Άλλες ομάδες οι «αιώνιοι» από το Super Cup και το ΟΑΚΑ!

• Παναθηναϊκός: Η «άλλη frontline» με Λεσόρ-Μήτογλου και η έξτρα ώθηση από την άμυνα!
• Ολυμπιακός: Οι υποσχέσεις που αφήνει το +18, με 57 πόντους παθητικό!

Συμπληρώσαμε αισίως τον πρώτο αγωνιστικό μήνα της εφετινής ευρωπαϊκής σεζόν, δηλαδή κάτι λιγότερο από το 1/6 της κανονικής περιόδου και ο χρόνος, το σταδιακό «δέσιμο» και τα προβλήματα που κάποια στιγμή θα αρχίσουν να λιγοστεύουν, αποτελούν τους καλύτερους συμμάχους των ελληνικών ομάδων.

Αν έλλειπαν και οι τραυματισμοί που χτύπησαν και τους δύο «αιώνιους» με το καλημέρα της αγωνιστικής περιόδου, ίσως τα πράγματα να ήταν πολύ καλύτερα και στα δύο στρατόπεδα, αλλά και αυτοί αποτελούν μέρος του παιχνιδιού.

Μετά από πέντε στροφές στην regular season, o προερχόμενος από τρεις κακές χρονιές στην διοργάνωση και εντελώς ανανεωμένος, Παναθηναϊκός, έχει αρχίσει να «πατάει» καλύτερα στο παρκέ και να ξεδιπλώνει σιγά-σιγά κάποια από το πλεονεκτήματα πάνω στα οποία «χτίστηκε» το ρόστερ του.

Η ομάδα του Αταμάν έχει ήδη καλύτερο ρεκόρ (2-3) από πέρυσι και πρόπερσι στην αντίστοιχη αγωνιστική (1-4) και το σχετικά βατό πρόγραμμα που έχει στις επόμενες 25 μέρες (εκτός με Άλμπα και τρία σερί εντός με Ζάλγκιρις, Βίρτους και Βαλένθια) της δίνει το δικαίωμα να ελπίζει σε μία δυναμική επαναφορά τον Νοέμβριο, έτσι ώστε να πλασαριστεί στην πρώτη οκτάδα της βαθμολογίας.

Ο Ολυμπιακός, που από την πλευρά του μπήκε στην σεζόν από διαφορετική αφετηρία και υπό καλύτερες προϋποθέσεις, δείχνει να βρίσκεται σε ελαφρώς καλύτερο momentum, έχοντας ως σημαντικό σημείο αναφοράς του παιχνιδιού του την άμυνα αλλά και τα πλεονεκτήματα που του δίνει η μεγάλη κυριαρχία του μέσα στην ρακέτα.

Αν υποθέσουμε ότι θα «σκοντάψουν» την άλλη εβδομάδα στην Πόλη απέναντι στην Φενερμπαχτσέ, με λίγη τύχη και με ένα «διπλό» στο ουδέτερο Βελιγράδι επί της ταλαιπωρημένης Μακάμπι, οι «ερυθρόλευκοι» θα χρειαστούν απλά να αξιοποιήσουν στο έπακρο την έδρα τους, για να ταξιδέψουν στο Μοντεκάρλο (στις 30/11 παίζουν με την Μονακό για την 11η αγωνιστική), έχοντας το ίδιο ρεκόρ που είχαν, μετά από 10 αγώνες, στην περυσινή ονειρική πορεία τους που ολοκληρώθηκε με την πρωτιά στην κανονική περίοδο.

Ας τα πάρουμε, όμως, με την σειρά αρχίζοντας από τους «πράσινους», οι οποίοι έκλεισαν τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της εβδομάδας, επιστρέφοντας στη νίκη.

Παναθηναϊκός: Η «άλλη frontline» με Λεσόρ-Μήτογλου και η έξτρα ώθηση από την άμυνα!

