Παναθηναϊκός: Είναι δύο... άλλοι, ζούσαν σε παράνοια

Δευτέρα 13 Μαρτίου: ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός 81-73.

Πέμπτη 16 Μαρτίου: Βιλερμπάν-Παναθηναϊκός 82-86.

Άντε βγάλτε άκρη τώρα. Αν και στον πλανήτη... Παναθηναϊκό, τα πάντα μπορεί να συμβούν φέτος. Οπότε δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο να παρουσιάζει η ομάδα τόσο διαφορετικά πρόσωπα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και προσέξτε. Στη Basket League θα υπήρχε έως το τελευταίο ματς ένα κίνητρο και μια κρυφή ματιά σε ενδεχόμενο (λέμε τώρα, κουβέντα να κάνουμε) στραβοπάτημα του Ολυμπιακού έως το τέλος της κανονικής περιόδου. Στην Euroleague όπου δεν υπάρχει κανένα απολύτως κίνητρο; Πώς γίνεται να παρουσιάζει (στα τελευταία τουλάχιστον ματς) καλύτερο πρόσωπο; Και δεν αναφέρομαι μόνο στο παιχνίδι με τη Βιλερμπάν όπου οι «πράσινοι» έφτασαν σε back to back νίκες, αλλά και στο προηγούμενο. Με τον Ερυθρό Αστέρα. Που στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε μετατρέψει το ματς σε... λιοντάρια-χριστιανοί.

• Πέρασε από τη Λιόν και πήρε ψυχολογία ενόψει ντέρμπι

Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Υπάρχει διαφορά. Και αφορά το ενισχυμένο (σε σχέση με την Ελλάδα) ρόστερ στην Euroleague με τη παρουσία των Τόμας και Γκριγκόνις. Τόσο όσον αφορά την ποιοτική του αναβάθμιση, όσο (και παίζει ρόλο αυτό) την ποσοτική. Και αυτή η (σημαντική, όσο και αν δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία) λεπτομέρεια, κάνει τη διαφορά μεταξύ των δύο διοργανώσεων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και ο τραυματισμός του Ματέους Πονίτκα για να... δέσει το γλυκό. Ήταν που ήταν δύσκολο το έργο του Σερέλη ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο θα έγινε τώρα. Και ο Πολωνός δεν είναι όποιος και όποιος. Μπορεί να κάνει χίλιες-δυο δουλειές στο παρκέ, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση.

Η πινελιά του Σερέλη

Στο δικό μου μυαλό θεωρώ σίγουρο ότι θα απουσιάσει. Και θα είναι μεγάλο το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό γιατί η ομάδα δεν έχει ΚΑΜΙΑ πολυτέλεια για αλλαγή στο ρόστερ μέχρι να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος ώστε το προπονητικό να τιμ αποφασίσει ποιος θα μείνει έξω και ποιος θα μπει στα play-offs. Και εδώ φαίνεται το πόσο κακό έκανε στους «πράσινους» η ιστορία με τον Άντριους. Αν υπήρχαν επτά ξένοι δηλωμένοι, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Τώρα... τρεχάτε ποδαράκια μου.

Όχι ότι ο Παναθηναϊκός έχει να κερδίσει κάτι ουσιώδες στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ούτε αντίστοιχα έχει και ο Ολυμπιακός να κερδίσει κάτι. Τα είπαμε και τις προηγούμενες ημέρες. Μετρημένα κουκιά είναι. Ο Ολυμπιακός θα τερματίσει πρώτος στην κανονική περίοδο και ο Παναθηναϊκός δεύτερος. Και αυτό δεν θα αλλάξει. Ας πρόσεχαν οι «πράσινοι» να είχαν νικήσει στην Πυλαία μήπως (ξαναλέω) είχαν κάτι να περιμένουν. Τώρα; Κρίνεται μόνο το γόητρο και τίποτε άλλο. Όπως θέλει ο Ολυμπιακός να αυξήσει το σερί στο 12-0, έτσι και στον Παναθηναϊκό θέλουν να βάλουν (επιτέλους) ένα τέλος. Και ταυτόχρονα να δείξουν στον «αιώνιο» αντίπαλο ότι... είναι και εκείνοι εδώ. Ότι, τέλος πάντων, υπάρχει ζωή στον «πράσινο» πλανήτη.

