Η επίπτωση της 6ης Οκτώβρη στα πρώτα 10 ευρωπαϊκά ματς των «αιωνίων»!

• Οι «σταθερές» της νέας σεζόν
• «Καυτό» ευρωπαϊκό ξεκίνημα για Ολυμπιακό
• Το πιο βατό πρόγραμμα των τελευταίων ετών

Η «βόμβα» που έσκασε την Δευτέρα (17/07) με την – εκ Λιθουανίας – δημοσιοποίηση του πρώτου «αιώνιου» ντέρμπι, με το καλησπέρα της regular season στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, μοιραία έδωσε τροφή για ιντριγκαδόρικες προβλέψεις και επιθυμίες όσον αφορά στην πρώτη αγωνιστική εβδομάδα της νέας σεζόν.

Αν θεωρήσουμε ως εξαιρετικά πιθανή την πρώτη σύγκρουση Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στον τελικό του Supercup, που θα γίνει στην Ρόδο στις 30 Σεπτέμβρη και δεδομένη την αναμέτρηση των δύο ομάδων στην πρεμιέρα της Euroleague, έξι μέρες αργότερα (06/10) στο ΟΑΚΑ αυτή την φορά, σκεφτείτε τι μπασκετικό party θα στηθεί αν η κλήρωση της Basket League (13/09), φέρει τους «πράσινους» και τους «ερυθρόλευκους» αντιμέτωπους ξανά στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος!

Αν η κληρωτίδα παίξει τέτοιο «αιώνιο» παιχνίδι, τότε θα ζήσουμε κάτι που – αν δεν με απατά η μνήμη μου – δεν έχει συμβεί ποτέ στα χρονικά της κορυφαίας αντιπαλότητας στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αν προκύψει αυτό το σπάνιο σενάριο, τότε θα δούμε τις δύο κορυφαίες ελληνικές ομάδες να διασταυρώνουν τα ξίφη τους τρεις φορές, μέσα σε σκάρτες 10 μέρες!

Επειδή, όμως, για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να συνωμοτήσουν αρκετές δυνάμεις, ας το αφήσουμε στην άκρη και ας το συζητήσουμε περαιτέρω, αν κι εφόσον αποτελέσει γεγονός.

Μέχρι τότε, αυτό που μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε, είναι να καταθέσουμε μία πρώτη ανασφαλή εκτίμηση κι ένα πρώτο μη δεσμευτικό σχόλιο, ως απόρροια του προγράμματος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.

Οι «σταθερές» της νέας σεζόν

Άλλωστε και οι δύο ομάδες όχι απλά δεν έχουν καν επιστρέψει στο γήπεδο, αλλά απ' ότι φαίνεται θα αργήσουν να ολοκληρώσουν και τα ρόστερ τους. Μπαίνοντας, λοιπόν, στην διαδικασία να αξιολογήσουμε, έως έναν βαθμό, τον δείκτη δυσκολίας των πρώτων 10 αγωνιστικών για την καθεμία από τις δύο ελληνικές ομάδες ξεχωριστά, νομίζω ότι ισάριθμες είναι και οι παράμετροι που θα πρέπει πάση θυσία να λάβουμε υπ' όψιν.

Η πρώτη έχει να κάνει με το ότι ο Ολυμπιακός μπαίνει στην νέα χρονια με ένα σημαντικό πλεονέκτημα, που απορρέει από την παραμονή του προπονητή του (Μπαρτζώκας) για 4η συνεχή χρονιά, την διατήρηση φιλοσοφίας και του βασικού του κορμού αλλά και από την προσθήκη τριών ποιοτικών παικτών που «γέμισαν» τις θέσεις “1”, “4” και “5” (τηρουμένων πάντα των αναλογιών).

Κακά τα ψέματα, με αυτό τον τρόπο που έχουν επιλέξει να κινούνται από σεζόν σε σεζόν, οι Πειραιώτες βάζουν τις βάσεις για μία όσο το δυνατόν πιο επιτυχημένη μετάβαση από το προηγούμενο στο επόμενο ρόστερ, κερδίζοντας χρόνο στο κομμάτι της απόκτησης ρυθμού και των αγωνιστικών αυτοματισμών.