Τα πρώτα δείγματα φάνηκαν στο ματς με την Μακάμπι, στο οποίο ο 27χρονος power forward επανεμφανίστηκε στην 12άδα του «τριφυλλιού», μετά από 573 μέρες και παρ’ αυτά, έπαιξε καθοριστικό ρόλο (11π. & 5ρ. με 4/8 σουτ σε 26’) στο “come back” της ομάδας του από το -15.

Ο λόγος φυσικά για τον Ντίνο Μήτογλου, που ειδικότερα στην 4η περίοδο, πήρε την σκυτάλη από τον φοβερό και τρομερό Λεσόρ των πρώτων 30 λεπτών (19π., 9ρ. & 2κοψ.) και με 13 από τους συνολικά 23 πόντους του, συνυπέγραψε την επιστροφή του Παναθηναϊκού στις νίκες (95-81).

Το μεγαλύτερο κέρδος από την εμφάνιση του δις άτυχου το τελευταίο δίμηνο, Θεσσαλονικιού ψηλού, είναι ότι η εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, γεμίζει (σε ποιότητα και μέγεθος) την ρακέτα των «πρασίνων» σε μία δεδομένη στιγμή που οι απαιτητικές υποχρεώσεις δεν μπορούν να περιμένουν (και ειδικότερα το επερχόμενο ματς με τον Ολυμπιακό) πολύ ακόμη τον Ερνανγκόμεθ (3π. & 2ρ. με 1/5 σουτ σε 13’) που ακόμη «αναζητείται» (στην συνέντευξη Τύπου ο Αταμάν έκανε λόγο περί άμεσης ανάγκης να βρει τον ρόλο του).

Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για τον Βιλντόζα (3π., 1ρ. & 1λ. με 1/2 τριπ.) που αν και ξεκίνησε βασικός, έπαιξε μόλις λιγότερο από 11 λεπτά και μόλις 3 στο 2ο μέρος! Οι δύο προαναφερθέντες παίκτες αποτελούν τα δύο βασικά προβλήματα που καλείται να λύσει ο Τούρκος τεχνικός.

Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του για τους παίκτες που ψάχνει («χρειαζόμαστε ένα τριάρι και έναν ακόμη χειριστή για να βοηθήσει τον Σλούκα», είπε χαρακτηριστικά), την καλή εμφάνιση του Γκάϊ (13π.) και τα 28 λεπτά που παίζει κατά μέσο όρο ο Γκραντ (9π., 3ρ., 4ασ. & 2κλ.), ο Αργεντινός δεν θα πρέπει να αισθάνεται πολύ καλά.

Όλα αυτά, βέβαια, αφορούν στις κινήσεις που πρόκειται να κάνει ο Παναθηναϊκός με στόχο να βελτιώσει την εικόνα και όχι την αμέσως επόμενη μέρα που έχει να κάνει αποκλειστικά με το ντέρμπι του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό. Ένα ματς, που αν οι «πράσινοι» το νικήσουν, πέρα από την ένεση αυτοπεποίθησης, θα αποκτήσουν αυτομάτως ψυχολογία αλλά και έξτρα χρόνο για να διορθώσουν τις ανισορροπίες του ρόστερ τους.

Κοιτάζοντας, λοιπόν, προς το ΣΕΦ, ο «εξάστερος» κρατάει την σημαντική βελτίωση του MVP της 5ης αγωνιστικής, Ματίας Λεσόρ (23π. & 14ρ.), που έδωσε όγκο, μέγεθος, σκορ και ριμπάουντ μέσα στο «ζωγραφιστό», το φορμάρισμα του Μήτογλου (23π. & 3ρ. με 9/13 σουτ σε 29’), την καλύτερη λειτουργία της περιφέρειας και την σαφώς βελτιωμένη δημιουργία (ο Σλούκας μοίρασε 7 από τις 15 ασίστ της ομάδας) και το κυριότερο το διάστημα που οι παίκτες του σχεδόν εκμηδένισαν την επιθετική λειτουργία της αποδεκατισμένης Μπασκόνια (παρατάχθηκε με 8 διαθέσιμους παίκτες, έχοντας συνολικά 5 απουσίες).