• Ο Πονίτκα υπέστη διάστρεμμα πριν από το ντέρμπι

Αν και εφόσον ο Παναθηναϊκός παρουσιάσει παρόμοιο πρόσωπο με αυτό στο «Astroballe», τότε μπορεί να χαμογελάει. Γύρισε καλά τη μπάλα, έβγαλε συνεργασίες, οι παίκτες «έβλεπαν» την «έξτρα πάσα», υπήρχε ενέργεια στην άμυνα σε αρκετά σημεία του αγώνα, ενώ περιορίστηκαν στο ελάχιστο οι βιαστικές επιλογές, τα επιπόλαια λάθη, οι ατομικές ενέργειες και η (πολλές φορές τη φετινή σεζόν) απάθεια στην άμυνα. Αν μη τι άλλο αυτό είναι κάτι που πρέπει να πιστωθεί στον coach Σερέλη και τους συνεργάτες του, οι οποίοι δείχνουν ότι δουλεύουν στις προπονήσεις. Μπορεί σε κάποια ματς να βγουν κάποια πράγματα, σε κάποια άλλα όχι. Στη Λιόν βγήκαν και ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν «κυνήγησε» το σκορ με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο, αλλά έφτασε στο σημείο να αποτελέσει το «αφεντικό» του ματς και να κρατάει σταθερά προβάδισμα σε διψήφιες παρυφές έως το τέλος.

Έγινε σωστή διαχείριση του αγώνα, οι παίκτες των «πρασίνων» διάβαζαν εξαιρετικά την αντίπαλη άμυνα και σχεδόν σε κάθε επίθεση προσπαθούσαν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για το (όσο πιο δυνατόν σίγουρο) καλάθι. Ξαναλέω, όσο κουραστικός και αν γίνομαι. Σε αυτό έπαιξε ρόλο το πιο «γεμάτο» ρόστερ. Αν και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, η Βιλερμπάν μόνο ομάδα Euroleague δεν θύμιζε. Σαν να το είχε (που έχει) παρατήσει τελείως. Απλά δεν περίμενα τόσο κακό αγωνιστικό πρόσωπο. Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω.

Άλλοι... παίκτες Μπέικον και Γκριγκόνις

Tο πρώτο ευχάριστο νέο αφορά τον Μάριους Γκριγκόνις, ο οποίος μετά την έλευση του Σερέλη έχει αρχίσει να βρίσκει τα πατήματά του και να θυμίζει τον παίκτη, ο οποίος έγινε το σημείο αναφοράς το περασμένο καλοκαίρι. Και αναρωτιέται κάποιος. Γιατί να χαθεί τόσο πολύ καιρός; Γιατί έπρεπε να χαθεί όλη η σεζόν για τον Παναθηναϊκό μέχρι να έρθει ένας άνθρωπος που να μπορεί να τον αξιοποιήσει σωστά; Θεωρώ ότι ο Λιθουανός γκαρντ ολοένα και παίρνει το προβάδισμα σε σχέση με τον Ματ Τόμας για το ελληνικό ρόστερ. Και θα τολμήσω να πω ότι θα αποτελέσει έκπληξη εάν δεν επιλεγεί εκείνος στο τέλος. Ο Τόμας είναι από τους παίκτες του γούστου μου (διότι είμαι μεγάλος fan των κλασσικών σουτέρ) αλλά ακόμα δεν «πατάει» καλά. Από την άλλη μπορεί να «κολλήσει» 3-4 τρίποντα και να «καθαρίσει» ένα ματς. Όμως δεν ξέρω. Θα δώσω τον πρώτο λόγο στον Γκριγκόνις.

