Παναθηναϊκός: Όταν το χαμόγελο γίνεται πιο γλυκό

• Και στο τέλος... αναλαμβάνει ο Σλούκας
• Το Βερολίνο «έχτισε» αυτοπεποίθηση, η Ζάλγκιρις τον χαρακτήρα
• Η φάση με τον Μάνεκ, αλλά και η καλή -στο σύνολο- άμυνα
• Καλύτερος Έλληνας ο Μήτογλου, MVP ο Γκραντ

Ομολογώ ότι δεν περίμενα να δυσκολευτεί ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Ζάλγκιρις. Λίγο η ψυχολογία από το Βερολίνο, λίγο ο τρόπος με τον οποίο έφυγε αλώβητος από το «Αλεξάνδρειο», λίγο ο ενθουσιασμός που επικρατούσε, μου έδιναν την αίσθηση ότι οι «πράσινοι» θα έβρισκαν τους τρόπους να φτάσουν σε μια, όχι και τόσο αγχωτική, νίκη.

Από την άλλη ωστόσο περίμενα ότι θα είναι «πονηρό» ματς. Ε, πόσο... πονηρό όμως; Τόσο ώστε να τεθεί σε αμφιβολία η τελική επικράτηση; Κι όμως. Όπως είχαμε προβλέψει η Ζάλγκιρις πήγε στο ΟΑΚΑ με σκοπό να παίξει «physical game» και σκληρή (στα όρια του φάουλ ή ακόμα και να τα ξεπερνάει) άμυνα. Θυμάστε τι είχα γράψει μετά το ματς με τον Άρη; Ότι ο Παναθηναϊκός έκανε «άσκηση ετοιμότητας στο ξύλο» ενόψει των δύο επόμενων αγώνων με την Ζάλγκιρις και την Βίρτους Μπολόνια. Bingo. «Κουτί» του είχε έρθει εκείνο το παιχνίδι στη Θεσσαλονίκη.

• Αταμάν: «Ζήτησα να αστοχήσει ο Γκριγκόνις στη βολή, ο Γκραντ παίζει πολύ καλά και στις δύο πλευρές του παρκε»

Αποδείχθηκε περίτρανα ότι και οι Λιθουανοί μπήκαν στο ματς με το σκεπτικό «όσες... ρίξουμε και όσες φάμε» προκειμένου να διεκδικήσουν κάτι καλό. Ε, σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού δικαιώθηκαν πανηγυρικά. Έφεραν το ματς στα μέτρα τους όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι, «κατέβασαν» την «πράσινη» παραγωγικότητα, «χάλασαν» τη δημιουργία του Παναθηναϊκού, το γρήγορο passing game που θέλει ο Αταμάν, περιόρισαν τα pick n roll μέχρι τη στιγμή που ανέλαβε ο Σλούκας ωστόσο αυτό που δεν μπορούσαν να «ματσάρουν» ή να περιορίσουν, ήταν η ποιότητα των παικτών του Παναθηναϊκού.

Και στο τέλος... αναλαμβάνει ο Σλούκας

Σίγουρα θα υπάρχουν βραδιές σαν και αυτήν την Euroleague. Και γι' αυτόν τον λόγο δαπανήθηκαν τόσα πολλά χρήματα. Για να υπάρχουν οι παίκτες, οι οποίοι με την ποιότητά τους να παίρνουν τα ματς πάνω τους και να τα «καθαρίζουν» με το ταλέντο τους και την εμπειρία τους. Όπως ο Κώστας Σλούκας για παράδειγμα. Μπορεί να μην ξεκίνησε καθόλου καλά το ματς αλλά όπως λένε και οι Αμερικανοί «when the going gets tough, the tough get going» παίρνοντας -κατά την προσφιλή του συνήθεια- την ευθύνη στα κρίσιμα.

• Σλούκας: «Δεν παίξαμε καλά, στην κρίσιμη στιγμή μίλησε η άμυνα»

Στην τελευταία περίοδο και δη από το 32' που πέρασε ξανά στο παρκέ έως και το τέλος, σημείωσε 7 πόντους, μοίρασε μία ασίστ και έκανε ένα καθοριστικό κλέψιμο στα 22'' πριν από το τέλος και ενώ το σκορ ήταν στο 69-68 σε καλό διάβασμα πάσας του Κεβάριους Χέιζ. Βέβαια αστόχησε στα 13'' σε μια κρίσιμη βολή για το 73-71, δίνοντας τη δυνατότητα στην Ζάλγκιρις για σουτ... νίκης. Παρόλα αυτά δεν επισκιάστηκε η προσφορά του και το γεγονός ότι κράτησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη έως και το τέλος του αγώνα.

Το Βερολίνο «έχτισε» αυτοπεποίθηση, η Ζάλγκιρις τον χαρακτήρα

Η αμυνάρα που έβγαλαν οι Τζέριαν Γκραντ και Μάριους Γκριγκόνις στον Κίναν Έβανς «υπέγραψε» την ΤΟΣΟ πολύτιμη και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ νίκη. Και θα εξηγήσω τι εννοώ. Την περασμένη εβδομάδα ο Παναθηναϊκός πέρασε... αέρα από το Βερολίνο. Κέρδισε εύκολα την Άλμπα παίζοντας κατά διαστήματα εξαιρετικό μπάσκετ (σ.σ. ναι, βοήθησε και η Άλμπα σε αυτό με την αερ-άμυνά της) με αποτέλεσμα να αποκτήσει αυτοπεποίθηση.

