Κόλσον στο Gazzetta: «Θα είμαστε στο Final 4, μαζί με Ολυμπιακό, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα!»

Γεννημένος στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών και μεγαλωμένος στο Ρόουντ Άϊλαντ, τράβηξε την προσοχή των scouters των κολεγίων περισσότερο για το τεράστιο άνοιγμα χεριών (2,12) που είχε για το ύψος του (1,98) και λιγότερο για την σπουδαιότητα των εμφανίσεών του.

Η υποτροφία που του έδωσε το Νοτρ Ντέιμ, πάντως, δεν πήγε καθόλου χαμένη από την άποψη αποδείχτηκε ένας πολλά υποσχόμενος freshman, ενώ στην 4ετή του θητεία με την φανέλα των Fighting Irish αναδείχτηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές της ομάδας του και στον καλύτερο ριμπάουντερ της περιφέρειας ACC, μεταξύ των παικτών που δεν ξεπερνούσαν τα 2 μέτρα σε ύψος.

Η πολύ αξιόλογη κολεγιακή του καριέρα, δεν στάθηκε αρκετή για να επιλεγεί στο draft του ΝΒΑ (2018). Παρ' αυτά, οι Μιλγουόκι Μπακς του έδωσαν ένα από τα two-way συμβόλαιά τους τον Ιανουάριο του 2019 και όπως μας λέει ο ίδιος, η εμπειρία του στο πλευρό του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι ανεκτίμητη.

Ο λόγος για τον Μπόνζι Κόλσον, που μετά από τρεις σεζόν σε Τουρκία (Νταρουσάφακα και Καρσίγιακα) και Γαλλία (Στρασμπούρ), φέτος πήρε για πρώτη φορά το «βάπτισμα του πυρός» στην Euroleague και η Μακάμπι που τον εμπιστεύτηκε, δεν το έχει μετανιώσει.

O Αμερικανός rookie που το 2021, πήρε το MVP στο γαλλικό πρωτάθλημα αλλά και στο BCL (ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης), αναδείχτηκε 3ος σκόρερ (μ.ο. 10,9π.) και ο 2ος ριμπάουντερ (μ.ο. 5,7ρ.) της ομάδας του Όντεντ Κάτας.

Το Gazzetta συνομίλησε μαζί του και σας παρουσιάζει τις εντυπώσεις του από την παρθενική του σεζόν στην EL, τις προβλέψεις του για το Final 4 αλλά και την εμπειρία του στο διάστημα που υπήρξε συμπαίκτης του “Greek Freak”.

Κατ' αρχάς, θέλω να μου πεις ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από την πρώτη σου συμμετοχή στην Euroleague;

«Τι άλλο μπορώ να πω εκτός από εξαιρετική; Είμαι πολύ χαρούμενος που έφτασα στο επίπεδο να παίξω στην σημαντικότερη διοργάνωση μετά το ΝΒΑ και ειδικότερα φορώντας την φανέλα ενός θρυλικού συλλόγου με μεγάλη ιστορία και πολλούς τίτλους, όπως η Μακάμπι. Απολαμβάνω κάθε μέρα την ζωή στο Τελ Αβίβ και φυσικά την εκπληκτική ατμόσφαιρα που που δημιουργούν οι φίλαθλοι στο γήπεδό μας, οπότε προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο συνεπής στην δουλειά μου και να παίζω δυνατά και με ενέργεια σε κάθε παιχνίδι, ώστε να ανταποδίδω την υποστήριξη.»

Πως ήταν μέχρι τώρα η συνεργασία με τον Όντεντ Κάτας, που έπαιξε μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο και υποθέτω θα είναι πιο κοντά στην ψυχολογία των παικτών σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον προπονητή. Το στυλ του μοιάζει με το μοντέλο που επικρατεί στο ΝΒΑ με τον player's coach;

«Τον λατρεύω γιατί, όπως λες, έχει αυτή την νοοτροπία και δίνει μία διαφορετική δυναμική στο παιχνίδι μας. Είναι παρεμβατικός όσο πρέπει, έστω κι αν κάποιες φορές θα διακόψει την προπόνηση και θα μπει στο παρκέ για να δείξει ο ίδιος πως θέλει να “τρέξουμε” ένα συγκεκριμένο σύστημα. Έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων μας, όχι μόνο λόγω του τρόπου διαχείρισης, αλλά και για το ότι υπήρξε ένας σπουδαίος point-guard. Τον έχω ψάξει στο youtube κι έχω δει αρκετά videos από την εποχή που έπαιζε. Κρίμα που τραυματίστηκε και σταμάτησε νωρίς.»

Σχολίασες νωρίτερα την σπουδαία παράδοση που έχει η Μακάμπι. Όλες αυτές οι επιτυχίες, όμως, ανήκουν στο παρελθόν και η τελευταία φορά που έφτασε σε Final 4 και κατέκτησε τον τίτλο, ήταν πριν από 9 χρόνια στο Μιλάνο...

