Φέρτε μας τον έλεγχο να σας βάλουμε δέκα!

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις για φέτος . Το πρόσημο θετικό , απόλυτα θετικό . Η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη χωρίς δεύτερη σκέψη για όλους εμάς που παρακολουθούμε τα γεγονότα έξω από την ομάδα.

Δεύτερες σκέψεις σίγουρα υπάρχουν για τους ανθρώπους του οργανισμού , το προπονητικό επιτελείο , τους παίκτες κι όλους όσους τρέχουν το ερυθρόλευκο κλαμπ κι αυτές αφορούν σίγουρα την κατάκτηση του τίτλου που χάθηκε! Εν ολίγοις την απόλυτη ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.

Φτάνουμε έτσι μοιραία στον πυρήνα μια κουβέντας που θέλει τις επιτυχημένες χρονιές να συνοδεύονται με κατάκτηση τροπαίου!

Τι πετυχημένη μας γράφεις ρε φίλε αφού έχασαν στον τελικό! Αυτό δεν είναι το επιχείρημα στο στόμα και στο μυαλό των πολλών;

Ναι αυτό είναι χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι οι παγιωμένες νοοτροπίες και απόψεις δεν είναι εσφαλμένες.

Δεν θα στηρίξω τα επιχειρήματα μου στην πρόσφατη άποψη – θέση του Γιάννη Αντετοκούνμπο για την ορθότητα του όρου επιτυχημένη χρονιά γενικότερα στον αθλητισμό αλλά κυρίως στα γεγονότα και στα στοιχεία που συνηγορούν στην εκτίμηση ότι η χρονιά μόνο επιτυχημένη μπορεί να θεωρηθεί.

- Πρώτος καθ όλη την διάρκεια ενός μαραθωνίου έφτασε μέχρι τον τελικό υπερασπιζόμενος την πρωτιά στην κανονική περίοδο. Αλλά δεν είναι μόνο η κορυφή που μόνο εύκολη υπόθεση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί , είναι κυρίως ότι ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε συμπτωματικά ή συγκυριακά στα ρετιρέ.

Από την εκκίνηση μέχρι τον τερματισμό απέδωσε πολύ καλό μπάσκετ πείθοντας και τους τους πλέον δύσπιστους ή αυστηρούς ότι η ομάδα λειτουργεί ως ομάδα , ότι έχει αγωνιστικό προσανατολισμό σαφή και αποτελεσματικό ότι δεν είναι απλά ανταγωνιστικός αλλά έχει όλα τα φόντα να κατακτήσει το τρόπαιο.

-Όλοι πιστοί στην λογική εξέλιξη των πραγμάτων πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός κάπου , κάποτε , θα ξεφουσκώσει , δεν θα αντέξει , ότι θα κάνει όπως συνηθίζεται όλα αυτά τα χρόνια , την περιβόητη “κοιλιά” , ότι είναι αδύνατον να έχει διάρκεια. Κάποιοι μάλιστα υποστήριζαν ότι καλό είναι αυτό να συμβεί κατά την διάρκεια της κανονικής περιόδου για να μην το συναντήσουν στην φάση των playoffs.

Κι όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε. Οι ερυθρόλευκοι είχαν διάρκεια περισσότερη από κάθε άλλη χρονιά, περισσότερη από την περσινή περίοδο! Έκαναν εξαιρετικές εμφανίσεις , κατέκτησαν νίκες σε έδρες παραδοσιακά δύσκολες , έδρες κάστρα, δεν “έκλεψαν” καμία νίκη, παντού το άξιζαν , ανταποκρίθηκαν στις δυσκολίες των διαβολοεβδομάδων παραμένοντας πρώτοι και καλύτεροι!

Η αγωνιστική ύφεση που παρατηρήθηκε σε κάποιες αναμετρήσεις ήταν τόσο μικρή που σχεδόν πέρασε απαρατήρητη και κυρίως δεν ανησύχησε τον κόσμο δεν του δημιούργησε προβληματισμούς σχετικά με το μέλλον της ομάδας.

- Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά ανταγωνιστικός αποδεικνύοντας ότι η περσινή του επιστροφή δεν ήταν ευκαιριακή αλλά προϊόν σωστής και μεθοδικής δουλειάς . Τα θεμέλια μπήκαν πέρσι και μήνα με τον μήνα το οικοδόμημα μεγάλωνε.

Στην επιστροφή του ο Ολυμπιακός υπενθύμισε σε όλους την ομάδα από το παρελθόν εκείνη που δεν έχει να φοβηθεί κανένα αντίπαλο , την ομάδα που έμαθε να κοντράρεται μέχρι τέλους με αντιπάλους πρώτης γραμμής με μπάτζετ οκτώ , εννέα και δέκα φορές μεγαλύτερο από αυτό των ερυθρολεύκων. Γεγονός που το δίχως άλλο προκαλεί θαυμασμό! Ένα μυστήριο για τους ανταγωνιστές, ομάδες όπως η Αρμάνι ή η Μακάμπι που σπάνε στην κυριολεξία το κεφάλι αλλά και τα μούτρα τους για να βρουν την λύση!

- Ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε όπως και πέρσι όλες τις συγκυρίες τόσο στην κανονική περίοδο όσο και στις τελικές φάσεις φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Την απουσία των ομάδων από την Ρωσία , την αγωνιστική πτώση των φαβορί , τους σημαντικούς τραυματισμούς και τις απουσίες των ανταγωνιστών του.

