Αμπρίνες στο Gazzetta: «Κρίμα που δεν συνεργάστηκα με τον Μπαρτζώκα, “βρίζαμε” τον Χουάντσο που δεν ήρθε στην Μπάρτσα!»

Όταν γνωρίζεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει – σχετικά πρόσφατα (το 2019) – υποφέρει από μία ασθένεια που δεν είναι εύκολο να διαγνωσθεί και τον βλέπεις να σε κοιτάει στα μάτια και σχεδόν σε κάθε αποστροφή του λόγου, να σκάει ένα διάπλατο χαμόγελο, τότε πραγματικά νιώθεις όμορφα που είσαι συνομιλητής του!

Ο λόγος τον για τον Άλεξ Αμπρίνες, που στα μέσα της 3ης του σεζόν με τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (2018-2019), άρχισε να καταρρέει. Πρώτα πνευματικά και στην συνέχεια σωματικά. Κι όλα αυτά, χωρίς οι εξετάσεις να δείχνουν το παραμικρό.

Η ουσία είναι ότι 4,5 χρόνια αργότερα, είναι άλλος άνθρωπος, συνεχίζει αυτό που αγαπά και το κάνει στο υψηλότερο επίπεδο, ενώ εκπροσωπεί – ως αρχηγός – την ομάδα μπάσκετ ενός εκ των μεγαλύτερων συλλόγων του κόσμου.

H συνάντησή του Gazzetta με τον γεννημένο στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα, Άλεξ στο lobby του ξενοδοχείου που κατέλυσε η αποστολή της Μπαρτσελόνα και η συζήτησή μας είχε απ’ όλα.

Μιλήσαμε για τις καλοκαιρινές ανακατατάξεις στις τάξεις των «μπλαουγκράνα», τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, τον Ολυμπιακό, τον Μπαρτζώκα, τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και φυσικά την περιπέτεια της κατάθλιψης και την συμβουλή που έδωσε στον Ρίκι Ρούμπιο, ο οποίος έβαλε σε μία παύση την καριέρα του για να ασχοληθεί με την ψυχική του υγεία.

• Άλεξ, είσαι ο αρχηγός και ο πιο παλιός της ομάδας και η γνώμη σου έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα. Το καλοκαίρι άλλαξαν πολλά στον σύλλογο, το budget απελευθερώθηκε από το μεγάλο συμβόλαιο του Μίροτιτς και μειώθηκε σημαντικά, ενώ για την θέση του προπονητή επελέγη ένας πρώην παίκτης και αρχηγός της ομάδας, ο Ρουζέ Γκριμάου, που όμως δεν έχει την παραμικρή εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο. Με όλα αυτά, θα χαρακτήριζες την εφετινή σεζόν ως μεταβατική για την Μπαρτσελόνα ή οι στόχοι παραμένουν το ίδιο υψηλοί με κάθε χρόνο;

«Κανονικά, έτσι θα έπρεπε να είναι! Με τόσα πράγματα που συνέβησαν! Θα προσέθετα και τους τέσσερις νέους παίκτες που ήρθαν, οπότε μπορούμε να πούμε από τον περασμένο Ιούνιο, μέσα σε 4 μήνες έχει συντελεστεί μία μικρή “κοσμογονία” για τα δεδομένα του club! Ωστόσο, όταν μιλάμε για την Μπαρτσελόνα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και πλήρως συνδεδεμένοι με την νοοτροπία του πρωταθλητισμού και της κατάκτησης τίτλων που επικρατεί στην ομάδα...»

• Οι πρώτες αγωνιστικές εικόνες πάντως δείχνουν ότι η ομάδα δεν μοιάζει επηρεασμένη ούτε από τις αλλαγές, ούτε από τις περικοπές, ούτε από την αλλαγή προπονητή, ούτε από το χρέος των 56 εκατομμυρίων Ευρώ, που πρόσφατα έγινε γνωστό ότι το μπάσκετ του συλλόγου κουβαλάει από πέρυσι. Εσείς πως βιώνετε την έως τώρα προσαρμογή σας;

«Ειδικότερα στην Euroleague, θα συμφωνήσω! Από την άποψη ότι απέναντι στην Εφές κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι. Για τα υπόλοιπα παιχνίδια της ACB και του Supercopa δεν μπορώ να πω το ίδιο. Είναι, όμως, απολύτως λογικό ότι χρειάζεται προσαρμογή και ακόμη κάποιος χρόνος, γιατί είναι όλα αυτά που είπες νωρίτερα. Καινούριος coach, νέο σύστημα, νέοι παίκτες, νέος αέρας... Νιώθω, πάντως, ότι η ομάδα έχει πολλές δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει σε όλες τις διοργανώσεις. »

• Από έναν πολύ απαιτητικό και παρεμβατικό προπονητή που δεν επέτρεπε μεγάλη ελευθερία στον παίκτη, σε έναν rookie που δείχνει πιο κοντά στους παίκτες και πιο συγκαταβατικός στον τρόπο που κοουτσάρει. Πως είναι το transition και αν είναι πιο εύκολο για σας, το εφετινό μοντέλο;

