Ολυμπιακός: Back to the future

• Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Γουίλιαμς Γκος
• Οι δικές μου σκέψεις για Σλούκα και Παπανικολάου

Ακόμη και σε μία τόσο κυριαρχική σεζόν όπως αυτή που ολοκληρώθηκε για τον Ολυμπιακό υπήρχαν αδυναμίες. Αυτό ίσως αποτελεί κι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας. Η αναγνώριση αυτής της αδυναμίας και η προσπάθεια βελτίωσης της. Ακόμη και αν αυτό απαιτεί να μπεις σε μία μηχανή του χρόνου η οποία θα σε ταξιδέψει πίσω στο 2018. Να αναζητήσεις λύσεις σε σε γνώριμα πρόσωπα όπως αυτά του Νίκολα Μιλουτίνοφ και του Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος.

Ο Ολυμπιακός την τελευταία διετία αντιμετώπιζε πρόβλημα κόντρα σε ομάδες που είχαν καλούς αμυντικούς στην περιφέρειά τους. Για παράδειγμα η σειρά των playoffs με τη Μονακό τον Μάιο του 2022 ή ακόμη και αυτή με τη Φενέρμπαχτσε πριν λίγους μήνες. Το ρόστερ του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν σχεδόν πλήρες και ο 58άχρονος coach με την απόκτηση του Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος θέλησε να εξαφανίσει αυτό το «σχεδόν». Για την ώρα βεβαίως διότι ενδεχόμενη αποχώρηση Βεζένκοβ ή Σλούκα ή και των δύο θα εμφανίσει με bold το «σχεδόν».

• Μεταγραφές LIVE: «Ερυθρόλευκος» ο Γουίλιαμς Γκος

Ο Μπαρτζώκας αναζητούσε ένα επιπλέον χειριστή για τις δύσκολες στιγμές. Μέχρι τώρα διέθετε τρεις. Γουόκαπ, Σλούκα, Λούντζη. Πλέον πρόσθεσε και τον Γκος. Η δική μου άποψη δε σας αφορά, αλλά δε με ενθουσιάζει ο συγκεκριμένος παίκτης. Οι προπονητές όμως ΠΑΝΤΑ ξέρουν καλύτερα.

Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Γουίλιαμς Γκος

Ο Αμερικανός επιστρέφει στον Πειραιά μετά από 5 χρόνια σίγουρα πιο ώριμος και πιο... παιγμένος. Το ρόστερ των «ερυθρόλευκων» δεν πρόσθεσε απλά έναν χειριστή, αλλά έναν παίκτη που διαθέτει κι άλλα χαρίσματα όπως όμως και ορισμένες αδυναμίες. Κάποιον που θα ακολουθήσει το πλάνο του προπονητή και θα το παρακάμψει μόνο αν αναγνωρίσει πως υπάρχει ανάγκη.

Ξεκινάμε με το βασικό. Ο Γκος είναι χειριστής υψηλού επιπέδου, δεν κάνει λάθη στην ντρίμπλα και μπορεί να ανταποκριθεί περίφημα στην πίεση των αντιπάλων. Επίσης το ίδιο συμβαίνει και σε καταστάσεις pick 'n' roll όταν η άμυνα το αντιμετωπίζει με hedge out, δηλαδή επιθετική κίνηση του ψηλού.

Ο 29άχρονος γκαρντ επιθετικά είναι κάποιος που θα σε βοηθήσει και στη δημιουργία και στην εκτέλεση, ωστόσο κανένα από τα δύο δεν θα τα κάνει με τέτοιο τρόπο που θα σε υποχρεώσει να μείνεις με το στόμα ανοικτό. Ούτε δημιουργός στο επίπεδο του Σλούκα και του Γουόκαπ είναι, ούτε σκόρερ τον λες. Εχει όμως την ικανότητα να προσφέρει σταθερά στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.

