Παναθηναϊκός: Από τις αποδοκιμασίες στην αποθέωση, μια βραδιά καριέρας δρόμος

• Ρόδα είναι και γυρίζει
• Όταν χάνεις κάτι το εκτιμάς
• Το «κλειδί» στον προπονητή και τους point guards
• Η σημασία του ντέρμπι και ο πολύτιμος Τόμας

Δεν θα γυρίσω τον χρόνο πολύ πίσω. Μόνο τρεις μήνες. Λίγο μετά το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ο Παναθηναϊκός είχε γνωρίσει βαριά εντός έδρας ήττα από τον «αιώνιο» αντίπαλο για το ματς της Euroleague και εκείνος που είχε συγκεντρώσει τα περισσότερα (αν όχι όλα τα) «πυρά» της απογοητευμένης και αγανακτισμένης εξέδρας, δεν ήταν άλλος από τον Γιώργο Παπαγιάννη.

Δεν λέω. Και εκείνος είχε δώσει δικαιώματα βάσει της απόδοσής του. Όμως είναι τελείως διαφορετικό το να ασκείται κριτική σε κάποιον και τελείως διαφορετικό να υπάρχει ισοπέδωση. Όσοι ήταν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της 30ης Δεκεμβρίου μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ. Και γνωρίζουν πολύ καλά τα όσα είχαν ειπωθεί και τα όσα είχαν ακουστεί εις βάρος του Παπαγιάννη. Τόσο κατά τη διάρκεια του αγώνα, όσο (και περισσότερο) μετά το τέλος. Άραγε θα πόνταρε κανείς εκείνη τη βραδιά ότι τ' όνομα του Έλληνα σέντερ θα γινόταν σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων στα τέλη Μαρτίου;

Ρόδα είναι και γυρίζει

Θαρρώ, ρητορικό το ερώτημα. Όμως, ρόδα είναι και γυρίζει. Και φτάσαμε στο σημείο της καθολικής αποθέωσης. Ούτε εγώ πίστευα ότι θα ακούσω το «Παπαγιάννης, οε οε οε» στο ΟΑΚΑ. Θέλετε λόγω των όσων είχαν προηγηθεί με αποτέλεσμα ο αρχηγός των «πρασίνων» να βρισκόταν συνέχεια στο μάτι του Κυκλώνα; Θέλετε λόγω της συνολικά άσχημης χρονιάς του Παναθηναϊκού; Ε, όσο να 'ναι ήταν πολύ δύσκολο να συνέβαινε κάτι τέτοιο. Να πήγαινε στοιχειωδώς καλύτερα η ομάδα, να το καταλάβω.

• Οι φίλοι των «πράσινων» φώναξαν ρυθμικά το όνομά του Παπαγιάννη στη βραδιά των ρεκόρ

Και όμως, συνέβη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν συνέβη πάνω στον ενθουσιασμό του «ενός ματς» και της «εφήμερης χαράς» που φέρνει μια νίκη ή μια καλή εμφάνιση. Θέλω να πιστεύω ότι συνέβη επειδή αφενός ο Παπαγιάννης χρειαζόταν ένα δυνατό ψυχολογικό «μπουστάρισμα» για να ξαναπάρει τα πάνω του και αφετέρου επειδή ο κόσμος τον πιστεύει. Ότι ο κόσμος εκτιμάει για ποιον παίκτη μιλάμε. Για ένα παιδί που αγαπάει τον Παναθηναϊκό και το έχει αποδείξει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Ένα παιδί που «μεγάλωσε» μπασκετικά μέσα στην «πράσινη» οικογένεια.

«Κοντός ψαλμός αλληλούια». Έτσι δεν λένε; Στην επόμενη... στραβή θα φανεί τι πραγματικά ισχύει. Το έχω γράψει πολλές φορές και θα το επαναλάβω. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού γνωρίζει μπάσκετ. Και ξέρει να αναγνωρίζει τις αξίες του συλλόγου. Οπότε θέλω να πιστεύω ότι στο επόμενο ματς που ο Παπαγιάννης δεν θα παίξει καλά να ισχύσει το δεύτερο σενάριο. Και όχι το πρώτο. Προσωπικά τον πιστεύω. Και πολύ. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες παίκτες με τα δικά του χαρακτηριστικά; Να αγαπάει την ομάδα και όχι απλά να αγωνίζεται σε αυτήν; Να έχει τα προσόντα και τις εμπειρίες του;