Η δεύτερη που χαρακτηρίζει τον Παναθηναϊκό, έχει να κάνει με όλα τα χαρακτηριστικά που συνήθως αφορούν στις ομάδες που επιχειρούν πλήρη ανανέωση στο ρόστερ τους, αλλάζουν τον προπονητή (αυτό συμβαίνει σταθερά από το 2014 και κάθε χρόνο στους «πράσινους», με εξαίρεση τις θητείες του Πιτίνο και του Πασκουάλ, οι οποίοι συνέχισαν και μετά το πρώτο έτος) και μπαίνουν στην διαδικασία επανεκκίνησης.

Σε αυτή την περίπτωση, όσο «μάγος» και να είναι ο νέος coach (Αταμάν) χρειάζεται να περιβληθεί από γενναία δόση υπομονής, στήριξης και πίστωσης χρόνου, γιατί με μίνιμουμ 11-12 νέους παίκτες (οι Παπαπέτρου και Μήτογλου επιστρέφουν), είναι πολύ δύσκολο να φτιάξει μία ομάδα που θα κάνει από το ξεκίνημα της νέας αγωνιστικής περιόδου αισθητή την παρουσία της και θα ανταποκριθεί από νωρίς, στις πολύ υψηλές προσδοκίες της διοίκησης, στα χρήματα που θα δαπανηθούν και στην δίψα του κόσμου για επιτυχίες.

Ειδικότερα στο υψηλότερο επίπεδο της Euroleague και πολλώ δε μάλλον όταν η ομάδα προέρχεται από τρεις πολύ κακές χρονιές, στις οποίες δεν πλησίασε καν στην διεκδίκηση της εισόδου στα playoffs.

«Καυτό» ευρωπαϊκό ξεκίνημα για Ολυμπιακό

Ανεξάρτητα με το τι θα έχει γίνει στην Ρόδο και με το που θα έχει καταλήξει ο πρώτος και λιγότερο σημαντικός τίτλος της χρονιάς (Supercup), οι «ερυθρόλευκοι» θα ανηφορίσουν χωρίς άγχος στο ΟΑΚΑ για το εναρκτήριο παιχνίδι της Euroleague (06/10). Το μεγαλύτερο ποσοστό της πίεσης για το αποτέλεσμα δεν θα είναι στην δική τους πλευρά, ενώ το προβάδισμα που λογικά θα έχουν στο κομμάτι του μονταρίσματος σαν ομάδα, θα τους δώσει την ευκαιρία να βάλουν δύσκολα στους γηπεδούχους.

Το αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο ματς, ειδικότερα αν είναι θετικό, θαρρώ ότι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πολύ δύσκολη συνέχεια που ακολουθεί και ενδεχομένως να δώσει μεγάλη ψυχολογική ώθηση στους δευτεραθλητές Ευρώπης, ενόψει της «κολασμένης» πρώτης ενδεκάδας αγώνων που περιλαμβάνει το πρόγραμμά τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ολυμπιακός καλείται να βρει ρυθμό και να διατηρηθεί σε μία καλή σειρά στην βαθμολογία, παίζοντας εννέα ντέρμπι (5 εκτός με ΠΑΟ, Αρμάνι, Φενέρ, Μακάμπι και Μονακό και 4 εντός με Μπάρτσα, Παρτίζαν, Εφές και Ρεάλ) και μόλις τρία θεωρητικά βατά παιχνίδια (με Μπασκόνια, Ερυθρό Αστέρα και Ζάλγκιρις στο ΣΕΦ) στις πρώτες 12 αγωνιστικές.

Κοινώς, αν ο Ολυμπιακός βρίσκεται εντός 4άδας με την λήξη του 1ου γύρου, σημαίνει ότι θα έχει παίξει σπουδαίο μπάσκετ και θα έχει διαχειριστεί με άκρως αποτελεσματικό τρόπο την δύσκολη σειρά αγώνων του 1ου γύρου.

