγώνες απέναντι στις πέντε πιο ακριβές ομάδες της διοργανώσεις (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Εφές, Φενέρμπαχτσέ και Αρμάνι) και εκ των φαβορί για το Final 4, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις πριν από την έναρξη της σεζόν.

• Ποτέ ξανά δεν είχε το απόλυτο (2/2) απέναντι στους δύο ισπανικούς κολοσσούς (Ρεάλ και Μπαρτσελόνα) και δεν τελείωσε αήττητος την regular season επί ισπανικού εδάφους (4/4 και συνολικά 6/7 μέχρι στιγμής με τις ισπανικές ομάδες) και δεν παρουσίασε ένα αγωνιστικό πρόσωπο που εκπέμπει τόσο μεγάλη μπασκετική υγεία και τυγχάνει της καθολικής αποδοχής σύσσωμου του μπασκετικού κόσμου στην Ευρώπη.

Μία τυχαία ομάδα δεν κρατάει – 2η φορά – την Μπάρτσα στους 70 πόντους!

Πάμε λίγο, όμως και στο χθεσινό ματς, όπου οι πρωταθλητές απέδειξαν ότι ανεξαρτήτως της σπουδαίας επιθετικής ποιότητας που διαθέτουν (μόλις την προηγούμενη εβδομάδα έχασαν την πρωτιά στην παραγωγικότητα), η συνολική προσπάθειά τους εκτοξεύεται μέσα από την ικανότητά τους να προστατεύουν το καλάθι τους.

Μετά από μία τριάδα αγώνων που η ένταση και η ενέργεια στην άμυνα κυμάνθηκε αρκετά κάτω από τα standards τους (δέχθηκαν 85 πόντους στην Βαλένθια, 83 στο Μιλάνο και 80 στην Ρόδο*), στο άκρως καθοριστικό παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, οι «ερυθρόλευκοι» παρουσίασαν την πιο πειστική αμυντική εικόνα της σεζόν για τρεις περιόδους.

Μπορεί το παθητικό των 70 πόντων να μην εντυπωσιάζει πολλούς από την άποψη ότι οι νταμπλούχοι φέτος κράτησαν στους 58 την Παρτίζαν (2η επίθεση στην EL) και στους 60 την Ρεάλ και την Άλμπα, ωστόσο αυτό που λέει τα περισσότερα, είναι το γεγονός ότι μία ομάδα με την επιθετική ποιότητα της Μπάρτσα (μ.ο. 81,3π. στην EL και 83,7π. στην ACB) δεν μπόρεσε να τους βάλει πάνω από 70 σε δύο εφετινούς αγώνες.

Aπό το χθεσινό 77-70 επί των «μπλαουγκράνα», προσωπικά κρατάω το κορυφαίο αμυντικό 10λεπτο της σεζόν για τον Ολυμπιακό (στην 2η περίοδο δέχτηκε 7 πόντους, έχοντας 9 περισσότερα ριμπάουντ και υποχρεώνοντας την ομάδα του Γιασικεβίτσιους σε 3/12 σουτ), καθώς επίσης και το +31 (45-14) υπέρ των γηπεδούχων στους πόντους από τον πάγκο.

Μεγάλη υπόθεση για μία ομάδα η ταυτόχρονη συνύπαρξη του Βεζένκοβ, του Σλούκα (σαν starter λογίζεται) και του Φαλ και μεγάλο «πολυεργαλείο» ο Γουόκαπ, αλλά κακά τα ψέματα, όταν έχει παίκτες σαν τον ΜακΚίσικ (16π. & 4ας. με 3/4 τριπ. σε 27’) και τον Λαρεντζάκη (14π. & 5ρ. με 4/5 τριπ. σε 17’) και δευτερευόντως τον Μπλακ (6π., 5ρ. & 5 κερδισμένα φάουλ), που ανά πάσα στιγμή (το κάνουν συνέχεια, δεν είναι 2-3 φορές) αλλάξουν τον ρυθμό και «αποφασίζουν» το παιχνίδι, τότε αυτομάτως το παιχνίδι της περνάει σε άλλη διάσταση...

* Το ματς της Ρόδου μπορεί να ήταν ειδικών συνθηκών λόγω της άφιξης ξημερώματα, απευθείας από το Μιλάνο και του γενικότερου «αδειάσματος» που χαρακτηρίζει την ομάδα στις εγχώριες διοργανώσεις (μετά το Final 8 του Κυπέλλου), ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπαίνει στο κάδρο. Άλλωστε, σε περίπτωση ήττας (που δεν απείχε πολύ), ο Ολυμπιακός θα αναγκαζόταν να παίξει τα ρέστα του σε ένα πιθανά γεμάτο ΟΑΚΑ για το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς της Basket League.