• Ο Μπέικον κάρφωσε με δύναμη στον αιφνιδιασμό

Το δεύτερο ευχάριστο νέο αφορά φυσικά τον Ντουέιν Μπέικον. Πραγματικά βλέπω άλλον παίκτη. Δεν θα εστιάσω στο τι έγινε στο Πριγκιπάτο σύμφωνα με τα όσα έγραψε η «L' Equipe». Δεν με ενδιαφέρουν κιόλας. Εγώ κοιτάζω τη μεγάλη εικόνα και δη τα όσα (μπορεί να) προσφέρει ο Αμερικανός στο παρκέ. Αν μη τι άλλο επί ημερών Σερέλη είναι ένας ΑΛΛΟΣ παίκτης. Ή τουλάχιστον γίνεται ένας άλλος παίκτης. Πιο ομαδικός, με περισσότερη προσήλωση στην άμυνα, αρκετά δημιουργικός και σε καμία περίπτωση δεν σπαταλάει (πλέον) το 90% των κατοχών του σε iso παιχνίδι. Δεν περίμενα ότι θα το έβλεπα και σημειωτέον θα το έλεγα, αλλά όσο «καλουπώνεται» ο Μπέικον (κάτι που φυσικά πιστώνεται ο Σερέλης) άλλο τόσο μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να λειτουργήσει καλύτερα και μέσα από το ομαδικό πλαίσιο να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό. Μην ξεχνάτε ότι πέρυσι στη Μονακό ήταν από τους καλύτερους παίκτες της Euroleague επειδή διακρίθηκε μέσα από την ομαδική λειτουργία. Και αν το κάνει και φέτος, τότε μόνο σε καλό θα (του) βγει.

Για παράδειγμα θυμάμαι φάσεις από το ματς στο «Astroballe» που δεν «έβγαζε» πριν από 1-2 μήνες. Να βουτήξει στο παρκέ για το κλέψιμο. Να σιγουρέψει το καλάθι δίνοντας ασίστ «πάρε-σκόραρε» ενώ θα μπορούσε να είχε τελειώσει εκείνος τη φάση. Να πηγαίνει στα ριμπάουντ. Και το κυριότερο; Να μην «σπαταλάει» τσάμπα και άδικα επιθέσεις εκβιάζοντας το σουτ. Μπορεί απέναντι στη Βιλερμπάν να είχε 0/4 τρίποντα αλλά ήταν σουτ που έπρεπε να πάρει. Και καλώς τα πήρε. Αν συνεχίσει ο Μπέικον με την ίδια νοοτροπία, τότε να ψάξουμε στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μήπως ο Σερέλης έχει πράγματι κάποιο... μαγικό ραβδάκι. Το σίγουρο είναι ότι τόσο ο Αμερικανός φόργουρντ, όσο και ο Λιθουανός γκαρντ έχουν κάνει στροφή 180° και δεν θυμίζουν σε τίποτα τους παίκτες επί ημέρων... Ράντονιτς.

• Σερέλης: «Μπορέσαμε να φτιάξουμε την ψυχολογία μας πριν το ντέρμπι»

Το τρίτο που κράτησα από το ματς με την Βιλερμπάν ήταν η παρουσία του Λευτέρη Μαντζούκα. Μπορεί να έπαιξε ελάχιστα στη θέση του, μπορεί στα περισσότερα από τα σχεδόν 21 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ να χρησιμοποιήθηκε ως «πεντάρι» μετά τα φάουλ των Γκουντάιτις και Παπαγιάννη, αλλά έδειξε ότι μπορεί να αντεπεξέλθει. Ότι σιγά-σιγά, βήμα-βήμα, παιχνίδι με το παιχνίδι, έχει αρχίσει να γίνεται παίκτης-Euroleague. Έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των προπονητών του και γι' αυτόν τον λόγο «κερδίζει» και λεπτά μέσα στο παρκέ. Και μάλιστα τα έβαλε και με παίκτες πολύ ψηλότερους από εκείνον σε θέση που δεν... ξέρει, όπως ήταν ο Γιουσουφά Φαλ. Ασχέτως εάν έχασε κάποιες μάχες στην άμυνα. Λογικό ήταν. Θεωρώ ωστόσο ότι πρόκειται για ένα παιδί που αν τον εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός σωστά, μόνο οφέλη μπορεί να φέρει.

Όπως ανέφερα και προηγουμένως, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κάτι ουσιαστικό από το ματς στη Γαλλία. Η ευρωπαϊκή χρονιά είναι χαμένη. Παρόλα αυτά μπόρεσε να τονώσει την ψυχολογία. Και αυτό είναι που έχουν ανάγκη μέσα στην ομάδα. Ηρεμία και καλή ψυχολογία. Ειδικά από τη στιγμή που ακολουθεί το μεγάλο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Εκεί θα μπορέσουν οι «πράσινοι» να μετρήσουν τις δυνάμεις τους έχοντας ο Σερέλης το ελληνικό ρόστερ στα χέρια του. Αν και θα απουσιάζει ο Πονίτκα. Αν και θα ακολουθήσει στη συνέχεια η τελευταία αλλαγή. Αν δεν γίνει άμεσα...