Το πιο βατό πρόγραμμα των τελευταίων ετών

Αντίθετα, μετά από αρκετά χρόνια οι «πράσινοι» θα μπουν στην σεζόν αρκετά βολική σειρά αναμετρήσεων και για την ακρίβεια με επτά εντός έδρας παιχνίδια στις πρώτες 10 αγωνιστικές.

Κοινώς, δεν πέφτουν από την αρχή στον «λάκκο των λεόντων» και στο μέτρο του δυνατού και του επιτρεπτού (αν καταφέρουν να γίνουν από νωρίς ομάδα), τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν από την αρχή το αγωνιστικό “statement” που ονειρεύεται ο κόσμος και έχει επικοινωνήσει προς τα έξω ο οργανισμός.

Με άλλα λόγια, όταν η πρώτη δεκάδα αγώνων περιλαμβάνει πέντε βατά ματς στο ΟΑΚΑ (με Μπάγερν, Μπασκόνια, Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια), ένα εκτός των συνόρων (Άλμπα) και τέσσερα ντέρμπι (με ΟΣΦΠ, Μακάμπι εντός και Φενέρ και Μπάρτσα εκτός), τότε εύκολα γίνεται αντιληπτή η κομβική σημασία που θα έχει η πρεμιέρα απέναντι στην ομάδα, από την έχουν ηττηθεί 16 φορές στις τελευταίες 17 συναντήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Μιλάμε για ένα ντέρμπι, στο οποίο η πίεση θα είναι ξεκάθαρα στην πλευρά των γηπεδούχων (ειδικότερα αν έχουν χάσει στο «σμαραγδένιο νησί»), που θα έχουν γεμάτο γήπεδο και θα επιδιώξουν να ζεστάνουν τον κόσμο του με μία νίκη, η οποία αν επιτευχθεί, θα έχει να έρθει τέσσερα ολόκληρα χρόνια στην διοργάνωση (από τις 6/12/1999) και θα αποτελέσει ένα πρώτο ασφαλές στήριγμα της προσπάθειας της ολικής επαναφοράς.

Γνωρίζοντας την επίπτωση που έχει στο στρατόπεδο του «τριφυλλιού» το εκάστοτε αποτέλεσμα σε ντέρμπι, τολμώ να πω ότι ίσως να ήταν προτιμότερο για τον Τούρκο τεχνικό να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό αρκετά αργότερα στην σεζόν.

Όχι τόσο γιατί δεν μπορεί να τον νικήσει νωρίς (ειδικότερα στο ΟΑΚΑ οι πιθανότητές του θα είναι οι πλέον αυξημένες), όσο γιατί κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ίσως περισσότερο από τους «ερυθρόλευκους» τη νίκη στην εφετινή ευρωπαϊκή πρεμιέρα.

Και για να στηρίξει το αφήγημα της μεγάλης επιστροφής και για να μην επιστρέψει σε καθεστώς εσωστρέφειας και βιώσει την πρώτη μίνι εσωτερική κρίση, αλλά και για να πάρει την ώθηση που έχει ανάγκη, ώστε να αξιοποιήσει το ευνοϊκό πρόγραμμα των πρώτων 10 αγωνιστικών. Με νίκη στις 6 του Οκτώβρη, μην εκπλαγείτε αν δείτε τον «εξάστερο» στα ψηλότερα στρώματα της βαθμολογίας στην λήξη του 1ου γύρου.

Απ' αυτή την άποψη και μόνο, η πίστωση χρόνου, η υπομονή διοικούντων και φιλάθλων, πρέπει να είναι το βασικό χαρακτηριστικό που θα συνοδεύσει την εφετινή προσπάθεια, τουλάχιστον μέχρι το 1/3 της διαδρομής. Η ποιότητα υπάρχει αλλά χρειάζεται χρόνο και σωστή επεξεργασία για να οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα.