Παναθηναϊκός: Η ποιότητα δεδομένη, ζητούμενο το γρήγορο «δέσιμο»
- Τα καλά σουτ «βγαίνουν» και αυτό είναι το ζητούμενο
- Φτου και από την αρχή
- Χουάντσο και Λεσόρ έχουν ποιότητα και θα ενταχθούν άμεσα
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε ανυπομονησία για το τουρνουά της Ρόδου. Και εικάζω ότι η εν λόγω ανυπομονησία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη εάν και εφόσον δεν είχε τραυματιστεί ο Λούκα Βιλντόζα και ο Παναθηναϊκός εμφανιζόταν αυτό το Σαββατοκύριακο με φουλ ρόστερ.
Ακόμα και έτσι, όμως, ήταν έκδηλος ο ενθουσιασμός για το ντεμπούτο των Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και Ματίας Λεσόρ, όπως επίσης και για τις μεγάλες επιστροφές των Ιωάννη Παπαπέτρου και Ντίνου Μήτογλου. Συν και η πρώτη εμφάνιση του Μωραΐτη με τα πράσινα. Βέβαια ο Παναθηναϊκός τα... έσπασε.
Τα καλά σουτ «βγαίνουν» και αυτό είναι το ζητούμενο
Κόντεψε να χτίσει νέο κλειστό μπάσκετ δίπλα από αυτό της Καλλιθέας. Μα 2/22 τρίποντα εκ των οποίων τα περισσότερα ελεύθερα; Bingo! Αυτή είναι η μαγική λέξη: «Ελεύθερα». Άλλωστε αυτό δεν είναι το ζητούμενο για μια ομάδα; Τόσο σε περίοδο προετοιμασίας που προσπαθεί -εκ των πραγμάτων- να «μονταριστεί» όσο και κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Να «βγάζει» καλά σουτ ώστε να υπάρχουν οι καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για να μπορέσει κάποιος να ευστοχήσει. Και αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός το έκανε σε ικανοποιητικό βαθμό κόντρα στη Φενέρ. Απλά δεν μπήκαν τα σουτ. Και να πω ότι δεν υπάρχουν στην ομάδα καλοί σουτέρ όπως τα προηγούμενα τελευταία χρονιά; Υπάρχουν και... παραυπάρχουν. Και όχι μόνο ένας. Οι περισσότεροι παίκτες του φετινού ρόστερ μπορούν να απειλήσουν από μακριά. Όμως θα υπάρξουν ΚΑΙ αυτές οι βραδιές. Και θα τις βρει μπροστά του ο Παναθηναϊκός στην Euroleague. Και αν μη τι άλλο, αυτό το ματς λειτούργησε και ως... άσκηση ετοιμότητας για τα επίσημα.
Τα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι φέτος ξεχειλίζει από λύσεις και ποιότητα. Δεν θα αποσύρεται στον πάγκο η βασική πεντάδα και θα κάνουν όλοι τον σταυρό τους για τη second unit. Όχι. Τουλάχιστον στα... χαρτιά αυτό έχει αλλάξει. Μένει να το δούμε και στο παρκέ.
Τα άσχημα νέα είναι ότι θα χρειαστεί χρόνος, δουλειά, προπονήσεις και ατελείωτες ώρες τακτικής. Ο Αταμάν και οι συνεργάτες του έχουν μπροστά τους πραγματικό βουνό να ανεβουν. Μάλλον να... ξανανέβουν. Και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ. Αλλιώς δούλεψε ο Παναθηναϊκός στις προπονήσεις που έκανε επί σλοβενικού εδάφους χωρίς τις βασικές μονάδες που απουσίαζαν στο Mundobasket και αλλιώς (δεν) πρόλαβαν να δουλέψουν τα τελευταία 24ωρα. Και όποιος παρακολούθησε όλα τα φιλικά του Παναθηναϊκού μπορεί να καταλάβει το σκεπτικό μου.
Φτου και από την αρχή
Σίγουρα παίζει ρόλο ο αντίπαλος και ο βαθμός δυσκολίας αλλά διαφορετικό ήταν το «δέσιμο», η «χημεία», οι συνεργασίες και οι (πρώτοι) αυτοματισμοί που έδειχναν οι «πράσινοι» και τελείως διαφορετικό το πρόσωπο που παρουσίασαν στο πρώτο ματς για το τουρνουά της Ρόδου. Ξαναλέω. Παίζει μεγάλο ρόλο ο αντίπαλος αλλά στέκομαι περισσότερο στη γενική εικόνα που έδειξε το «τριφύλλι», κυρίως στην επίθεση.
Πάρτε παράδειγμα κάτι: Στα τέσσερα πρώτα φιλικά ο Παναθηναϊκός είχε κατά μέσο όρο 87.7 πόντους με χειρότερη επίδοση τους 78 πόντους κόντρα στην Τσεντεβίτα/Ολίμπια και στο Ευρωλιγκάτο τεστ με τη Φενέρ έμεινε στους 66 πόντους. Θα μου πείτε εάν είχαν μπει τα ελεύθερα σουτ, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Συμφωνώ.
Όμως για παράδειγμα δεν είδαμε ούτε μια πάσα από το short roll που ήταν από τα βασικά στοιχεία που είχε δείξει ο Παναθηναϊκός στα προηγούμενα παιχνίδια. Επίσης αν μέτρησα καλά και δεν έχω παραλείψει κάτι, μόλις τρία πετυχημένα pick n roll με τον ψηλό να τελειώνει τη φάση (σ.σ. ένα με Γκραντ και Μπαλτσερόφσκι στο α' ημίχρονο και δύο με Σλούκα-Λεσόρ στην 4η περίοδο) σε ολόκληρο το παιχνίδι ενώ ο Σλούκας μοίρασε μόλις μία kick out πάσα σε «ελεύθερο» τρίποντο η οποία ωστόσο δεν μεταφράστηκε σε ασίστ. Κάτι που επίσης είχαμε δει κατά κόρον στα φιλικά που είχαν προηγηθεί.
