Παρτίζαν: Από τον Βέσελι και τον Μάριτς στον Πάντερ και τον ΛεΝτέι (vids)

• Ο «δάσκαλος» Βουγιόσεβιτς
• Η Παρτίζαν των Rising Stars
• Μια άμυνα μακριά από τον τελικό

Τα προηγούμενα χρόνια ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς γιγάντωσε τον μύθο του με τις εικόνες και τις παραστάσεις στα παρκέ όλης της Ευρώπης, με τον χαρακτήρα του και τα εννιά πρωταθλήματα Ευρώπης που συνοδεύουν τον πολυνίκη προπονητή στην ιστορία της EuroLeague. Οι συμπατριώτες του γνώριζαν και οι ίδιοι πως η επιστροφή του στην Παρτίζαν μετά από τρεις δεκαετίες ήταν μια ιστορική στιγμή για την ομάδα τους. Σχεδόν τόσο όσο εκείνη κατά την οποία το τρίποντο του Σάσα Τζόρτζεβιτς στον τελικό της Κωνσταντινούπολης απέναντι στην Μπανταλόνα έφερε το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο Βελιγράδι το 1992. Ο Ζοτς επέστρεψε έχοντας μπροστά του την υπέρτατη πρόκληση. Να οδηγήσει την αγαπημένη του Παρτίζαν ξανά στην ελίτ της EuroLeague. Και τα κατάφερε.

• Η Παρτίζαν θα χαράξει στο παρκέ 1.992 ονόματα οπαδών που τη βοήθησαν με τα χρέη της

Πλέον οι «ασπρόμαυροι» στρέφονται στις αναμετρήσεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης, επιστρέφοντας στην postseason για πρώτη φορά έπειτα από 13 ολόκληρα χρόνια. Τότε που τα πρόσωπα διαρκώς άλλαζαν ωστόσο η Παρτίζαν διατηρούσε σταθερά ένα διαρκώς υψηλό ανταγωνιστικό πρόσωπο μολονότι έβλεπε τους πιο σημαντικούς παίκτες της να αποχωρούν κάθε καλοκαίρι. Παρ' όλα αυτά οι Σέρβοι, στηριζόμενοι στην γνώση της εγχώριας αγοράς, εντυπωσίαζαν με την σταθερότητά τους. Ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς, Προπονητής της Χρονιάς στην EuroLeague το 2009, παρέλαβε το εν λόγω βραβείο όχι επειδή οδήγησε την Παρτίζαν σε κάποιον τίτλο αλλά διότι την είχε αναγάγει σε άκρως ανταγωνιστική ομάδα που έπαιζε πολύ καλό μπάσκετ και παρείχε παίκτες σε όλη την αγορά της Ευρώπης, κάθε καλοκαίρι. Αυτό το τελευταίο ήταν και πιο σημαντικό για τον Ντούλε.

Ο «δάσκαλος» Βουγιόσεβιτς

Σε παλαιότερη συνέντευξή του σε σερβικό περιοδικό, ρωτήθηκε για το γεγονός ότι στην αρχή της χρονιάς ξεκινάει χωρίς παίκτες - κλειδιά της προηγούμενης και κάθε φορά τα καταφέρνει μια χαρά. «Δεν το βλέπω έτσι, ούτε είναι σκληρό για μένα. Μου αρέσει να βλέπω ένα παίκτη να βελτιώνεται μέσω της δουλειάς που κάνουμε μαζί. Οι μπασκετμπολίστες είναι περίεργη ιστορία. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι περικυκλωμένοι από γονείς, φιλενάδες, ατζέντηδες ή φίλους. Όλοι τους… δουλεύουν εναντίον τους και τους σπρώχνουν σε λάθος κατεύθυνση, συνήθως κολακεύοντας το εγώ τους. Η δουλειά μου είναι να κάμψω τον εγωισμό τους και να τους βάλω να δουλέψουν σαν μέλη μιας ομάδας. Της δικής μου ομάδας». Εξάλλου η Παρτίζαν είχε μια από τις δυσκολέτερες έδρες στην Ευρώπη, στα χρόνια που αγωνίστηκε στην EuroLeague, ήτοι ως το 2013-14, κάνοντας μάλιστα ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα κόντρα στον Παναθηναϊκό, μαζεύοντας 22.567 οπαδούς στις 5 Μαρτίου 2009 στην τότε Beogradska Arena, νυν Stark Arena που επισήμως σε αγώνες μπάσκετ μπορεί να φιλοξενήσει έως 20.000 φαν.

