Μπαλτσερόφσκι, Παναθηναϊκός: Ένα στοίχημα με... μεγάλο ποντάρισμα από τον Αταμάν
Όταν ο Παναθηναϊκός προχώρησε στην απόκτηση του Κάιλ Γκάι, είχα υπογραμμίσει ένα πράγμα. Ότι «όσα ξέρει ο Αταμάν, δεν τα γνωρίζει ο κόσμος όλος» αναφορικά με τις ανάγκες του Παναθηναϊκού και το πώς έχει διαμορφώσει εκείνος στο μυαλό του τον τρόπο με τον οποίο θέλει να παίζει η ομάδα από τη νέα αγωνιστική σεζόν.
Ε, το ίδιο θα πω και για τον Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι. Αν... κάνει στον Τούρκο προπονητή, στους υπόλοιπους θα πρέπει να φτάνει και να περισσεύει. Σίγουρα ο Πολωνός σέντερ δεν έχει τη λάμψη ενός Ευρωλιγκάτου παίκτη ή ενός παίκτη από το πάνω ράφι του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως θα περίμενε ο περισσότερος κόσμος του Παναθηναϊκού ωστόσο αποτελεί επιλογή του Αταμάν. Εκείνος έχει πάρει ολοκληρωτικά το αγωνιστικό καρπούζι της ομάδας από φέτος το καλοκαίρι και εκείνος κρατάει και το μαχαίρι.
Δεν γίνεται μια ομάδα να έχει 12-15 πρωτοκλασάτους παίκτες
Το αν θα πετύχει ή όχι θα φανεί κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν. Και αναλόγως θα κριθεί. Προσωπικά μπορώ να καταλάβω απόλυτα την ψυχοσύνθεση των φίλων της ομάδας οι οποίοι θα ήθελαν κάτι πιο... φανταχτερό για τη θέση του δεύτερου σέντερ. Όμως κρατήστε τη λέξη «δεύτερος». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιος είναι ο πρώτος, έτσι; Για όσους το έχουν ξεχάσει είναι ο Ματίας Λεσόρ, ο οποίος μαζί με τον Ταβάρες ήταν οι καλύτεροι σέντερ τη σεζόν που ολοκληρωθήκε στην Euroleague.
Όμως όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «καλόμαθε η γριά στα σύκα». Είδε Ερνανγκόμεθ, Βιλντόζα, Σλούκα, Παπαπέτρου, Μήτογλου, δηλαδή παίκτες πρώτης γραμμής στην Euroleague. Μια ομάδα ωστόσο δεν μπορεί να έχει 12-15 πρωτοκλασάτους παίκτες στο ρόστερ της γιατί στο τέλος θα χαθεί η μπάλα. Χρειάζονται και όλοι εκείνοι που θα συμπληρώνουν το ρόστερ και θα έχουν ειδικούς ρόλους όπως για παράδειγμα ο Γκραντ, ο Γκάι, ο Κώστας Αντετοκούνμπο, ο Μωραΐτης και τώρα και ο Μπαλτσερόφσκι.
Φυσικά αποτελεί ερωτηματικό ότι οι τρεις από τους επτά ξένους δεν έχουν εμπειρία από την Euroleague (σ.σ. ο Μπαλτσερόφσκι έχει αγωνιστεί σε όλα και όλα έξι ματς και αυτά σε ηλικία 18 ετών τη σεζόν 2018-19) αλλά πρέπει να υπάρχουν ΚΑΙ αυτά τα «κομμάτια» σ' ένα αγωνιστικό παζλ.
Ο Αταμάν θέλει να λέει «ένα» και να καταλαβαίνει ο άλλος «10»
Και ξαναλέω. Τους παίκτες δεν του επέλεξα εγώ ή εσείς, αλλά ο Αταμάν. Εκείνος ξέρει καλύτερα και σίγουρα πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον. Εκείνος έχει ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο στο μυαλό του και εκείνος γνωρίζει πολύ καλά ποιοι παίκτες είναι σε θέση και μπορούν να το «υπηρετήσουν». Οπότε για να επιλέξει τον Μπαλτσερόφσκι ανατρέποντας τα δεδομένα που υπήρχαν έως και το βράδυ της περασμένης Δευτέρας (24/7), κάτι είχε στο μυαλό του.
