Θέλεις Final 4 και κούπα; Δεν επιτρέπεται να χάνεις απ’ αυτή την Φενέρ!

Όποιος έχει παρακολουθήσει όλα τα εφετινά ευρωπαϊκά παιχνίδια των «ερυθρολεύκων», δεν θα διαφωνήσει ότι οι νίκες του επί των σπουδαιότερων αντιπάλων στο ΣΕΦ, ήρθαν μέσα από την άμυνα. Και αντίστοιχα, οι εντός έδρας ήττες του, προέκυψαν όταν οι φιλοξενούμενοι προσπέρασαν το φράγμα των 80 πόντων.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, άλλα άκρως πειστικά, αλλά ας εστιάσουμε στους αγώνες με τις ομάδες της 8άδας, που μάχονται για μία θέση στο Final 4. Από το παθητικό των 58 πόντων από την Παρτίζαν πίσω στον Νοέμβριο, μέχρι τους 60 από την Ρεάλ, τους 70 από την Μπαρτσελόνα και τους 67 και 68 από την Φενέρμπαχτσέ στο Φάληρο, οι νίκες του Ολυμπιακού είχαν τις εξής σταθερές:

• Την πολύ πιεστική άμυνα που οδήγησε σε πολλά κλεψίματα και αντίστοιχα λάθη του αντιπάλου, δίνοντας την ευκαιρία για εύκολους πόντους, υψηλό βαθμό δημιουργίας και πολλά ελεύθερα σουτ που έδωσαν και μεγάλα ποσοστά ευστοχίας. Με τα παραπάνω δεδομένα, το σκορ άνοιξε και έφτασε στα επίπεδα μεγάλων διαφορών όπως το +29 και το +27 με την Παρτίζαν και την Φενέρμπαχστέ στον 1ο γύρο.

• Στα ματς που η πίεση δεν απέφερε τόσα πολλά κλεψίματα και δεν οδήγησε σε πολύ υψηλό αριθμό λαθών (όπως με την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα που σκόραραν 60 και 70 πόντους αντίστοιχα), οι παίκτες του Μπαρτζώκα είτε ήλεγξαν, είτε ισορρόπησαν την μάχη των ριμπάουντ και έφτασαν στη νίκη, είτε σουτάροντας καλά από μακριά (42,3% στα τρίπ. με τους Καταλανούς), είτε «κατεβάζοντας» τον αντίπαλό σε πολύ ποσοστά ευστοχίας (3/25 τρίπ. είχαν οι Μαδριλένοι).

• Αντίθετα, στους 4 από τους 5 αγώνες που το παθητικό τους ξεπέρασε τους 80 πόντους , οι Πειραιώτες έχασαν. Και στις περισσότερες απ’ αυτές τις ήττες το πρόβλημα εντοπίστηκε στο αμυντικό ριμπάουντ, που έδωσε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις και μοιραία περισσότερες κατοχές στον αντίπαλο. Μοναδική εξαίρεση στον «κανόνα», αποτέλεσε το ματς με την Μακάμπι, που κρίθηκε στους 90+ πόντους (95-89), με τους νταμπλούχους, όμως, να μην χάνουν τον έλεγχο των ριμπάουντ (ανεξάρτητα αν οι Ισραηλινοί επικράτησαν με 16-12 στα επιθετικά) και να σουτάρουν με 40,7% στα τρίποντα και 61,3% στα δίποντα.

Αυτά έγιναν στην διάρκεια του «μαραθωνίου» της regular season, όπου ο Ολυμπιακός κατέγραψε το καλύτερο ρεκόρ της διοργάνωσης, κατέλαβε την 1η θέση και είχε 10 νίκες και μόλις 4 ήττες απέναντι στις 7 ομάδες που μπήκαν στα playoffs.

Κι ερχόμαστε τώρα, στα δύο πρώτα ματς της σειράς με την Φενερμπαχτσέ, που παρατάχθηκε με σημαντικές απουσίες (Γουίλμπεκιν, Μπούκερ και Μπιέλιτσα).

Στον πρώτο αγώνα (79-68), οι «ερυθρόλευκοι» ξεπέρασαν το άγχος και την νευρικότητα που χαρακτηρίζει την ομάδα που ρίχνεται στην μάχη ως το απόλυτο φαβορί και έχει το «πρέπει» που απορρέει από την πρωτιά αλλά και το πλεονέκτημα έδρας και σταδιακά έφεραν το ματς στα μέτρα τους.

Αν και απώλεσαν τα ριμπάουντ (28-34), η Φενέρ δεν είχε περισσότερες κατοχές και παρ’ ότι σούταραν με πολύ χαμηλό ποσοστό στα δίποντα (38,7%), ανάγκασαν τους φιλοξενούμενους σε διπλάσια λάθη και πλησίασαν το εφετινό ρεκόρ ευστοχίας τους πίσω από τα 6,75 (63,3% με 19/30), τελειώνοντας με 55,2% (16/29 τριπ.).

Στο Game 2 (78-82), όμως, παρ’ότι το ξεκίνημα ήταν εντυπωσιακό (26-10 στο 11’) και η 1η περίοδος άφησε υποσχέσεις ότι ένα ενδεχόμενο 2-0, θα ερχόταν πιο εύκολα, η συνέχεια ήταν απογοτευτική. Και το λέω αυτό από την άποψη του πόσο φθηνά χάθηκε το πλεονέκτημα έδρας και μάλιστα από έναν αντίπαλο, που την δεδομένη στιγμή και με τα προβλήματα που έχει είναι μία κλάση πιο κάτω από τον Ολυμπιακό.

