Παναθηναϊκός: Η ανυπομονησία μεγάλη, αλλά και η υπομονή απαραίτητη
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα από ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας. Ειδικά από τη στιγμή που ήταν μόλις το δεύτερο του Παναθηναϊκού ύστερα από μία εβδομάδα προπονήσεων. Για την ακρίβεια όχι μόνο εμείς και εσείς δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά ούτε και οι ίδιοι οι προπονητές.
Είμαι 100% σίγουρος ότι θα έκαναν τα πάντα για να είναι κεκλεισμένων των θυρών όλα αυτά τα ματς. Και όταν με το καλό ερχόταν η ώρα των επίσημων να υπήρχε ένα τουρνουά την παραμονή της έναρξης της σεζόν. Φαντάζομαι ότι για τον Παναθηναϊκό θα ήταν ιδανικό να έβλεπε κάποιος την ομάδα στο «Παύλος Γιαννακόπουλος». Και μόνο εκεί.
Από την άλλη καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα τη λαχτάρα και την ανυπομονησία του κόσμου να δει την ομάδα του μετά τις εντυπωσιακές κινήσεις που έκανε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Χωρίς ωστόσο πολλά-πολλά. Άλλωστε και με την έναρξη της επίσημη σεζόν, θεωρώ ότι ο ανανεωμένος Παναθηναϊκός θα είναι έτοιμος στο 30%-40%.
Είναι αδύνατον να βρίσκεται σε πιο έτοιμη κατάσταση όταν έχει γίνει ολικό «λίφτινγκ» σε παίκτες, προπονητές, φιλοσοφία. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που και τρία βασικά στελέχη της ομάδας όπως ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο Ματίας Λεσόρ και ο Ιωάννης Παπαπέτρου ακόμα δεν έχουν κάνει ούτε μία προπόνηση με την υπόλοιπη ομάδα. Όπως και ο τραυματίας Ντίνος Μήτογλου ο οποίος θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη φετινή ομάδα και συνεχίζει το ατομικό του πρόγραμμα. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τον Δημήτρη Μωραΐτη αν και ο διεθνής γκαρντ θα είναι πιο πίσω στο φετινό rotation.
Άρα λοιπόν η ομάδα που παρουσιάστηκε στα δύο πρώτα φιλικά της προετοιμασίας δεν θα έχει καμία σχέση με την ομάδα που θα δούμε στα επίσημα παιχνίδια. Αλλιώς θα γίνεται η δουλειά με την παρουσία όλων των παικτών, με διαφορετικό τρόπο θα γίνεται η προσέγγιση των προπονήσεων, άλλα τα συστήματα και ο συνολικός τρόπος λειτουργίας της ομάδας με την παρουσία τους και τελείως διαφορετικά είναι τα πράγματα τώρα.
Το επιθετικό ταλέντο και η... δουλειά στην άμυνα
Παρόλα αυτά είδαμε κάτι το διαφορετικό. Και παρά την ήττα η οποία δεν έχει ΚΑΜΙΑ απολύτως σημασία σε τέτοια ματς θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός έδειξε δύο πράγματα στη Λιουμπλιάνα. Το πρώτο ότι διαθέτει πλούσιο επιθετικό ταλέντο με παίκτες οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά, είτε δημιουργικά, είτε εκτελεστικά και το δεύτερο ότι θέλει πάρα πολλή δουλειά στην άμυνα. Ξαναλέω. Είναι απολύτως λογικό να παρουσιάζει τέτοια αμυντική εικόνα γιατί «ξαναχτίζει» από την αρχή. Και στην άμυνα είναι πολύ πιο δύσκολο να «δέσει» μια ομάδα σε σχέση με την επίθεση.
Να μου πείτε χρειάζονται και τα κατάλληλα «υλικά» προκειμένου να παρουσιάσει μια ομάδα καλή αμυντική εικόνα. Θα συμφωνήσω. Και ο Παναθηναϊκός έχει ρίξει περισσότερο «βάρος» στο επιθετικό ταλέντο των παικτών και λιγότερο στο αμυντικό. Και γι' αυτόν τον λόγο το έργο του Αταμάν και η δουλειά που πρέπει να γίνεται επί καθημερινής βάσης (ακόμα και μετά την έναρξη της σεζόν) θα είναι ακόμα πιο δύσκολη ώστε να φτάσει στο επιθυμητό (που έχει στο μυαλό του, το προπονητικό τιμ) αποτέλεσμα.
Γι' αυτόν τον λόγο οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Και όσο... ανυπόμονοι και αν είναι για την ομάδα και όσο και αν θέλουν να τη παρακολουθούν (σ.σ. είναι απίστευτο αυτό που γινόταν στα social media αναφορικά με το φιλικό, την ώρα έναρξης και το stream του αγώνα) θα πρέπει να κάνουν και υπομονή για την εικόνα που θα παρουσιάζει στο παρκέ. Η πρώτη ύλη υπάρχει. Και είναι ποιοτική. Και δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο την περασμένη τριετία που όταν πήγαιναν στο ΟΑΚΑ είχαν πάντα μαζί τους... κολλύριο.
