Ολυμπιακός: Η ομάδα που όλα τα μπορεί

• Η άμυνα στον Μπέικον και στα σκριν μακριά από τη μπάλα
• Η «παγίδα» στον Σλούκα και το «2on2» που δεν λειτούργησε
• Το 17.6% στα τρίποντα λύθηκε με το 68.6% στα δίποντα
• Black... Jack

Άλλο ένα ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, μόνο που πάλι το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Το παρκέ είναι ο «καθρέφτης» και σε αυτό οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν 13 διαδοχικές νίκες. Και η αλήθεια είναι πως όσο περνάει ο καιρός, κάθε φορά που ακούγεται η κόρνα της λήξης περισσότερο πιστεύουμε πως στο επόμενο ματς θα διευρυνθεί αυτό το ιστορικό σερί παρά θα διακοπεί.

Ο Ολυμπιακός φροντίζει σε κάθε ντέρμπι να δείχνει με διαφορετικό τρόπο, με διαφορετικό πρωταγωνιστή πως η διαφορά ποιότητας που τον χωρίζει από τον «αιώνιο» αντίπαλό του είναι τεράστια. Την τελευταία διετία, αγγίζει τα όρια του χάους. «Fauda» που λένε και στη σειρά.

• Μπαρτζώκας: «Είμαστε λίγο πιεσμένοι τώρα, θα φορτσάρουμε μπαίνοντας στα play-offs» (vid)

• Σενάρια play-offs: Η Μπασκόνια κρατάει την τύχη στα χέρια της, από κοντά η Ζάλγκιρις

   

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός (όχι σε αγωνιστικό επίπεδο) φροντίζει να δίνει κίνητρο στους παίκτες του Μπαρτζώκα. Οχι πως δεν έχουν, αλλά όταν τους τσιγκλάς αγριεύουν περισσότερο.

Οι Πειραιώτες επικράτησαν έχοντας 17% στο τρίποντο. Υπό κανονικές συνθήκες θα προκαλούσε απορία, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί απλά μία πρόσθετη επιβεβαίωση της καθολικής ανωτερότητας απέναντι στους «πράσινους».

Η άμυνα στον Μπέικον και στα σκριν μακριά από τη μπάλα

Τη διαφορά στην αναμέτρηση την έκανε ξεκάθαρα η άμυνα και ειδικά αυτή της τρίτης περιόδου. Ο Ολυμπιακός είχε βασικό στόχο να περιορίσει τον Μπέικον και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Ο Αμερικανός μπορεί να είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας, να είναι «περίεργος» συμπαίκτης, αλλά ξέρει να βάζει την μπαλίτσα μέσα στο καλάθι. Ο Μπαρτζώκας με την άμυνα με αλλαγές που επέλεξε να παίξει του αφαίρεσε πράγματα δίνοντας του στο παρκέ, όσα δεν του αρέσουν. Ο Μπέικον ήταν καλός όσο δεν ήταν εκνευρισμένος. Όταν κουράστηκε, όταν «χάλασε» το μυαλό του βοήθησε τον Ολυμπιακό.

Επίσης ένα στοιχείο της αμυντικής λειτουργίας το οποίο πήγε καλά ήταν η αντιμετώπιση των σκριν μακριά από τη μπάλα. Ο Σερέλης έχει ενεργοποιήσει τον Γκριγκόνις και τον Τόμας και τους έχει βάλει plays μακριά από τη μπάλα. Ο Ολυμπιακός όμως το αντιμετώπισε κι αυτό εξαιρετικά με γρήγορες εξόδους από τα σκριν, με στιγμιαία βοήθεια από τον παίκτη που μάρκαρε τον σκρίνερ μέχρι να φτάσει ο συμπαίκτης του και να βρεθεί ξανά μπροστά στον παίκτη με την μπάλα.

Η «παγίδα» στον Σλούκα και το «2on2» που δεν λειτούργησε

Η αμυντική τακτική του Παναθηναϊκού ήταν επίσης ξεκάθαρη. Ο Σερέλης είχε δώσει εντολή για αντιμετώπιση under (δηλ. ο αμυντικός να περνάει κάτω από το σκριν) σε όλους εκτός από τον Σλούκα. Σε αυτόν επέλεξε δυναμική έξοδο και παγίδα προκειμένου να του πάρει την μπάλα από τα χέρια.

Το θέμα είναι πως ο Ολυμπιακός είχε υπομονή και μετά το πρώτο pick 'n' roll πήγαινε αμέσως σε δεύτερο (δηλ. σε re-pick). Τι κατάφερε με αυτό; Ο αμυντικός ο οποίος έχοντας πάει ήδη κάτω από το σκριν βρισκόταν αρκετά χαμηλά. Περίπου στο ύψος των βολών. Με το re-pick υποχρεωνόταν να περάσει από πάνω γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα έφτανε να βρεθεί κάτω από το καλάθι.

Αυτή τη δεύτερη διαδικασία ο Παναθηναϊκός την αντιμετώπισε με άμυνα «2on2» η οποία όμως δεν λειτούργησε καθόλου. Με την επιλογή του «2on2» ο Σερέλης επιθυμούσε να αφαιρέσει το μακρινό σουτ από τα «τεσσάρια» του Ολυμπιακού. Για αυτό και η άμυνά του ήταν τόσο απλωμένη που κατέληγε ανοικτή και έτσι ο Μπλακ βρισκόταν μονίμως με έναν αντίπαλο και χωρίς τον φόβο πως θα του έρθει βοήθεια από κάπου. Ολοι οι αμυνόμενοι μακριά από την μπάλα βρίσκονταν μακριά. Οι «πράσινοι» χάνονταν και έτσι ο Γουόκαπ μοίραζε τη μία ασίστ μετά την άλλη. Ο Βεζένκοβ με τον Μπλακ «κλείδωναν» με άνεση τους παίκτες τους και χωρίς να υπάρχει βοήθεια από αμυντική περιστροφή σκόραραν κάτω από το καλάθι.