Όταν χάνεις κάτι το εκτιμάς

Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι διάσπαρτες φωνές της 30ης Δεκεμβρίου στο ΟΑΚΑ: «Σήκω φύγε...» Ναι, αυτό ακουγόταν. Και πιστέψτε με. Το μόνο εύκολο θα είναι για εκείνον σε τρεις μήνες. Δεν ξέρω αν καταφέρει να επιστρέψει στο ΝΒΑ που είναι και τ' όνειρό του (όπως είχε επαναλάβει σε μια συνέντευξή του στο Gazzetta στις αρχές της χρονιάς) αλλά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο και δεδομένο ότι θα μπορέσει να βρει πολύ καλό συμβόλαιο το καλοκαίρι και μάλιστα σε ομάδα που διεκδικεί Final 4 και τρόπαιο. Και μετά θα αρχίσουν οι... νοσταλγίες του «Big Papa».

• Παναθηναϊκός - Μπάγερν 86-76: Κυρίαρχος Παπαγιάννης και ένεση ψυχολογίας ενόψει ΣΕΦ

Έτσι είναι όμως. ΜΟΝΟ όταν χάνεις κάτι θα μπορέσεις να το εκτιμήσεις. Και πολύ φοβάμαι ότι ο Παπαγιάννης (ενδεχομένως να) ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Έχω την αίσθηση ότι σε έναν χρόνο από σήμερα, οι ιαχές του «σήκω φύγε» θα έχουν μετατραπεί σε «γύρισε πίσω». Στην Ελλάδα ζούμε. Όσο εύκολα αποδομούμε κάποιον, άλλο τόσο εύκολα τον αποθεώνουμε. Και τούμπαλιν. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα γίνει το καλοκαίρι με τον Έλληνα σέντερ.

Όπως είναι γνωστό άλλαξε πρόσφατα και γραφείο εκπροσώπησης. Θα φανεί που θα οδηγήσει. Αν θα παραμείνει ή όχι στην ομάδα. Και αν μη τι άλλο από την απόφασή του αναμένεται να κινηθεί ανάλογα και ο Παναθηναϊκός όσον αφορά την ενίσχυση του ρόστερ σε συνάρτηση με το γεγονός ότι και είναι Έλληνας. Είδαμε φέτος το μπάχαλο που έγινε στην ομάδα με τον λάθος σχεδιασμό. Από τον σωστό σχεδιασμό θα αρχίζουν και θα τελειώνουν όλα. Και ο Παναθηναϊκός από την επόμενη σεζόν αναμένεται να ξαναμπεί στο κάδρο των πρωταγωνιστών. Αυτή είναι η απόφαση και αυτό περιμένουμε να γίνει όσον αφορά τις κινήσεις ενδυνάμωσης.

Το «κλειδί» στον προπονητή και τους point guards

Και αυτό είναι ένα στοιχείο που ποντάρει (και πρέπει να ποντάρει) ο Παναθηναϊκός για τον Παπαγιάννη. Αν δεν υπήρχε η διάθεση και η προοπτική για το μεγάλο come back του συλλόγου θα έλεγα ότι ήταν απίθανο να παραμείνει. Όμως ένα διαφορετικό project ίσως και να αλλάξει τα πράγματα. Ειδικά εάν μέχρι το τέλος της χρονιάς νιώσει και εκείνος ότι είναι επιθυμητός στην ομάδα. Ακόμα και με στραβά του. Ακόμα και με τις ανορθογραφίες και με τις αδυναμίες στο παιχνίδι του. Όμως μέσα από μια καλή ομάδα, μέσα από τους καλούς (ή καλύτερους) συμπαίκτες, μπορεί κάποιος να βελτιωθεί, μπορεί να αναδειχθεί και να φανεί ακόμα πιο χρήσιμος.

• Σερέλης: «Δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε παιχνίδια και να φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους»

Φανταστείτε πόσο (πιο) διαφορετικός θα ήταν ο Παπαγιάννης εάν είχε πλέι μέικερ από το πρώτο ράφι της Euroleague. Έναν Βιλντόζα. Έναν Καμπάτσο. Εάν υπήρχε προπονητής με ουκ ολίγα ευρωλιγκάτα «γαλόνια» στο βιογραφικό προκειμένου να τον εκμεταλλευτεί καλύτερα. Εσείς τι λέτε; Θα ήταν ο ίδιος Παπαγιάννης ή ακόμα καλύτερος; Σ' ένα ματς ο Πάρις Λι «έβλεπε» περισσότερο την πάσα (σ.σ. 11 ασίστ παρακαλώ!), «διάβασε» καλύτερα το παιχνίδι και είδαμε τα αποτελέσματα! Ο Παπαγιάννης έφτασε στο σημείο να είναι άχαστος και να πραγματοποιεί το ΑΠΟΛΥΤΟ ματς με 24 πόντους, 7/7 δίποντα, 3/3 τρίποντα, 1/1 βολή, 11 ριμπάουντ, 3 τάπες, 1 ασίστ και μόλις 1 λάθος. Και παράλληλα είχε τη διάθεση, ακόμα και σ' ένα παντελώς αδιάφορο ματς, να βγάλει τρομερή ενέργεια σε άμυνα και ριμπάουντ.