Από εκεί και πέρα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πόδια είναι ακόμα βαριά από τις πρώτες προπονήσεις και τα τρεξίματα στα όρη και τα βουνά της Κράνισκα Γκόρα. Σιγά-σιγά, μέρα με τη μέρα, φιλικό με το φιλικό θα «λύνονται» και περισσότερο. Ώστε στο Super Cup η ομάδα να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν πιο έτοιμη. Που στα δικά μου τα μάτια θα είναι επιτυχία εάν καταφέρει να αποδώσει στο 40% των πραγματικών της δυνατοτήτων.
Η... συνταγή Αταμάν
Θεωρώ ότι και στο φιλικό με την ΚΡΚΑ, αλλά και στο φιλικό με την Τσεντεβίτα/Ολίμπια, οι «πράσινοι» δοκίμασαν το αγαπημένο σχήμα του Αταμάν. Ασχέτως εάν εκείνος δεν ήταν στον πάγκο καθώς λόγω προσωπικού του προβλήματος είχε επιστρέψει στην Τουρκία. Τι θέλω να πω με αυτό; Τρία γκαρντ ταυτόχρονα στην πεντάδα. Και απλά μερικές φορές άλλαζαν θέσεις μεταξύ τους.
Συγκεκριμένα ξεκίνησε και πάλι με Σλούκα, Βιλντόζα, Γκριγκόνις, συνέχισε με Γκραντ, Γκάι, Γκριγκόνις, στο παρκέ βρέθηκαν επίσης οι Σλούκας, Βιλντόζα, Γκάι, ενώ υπήρξε και σχήμα με Γκραντ, Βιλντόζα, Γκριγκόνις. Σε ελάχιστες στιγμές του αγώνα βρέθηκε στο παρκέ ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης για να «υποστηρίξει» περισσότερο τη θέση του σμολ φόργουορντ.Φυσικά σε αυτό έπαιξε ρόλο και η απουσία του Παπαπέτρου καθώς διαφορετικά θα λειτουργεί η ομάδα με εκείνον ετοιμοπόλεμο και διαφορετικά χωρίς εκείνον.
Και κάτι ακόμα. Ναι μεν ο Παναθηναϊκός αναμένεται να παρουσιάσει καλή περιφέρεια, αλλά είναι και δεδομένο ότι η μπάλα θα «ακουμπάει» πολύ στο χαμηλό ποστ. Ο Μπαλτσερόφσκι συνεχίζει από εκεί που είχε σταματήσει με την εθνική της χώρας του και παρά το νεαρό της ηλικίας του, δείχνει έτοιμος για το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Εάν και εφόσον «βγει» αυτή η κίνηση θα μιλάμε για την «κλοπή της χρονιάς». Ακόμα ωστόσο είναι ΠΟΛΥ νωρίς. Και έχει πολλά «ψωμιά» να φάει ακόμα ο Πολωνός.
Ο... άλλος Γκριγκόνις
Ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχει αρκετά αξιόπιστη περιφέρεια όσον αφορά το σουτ. Μπορεί οι Σλούκας και Βιλντόζα να είχαν 1/9 τρίποντα, αλλά δεν μου λέει κάτι αυτό. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι και το πόσο αποτελεσματικοί μπορούν να παρουσιαστούν στα μακρινά σουτ. Επίσης, είχαν 10 από τις 17 ασίστ του Παναθηναϊκού σε αυτό το ματς και 12 από τις 22 στο προηγούμενο. Αυτό και αν θα είναι... περίεργο στη στατιστική του Παναθηναϊκού τη νέα σεζόν. Η δημιουργία!
Ο Κάιλ Γκάι ειναι σουτέρ. Και φάνηκε. Όταν έπαιρνε τη μπάλα στα χέρια έξω από τα 6.75 μέτρα σήκωνε το κεφάλι για να δει το καλάθι. Και αν ο Παναθηναϊκός λειτουργήσει σωστά στην επίθεση (που θα λειτουργήσει) θα βρει πολλά καλά σουτ. Χωρίς να χρειάζεται να δημιουργεί εκείνος για τον εαυτό του όπως έκανε στην Μπανταλόνα.
Βέβαια το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο από αυτό το ματς ήταν η παρουσία του Μάριους Γκριγκόνις. Και εδώ φαίνεται το πόσο διαφορετικός μπορεί να παρουσιαστεί ή τέλος πάντων να θυμίσει τον Γκριγκόνις που γνώριζαν όλοι στην Ευρώπη, όταν μια ομάδα λειτουργεί για εκείνον. Χωρίς να χρειάζεται να κάνει εκείνος το κάτι παραπάνω. Σε πέντε περιπτώσεις του «σέρβιραν» ελεύθερο τρίποντο. Ευστόχησε τις τέσσερις φορές. Ε, τι άλλο να θέλει ο Παναθηναϊκός από τον Λιθουανό; Θα «χτίσει» αυτοπεποίθηση, θα αποβάλλει το άγχος του «πρέπει να πάρω την ομάδα στις πλάτες μου» και θεωρώ ότι μόνο καλό μπορεί να κάνει και σ' εκείνον αλλά και στον Παναθηναϊκό.
Θα πούμε και περισσότερο μετά το τουρνουά «Νίκος Φάσουρας» όπου ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει την Κλουζ (9/9, 20:15) και το Περιστέρι bwin (10/9, 20:15). Θα είναι και μια ευκαιρία για τον κόσμο της ομάδας να δει τους «πράσινους» για πρώτη φορά και από κοντά.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