Η Παρτίζαν των Rising Stars

Η πραγματικότητα συναντά τις προσδoκίες στις περισσότερς των περιπτώσεων σε ό,τι αφορά τους Rising Stars της EuroLeague. Τους νεαρούς παίκτες, δηλαδή που δεν έχουν κλείσει το 22ο έτος της ηλικίας τους και βραβεύονται κάθε χρόνο ως οι καλύτεροι ανερχόμενοι στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης. Οι περισσότεροι εξ αυτών εξελίχθηκαν σε σταρ στην EuroLeague, έκαναν καριέρα ή συνεχίζουν να βγάζουν το ψωμί τους στο ΝΒΑ. Άλλοι, πάλι ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς ή έμειναν στάσιμοι, δίχως να δικαιολογήσουν τον ντόρο που δημιουργήθηκε στα μικράτα τους. Από το 2004-05, όταν θεσμοθετήθηκε το βραβείο «Rising Star», η Παρτίζαν είδε δυο παίκτες της να κατακτούν τη συγκεκριμένη διάκριση. Τον Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς και τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Οι Σέρβοι έφτασαν ως τα playoffs της σεζόν 2008-09 και το οφείλουν εν πολλοίς στον Βελίτσκοβιτς, ο οποίος έκανε το ξεπέταγμα στην τέταρτη χρονιά του στη διοργάνωση ως πρώτος σκόρερ (11.5π.) και δεύτερος ριμπάουντερ (5.1ριμπ.) της ομάδας του Βελιγραδίου. Το 2013-14 ήταν η σειρά του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς να πανηγυρίσει τη συγκεκριμένη διάκριση, σημειώνοντας 14.8 πόντους με 37% στο τρίποντο, 3.7 ασίστ και 1.6 κλεψίματα μ.ό. υπό τις οδηγίες του Βουγιόσεβιτς.

• Παρτίζαν: Παρουσίασε μέσω drone τη μαγική ατμόσφαιρα της Stark Arena στο ματς με τον Παναθηναϊκό

Μια άμυνα μακριά από τον τελικό

Η κορυφαία στιγμή της Παρτίζαν έπειτα από το Κύπελλο Πρωταθλητριών του '92 ήταν η ξέφρενη πορεία της σεζόν 2009-10. Τότε που τα πιτσιρίκια του Βουγιόσεβιτς έφτασαν ως το Final 4 του Παρισιού, κάνοντας παράλληλα το triple crown (ABA Liga, πρωτάθλημα και Κύπελλο στη Σερβία). Οι Σέρβοι είχαν αποκλείσει, μεταξύ άλλων και τον Παναθηναϊκό στο Top-16 εκείνης της χρονιάς, φτάνοντας μια... άμυνα μακριά από τον τελικό της διοργάνωσης. Ο Τζος Τσίλντρες πήρε όμως το επιθετικό ριμπάουντ μετά το airball του Μίλος Τεόντοσιτς και σκόραρε, για να οδηγήσει τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό στην παράταση και από εκεί να δώσει δεύτερη ευκαιρία στους «ερυθρόλευκους». Ήταν η ήττα που ο Ντούλε είχε χαρακτηρίσει ως μια από τις πιο δύσκολες της καριέρας του. Σε εκείνη την έκδοση της Παρτίζαν αγωνίζονταν οι Ρόμπερτς, ΜακΚάλεμπ, Κέτσμαν, Μιλόσεβιτς, Ράσιτς, Μίτροβιτς, Μπόζιτς, Μάριτς, Βέσελι, Ντέκιτς και Βράνιες. Παρεμπιπτόντως, η Παρτίζαν ήταν ανέκαθεν η ομάδα που έδινε ευκαιρίες σε νεαρούς παίκτες και «έβγαζε» πληθωρικούς ψηλούς. Ο Νίκολα Πέκοβιτς, ο Γιαν Βέσελι, ο Αλεκς Μάριτς και ο Ζοφρί Λοβέρν ήταν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Από τη στιγμή, λοιπόν που επετεύχθη το ζήτημα της αποκατάστασης της οικονομικής σταθερότητας, η Παρτίζαν μπορεί πλέον να κοιτάζει ξανά ψηλά. Οι απαιτήσεις είναι τεράστιες. Το ίδιο και οι προσδοκίες καθώς η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην άκρη του πάγκου δεν αφήνει περιθώρια για ημίμετρα. Σε κάθε περίπτωση, οι αναμνήσεις επέστρεψαν στην ασπρόμαυρη πλευρά του Βελιγραδίου και οι μάχες με τη Ρεάλ αναμένονται με τρομερό ενδιαφέρον.