Τι εννοώ; Ότι κατ’ αρχάς αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα στον «άσο», από την άποψη ότι πλην του Καλάθη, που στα 34 του και με την γνωστή του αδυναμία στο μακρινό σουτ, απέχει πολύ από τον παλιό καλό του εαυτό, δεν έχει ουσιαστικά άλλη λύση.

Ο Ντόρσεϊ που ήρθε πριν 50 μέρες στην ομάδα, ακόμη δεν έχει βρει τα πατήματά του, ο Γκούντουριτς δεν είναι στο 100% και φαίνεται από τον προσεκτικό τρόπο που τον χρησιμοποιεί ο Ιτούδης, ενώ πλην του δυναμικού Μότλεϊ, δεν υπάρχει κάποιος άλλος αξιόπιστος ψηλός.

Ποιοι μένουν; Οι τιμιότατοι Πιερ και Χέιζ-Γουίλιαμς στο “3” και το “4” και ο βραχύσωμος (1,80) «θρύλος» των playgrounds του Χιούστον, Κάρσεν Έντουαρντς (16π.), ο οποίος κράτησε την ομάδα του όρθια στην 2η και την 3η περίοδο και στην συνέχεια έκανε στην άκρη για να δώσει την σκυτάλη σε Γκούντουριτς και Ντόρσεϊ που πέτυχαν τους 10 από τους συνολικά 16 πόντους τους στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Συγνώμη, αλλά όταν είσαι η ομάδα με την καλύτερη πορεία σε όλη τη σεζόν, έχεις αποκτήσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας και στο ματς που χρειάζεσαι τη νίκη για να φτάσεις ένα βήμα μακριά από τον μεγάλο σου στόχο, αδικείς τόσο πολύ τον εαυτό σου, τότε πρέπει άμεσα να βρεις τρόπο για να βγεις από τον λάκκο που έσκαψες μόνος σου.

Επειδή τις τελευταίες μέρες και με αφορμή και τις δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο για την έννοια της αποτυχίας, στον αθλητισμό υπάρχει η προσπάθεια που άλλοτε είναι επιτυχής και άλλοτε όχι. Για να προσπαθήσει κανείς βέβαια, πρέπει να έχει το θέλει πολύ.

Η απώλεια 2 αμυντικών ριμπάουντ στην ίδια φάση του τελευταίου λεπτού (πριν ο Γκούντουριτς κάνει το 76-78) και συνολικά πέντε στην 4η περίοδο και το παθητικό των 31 πόντων, παραπέμπει σε μία ομάδα που πνευματικά αποδείχτηκε ανέτοιμη για να καθαρίσει ένα τόσο σημαντικό ματς.

Πολλώ δε μάλλον, όταν έχει ξεπεράσει το σοκ του σερί 0-8 στο ξεκίνημα του δεκαλέπτου και του -5 (58-63 στο 34’) με εντυπωσιακή αντίδραση, επιμέρους σκορ 15-5 και πέντε «τρίποντα» (3 έμμεσα και 2 άμεσα), έχει ξαναβρεθεί στην θέση του οδηγού (73-68 στο 36’).

Το σερί 5-19 του τελευταίου 4λεπτου, δεν αξίζει στην εφετινή κυριαρχική διαδρομή που «διέτρεξε» ο Ολυμπιακός για να φτάσει να διεκδικεί την επιστροφή του στο Final 4. Eίναι δεδομένο ότι το ξέρουν όλοι στον οργανισμό του Πειραιά, συναισθανόμενοι πόσο αδίκησαν τους εαυτούς τους.

Και η πορεία τους έχει δείξει ότι ξέρουν καλά πως να αντιστρέφουν την εις βάρος τους κατάσταση και να παίζουν καλύτερα, όταν λειτουργούν υπό την πίεση που πάντα οδηγεί σε συσπείρωση. Ειδικότερα όταν υπάρχει η ποιότητα και το οικογενειακό κλίμα όπως στον Ολυμπιακό.

Και ακόμη περισσότερο όταν ο αντίπαλος, δεν φοβίζει! Και το λέω αυτό χωρίς την παραμικρή πρόθεση να αφαιρέσω το παραμικρό από την προσπάθεια του Δημήτρη Ιτούδη και του επιτελείου του, που τηρουμένων των αναλογιών, έκαναν εξαιρετική δουλειά στις προσαρμογές του Game 2 και πήραν μία νίκη με σημαντικό προπονητικό μερίδιο.

Ο Ολυμπιακός, όμως, θεωρώ ότι παραμένει το φαβορί για την πρόκριση και αν είναι αυτός που έχουμε συνηθίσει, θα ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας την Τετάρτη (03/05) και θα κυνηγήσει την πρόκριση την ερχόμενη Παρασκευή (05/05).

Υγ.: Αναμενόμενο το 2-0 στην σειρά της Μπάρτσα (Βέσελι 26π. & 6ρ.) με την Ζάλγκιρις, έστω κι αν οι Λιθουανοί (Μπραζντέικις 20π.) σούταραν εξαιρετικά (54,7% εντός) και έκαναν σπουδαίο επιθετικό παιχνίδι. Με 90 πόντους μέσο παθητικό στα δύο πρώτα ματς, δεν έχουν καμία τύχη αν δεν κατεβάσουν τους Καταλανούς κάτω από τους 80 πόντους στο Κάουνας.