Η εμπειρία της Ulker Arena

Η Σλουκιάδα της Τετάρτης 3 ης Μαΐου 2023 θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στην μπασκετική ιστορία του Ολυμπιακού και έτσι πρέπει. Οι μεγάλοι παίκτες αναλαμβάνουν ευθύνες, αποζητούν τα βάρη, παίρνουν τα μεγάλα σουτ κι αν αισθάνονται και στο σωστό
περιβάλλον, τα βάζουν! Δεν μιλώ μόνο για το νικητήριο τρίποντο αλλά για όλη την ηγετική
του εμφάνιση σε κάθε δευτερόλεπτο που πάτησε στο γνώριμο για αυτόν παρκέ.

Πριν φτάσουμε στην επαναφορά 3,9” πριν το τέλος, υπάρχει μια αφήγηση που θα ήθελα
να σας καταθέσω.

Το ταξίδι για την ασιατική πλευρά της Πόλης και την έδρα της Φενέρ ξεκίνησε στις 6:30
περίπου, για να βρεθούμε έγκαιρα σε pre-game ατμόσφαιρα. Με την ομάδα της Crossover
Basketball βρεθήκαμε στον περιβάλλοντα χώρο της Ulker Arena χωρίς διακριτικά ομάδας
φυσικά και συναντήσαμε μπασκετικούς φίλους από Ελλάδα, χωρίς κανείς να μας ενοχλήσει
ή έστω να ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί μας, παρά το ότι μιλούσαμε τα ελληνικά μας
μεγαλοφώνως σε μια βραδιά ελληνοτουρκικής «μάχης». Οι συγκρίσεις δικές σας.

THAT JUST HAPPENED 🚨 @kos_slou with the buzzer-beater for @Olympiacos_BC to take Game 3!

WHAT an ending 🤯#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/gULfvgcPhm

 

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 3, 2023

Μπαίνοντας από την είσοδο για τις κεντρικές θύρες και περνώντας ένα γρήγορο έλεγχο,
σταμάτησαν τις κυρίες για extra έλεγχο στις τσάντες, όπου ευγενέστατοι υπάλληλοι του
γηπέδου κράτησαν κάποιες συσκευές ηλεκτρονικού τσιγάρου (!) και κάποια κραγιόν (!!) τα
οποία τοποθέτησαν σε locker δίνοντάς μας την απόδειξη, για να τα παραλάβουμε στην
έξοδο. Οι συγκρίσεις δικές σας.

Μια γρήγορη βόλτα από τις μπουτίκ της Φενέρμπαχτσέ, μπασκετική και ποδοσφαιρική κι
έπειτα άνοδος από τις κυλιόμενες σκάλες στο επίπεδο της εισόδου στο γήπεδο, όπου μας
περιμέναν μπαρ με pop corn, ζεστά σάντουιτς, πίτσες κλπ πεντακάθαρες τουαλέτες και
γενικότερα μια φιλική για τον επισκέπτη ατμόσφαιρα. Όπου τα φτωχά αγγλικά των
υπαλλήλων και τα ανύπαρκτα δικά μας τουρκικά ήταν εμπόδιο για συνεννόηση,
φιλικότατοι νεαροί φίλαθλοι της Φενέρ έσπευσαν να διαμεσολαβήσουν και να μας
βοηθήσουν. Οι δικές μας φωναχτές συνεννοήσεις στα ελληνικά για το πόσα pop corn
θέλουμε και τι αναψυκτικό θέλει ο καθένας μας, δεν έφεραν καμιά στραβή ματιά, καμιά
ενόχληση, κανένα «πέσιμο». Οι συγκρίσεις δικές σας.

• Φενέρμπαχτσε - Ολυμπιακός: Η «καυτή» ατμόσφαιρα και το κορεό που ετοιμάζουν οι Τούρκοι

Μπήκαμε σε μια υπερσύγχρονη αρένα 50 περίπου λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα με
λίγο ακόμα κόσμο στις κερκίδες και κάτσαμε στις προνομιακές θέσεις που μας εξασφάλισε
ως οικοδεσπότης μας ο φίλος προπονητής της Φενέρ και της Εθνικής Ομάδας Δημήτρης Ιτούδης. Για αυτόν όμως θα μου επιτρέψετε αναφορά σε ξεχωριστό blog, αφού
ολοκληρωθεί η σειρά Ολυμπιακός – Φενέρ. Σε κάθε θέση του γηπέδου βρίσκονταν ήδη
κίτρινα και μπλε χαρτιά για το κορεό της έναρξης, ενώ ήδη κρατούσαμε σκληρά χαρτόνια
με το ρόστερ της Φενέρ, χρήσιμα για φασαρία στη διάρκεια του ματς χτυπώντας τα μεταξύ
τους ή στα κάγκελα του γηπέδου. Οι συζητήσεις μας μεγαλοφώνως στα ελληνικά,
ενόχληση ουδεμιά από ουδένα! Οι συγκρίσεις δικές σας.