«Από την πλευρά των παικτών είναι σίγουρα πιο εύκολο! Γιατί από έναν coach που ήταν θιασώτης της τακτικής, με τον οποίο είχες συνηθίσει στις φωνές, την πίεση, την πειθαρχία και τις ελάχιστες ελευθερίες κι ατομικές πρωτοβουλίες, πήγαμε σε έναν πρωτάρη σε αυτό το επίπεδο, που όμως έχει διαφορετική φιλοσοφία, είναι πολύ πιο δεκτικός στο να ακούσει τις απόψεις μας και πολλές φορές να αλλάξει το πλάνο του και που είναι πολύ πιο χαλαρός. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ρουζέ (σ.σ.: Γκριμάου) θα χρειαστεί χρόνο για να μπει στα παπούτσια του Saras, που για μένα είναι απίστευτος coach, ένας από τους τρεις κορυφαίους στην Ευρώπη!»

• Στα τρία τελευταία χρόνια του Saras, η ομάδα κατέκτησε τέσσερις τίτλους (2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα) κι έφτασε σε 3 Final 4, παρ' όλα αυτά μία μερίδα της κοινής γνώμης ενδεχομένως να θεώρησε ότι ο coach έφυγε σαν αποτυχημένος. Ποια είναι η δική σου άποψη και αν πιστεύεις ότι η αποτυχία στα διαδοχικά Final 4, έπαιξε ρόλο;

«Η αποχώρησή του προέκυψε ξεκάθαρα για οικονομικούς λόγους! Το υπέρογκο χρέος το οποίο προανέφερες και που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας, υποχρέωσε την διοίκηση να κινηθεί με διαφορετικό προσανατολισμό στην εφετινή σεζόν, με αποτέλεσμα να κόψει τα μεγαλύτερα συμβόλαια. Πως να θεωρηθεί αποτυχημένος ο Γιασικεβίτσιους με 4 τίτλους και 3 διαδοχικά Final 4 σε μία τριετία στον πάγκο της ομάδας; Θα ήταν τρελό να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο όταν επί Saras, η Μπαρτσελόνα είχε ίσως την πιο πετυχημένη πορεία και την μεγαλύτερη διάρκεια σε απόδοση, που είχε ο σύλλογος τα τελευταία 14 χρόνια; Αλλά σίγουρα όταν φτάνεις δύο φορές ένα βήμα πριν τον τελικό και άλλη, λίγα λεπτά πριν ακουμπήσεις το τρόπαιο, πρέπει να βρεις τρόπο να το πάρεις...»

• Σε οκτώ χρόνια στην Μπαρτσελόνα έχεις κατακτήσει 7 τίτλους κι έχεις παίξει σε 5 Final 4. H κατάκτηση της Euroleague είναι το μεγάλο σου απωθημένο αλλά και ο τίτλος που ψάχνει ο σύλλογος εδώ και 14 χρόνια;

«Σίγουρα γιατί πλέον μου απομένουν λιγότερα χρόνια μπάσκετ απ’ όσα έχω παίζει μέχρι τώρα! Την τελευταία τριετία κάναμε σπουδαία πορεία στην regular season, φτάναμε στα Final 4 και περιτριγυρίζαμε το τρόπαιο, αλλά στο τέλος όλο και κάτι στραβό συνέβαινε. Μου λείπει πάρα πολύ αυτός ο τίτλος και θέλω όσο τίποτε άλλο να τον κατακτήσω, όπως το ίδιο συμβαίνει και με το club που έχει να γευθεί αυτή την χαρά από το 2010. Μακάρι φέτος να είναι η χρονιά μας, γιατί όσο περισσότερο πλησιάζεις και δεν ακουμπάς, η νομοτέλεια λέει ότι κάποια στιγμή θα αρχίσεις να απομακρύνεσαι... Ποτέ δεν ξέρεις πως έρχονται τα πράγματα από την μία χρονιά στην άλλη... »

• Πως βλέπεις φέτος τον Ολυμπιακό, που το καλοκαίρι έχασε τους δύο πιο σημαντικούς παίκτες; Θεωρείς ότι είναι ικανός να έχει ανάλογη σεζόν με τις δύο προηγούμενες που έφτασε έως το Final 4 και τον τελικό της EL και ότι παραμένει μία από τις elite ομάδες της διοργάνωσης;

«Είναι μεγάλο club ο Ολυμπιακός. Το ότι έχασε τον Βεζένκοβ και τον Σλούκα και δεν έχει απωλέσει την ταυτότητά του σαν ομάδα, αντιθέτως διατηρεί τις αρχές του και με λίγες προσθήκες καταφέρνει να διατηρείται στο υψηλότερο επίπεδο και να θεωρείται δικαίως από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, “μιλάει” από μόνο για την δουλειά που γίνεται από τον προπονητή και για τον χαρακτήρα που έχει χτίσει σαν οργανισμός. Στο αγωνιστικό μέρος, μου κάνει τρομερή εντύπωση ότι είναι ένα σύνολο που κάνει με συνέπεια πολύ λίγα λάθη και έχει πολύ υψηλό ποσοστό στις σωστές αποφάσεις. Ελπίζω αύριο (σ.σ.: απόψε) να γίνει μία εξαίρεση στον κανόνα...»

