Πολονάρα: Αποφάσισε πως «αφού γεννήθηκα θα ζήσω, κι ό,τι φέρει το ζάρι» (vid)

• Οι προηγούμενοι... Πολονάρα στο μπάσκετ

Ο χρόνος για τον Ακίλε Πολονάρα, σταμάτησε δύο φορές. Την πρώτη, στο άκουσμα της είδησης ότι πάσχει από καρκίνο. Και πρέπει να υποβληθεί σε επέμβαση και χημειοθεραπεία.

Η δεύτερη, όταν πάτησε το πάρκε στο γήπεδο της Βίρτους, στην Βιάλε Ντέλα Φιέρα. Σαράντα τρία δευτερόλεπτα πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου, ο Πολονάρα θα αισθάνθηκε ξανά σαν σχολιαρόπαιδο.

Περίμενε καρτερικά το νεύμα του Λούκα Μπάνκι. Και όταν πια το έλαβε, η καρδιά του άρχισε να χτυπάει περίεργα. Σαν την πρώτη φορά. Που ερωτεύτηκε. Που έπαιξε μπάσκετ. Που είδε την οικογένειά του να μεγαλώνει.

Εκείνες τις στιγμές, ο χρόνος λειτουργεί περίεργα. Ίσως πιο αργά. Σαν να ζει κάποιος σε slow motion. Έχει το χρόνο να παρατηρήσει κάθε μικρή λεπτομέρεια που περνάει από δίπλα του. Όλα τα χρώματα. Και ο βοή της ζωής μπαίνει στο... mute.

Και ξαφνικά, επιστροφή στην πραγματικότητα. Ξανά στο παρκέ. Με ένα σκοπό. Να (από)δείξει ότι είναι εδώ. Και ότι μπορεί να κάνει ό,τι και πριν.

Η ζωή του Ιταλού φόργουορντ άλλαξε με απότομο τρόπο. Από τη μία ημέρα, στην επόμενη, έμαθε για την ύπαρξη μιας μορφής καρκίνου στα γεννητικά του όργανα.

• Ο Πολονάρα έπλεε σε πελάγη ευτυχίας που νίκησε τον καρκίνο και επέστρεψε στα παρκέ

Το πρώτο στάδιο ήταν μία επέμβαση. Το δεύτερο αφορά τη χημειοθεραπεία. Ο Ιταλός έμεινε μακριά από τα γήπεδα για δύο μήνες. Τέσσερις σκληρές εβδομάδες. Όπου πάντα στο ανθρώπινο μυαλό, σε μία γωνίτσα, υπάρχει ο φόβος. Ένα «τι θα συμβεί αν...».

Ο Πολονάρα αποφάσισε πως «αφού γεννήθηκα θα ζήσω, κι ό,τι φέρει το ζάρι» (σ.σ.: δανεισμένο από το τραγούδι του Τζαμάλ, «Φαβέλα»). Τι και αν η εμφάνισή του άλλαξε και επέστρεψε κατόπιν δική του επιλογής, δίχως μαλλιά; Τίποτα δεν άλλαξε. Ο Πολονάρα αντάμωσε με τον μεγάλο θεριστή. Του χαμογέλασε και συνέχισε το δρόμο του.

Αυτός ο Αχιλλέας δεν διαθέτει...πτέρνα.

Οι προηγούμενοι... Πολονάρα στο μπάσκετ

Τα παραδείγματα των αθλητών που κλήθηκαν να δώσουν μία μεγάλη και άνιση μάχη, είναι πολλά. Και διάφορα. Τον Ιανουάριο του 2008 ο Βραζιλιάνος σέντερ, Νενέ, αποκάλυψε ότι χτυπήθηκε από καρκίνο στους όρχεις.

Πάλεψε, ο όγκος του αφαιρέθηκε, με τον ίδιο να εξηγεί ότι σε ορισμένες στιγμές, ένιωθε το κορμί του να τον εγκαταλείπει. Και τα σωθικά του να παίρνουν... φωτιά.

Ο Αλφόνσο Φορντ δεν ήταν τόσο τυχερός. Η λευχαιμία μερικές φορές μοιάζει ανίκητη. Και ο άλλοτε παίκτης του Περιστερίου, του Παπάγου και του Ολυμπιακού (ανάμεσα σε πολλές ομάδες) πάλεψε, όπως ακριβώς έκανε στα παρκέ. Διαγνώσθηκε το 1997 και έφυγε από τη ζωή το 2004.

Ο Γουέιμαν Τίσντεϊλ (οι περισσότεροι ίσως τον θυμούνται από το θρυλικό NBA Jam) με θητεία σε Φοίνιξ Σανς, Σακραμέντο Κινγκς και Ιντιάνα Πέισερς αποσύρθηκε το 1997.

Δέκα χρόνια αργότερα και μετά από ένα ατύχημα, το οποίο του προκάλεσε κάταγμα στο πόδι, διαγνώσθηκε με καρκίνο στο γόνατό του! Μολονότι κατάφερε να... καθαρίσει την ασθένεια, το 2009 μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, με τις χημειοθεραπείες να έχουν προκαλέσει πρόβλημα στο αναπνευστικό του σύστημα. Δεν άντεξε...

Ο θρυλικός Ντικέμπε Μουτόμπο διαγνώσθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο με μία μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο! Ξεκίνησε θεραπείες και από τότε δεν υπάρχει κάποια νέα ενημέρωση για την πορεία της υγείας του.

Και ένας άλλος θρύλος του ΝΒΑ, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα. Διπλό. Ο έξι φορές MVP αντιμετώπισε ταυτόχρονα λευχαιμία και καρκίνο στον προστάτη του. Κατάφερε και βγήκε νικητής και από τις δύο περιπτώσεις.