Ολυμπιακός: Μπάσκετ όπως ποδήλατο, αλλά θέλει κι άλλη επισκευή

• Διαρκής κίνηση στην επίθεση
• Χρειάζεται σκόρερ για να πετύχει τους στόχους του
• Με δύο σέντερ βγαίνει;
• Η πιο δύσκολη προετοιμασία των τελευταίων ετών

Μετά από ένα μήνα προετοιμασίας και μόλις μία εβδομάδα πριν την εκκίνηση της επίσημης σεζόν, ο Ολυμπιακός έδωσε το πρώτο του κανονικό φιλικό. Η παραπάνω πρόταση είναι αρκετή για να αναδείξει πόσο προβληματική και δύσκολη ήταν η φετινή προετοιμασία, ωστόσο θα το αναλύσω πιο κάτω.

Προσωπικά θεωρώ πως Σεπτέμβρη μήνα δεν μπορεί να βγει το παραμικρό ασφαλές συμπέρασμα όχι μόνο για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, αλλά για καμία ομάδα της Ευρώπης. Από την άλλη όμως όπως ανέφερα και πιο πάνω, ξεκινάει η σεζόν και δε γίνεται να μην εστιάσουμε σε ορισμένα πράγματα. Σίγουρα μετά από μόλις ένα ματς δεν γίνεται να κρίνεις σε ατομικό επίπεδο τον οποιονδήποτε παίκτη οπότε θα κινηθώ σε γενικότερα συμπεράσματα.

Πάντως για ομάδα που δεν έχει κάνει μία προπόνηση με όλους τους παίκτες της, μια χαρά εικόνα είχε. Μοίρασε και 22 ασίστ.

Διαρκής κίνηση στην επίθεση

Ο Ολυμπιακός έχασε το περασμένο διάστημα δύο πολύτιμους παίκτες (Βεζένκοβ, Σλούκας). Την ποιότητα και την κλάση τους δεν την αναπλήρωσε, όμως τα νέα πρόσωπα του ρόστερ διαθέτουν ένα κοινό χαρακτηριστικό με τους προκατόχους τους. Κινούνται χωρίς τη μπάλα. Παρακολουθώντας την αναμέτρηση με την Ζαλγκίρις έβλεπα την περσινή Αρχή της γρήγορης κυκλοφορίας της μπάλας στο ίδιο ακριβώς επίπεδο. Διαρκής κίνηση μακριά από τη μπάλα. Να προτιμούν πάσα αντί ντρίμπλας, κλπ. Ο Σίκμα το υποστήριζε αυτό και το ξέραμε όλοι όσοι παρακολουθούμε μπάσκετ, αλλά μία μικρή αμφιβολία για το αν μπορεί να το κάνει και στο υψηλότερο επίπεδο (και όχι με την Αλμπα), νομίζω πως λύθηκε πλέον.

Ο Γκος επίσης αν και τον είδα πιο διστακτικό ως προς την εκτέλεση, έχει και αυτός την ίδια ικανότητα. Του αρέσει να μη μένει στατικός,να μη δίνει τη μπάλα και να περιμένει σε μία γωνία. Επί της ουσίας και ο φετινός Ολυμπιακός θα πορευτεί πάνω σε δύο από τις πιο βασικές Αρχές του Μπαρτζώκα. Την διαρκή κίνηση στην επίθεση και την πιεστική άμυνα. Και έχει παίκτες να τις υποστηρίξουν.

Χρειάζεται σκόρερ για να πετύχει τους στόχους του

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πριν 15 μέρες δήλωσε πως ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει παίκτη. Αυτός ο παίκτης δύσκολα θα είναι ο Τέρενς Ντέιβις του οποίου η περίπτωση έχει απομακρυνθεί. Επίσης δύσκολα θα είναι και ο Κέντρικ Ναν (εγώ αυτόν προτιμώ πάντως). Αμφότεροι επιμένουν να περιμένουν το ΝΒΑ όσο χρειαστεί. Το τέλος Αυγούστου έγινε τέλος Σεπτεμβρίου και το τέλος Σεπτεμβρίου είναι έτοιμο να γίνει τέλος Οκτωβρίου.

Οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 75 πόντους με 22 ασίστ. Υπέροχο νούμερο, αλλά νομίζω πως είναι εμφανές το πρόβλημα του προσωπικού καλαθιού. Δεν υπάρχει παίκτης που θα πάρει τη μπάλα και θα δημιουργήσει μία φάση για τον εαυτό του με εξαίρεση τον Κάνααν. Ο Γκος θα παίξει «iso» αλλά θα πασάρει 9/10 φορές.

Για να διεκδικήσει ο Ολυμπιακός τους στόχους του χρειάζεται οπωσδήποτε παίκτη στην περιφέρεια, κάποιον που να μπορεί να παράξει από τα χέρια του 20-23 πόντους (εκτέλεση και δημιουργία).

Ποιος θα είναι αυτός; Ελα μου ντε. Μεγάλη κουβέντα την οποία ίσως κάνω σε επόμενο σχόλιο. Απλά θα αναφέρω δύο σκέψεις χωρίς ανάλυση. Πρώτη, ο Ολυμπιακός εγκλωβίστηκε λόγω της περιορισμένης αγοράς και έχει χάσει αρκετό χρόνο. Δεύτερη, το ΝΒΑ δεν... τη βλέπει την Euroleague. Ο παίκτης που θα βρεθεί να ακροβατεί ανάμεσα στην Ευρώπη και την ανεργία, θα προτιμήσει την ανεργία. Τρανό παράδειγμα ο Ναν, ο Ντέιβις και ο Μιχάιλιουκ που άφησε μία πρόταση με εγγυημένα 2.500.000 και πόσες άλλες ανέσεις από τον Παναθηναϊκό για να υπογράψει στους Σέλτικς με 200.000 και 3-4 αστεράκια στο συμβόλαιο μήπως και φτάσει το εκατομμύριο σε 4-5 μήνες.