• Παίκτης των «ερυθρόλευκων» ο Γκος

Το πιο σημαντικό στοιχείο στο παιχνίδι του είναι το floater το οποίο εμπιστεύεται κατά κόρον. Γενικά τον θεωρώ παίκτη με καλό σουτ μετά από ντρίμπλα (pull up) κυρίως από μέση απόσταση. Από τα 6.75 απειλεί μόνο με στατικό σουτ, αλλά σε καμία περίπτωση η λέξη «σουτέρ» δε μπορεί να μπαίνει δίπλα στο όνομά του.

Τέλος, και για να κλείσω με την επίθεση διαθέτει «κάθετο» παιχνίδι κάτι που στον Ολυμπιακό μόνο ο ΜακΚίσικ πρόσφερε μέχρι τώρα. Τα αθλητικά του προσόντα τον εξυπηρετούν σε καταστάσεις «1on1» και του δίνουν την ευχέρεια να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο χωρίς τη βοήθεια σκριν. Γενικά πάντως, ισορροπεί ανάμεσα σε pass first guard και σε scoring guard.

Τώρα ως προς την άμυνα δεν θεωρώ πως είναι κάτι το εντυπωσιακό. Όπως λένε και στο χωριό μου, average αμυντικός. Δεν θα περάσει χειροπέδες στον παίκτη που θα μαρκάρει, αλλά από την άλλη δεν θα είναι κι αυτός που θα κοιτάζει απλά.

Οι δικές μου σκέψεις για Σλούκα και Παπανικολάου

Είμαι λίγο πιο συναισθηματικός σε ορισμένα πράγματα και δεν μπορώ να τα δω απολύτως επαγγελματικά. Ο σχετικός πρόλογος γίνεται γιατί οι δικές μου σκέψεις δεν είναι απαραίτητα και σωστές. Παναγιώτης Αγγελόπουλος, Γιώργος Αγγελόπουλος και Γιώργος Μπαρτζώκας οφείλουν να σκέφτονται με γνώμονα τη λογική και να παραμερίζουν το συναίσθημα ακόμη κι αν αυτό είναι έντονο.

Θεωρώ πως ο αρχηγός του Ολυμπιακού έπρεπε ήδη να έχει ανακοινωθεί από τον Ολυμπιακό. Πρόκειται για εμβληματική προσωπικότητα, άμεσα συνυφασμένη με τη σύγχρονη ιστορία της ομάδας και θα ήθελα να τον είχαν φωνάξει 2-3 μέρες μετά το τέλος της σεζόν και να είχαν δώσει τα χέρια.

Παρόμοια είναι η σκέψη μου και για την υπόθεση του Κώστα Σλούκα. Δε μου αρέσει που έχουν περάσει περίπου 15 μέρες από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και δεν έχουν συναντηθεί οι δύο πλευρές. Αναφερόμαστε στον άνθρωπο που τους τελευταίους δύο μήνες πήρε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις και σε αυτόν που ηγήθηκε της τελικής προσπάθειας. Στο φινάλε φινάλε αναφερόμαστε σε έναν από τους κορυφαίους Ευρωπαίους γκαρντ.

Κατανοώ απόλυτα την περιπλοκότητα της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί. Κλασική περίπτωση που και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους και οι δύο πλευρές έχουν τα άδικά τους. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν έπρεπε ήδη να είχαν επικοινωνήσει.

Όλοι οι παίκτες της Γης θέλουν να αισθάνονται σημαντικοί. Όλοι οι προπονητές της Γης θέλουν να πορεύονται με τις δικές τους αποφάσεις. Καλά κάνουν. Όλοι είναι ίσοι, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Οι περιπτώσεις των δύο Ελλήνων παικτών ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, στις «ξεχωριστές».

ΥΓ: Ο Μπλατ έφερε στον Ολυμπιακό τον Γουίλιαμς Γκος που επέστρεψε, τον Κέβιν Πάντερ που τον χρύσωσε η Μπαρτσελόνα, τον Ζακ ΛεΝτέι που είναι περιζήτητος και δεν συζητά για συμβόλαιο με εξαψήφιο νούμερο και τον Γουέιντ Μπόλντγουιν που θεωρείται top class παίκτης. Χρίζει έρευνας σίγουρα...