Είναι χαρακτηριστικό ότι το παιχνίδι τελείωσε στο πρώτο μισό της 4ης περιόδου, όταν η άμυνα του Παναθηναϊκού δέχτηκε μόλις δύο καλάθια σε σχεδόν 7 λεπτά (από το 28’42” έως και το 35’30”), υποχρεώνοντας τους φιλοξενούμενους σε 2/11 σουτ και τρία λάθη. Ειδικά η άμυνα με το επιθετικό hedge out στον Χάουαρντ ήταν πολύ αποτελεσματική από την άποψη ότι δεν επέτρεψε στον βραχύσωμο Αμερικανό guard να βρει ρυθμό από μακριά (τελείωσε με 22π. αλλά είχε 2/7 τρίποντα και σκόραρε τους περισσότερους πόντους από μέσα από την γραμμή των 6,75).

Συμπερασματικά, οι «πράσινοι» μπήκαν στην προετοιμασία του ντέρμπι με περισσότερα θετικά από αρνητικά “takeaways” από το ευρωπαϊκό τους παιχνίδι, αλλά το κυριότερο με την πιο πειστική εφετινή τους νίκη, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για μία ομάδα με 11 νέα πρόσωπα, νέο προπονητή και δύο τραυματισμούς σημαντικών παικτών από το ξεκίνημα της σεζόν (Παπαπέτρου και Μήτογλου).

Ολυμπιακός: Οι υποσχέσεις που αφήνει το +18, με 57 πόντους παθητικό!

Στο κατάμεστο Στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας», το πρόσωπο που παρουσίασαν οι δευτεραθλητές Ευρώπης απέναντι στην Εφές Αναντολού, αποτέλεσε ίσως την καλύτερη δυνατή έκδοση της εικόνας που θα μπορούσαν να έχουν την δεδομένη χρονική στιγμή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις λίγες προπονήσεις που έχει η ομάδα στο ενεργητικό της, τις απουσίες των Σίκμα και ΜακΚίσικ και φυσικά το διαφορετικό αγωνιστικό μοντέλο στο οποίο θα βασιστούν φέτος.

Όταν δεν υπάρχει σταθερό σημείο αναφοράς στην επίθεση και ως σύνολο, οι παίκτες ψάχνουν ακόμη να μεγιστοποιήσουν την συνέπεια των αυτοματισμών στην επίθεση, τον πιο σημαντικό ζητούμενο είναι απολύτως λογικό να στηρίζεται στο κομμάτι, που παρέχει την μεγαλύτερη ασφάλεια ως προς το αποτέλεσμα.

Όπως γίνεται απολύτως κατανοητό, έχοντας το δεύτερο χαμηλότερο παθητικό (μ.ο. 71,6π.) μετά από 5 αγωνιστικές στην Euroleague, η αμυντική προσέγγιση αποτελεί στην παρούσα φάση, το πιο αδιαπραγμάτευτο στοιχείο στο παιχνίδι των «ερυθρολεύκων» και από την αποτελεσματικότητά της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το «ταμείο» του Γιώργου Μπαρτζώκα στο τέλος του εκάστοτε αγώνα.

Υπό το παραπάνω πρίσμα, λοιπόν, το τελικό 75-57 απέναντι στην ανανεωμένη πρωταθλήτρια Τουρκίας (νέος προπονητής και επτά καινούρια πρόσωπα), που ακόμη ψάχνει να βρει τι ακριβώς θέλει να παρουσιάσει μέσα στο παρκέ, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πολλούς λόγους για να είναι ικανοποιημένοι.

Κατ’ αρχάς για το προφανές, που έχει να κάνει με το πρώτο νικηφόρο σεζόν στην διοργάνωση (2/2), το οποίο επανέφερε την ομάδα σε νικηφόρο ρεκόρ (3-2) αλλά και στην πρώτη 8άδα της βαθμολογίας.