Θέλω να πω ότι όσο μεγάλη ποιότητα και αν διαθέτουν οι Χουάντσο, Λεσόρ, Παπαπέτρου, Μήτογλου, ακόμα... ψάχνονται στο παρκέ. Ακόμα προσπαθούν να αφομοιώσουν τα plays και τη φιλοσοφία του Αταμάν ωστόσο αυτό είναι κάτι που θα γίνει. Χρειάζεται χρόνος και δουλειά για να μπουν «συνεργασίες» με... άπαντες να είναι παρόντες στις προπονήσεις. Φτου και από την αρχή λοιπόν. Κάτι άλλο που είδαμε να αλλάζει και το οποίο είχε προβληματίσει στα προηγούμενα ματς αφορά τα ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε βελτιωμένος σε αυτόν τον τομέα, τόσο στα αμυντικά όσο και στα επιθετικά ριμπάουντ, με τον Χουάντσο να «τελειώνει» δύο φάσεις με αυτόν τον τρόπο.
Χουάντσο και Λεσόρ έχουν ποιότητα και θα ενταχθούν άμεσα
Μιας και είπα για τον Ερνανγκόμεθ. Πιστεύω είδαμε όλοι το πόσο κομβικός θα είναι στην ομάδα. Από το πρώτο, κιόλας, παιχνίδι «ξεκαθάρισε» με την παρουσία του στο παρκέ ότι θα αποτελέσει το σημείο αναφοράς στην επίθεση. Και μπορεί να το κάνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Και δεν πιστεύω ότι θα τον βλέπουμε συχνά να έχει 1/6 τρίποντα. Και μάλιστα τα πέντε από αυτά αμαρκάριστα. Συν το γεγονός ότι θα βοηθάει στα ριμπάουντ. Επίσης μου άρεσε το γεγονός ότι κυνηγάει το κλέψιμο προσφέροντας τέσσερις ακόμα πόντους με δικές του φάσεις ύστερα από κλέψιμο.
Ο Λεσόρ από την άλλη έδειξε να «πατάει» καλά, να βγάζει την ποιότητά του στο παρκέ, αλλά να δείχνει ότι χρειάζεται πολλές προπονήσεις ακόμα προκειμένου να αφομοιώσει την τακτική, τις θέσεις που πρέπει να παίρνει σε επίθεση και άμυνα. Είδαμε ότι όσο περνούσε η ώρα, τόσο περισσότερο βελτιωνόταν και στο κομμάτι των pick n roll. Θα τις βρει τις συνεργασίες με τον Σλούκα και τον Βιλντόζα. Το θεωρώ βέβαιο και δεδομένο.
Αντίθετα εκτός κλίματος ήταν οι Παπαπέτρου και Μήτογλου. Λογικό. Δεν πήραν πολλά αγωνιστικά λεπτά και ήταν δύσκολο να βρουν ρυθμό. Και αυτό πιστεύω ότι είναι ένας τομέας που θα χρειαστεί πολλή δουλειά. Δεν ξέρω πόσο χρόνο συμμετοχής θα έχουν φέτος οι δύο διεθνείς Έλληνες φόργουορντ αλλά στα λεπτά που θα βρίσκονται στο παρκέ θα πρέπει να είναι έτοιμοι για να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Σίγουρα ωστόσο και οι δύο ήταν εκτός κλίματος ομάδας. Ο μεν Παπαπέτρου είχε κάνει τέσσερις προπονήσεις όλες και όλες με την ομάδα, ο δε Μήτογλου ήταν εκτός όλο αυτο το διάστημα και ζήτημα είναι να είχε κάνει 2-3 κανονικές προπονήσεις.
Άρα: Χρειάζεται χρόνος για ΟΛΗ την ομάδα. Δεν είναι εύκολο για 11 νέους παίκτες να γίνουν ένα καλό και λειτουργικό σύνολο μαζί με τους τέσσερις «παλιούς». Ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν και απουσίες στην τελική ευθεία της preseason και δεν μπορεί να γίνει σωστή δουλειά. Όμως όπως ανέφερα το ταλέντο και η ποιότητα είναι δεδομένα. Και ίσως αυτό να διευκολύνει το έργο του Αταμάν για το επιθυμητό αγωνιστικό αποτέλεσμα το συντομότερο δυνατόν.
ΥΓ: Respect στον Βασίλη Σπανούλη για την τεράστια καριέρα του.
ΥΓ2: Respect στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός που έδωσε και θα δώσει το «παρών» στις εκδηλώσεις προς τιμήν του άλλοτε αρχηγού του Ολυμπιακού.
ΥΓ3: Respect για το δώρο που είχε ετοιμάσει η ΚΑΕ Παναθηναϊκός στον Σπανούλη.
YΓ4: Respect στον Δημήτρη Διαμαντίδη ο οποίος όχι μόνο τίμησε τον Βασίλη Σπανούλη στο Gala που είχε διοργανωθεί προς τιμήν του, αλλά τελείως ακομπλεξάριστα είπε ότι «δεν μπορώ να ξεχάσω το τελευταίο καλάθι, αλλά θα το συνηθίσω...»
ΥΓ5: Τι ωραίο να βλέπουμε ξανά τον τεράστιο Γκάλη στα γήπεδα... Πόσο ανάγκη τον έχει το ελληνικό μπάσκετ.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