Θεωρώ ότι ένας από τους λόγους που ο Αταμάν επέλεξε τον Πολωνό σέντερ έχει να κάνει καθαρά και μόνο με την ευρωπαϊκή του εμπειρία. Καλώς ή κακώς δεν ήθελε παίκτη από το ΝΒΑ αλλά κάποιον που να γνωρίζει τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Θέλει να λέει «ένα» και να καταλαβαίνει «δέκα» ο παίκτης. Και σε καμία περίπτωση το αντίστροφο. Γιατί, κακά τα ψέματα. Κάποιος Αμερικανός ΝΒΑer θα ήθελε χρόνο μέχρι να καταλάβει που πατάει και που βρίσκεται, ακόμα και αν είχε μεγαλύτερο ατομικό ταλέντο.
Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι. Ο Μπαλτσερόφσκι αναδείχθηκε Rising Star του προηγούμενου Eurocup, είχε αφήσει καλές εντυπώσεις στο προηγούμενο Eurobasket με την εθνική ομάδα της Πολωνίας, πήρε «γεύση» από τελευταίο Summer League του ΝΒΑ στο Λας Βέγκας και σίγουρα δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει κάποιος αμελητέα ποσότητα. Για να ξέρουμε και τι λέμε.
Ουσιαστικά πληροί όλες τις προϋποθέσεις και διαθέτει όλα τα στοιχεία που ταιριάζουν στα «θέλω» του Εργκίν Αταμάν. Καλό περιφερειακό σουτ για έναν παίκτη που βλέπει τον κόσμο από τα 216 εκατοστά και το οποίο μπορεί να εξελίξει ακόμα περισσότερο. Παίζει εξαιρετικά το pick n roll. Δίνει καλά σκριν. Είναι γρήγορος για το ύψος του. «Βλέπει» γήπεδο όταν παίρνει τη μπάλα στο χαμηλό ποστ και είναι σε θέση να πασάρει στην περιφέρεια για να «ανοίξει» η άμυνα. Ενώ με το μεγάλο άνοιγμα χεριών «καλύπτει» χώρους και δεν δίνει το δικαίωμα στους αντίπαλους παίκτες να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για την ομάδα του.
Ο νέος... Πλάις του Αταμάν
Όπως είχα γράψει μετά την απόκτηση του Κάιλ Γκάι, ο Αταμάν βλέπει στο πρόσωπο του Αμερικανού «μπόμπερ» έναν νέο... Τζέισι Κάρολ για τον Παναθηναϊκό. Ε, στην περίπτωση του Μπαλτσερόφσκι, θεωρώ ότι ο Τούρκος προπονητής «βλέπει» έναν... Τιμπόρ Πλάις. Ίδια «κοψιά» με τον παίκτη που είχε στην Εφές, αν και ο Πολωνός είναι πολύ πιο δυνατός και μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα σέντερ «δεινόσαυρους» όπως για παράδειγμα τους Φαλ και Μιλουτίνοφ.
Φυσικά είναι και παίκτης-στοίχημα από τη στιγμή που δεν είναι «παιγμένος» στην Euroleague και δεν έχει «σκληραγωγηθεί» σε «δυνατές» ρακέτες. Αν και η παρουσία του στην ACB αποτελεί τρόπον τινά και ένα μικρό εχέγγυο για τον Παναθηναϊκό.
Το ζήτημα για τον Μπαλτσερόφσκι είναι να «κολυμπήσει» άμεσα στα βαθιά νερά της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης και να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ρόλο των 10-15 (περίπου) λεπτών που θα κληθεί να «υπηρετήσει» στους «πράσινους». Αν βγάλει εις πέρας και τα αμυντικά του καθήκοντα, τότε ο Αταμάν θα έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού.
Είπαμε. Υπάρχει ρίσκο. Μπορεί να μετατραπεί σε έναν νέο παίκτη που θα κλέψει την παράσταση στην Euroleague και θα είναι προς όφελος του Παναθηναϊκού, μπορεί όμως και να μην καταφέρει να ανταποκριθεί και να μετατραπεί (μιας και προέρχεται και εκείνος από την Γκραν Κανάρια) έναν... Τζέικομπ (στο πιο ψηλό του) Γουάιλι.
Οπότε... υπομονή μέχρι την έναρξη της σεζόν.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