Ε, η νίκη επί της Ζάλγκιρις και δη με τον τρόπο με τον οποίο ήρθε, «χτίζει» τον χαρακτήρα της ομάδας. Και πιστέψτε με. Το έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Μην ξεχνάτε κάτι. Η ομάδα δεν αποτελείται από παίκτες που γνώριζε ο ένας τον άλλον πριν από το φετινό καλοκαίρι ή έκαναν παρέα και έξω από τα «πράσινα» αποδυτήρια. Μιλάμε για 11 (και τώρα με τον Ναν, 12) καινούργιους παίκτες. Και νίκες σας και αυτές, δυναμώνουν το σύνολο. Το χαλυβδώνουν. Όσοι έχουν περάσει μέσα σε αποδυτήρια ομάδας έστω και λίγους μήνες της ζωής τους, μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ.

• Euroleague: Η βαθμολογία μετά και τη νίκη του Παναθηναϊκού

Μέχρι στιγμής οι «πράσινοι» είχαν χάσει και τα δύο ματς που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Και πιο συγκεκριμένα τα έχασαν στην παράταση από τον Ολυμπιακό και τη Μακάμπι. Ε, θα ήταν too much εάν και εφόσον τρίτωνε το κακό. Όχι μόνο επειδή θα έμπαινε επιπλέον προβληματισμός αλλά και επειδή θα μετρούσαν τρεις απώλειες στο ΟΑΚΑ. Και αν σε ένα ντέρμπι «αιωνίων» όλα τα αποτελέσματα είναι ανοικτά, θα έψαχνε ο Παναθηναϊκός να «ρεφάρει» δύο ήττες (έως τώρα τουλάχιστον) και όχι μία. Προς το παρόν ψάχνει μία ακόμα για να φέρει ίσα βάρκα, ίσα πανιά την ήττα από την Μακάμπι.

Η φάση με τον Μάνεκ, αλλά και η καλή -στο σύνολο- άμυνα

Μία από τις φάσεις που συζητήθηκαν έντονα είχε να κάνει με το τρίποντο που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός από τον Μπράντι Μάνεκ στα 13'' πριν από το τέλος για το 71-71. Έως τότε ο Αμερικανός φόργουορντ ήταν στον πάγκο και πέρασε στο παρκέ για τη συγκεκριμένη επίθεση. Απ' όσο γνωρίζω στο τάιμ άουτ οι «πράσινοι» τον είδαν να ετοιμάζεται και γνωρίζοντας ότι η μπάλα θα πάει σε εκείνον από τη στιγμή που πρόκειται για σουτέρ του 50% στο τρίποντο, ζητήθηκε να γίνει αλλαγή. Εν τέλει συνέβη το αντίθετο. Ένα μπέρδεμα και μια λάθος συνεννόηση έφεραν τον Λεσόρ σε double team στον Εβανς μαζί με τον Γκραντ. Ο Μάνεκ βρέθηκε ανενόχλητος στο τρίποντο και σούταρε... πέναλτι.

• Η παρέμβαση του Σλούκα στο τελευταίο timeout του Αταμάν: «Όχι pick-n-roll, θα πάω σε ένας εναντίον ενός»

Αν θα μπορούσε να γίνει φάουλ; Ναι, θα μπορούσε. Και από τα κείμενά μου έχω καταθέσει πολλές φορές την άποψή μου. Είσαι στο +3 και με 15'' να απομένουν για το τέλος; Κάνεις φάουλ. Δεν ρισκάρεις. Σε πολύ σπάνιες και συγκυριακές περιπτώσεις δεν κάνεις. Ο Αταμάν θέλησε να παίξει άμυνα, έγινε μπέρδεμα και λίγο έλειψε να αποδειχθεί μοιραίο για τους «πράσινους». Όμως τέλος καλό, όλα καλά.

Σε γενικές γραμμές ωστόσο η άμυνα του Παναθηναϊκού ήταν καλή. Πήρε πολύ καλό βαθμό. Μπορεί η επίθεση να αποτελεί το σήμα κατατεθέν των «πρασίνων» (ή να θέλει ο Αταμάν να αποτελεί το σήμα κατατεθέν της ομάδας του) αλλά θα υπάρξουν και ματς τα οποία θα πρέπει να τα πάρουν από την άμυνά τους. Και πρέπει να είναι έτοιμοι και προετοιμασμένοι γι' αυτό. Από τη στιγμή που τα καταφέρνουν και έτσι, ασχέτως αν η Ζάλγκιρις δεν είναι το brand name της Euroleague όπως η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Μονακό κ.ο.κ., έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν διάπλατα.