Σιγά σιγά πλησιάζοντας προς το ζέσταμα οι κερκίδες γέμισαν, όπως και οι court seats
μπροστά μας από επιχειρηματίες, μέλη του τουρκικού star system, celebrities,
προσωπικότητες του τουρκικού μπάσκετ, όπως ο πάντα φωτογενής Ιμπραήμ Κουτλουάι, ο
NBAer Αλπερέν Σενγκούν και άλλοι. Η ατμόσφαιρα ζεσταινόταν, όχι όπως φαντάζεστε τη
«ζέστη», ενώ το μοναδικό αντι-ολυμπιακό πανό που εντόπισα κρεμόταν σε μια γωνιά στο
πέταλο κι έγραφε: “Are you ready for a deja vous?”. Τόσο υβριστικό! Οι συγκρίσεις δικές
σας.

Στο ζέσταμα και μετά τις αποδοκιμασίες της κόκκινης υποδοχής και τον ενθουσιασμό στην
είσοδο των κιτρινο-κυανών στολών, ο εκφωνητής απηύθυνε ένα welcome back στον Κώστα
Σλούκα, εν μέσω πολλών χειροκροτημάτων κι ελάχιστων αποδοκιμασιών. Ο Σλούκας
ανταπέδωσε τα χειροκροτήματα με αυτόν τον βιαστικό τρόπο και το συνεσταλμένο βλέμμα
σε ένα στυλ, ok ok καλώς σας βρήκα παιδιά, αλλά έχω έρθει για άλλο λόγο, όχι για
χαιρετούρες. Χειροκροτήσαμε κι εμείς τον πατριώτη ευχαρίστως και ξεκινήσαμε την
κατανάλωση pop corn και αναψυκτικών. Χαρούμενες selfie φωτογραφίες, video για stories
στο instagram, μέχρι που προσφέρθηκε ένας ευγενέστατος άντρας της ασφάλειας του
γηπέδου, να μας βγάλει εκείνος φωτογραφίες. Οι συγκρίσεις δικές σας.

Η παρουσίαση του Ολυμπιακού έγινε υπό έντονες αποδοκιμασίες και η παρουσίαση της
Φενέρ, αφού έκλεισαν τα φώτα της αρένας και πήραν μπρος τα εφέ οπτικά και ηχητικά.
Τα φλογοβόλα σε κάθε αναγγελία παίκτη της ζέσταιναν την ατμόσφαιρα και το πλήθος
ακολουθούσε τον εκφωνητή του γηπέδου στις εκφωνήσεις των ονομάτων, μικρό όνομα
εκείνος, επίθετο η κερκίδα. Πολύ ζεστή υποδοχή και χειροκρότημα για τον coach Ιτούδη κι
έπειτα η κινηματογραφική μουσική από την ταινία «Ο τελευταίος των Μοϊκανών» με τα
μπλε και τα κίτρινα χαρτόνια να υψώνονται δημιουργώντας μια θάλασσα στα χρώματα της
Φενέρ. Ο διπλανός μου νεαρός πρότεινε χαμογελαστός να σηκώσουμε από κοινού το μπλε
χαρτόνι της ενδιάμεσης κενής θέσης κι αυτή ήταν η μοναδική διάδραση μεταξύ μας. Οι
συγκρίσεις δικές σας.

Playoff atmosphere in Istanbul 🟡🔵@FBBasketbol pic.twitter.com/CccoDf9UCp

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 3, 2023

Τα πάνω και κάτω του ματς, οι διαμαρτυρίες σε διαιτητικές αποφάσεις, τα εμβατηριακά
τραγούδια και συνθήματα, η εξαιρετική ακουστική της αρένας, τα happenings στα
διαλείμματα με κασκόλ να εκτοξεύονται στην κερκίδα, με διαγωνισμούς και δώρα από
χορηγούς, οι αγωνιστικές αντεγκλήσεις κλπ κλπ οδήγησαν σε μια τελική δραματική σεκάνς.
Αυτή περιλάμβανε ένα corner three μετά από μια καλή επιθετική περιστροφή της Φενέρ
από τον Νικ Καλάθη (!) , ένα φανταστικό σουτ από αυτά που η τεράστια κλάση του Σάσα
Βεζένκοφ μπορεί να γεννήσει, ένα πούλημα της μπάλας από τον συνήθως αξιόπιστο Τόμας
Γουόκαπ και το παραλίγο νικητήριο σουτ του μέτριου στο συγκεκριμένο ματς Γκούντουριτς.