Κλασικό παράδειγμα τα παιχνίδια με την Φενέρ. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Αν είχε αποκλειστεί στην σειρά αυτών των παιχνιδιών όλοι θα έβγαιναν να λένε ότι ο Ολυμπιακός ούτε την Φενέρ με τόσες απουσίες δεν μπόρεσε να περάσει βγάζοντας το συμπέρασμα – κλασικό πλέον – ότι στην κανονική περίοδο δεν παίζεται μπάσκετ αλλά μόνο στις τελικές φάσεις , από την άνοιξη και μετά!

Τα ίδια θα έλεγαν αν οι ερυθρόλευκοι βούλιαζαν στην κανονική διάρκεια. Λείπουν οι Ρώσοι , οι Ιταλοί δεν βλέπονται , η Εφές δεν υπάρχει κι ο Ολυμπιακός με το ζόρι μπήκε στην τετράδα ή στην οκτάδα ανάλογα με την περίπτωση.

Τίποτα από όλα αυτά! Ο Ολυμπιακός έσκυψε το κεφάλι , δούλεψε σκληρά , εκμεταλλεύτηκε λάθη και αδυναμίες γιατί αυτό είναι ο αθλητισμός, καταφέρνοντας την πρωτιά στο πρώτο μέρος της διοργάνωσης και φτάνοντας μέχρι τον τελικό.

- Ο Ολυμπιακός έμεινε πιστός στο πλάνο του όσο σχεδόν καμία άλλη ομάδα. Ένα πλάνο ευχή και κατάρα ακολουθήθηκε με ευλάβεια και δεν παρέκλινε από αυτό ούτε μετά από ήττες που σήκωσαν όπως συνηθίζεται άλλωστε πολλές συζητήσεις.

Ότι διορθώθηκε – γιατί διορθώθηκαν πολλά για όσους ξέρουν να βλέπουν μπάσκετ – στην κανονική κι όχι μόνο περίοδο ήταν μέσα στο αρχικό πλάνο. Με αυτή την στοχοπροσήλωση οι ερυθρόλευκοι ξεπέρασαν δυσκολίες , ξεπέρασαν ακόμα και τις ίδιες τους τις αμφιβολίες, ξεπέρασαν μέχρι και τους ίδιους τους τούς εαυτούς , γεγονός που αποτυπώθηκε με τον πιο εύγλωττο τρόπο στον ημιτελικό με την Μονακό, απόλυτα πεπεισμένοι στο τέλος ότι έπραξαν το σωστό.

Και το σωστό αποτυπώθηκε στο ωραίο μπάσκετ που κατέθεσαν στο παρκέ αλλά και στον θαυμασμό , στην αναγνώριση και το ζεστό χειροκρότημα των αντιπάλων!

Οι ερυθρόλευκοι έδωσαν σε όλους ένα μάθημα: Διόρθωσε , μελέτησε τις αδυναμίες σου, πείσμωσε με τις ήττες, εμπέδωσε τις νίκες , πρόσθεσε προσωπικότητα , εμπνεύσεις ακόμα κι αυτοσχεδιασμούς αλλά μην παρεκκλίνεις ποτέ από το αρχικό σου πλάνο!

Ο Ολυμπιακός κέρδισε κατά κράτος τον ημιτελικό και έχασε στον τελικό στις λεπτομέρειες. Όλα κρίθηκαν από ένα σουτ του Γιούλ. Όχι όποιου και όποιου! Έχασε στις λεπτομέρειες των λεπτομερειών από μια ομάδα 11 ευρωπαϊκών τίτλων στην Ευρωλίγκα με μπάτζετ δεκαπλάσιο από αυτό των ερυθρολεύκων.

Ο Ολυμπιακός δεν έχασε ούτε επειδή δεν έκανε φάουλ , ούτε επειδή δεν κράτησε την διαφορά.. Ποια διαφορά να κάνεις και να κρατήσεις με αντίπαλο την Ρεάλ; Η Βασίλισσα για να το καταλάβουν κάποιοι επειδή αναφέρονται στις απουσίες της είναι σαν το Λούβρο. Όσα εκθέματα και αν λείπουν πάλι στην έξοδο με ανοιχτό στόμα θα είσαι!

Να πω ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε με τη Μονακό ή με την Μακάμπι ή με αυτή την φουκαριάρα όπως την κατάντησε ο Γιασικεβίτσιους την Μπαρτσελόνα , άντε να πως ότι η διαφορά παίζει ρόλο. Αλλά με την Ρεάλ αφήστε το!

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να μάθει να χειρίζεται με καθαρότερο μυαλό τις κρίσιμες φάσεις. Αυτό ναι! Κάποιες στην ημιτελική φάση βγήκαν , στον τελικό δεν βγήκαν . Θα μπορούσε να διαχειριστεί σίγουρα καλύτερα την επίθεση στο τέλος που τελειώνει με την μπάλα στα χέρια του Φαλ!

Αλλά αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Οι αρμόδιοι! Έχουν τον χρόνο να το μελετήσουν και να βρουν τον τρόπο να το επιλύσουν. Γιατί είναι από αυτά που επιλύονται!

Συμπερασματικά με τόσες επιδόσεις και τόση διάρκεια η ευρωπαϊκή χρονιά κλείνει επιτυχημένα για τον Ολυμπιακό. Το μόνο που μένει σε όλους εμάς αν θέλουμε να αναγνωρίζουμε τις σοβαρές και συνεπείς προσπάθειες είναι να τους πούμε: ¨Φέρτε μας το έλεγχο να σας βάλουμε δέκα!”