«Το ξέρω και αυτό το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που ήρθα εδώ. Τόσο οι άνθρωποι της ομάδας αλλά και το περιβάλλον γύρω μας και φυσικά οι φίλαθλοι, έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις και όλοι λένε ότι δεν αντέχεται άλλη μία χρονιά χωρίς συμμετοχή στο Final 4. Προσωπικά όλη αυτή η πίεση δεν με χαλάει καθόλου. Χαίρομαι πολύ που είμαι μέλος ενός συλλόγου που έχει συνέχει ψηλά τον πήχη και είμαι ταγμένος στο να βοηθήσω στην αποκατάσταση του κύρους της Μακάμπι.»

Πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

«Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο Ισραήλ και στην χειρότερη περίπτωση με την πρόκριση στο Final 4 της Euroleague. Είμαστε μία ομάδα που φτιάχτηκε από την αρχή, με 10 νέα πρόσωπα και ήταν λογικό να χρειαστούμε χρόνο μέχρι να βρούμε την “χημεία” μας. Τώρα, όμως, είμαστε σε καλό momentum, τελειώσαμε δυναμικά στην regular season και θέλουμε να συνεχίσουμε έτσι και στα playoffs με την Μονακό.»

Ποια είναι η εντύπωση που αποκόμισες από τον Ολυμπιακό; Τον νικήσατε δύσκολα στο Τελ Αβίβ και χάσατε με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο στον Πειραιά...

«Είναι μία από τις πιο δυσκολοκατάβλητες ομάδες στην Ευρώπη. Έχει πολύ δυνατό κοινό, καυτή έδρα και σπουδαία παράδοση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι διαθέτει το πιο πλήρες ρόστερ. Δύο υψηλού επιπέδου point-guards, που αλληλοσυμπληρώνονται όπως ο Γουόκαπ με τον Σλούκα, δύο forwards πρώτης γραμμής, όπως ο Βεζένκοβ που σκοράρει με όλους τους τρόπους και ο Παπανικολάου που έχει πολύπλευρη προσφορά, συν την εμπειρία και την ικανότητα του coach Μπαρτζώκα. Νομίζω ότι έχουν το τέλειο “πακέτο”, επέδειξαν σπουδαία συνέπεια στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, επομένως δίκαια πήραν την πρώτη θέση.»

Έχοντας παίξει και στα 34 παιχνίδια της κανονικής περιόδου, νομίζω ότι η άποψή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Ποιος είναι πιο δύσκολος αντίπαλος σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο;

«Η Ρεάλ Μαδρίτης γιατί έχει το μεγαλύτερο μέγεθος και ταυτόχρονα υψηλή ποιότητα σε όλες τις θέσεις. Ο Ταβάρες είναι ένα τεράστιο “δέντρο” μεσα στην ρακέτα και τα “κλαδιά του”... κόβουν το οπτικό πεδίο προς το καλάθι. Αν σε όλα αυτά υπολογίσεις και τους σουτέρ που έχουν στην περιφέρεια, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις γιατί την υπολογίζω τόσο πολύ, όπως άλλωστε και τον Ολυμπιακό.»

Ποιες ομάδες βλέπεις να ταξιδεύουν στο Κάουνας για το Final 4;

«Η Μακάμπι, ο Ολυμπιακός, η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα.»

Έπαιξες για ένα μικρό διάστημα στους Μπακς, συμπαίκτης με τον Αντετοκούνμπο. Πες μας μία ιστορία από τον Γιάννη...

«Είναι μοναδικός και αυθεντικός! Πολλές φορές λέω σε φίλους ότι αυτό που βλέπουν στους αγώνες και στις συνεντεύξεις του, είναι αυτό που τον καθορίζει απόλυτα. Είναι η επιτομή του οικογενειάρχη τώρα που έχει παιδιά, αλλά και πιο πριν, ο προσανατολισμός του έξω από το γήπεδο, ήταν αποκλειστικά στην οικογένειά του. Μου άρεσε πολύ αυτό. Θυμάμαι ότι σε πολλές προπονήσεις έρχονταν η μητέρα του, η κοπέλα του και τα αδέλφια του, ενώ ο ίδιος δεν σταματούσε να κάνει αστεία και να δουλεύει πολύ σκληρά. Ίσως είναι ο πιο εργατικός συμπαίκτης που είχα ποτέ στην καριέρα μου. Ερχόταν πρώτος κι έφευγε τελευταίος από το γήπεδο, έδινε μεγάλη βαρύτητα στην ενδυνάμωση και τα βάρη, αλλά και στην ατομική βελτίωση, κάνοντας σουτ για τουλάχιστον μία ώρα μετά το πρόγραμμα της ομάδας. Η συνολική του προσέγγιση ήταν μεγάλο μάθημα για μένα.»

Νωρίτερα, στο κολέγιο έπαιξες και με τον Ζακ Όγκουστ...

«Εννοείται! Ο Ζακ είναι σαν αδελφός μου! Παίξαμε δύο χρόνια μαζί στο Νοτρ Ντέιμ και δεθήκαμε πολύ, ενώ ακόμη και τώρα επικοινωνούμε πολύ συχνά και λέμε τα νέα μας, δίνοντας κίνητρο ο ένας τον άλλον. Φέτος παίζει στην Μπούρσασπορ και κάνει εξαιρετική χρονιά στην Τουρκία αλλά και στο Eurocup. Ξέρω για την ελληνική καταγωγή του και το διαβατήριό του, καθώς επίσης και για το ότι έπαιξε υπο τις οδηγίες του Κάτας στον Παναθηναϊκό.»