Κατά δεύτερον, για την πιο πειστική εμφάνιση της εφετινής σεζόν στην διοργάνωση από πλευράς διάρκειας και την πιο εύκολη ευρωπαϊκή νίκη που ήρθε μέσα από τις αρχές που πρεσβεύει το μπάσκετ του 57χρονου προπονητής της χρονιάς τα δύο τελευταία χρόνια στην Euroleague.

Επιθετική άμυνα και πόντους στο transition, καλή και γρήγορη μετακίνηση της μπάλας στην επίθεση και αξιοποίηση του ελεύθερου παίκτη στην περιφέρεια ή του πλεονεκτήματος μέσα στην ρακέτα, με κεντρικό άξονα της φιλοσοφίας του την δημιουργία μπροστά και την υψηλή ένταση πίσω.

Το ότι ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στην ανάπαυλα με +8, έχοντας μόλις 20% πίσω από τα 6,75 και μόλις 33 πόντους παραγωγικότητα, οφείλεται στα μόλις 5 λάθη που έκανε, στα πολλά εύκολα καλάθια που πέτυχε και φυσικά στον «στραγγαλισμό» των αντιπάλων του στην άμυνα (οι παίκτες του Ερντέμ Τσαν πέτυχαν μόλις 25π. με 10/34 σουτ).

Στο 2ο μέρος, οι πρωταθλητές είχαν το καλύτερο επιθετικό διάστημα στο παιχνίδι, στην διάρκεια του οποίου ουσιαστικά αποτελείωσαν την όποια αντίσταση φιλοδοξούσαν να προβάλουν οι φιλοξενούμενοι. Η 3η περίοδος για την ακρίβεια και το χαμηλό σχήμα (Γουόκαπ, Κάνααν και Γουίλιαμς-Γκος, Παπανικολάου και Μιλουτίνοφ) με το οποίο παρατάχθηκαν στην μεγαλύτερη διάρκειά της, τους βοήθησε να έχουν υψηλότερο ρυθμό στην άμυνα και περισσότερη ταχύτητα και κίνηση στην επίθεση, με αποτέλεσμα να εκμεταλλευτούν σχεδόν όλα τις ανισορροπίες της αντίπαλης άμυνας και να φτάσουν την διαφορά μέχρι και το +25 (75-50 στο 38’).

Σε αυτό το κομμάτι, πολύ σημαντική είναι η συμβολή του Γουίλιαμς-Γκος (14π., 7ρ., 3ασ. & 3κλ. με 2/3 τριπ. σε 24’), που μπορεί να ανταποκριθεί και στις τρεις περιφερειακές θέσεις και φυσικά να ξεκουράσει τον βιονικό αλλά σίγουρα υπερφορτωμένο Γουόκαπ, ο οποίος έπαιξε τον λιγότερο χρόνο στην εφετινή σεζόν (22’).

Θα ήταν παράλειψη, να μην γίνει ειδική μνεία στον Παπανικολάου (14π., 7ρ. & 4ασ. με 6/9 σουτ σε 28’), που παρά το επιβαρυμμένο καλοκαίρι συνεχίζει να παίζει στα «κόκκινα» και να αποτελεί τον πιο σημαντικό συνδετικό κρίκο μεταξύ άμυνας κι επίθεσης. Η ικανότητά του να προσαρμόζεται σε διαφορετικούς ρόλους σε συνδυασμό με το πληθωρικό του ταλέντο, δίνει στον Μπαρτζώκα την ευκαιρία να τον χρησιμοποιεί και στο “4” (ειδικότερα τώρα που λείπει και ο Σίκμα), τόσο για να ξεκουραστεί ο Πίτερς (12π. & 3ρ. με 5/9 σουτ σε 19’), όσο και να προσδώσει άλλη διάσταση στο παιχνίδι της ομάδας του.

Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός δεν πέτυχε απλά μία σημαντική νίκη που τον γέμισε ηρεμία παραμονές του τρίτου εφετινού ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αλλά απέκτησε και ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σε μία περίοδο που την χρειάζεται, ακριβώς επειδή ακόμη δεν είναι πλήρης και πολύ περισσότερο επειδή ακόμη δεν έχει λυθεί επιθετικά.