Με δύο σέντερ βγαίνει;

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι προπονητής που δεν του αρέσουν τα μεγάλα ρόστερ. Θέλει να έχει 12 παίκτες και δύο βοηθητικούς. Του έχει βγει απόλυτα. Θέλει να παίζουν όλοι και να είναι χαρούμενοι. Φέτος θα πορευτεί με δύο «πεντάρια». Διορθώνω. Φέτος θα πορευτεί με δύο εκπληκτικά «πεντάρια» τα οποία κοστίζουν μαζί περίπου 2.700.000 ευρώ το χρόνο. Για αυτό πληρώνονται αδρά για να παίζουν.

Βασικός θα είναι ο Φαλ και ο Μιλουτίνοφ θα έρχεται από τον πάγκο. Αυτή είναι η αρχική σκέψη. Η σεζόν είναι μεγάλη, τα κορμιά και των δύο επίσης. Ο χρόνος ανάρρωσης που απαιτείται για έναν μικροτραυματισμό είναι περισσότερος από το αν θα συνέβαινε σε περιφερειακό.

Σε καμία περίπτωση δε φτιάχνεις ένα ρόστερ σκεπτόμενος «τι θα συμβεί αν χτυπήσει ένας παίκτης» όμως είναι μία συνθήκη. Μακάρι ο Φαλ και ο Μιλουτίνοφ να παίξουν και στα 34 ματς της regular season.

Ο Γιώργος Τανούλης δεν υπολογίζεται για την Ευρωλίγκα διότι ακόμη δεν είναι για το επίπεδό της. Στο φιλικό με την Ζαλγκίρις ανταποκρίθηκε περίφημα ως «5» ο Σίκμα. Και pick n roll έπαιξε, και πλάτη έβαλε, και άμυνα προσπάθησε να παίξει. Απέναντι στον Μπιρούτις και τον Χέιζ όμως. Στα δικά μου μάτια ο Σίκμα δεν... ακουμπάει στο «5» παρά μόνο αναγκαστικά και για περιορισμένο αριθμό κατοχών. Μακάρι να κάνω λάθος.

Νομίζω πως ο Μπαρτζώκας θα ήθελε ένα «πενταροτεσσάρι» με αθλητικά χαρακτηριστικά, αλλά το έχει αποκλείσει γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να πορευτεί με 9 ξένους. Από Δεκέμβριο θα το σκεφτεί ξανά και αφού έχει αποκτήσει μία καλύτερη εικόνα της ομάδας του και των αντιπάλων του.

Η πιο δύσκολη προετοιμασία των τελευταίων ετών

Το φετινό καλοκαίρι ήταν δύσκολο για τον Ολυμπιακό. Ηταν η ομάδα με τους περισσότερους διεθνείς, αλλά αντιμετώπισε και πολλά άλλα θέματα. Ο Γκος έβγαλε νωρίς νωρίς δύο τραυματισμούς. Ο ΜακΚίσικ αποφάσισε να κάνει επέμβαση στο διάφραγμα τη δεύτερη μέρα της προετοιμασίας αφήνοντας το καλοκαίρι να περάσει. Ο Φαλ έβγαλε φρονιμίτη και έχει μαζέψει λίγο υγρό στο γόνατο. Ο Πίτερς χτύπησε τον ώμο του.

Τίποτα το σοβαρό, αλλά αρκετό για να μην αφήσει τους προπονητές να δουλέψουν όπως υπολόγιζαν. Άλλος παίκτης ήταν πολύ γυμνασμένος, άλλος λιγότερο γυμνασμένος, άλλος εντελώς αγύμναστος, άλλος κουρασμένος από το Mundobasket, άλλος με μικροενοχλήσεις. Αδύνατο να δουλέψεις.

Η σεζόν ξεκινά, αλλά νομίζω πως τον κανονικό Ολυμπιακό θα τον δούμε από μέσα Νοεμβρίου και μετά. Το θέμα είναι μέχρι τότε να έχει πάρει τις νίκες που χρειάζεται.

ΥΓ: Προσωπικά το Super Cup δεν το έχω σε εκτίμηση, δεν το θεωρώ τίτλο. Αν μου έλεγαν να επιλέξω μία μόνο νίκη ανάμεσα στο ματς της Ρόδου (αν πάνε τελικό) και στην πρεμιέρα της Euroleague στο ΟΑΚΑ, θα επέλεγα το δεύτερο. Ωστόσο δέκα άτομα που ρώτησα τυχαία ΚΑΙ οι δέκα μου απάντησαν πως προτιμούν το Super Cup. Συνεπώς σημαίνει πολλά για τον κόσμο το παιχνίδι του άλλου Σαββάτου και ας το έχουν στο μυαλό τους στην ομάδα.

ΥΓ 2: Τρομερό πράγμα η ψυχολογία στο μπάσκετ. Πίτερς και Λαρεντζάκης παίζουν με άλλον... αέρα. Ειδικά ο Αμερικανός είναι σαν θηρίο που ήταν μέσα σε ένα κλουβί και το άφησαν να βγει έξω.

ΥΓ 3: Να μη βγάζετε βιαστικά συμπεράσματα, να έχετε υπομονή με τις ομάδες σας, να εμπιστεύεστε τους προπονητές τους και να θυμάστε πως μπάσκετ παίζουν και οι αντίπαλοι.