• Δεν συνεργάστηκες με τον Μπαρτζώκα γιατί την σεζόν που εκείνος δούλεψε στην Βαρκελώνη (2016-2017), εσύ πήγες στο ΝΒΑ. Έχεις ακούσει γι' αυτόν, έχεις διαμορφωμένη άποψη;

«Ναι ισχύει αυτό και επειδή το συζητάγαμε τις προάλλες με τον “Σάτο” (σ.σ.: το καλοκαίρι του 2016 ο Σατοράνσκι έφυγε επίσης μαζί με τον Αμπρίνες για το ΝΒΑ), το έχω μετανιώσει! Ίσως η καριέρα μου να είχε πάρει διαφορετική κατεύθυνση, αν είχα συνυπάρξει με τον coach Μπαρτζώκα στην Βαρκελώνη. Όλοι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του, μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα του και την ευγένειά του. Στην Μπάρτσα ήταν άτυχος, δεν έτυχε της μεταχείρισης που του άξιζε και η αλήθεια είναι ότι είχα στενοχωρηθεί τότε γι’ αυτόν! Το μπάσκετ που παίζουν οι ομάδες τους και εν προκειμένω ο Ολυμπιακός, είναι αποτελεσματικό και συνάμα ελκυστικό για τον θεατή και τον φίλο του αθλήματος, οι παίκτες χαίρονται να παίζουν γι’ αυτόν, οπότε του αξίζει μεγάλο credit!»

• Πες μας – στο μέτρο του δυνατού – τι λέγατε με τους αδελφούς Ερνανγκόμεθ το καλοκαίρι στην Εθνική Ισπανίας, ενόψει της νέας σεζόν;

«Βρίζαμε τον Χουάντσο που δεν ήρθε στην Μπαρτσελόνα για να κάνουμε υπερομάδα και να είμαστε αχτύπητοι (γέλια...)! Εντάξει με την καλή έννοια, εννοείται ότι κάναμε πλάκα... Του κάναμε μεγάλη καζούρα και για παράδειγμα του λέγαμε ότι εμείς έχουμε τον “κακό αδελφό” και ο Παναθηναϊκός πήρε τον πιο “μαλακό”! Γελάσαμε πολύ! Μιλάμε για τρομερό παιδί και απίστευτο παίκτη, του οποίου μέρος της αξίας φάνηκε στον τελικό του περυσινού Eurobasket όπου και με την απόδοση του (σ.σ.: 27π. με 7 τρίποντα), είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στο χρυσό μετάλλιο της Εθνικής Ισπανίας. Θα είναι από τα σημαντικότερα “εργαλεία” του coach Αταμαν και της προσπάθειας που γίνεται για να επανέλθει η ελληνική ομάδα στην elite της Ευρώπης!»

• Ήσουν από τους παίκτες που επέλεξες να επικοινωνήσεις το πρόβλημα της κατάθλιψης που βίωσες την περίοδο που ήσουν στο ΝΒΑ. Πως το διαπίστωσες, πως το ξεπέρασες και αν έχεις μιλήσει και τι συμβουλή έδωσες στον συμπαίκτη στην Εθνική ομάδα, Ρίκι Ρούμπιο που επέλεξε να αποσυρθεί για να ασχοληθεί με την ψυχική του υγεία;

«Ήταν σίγουρα η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου! Χωρίς να δείχνουν τίποτε οι εξετάσεις στις οποίες υποβαλόμουν επί ένα μήνα στην Οκλαχόμα, ένιωθα διαλυμένος! Ολοκληρωτικό ράκος! Ξεκίνησα να έχω πονοκεφάλους και ατονία, είχα πόνους στο σώμα και κάποια έφτασα σε βαθμό που δεν είχα καμία διάθεση να σηκωθώ από τον καναπέ, να κουνήσω το κορμί μου και να κάνω το παραμικρό. Αν σήμερα βρίσκομαι στο μπάσκετ και είμαι αρχηγός στην Μπαρτσελόνα, την οποία και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την δεύτερη ευκαιρία που μου έδωσε, το οφείλω στην δύσκολη απόφαση που πήρα τότε να απομακρυνθώ από το άθλημα που αγαπώ από παιδί και να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, αρχίζοντας από την αποθεραπεία του μυαλού μου. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και αυτά που είπα στον Ρίκι (σ.σ.: Ρούμπιο), όταν με ρώτησε... “Πάρε τον χρόνο σου, κλείσε το κινητό σου, βρες τον χώρο σου ασχολήσου αποκλειστικά με τον εαυτό σου και την οικογένειά σου! Μόνο παίρνοντας μία απόσταση απ’ όλα και απ’ όλους, θα μπορέσεις να ξαναβρείς τον δρόμο σου και να αισθανθείς ξανά την όρεξη και το χαμόγελό σου”…»