Κι έπειτα η επαναφορά. Μόλις 3,9 πριν το τέλος με 13000 (παρά ελάχιστους) ανθρώπους
στο πόδι έτοιμους να πανηγυρίσουν έξαλλα. Μια τολμηρή ραχιαία ντρίπλα που οδήγησε σε
αλλαγή προσωπικού αντιπάλου. Και πάλι με υψωμένο χέρι στον ορίζοντα, δεν μπορεί
κανείς να κατηγορήσει τον Χέιζ για αμυντική ολιγωρία. Release. Nothing but net. Και σιγή.
Ο πάγκος στο πόδι. Ο Σλούκας στην άλλη μεριά ήδη του παρκέ. Ένας τυπικός έλεγχος του
προφανούς. Το σουτ είναι εμπρόθεσμο. Το σουτ. The shot.

H Ulker Arena αρχικά σίγησε. Μετά γκρίνιαξε κι αποδοκίμασε. Μετά μουρμούρισε,
χειροκρότησε την Φενέρ στο κέντρο του γηπέδου κι άδειασε. Ραντεβού την Παρασκευή
γνωρίζοντας όλοι, πως και πάλι η νέα τουρκική ομάδα έχει ένα βουνό να ανέβει απέναντι
στον ώριμο Ολυμπιακό.

• Σλούκας: Η ώρα των μεγάλων ηγετών, η δική του ώρα

Αποχωρήσαμε ανενόχλητοι. Μιλώντας μεταξύ μας, επαναλαμβάνοντας μεγαλόφωνα και
συχνά τη δημοφιλέστερη ελληνική λέξη. «Μαλάκα τι έβαλε;» Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί
μας. Από το μίνι απολογιστικό συμβούλιο στην κερκίδα με Έλληνες μπασκετάνθρωπους,
στην μπουτίκ ξανά, στα lockers που οι ίδιοι χαμογελαστοί υπάλληλοι παρέδωσαν τα
πράγματά μας, έξω στον περιβάλλοντα χώρο, όπου απογοητευμένοι Τούρκοι οπαδοί
έτρωγαν το τοπικό «βρώμικο», έπιναν ένα τσάι στο παρακείμενο café, προσπαθώντας να
βρουν το δρόμο της επιστροφής. Εμείς το χαβά μας. Ασταμάτητη ανασκόπηση του αγώνα,
σε υψηλά ντεσιμπέλ, στα ελληνικά, ανενόχλητοι. Οι συγκρίσεις δικές σας.

Δεν ξέρω τι συμβαίνει στις έδρες της Γαλατά ή της Αναντολού αλλά αυτό που βίωσα στην
έδρα της Φενέρ ήταν μια άρτια εμπειρία θεάματος για την οποία ευχαρίστως θα πλήρωνα
ξανά και ξανά. Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα που είχα βιώσει και στην O2 Arena
παρακολουθώντας τους Nitto ATP Finals στο Λονδίνο. Τόσο καλά! Μου διευκρίνισαν
βέβαια Τούρκοι φίλοι, ότι δε συμβαίνει το ίδιο στα ποδοσφαιρικά γήπεδα της Τουρκίας και
το πιστεύω.

Οι Έλληνες ιδιοκτήτες των ομάδων της Euroleague καλό θα είναι να αποφασίσουν, ποιον
δρόμο marketing, παραγωγής αθλητικού θεάματος, οικονομικού τζίρου κλπ θέλουν να
ακολουθήσουν. Αν κρίνουν ότι ο «υπέροχος λαός» με τις κροτίδες, τα εμετικά πανό, τις
ροχάλες και τους τσαμπουκάδες μέσα και γύρω από το γήπεδο, βοηθούν στο τελικό
αποτέλεσμα και ζητούμενο, ας είναι. Θα βλέπω μπάσκετ στο εξωτερικό. Όχι μόνο εγώ.

Αν θέλουν να πάνε το πράγμα σε άλλο επίπεδο, προτείνω μια συνεργασία με τον
οργανισμό της Φενέρ. Δεν είναι ντροπή, είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα λειτουργίας. Και
σκεφτείτε που ήταν μπασκετικά η Φενέρ τις δεκαετίες του ’90 και του ’00. Χτες κατάλαβα τι
σημαίνει μια έκφραση που μου είπαν κάποτε. «Μεγάλη ομάδα αλλά μικρό club». Οι
συγκρίσεις και οι ερμηνείες δικές σας!