Εδώ οφείλω να αναφέρω χωρίς ίχνος ασέβειας πως Μπέικον και Γουίλιαμς δεν έδειξαν ίχνος προσπάθειας στα αμυντικά τους καθήκοντα. Οι δύο Αμερικανοί έκαναν και πολλά «τεμπέλικα» φάουλ απλώνοντας απλά το χέρι τους αφού τους είχε κερδίσει ο προσωπικός τους αντίπαλος.

Επίσης για κάποιο ακατανόητο λόγο ο Παναθηναϊκός έδωσε βολές και στα 4 πρώτα ομαδικά φάουλ της δεύτερης περιόδου και στα τρία από τα τέσσερα της τρίτης περιόδου. Οι «πράσινοι» δεν χρησιμοποίησαν καθόλου καλά τα ομαδικά φάουλ.

Το 17.6% στα τρίποντα λύθηκε με το 68.6% στα δίποντα

Ο Ολυμπιακός σε τρίτο διαδοχικό παιχνίδι «σπάει» τα καλάθια από τα 6.75. Με 3/17 τρίποντα δύσκολα νικάς σοβαρή ομάδα. Κι όμως οι Πειραιώτες βρήκαν λύσεις. Άλλες φορές θα επέμεναν και θα σούταραν και θα σούταραν και θα σούταραν. Οχι πλέον. Είδαν πως δεν λειτουργούσε και σταμάτησαν αποφασίζοντας να μεταφέρουν τη μπάλα κοντά στο καλάθι με 35 προσπάθειες για δίποντο.

Κι αυτό είναι μία σημαντική διαφορά της πολύ καλής ομάδας. Όταν δηλαδή κάτι δεν σου πηγαίνει καλά να έχεις την υπομονή και την ομαλή λειτουργία ώστε να βρεις άλλες λύσεις. Η καλή ομάδα, η δουλεμένη ομάδα αυτό κάνει. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη περισσότερο πήγε σε ηρωισμούς από Λι και Μπέικον όταν... πελάγωσε. Εξαίρεση και ευχάριστο νέο, το θάρρος του Μαντζούκα στην επίθεση. Αλλά στην άμυνα είναι τρομερά αδύναμος και πρέπει να βελτιωθεί.

Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 17% στα τρίποντα και με 10 χαμένες βολές. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχε υποτυπώδη ευστοχία.

Black... Jack

Η καριέρα του Ταρίκ Μπλακ είχε πάρει την κατιούσα λόγω των δικών του κακών αποφάσεων. Το καλοκαίρι ήρθε στον Ολυμπιακό προκειμένου να σώσει την καριέρα του, προκειμένου να ξαναμπεί στον «χάρτη». Και ο οργανισμός της ομάδας, τον έβαλε. Ήρθε ως τρίτος σέντερ και σίγουρα έχει ξεπεράσει τον Μπολομπόι στο rotation ενώ σε αρκετές περιπτώσεις αγωνίζεται καλύτερα και από τον Φαλ.

Ο Αμερικανός κάνει καλά τρία βασικά πράγματα όπως συνέβη και στο ντέρμπι. Δεν φοβάται την επαφή στην άμυνα και βάζει το κορμί του, τελειώνει καλά τις φάσεις κοντά στο καλάθι κάτι το οποίο γίνεται ακόμη πιο εύκολο όταν έχεις για δημιουργούς τον Σλούκα και τον Γουόκαπ και βάζει τις βολές. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι περισσότερο.

Οι 21 πόντοι του σε ντέρμπι (για αυτό και το Black Jack) έμοιαζαν με σενάριο σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αμ δε...

Όπως black jack έχει κάνει ο Μπαρτζώκας με τον Τόμας Γουόκαπ. Ο «Robocop» του Ολυμπιακού ήταν απίθανος, βρισκόταν παντού στο παρκέ. Ο τύπος μοιάζει με μηχανή. Στο τελευταίο δεκάλεπτο ήταν εξουθενωμένος κι όμως με κάποιο τρόπο έβρισκε ενέργεια για μία ασίστ ακόμη, για ένα ριμπάουντ ακόμη, για μία ακόμη άμυνα. Νομίζω πως χθες βράδυ μπήκε ολόκληρος σε μία μπανιέρα γεμάτη πάγο και απόλαυσε με αυτόν τον τρόπο το πούρο του.

ΥΓ: Επιμένω για Ολυμπιακός – Μπασκόνια στα play-offs.

ΥΓ 2: Τα τελευταία χρόνια όταν στον Ολυμπιακό άκουγαν το νούμερο 13 το μυαλό πήγαινε στο 13-1, αποτέλεσμα μίας ψηφοφορίας στον ΕΣΑΚΕ. Από χθες πηγαίνει στις διαδοχικές νίκες επί του Παναθηναϊκού.

ΥΓ 3: Η προπόνηση έχει πάρει επιστημονικές διαστάσεις. Κάθε ομάδα το καλοκαίρι κάνει ένα προγραμματισμό. Πότε θα παίζει καλά, πότε θα φορτσάρει, πότε θα κάνει αγωνιστική «κοιλιά». Το τελευταίο 20ήμερο ο Ολυμπιακός βγάζει κούραση δεν παίζει καλά, αλλά το γνώριζε. Το Απρίλιο θα είναι όπως πρέπει, όπως τον μάθαμε.

ΥΓ 4: Τα καλύτερα ραντεβού για δουλειά γίνονται σε ουδέτερο έδαφος.