Βέβαια στην Ελλάδα ζούμε. Και δεν θα μου φανεί καθόλου περίεργο εάν δεν παίξει καλά την Παρασκευή στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό να έχουμε «μια από τα ίδια». Και εδώ που τα λέμε και ο ίδιος ο Παπαγιάννης χρωστάει ένα πολύ καλό ματς απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο. Είχε κάποιες καλές στιγμές στο ματς του α' γύρου της Basket League στο ΣΕΦ αλλά ως επί το πλείστον η απόδοσή του κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο κινείται σε ρηχά επίπεδα.

Η σημασία του ντέρμπι και ο πολύτιμος Τόμας

Προσωπικά μιλώντας, το ματς που ακολουθεί με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει το μυαλό του σε αυτά των play-offs. Εκεί θα δείξουν οι «πράσινοι» το «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος» και το αν θα βρίσκονται σε επίπεδο προκειμένου να «χτυπήσουν» τον φετινό Ολυμπιακό. Πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατον η δική μου άποψη. Όμως για αθλητισμό μιλάμε. Μπάσκετ είναι. Οπότε ποτέ μην λες ποτέ έως τους τελικούς. Από την άλλη το ματς της Παρασκευής κρύβει και το γόητρο. Στο 12-0 ο Ολυμπιακός. Βαρύ. Πολύ βαρύ σερί. Και αυτό από μόνο του, πρέπει να δίνει κίνητρο στον Παναθηναϊκό. Έστω και αν δεν έχει να κυνηγήσει κάτι ουσιώδες στο ΣΕΦ.

Θεωρώ ότι το παιχνίδι με την Μπάγερν δεν ήταν οδηγός. Απουσίες ο Παναθηναϊκός και με μισή ομάδα οι Γερμανοί. Κρατάω όμως την αμυντική διάθεση, τις συνεργασίες που έβγαλαν οι «πράσινοι» σε πολλά σημεία του αγώνα και το ομαδικό πνεύμα που έδειξαν. Έβαλαν το «εγώ» κάτω από το «εμείς» και έπαιξαν στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, καλό μπάσκετ. Δεν θύμισαν ούτε στο ελάχιστο το συνονθύλευμα των Άνω Λιοσίων. Και αναρωτιέσαι; Πώς γίνεται πριν από τρεις μέρες να παρουσίασε τόσο κακό πρόσωπο και τρεις μέρες αργότερα να ήταν... άλλη ομάδα;

• Season low για τον Παναθηναϊκό σε προσέλευση κόσμου στη φετινή EuroLeague, αρνητικό ρεκόρ σε 13ετία

Όσο... άλλη ομάδα μπορεί να χαρακτηριστεί με τον Ματ Τόμας. Ο Αμερικανός ήταν το «κλειδί» για να ανοίξει η ψαλίδα της διαφοράς στην 3η περίοδο καθώς «βρήκε» τα σουτ που ήθελε, η ομάδα έπαιξε για εκείνον και το αποτέλεσμα αποτυπώθηκε στο παρκέ. Και φάνηκε ξεκάθαρα το πόσο διαφορετικά μπορεί να λειτουργήσει ο Παναθηναϊκός όταν βρίσκεται στο παρκέ. Μόνο και μόνο επειδή το σουτ του είναι «λεφτά στην τράπεζα», αυτομάτως απασχολεί παίκτη και «ανοίγει» τη ρακέτα για τους υπολοίπους. Ενώ ξέρει να κινείται πολύ καλά μακριά από τη μπάλα προκειμένου να πάρει καλά off ball screens. Φυσικά είμαι περίεργος να δω τον Παναθηναϊκό εναντίον του Ολυμπιακού για πρώτη φορά με τον Τόμας στο ρόστερ του και έχοντας τρεις διαφορετικούς πόλους στην επίθεση μαζί με τον Γκριγκόνις και τον Μπέικον. Δυστυχώς, όμως, θα είναι μόνο γι' αυτό το ματς. Στους τελικούς ο Τόμας θα βρίσκεται στον πάγκο με πολιτικά...