Καλύτερος Έλληνας ο Μήτογλου, MVP ο Γκραντ

Ειδικά ο Ντίνος Μήτογλου. Μα τι ξεκίνημα έχει κάνει στη σεζόν; Φοβερός και τρομερός. Σαν να είχε συσσωρεύσει τόσο μπάσκετ μέσα του τον τελευταίο ενάμιση με δύο χρόνια και να έχει ανοίξει το... κουτί της Πανδόρας και να ξετυλίγει και πτυχές του ταλέντου του και των ικανοτήτων του, τα οποία δεν είχαμε δει ποτέ.

Εξαιρώντας τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, και αυτό είναι κάτι που συζητούσα μετά το ματς στο Βερολίνο που είχα βρεθεί με την αποστολή της ομάδας, ο Μήτογλου είναι ο καλύτερος Έλληνας μπασκετμπολίστας αυτή τη στιγμή. Ο πιο φορμαρισμένος. Και σίγουρα από τους πιο φορμαρισμένους στην Euroleague ύστερα από τα 8 πρώτα ματς.

Όμως συγγνώμη Ντίνο, αλλά το βραβείο του MVP θα το δώσω έως τώρα στον Τζέριαν Γκραντ. Την Τετάρτη (15/11), ανήμερα του αγώνα με την Ζάλγκιρις, ανέβασα στο Gazzetta ένα κείμενο με τίτλο «η αμφισβήτηση που έγινε σεβασμός και αναγνώριση» αναλύοντας με στοιχεία και αριθμούς την προσφορά του έως τώρα στην ομάδα. Μακράν του δεύτερου ο πιο σταθερός παίκτης του Παναθηναϊκού. Ό,τι και αν του ζητήσει ο Αταμάν θα το κάνει. Μόνο... σπαθιά δεν έχει καταπιεί ακόμα (αν και δεν παίρνω και όρκο!)

• Μήτογλου: «Χτίζουμε κάτι καλό, θέλει χρόνο όμως είμαστε σε καλό δρόμο»

«Λίρα εκατό» ο Αμερικανός. Ο λιγότερο διαφημισμένος παίκτης και ο οποίος αντιμετωπίστηκε τις μέρες που αποκτήθηκε με την ατάκα «μα, παίκτης από το Eurocup;». Είδατε μερικές φορές; Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ο Γκραντ δεν είναι παίκτης του 8 ή του 9. Είναι παίκτης του 7. Και θα παίξει στο 99% των αγώνων στο 7.5! Θα το «τρυπάει» το ταβάνι του. Δεν λέω, σαφέστατα θα υπάρξουν και άσχημες βραδιές. Σε ΟΛΟΥΣ συμβαίνει αυτό. Όμως ο Παναθηναϊκός ΞΕΡΕΙ τι παίκτη πήρε και τι μπορεί να προσφέρει. Στα πέντε τελευταία ματς έχει 29 ασίστ για μόλις 4 λάθη ενώ απέναντι στην Ζάλγκιρις έκανε τον Κίναν Έβανς να βλέπει εφιάλτες με την μορφή του! Τελεία! Χαίρετε!

ΥΓ: Περισσότερο από 11.000 φίλοι του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ σύμφωνα με την Euroleague (11.125 για την ακρίβεια). Εμπειρικά θεωρώ ότι ακόμα περισσότερος ήταν. Και σε καθημερινή. Και με σχολεία την επόμενη ημέρα. Με την Βίρτους θα έχει περισσότερο κόσμο.

ΥΓ2: Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως: Ο Κέντρικ Ναν χρειάζεται χρόνο. Αρκετό. Όχι μόνο δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα στην αγωνιστική του καθημερινότητα εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ, αλλά ούτε και στην κοινωνική του ζωή. Αποδεικνύει ότι όλοι όσοι έρχονται από το ΝΒΑ απευθείας στην Ευρώπη αργούν να πάρουν μπροστά. Μπράβο του πάντως που βγήκε για σουτ μετά το τέλος του αγώνα και μάλιστα για περισσότερο από μισή ώρα.

ΥΓ3: Ξεκάθαρη και ΟΛΟΣΩΣΤΗ η οδηγία του Αταμάν να χάσει ο Γκριγκόνος επίτηδες τη μία βολή στα 3.4'' για το τέλος. Εάν ευστοχούσε ο Μακσβίτις θα έπαιρνε τάιμ άουτ και θα έβαζε την μπάλα στο κέντρο και έχοντας σχεδιάσει «play» με αρκετό χρόνο για ενα καλό σουτ. Και τότε θα έτρεχε και δεν θα έφτανε ο Παναθηναϊκός.

ΥΓ4: Επιβεβλημένο το 2/2 με Βίρτους και Βαλένθια. Αυτά τα ματς πρέπει να τα παίρνει ακόμα και δεν παίζει καλά. Θα έρθει και το καλό μπάσκετ σε σταθερή βαση. Έως τότε δεν πρέπει να υπάρχουν απώλειες σε «must win», ειδικά στο ΟΑΚΑ.

ΥΓ5: Τελικά μάθαμε εάν ο Ουλάνοβας έφτασε στο Κάουνας... περπατώντας;