Ολυμπιακός: Ως ποτέ πρέπει να κάνει κάποιος υπομονή για την επίθεση;

Αντώνης Καλκαβούρας Αντώνης Καλκαβούρας
Ολυμπιακός: Ως ποτέ πρέπει να κάνει κάποιος υπομονή για την επίθεση;
Ο Αντώνης Καλκαβούρας επιχειρεί με προβληματισμό τον απολογισμό της 14ης αγωνιστικής στην Euroleague για τις ελληνικές ομάδες και πιστεύει ότι η «σούμα» της 4ης «διαβολοβδομάδας», θα καθορίσει ποιο μπορεί να το ταβάνι τους στην κανονική περίοδο.

Αναμφίβολα, δεν ήταν μία καλή ευρωπαϊκή εβδομάδα για τους «αιώνιους αντιπάλους», που πλέον ισοβαθμούν μία θέση κάτω από την 8άδα της βαθμολογίας, αλλά εξακολουθούν να απέχουν μόλις μία νίκη από την 4η θέση, που δίνει πλεονέκτημα έδρας για τα playoffs.

Περισσότερο, βέβαια, για τον Ολυμπιακό, που γνώρισε την 4η εντός έδρας ήττα του σε 9 αγώνες και δείχνει αιχμάλωτος της πρωτοφανούς επιθετικής ένδειας που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του και πολύ λιγότερο για τον Παναθηναϊκό, που ναι μεν δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή του, αλλά επέστρεψε από την Γαλλία με το κύριο ζητούμενο που ήταν η νίκη, σε ένα ματς που «δεν επιτρεπόταν» να χαθεί!

Mε δεδομένο ότι σε αυτή την φάση, η κατάταξη δεν διαμορφώνεται με βάση τα αποτελέσματα και τους βαθμούς στις αναμετρήσεις μεταξύ των ομάδων που ισοβαθμούν (σε αυτή την περίπτωση οι «πράσινοι», που έχουν χάσει απ’ όλες, θα ήταν 12οι και οι «ερυθρόλευκοι» με ρεκόρ 2-1 θα ήταν 9οι), αν η regular season ολοκληρωνόταν χθες, τότε μόνο μία από τις δύο ομάδες θα είχε δικαίωμα στην ελπίδα της post season.

Κοινώς, ο ένατος Παναθηναϊκός θα υποδεχόταν τον δέκατο Ολυμπιακό σε νοκ άουτ παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, με τον νικητή να αντιμετωπίζει εκτός έδρας τον χαμένο της μάχης 7ου-8ου (εν προκειμένω Βαλένθια-Μακάμπι) για να πάρει το εισιτήριο για τα προημιτελικά. Ούτε δύσκολο, ούτε αδύνατο σενάριο! Αντιθέτως, μάλλον βατή κι εφικτή αποστολή...

 

Επειδή, όμως, Δεκέμβριο μήνα δεν βγαίνουν ποτέ ασφαλή συμπεράσματα και υπάρχει ακόμη πολύς χρόνος για βελτίωση και διόρθωση όλων των κακώς κειμένων, πάμε να δούμε πιο αναλυτικά και ξεχωριστά, που βρίσκεται η καθεμιά από τις ομάδες μας μετά την 14η στροφή της κανονικής περιόδου.

Ολυμπιακός: Έχασε εντός από αντίπαλο με 17 λάθη και 45,6% εντός πεδιάς!

Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται μόλις δύο νίκες πίσω σε σχέση με την περυσινή τους συγκομιδή μετά την 14η αγωνιστική, με τόσα δομικά προβλήματα που αντιμετώπισαν στον σχεδιασμό του ρόστερ (μετά την φυγή των Βεζένκοβ και Σλούκα), μετά από τόσους μαζεμένους τραυματισμούς στο ξεκίνημα της σεζόν και έξτρα προσθήκες, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά πανικό!

Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα, η σωστή ανάγνωση της κατάστασης πρέπει να γίνει με βάση τους στόχους της ομάδας και με βάση το μπάσκετ που παίζει.

Όταν, λοιπόν, είσαι ένας σύλλογος που έχει κυριαρχήσει σε μεγάλο βαθμό στις δύο τελευταίες σεζόν, έχεις παίξει μπάσκετ που έχει χειροκροτήσει ολόκληρη η Ευρώπη, έχεις πάει σε δύο διαδοχικά Final 4 κι έχεις χάσει τον τελικό και το τρόπαιο από δύο σουτ της τελευταίας στιγμής (σε Βελιγράδι και Κάουνας αντίστοιχα), τότε μοιραία ο πήχης έχει μπει ψηλά και φυσικά η ένταση της κριτικής έχει ανέβει κλίμακα!

Δυστυχώς, όμως, για όλους του φίλα προσκείμενους στον πειραϊκό οργανισμό αλλά και τους υγιείς Έλληνες φιλάθλους που θέλουν το καλό κάθε ομάδας της πατρίδας μας, ο Ολυμπιακός φέτος αποτελεί την επιτομή της μπασκετικής μετριότητας και της αστάθειας.

Κι αν η εικόνα στο Μοντεκάρλο (παρά την ήττα στο τέλος από την Μονακό) και το άκρως ανταγωνιστικό πρόσωπο απέναντι στην πανίσχυρη και διαστημική Ρεάλ, άφησε υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, η «χλωμή» και αγχωτική νίκη επί της μισής Μπάγερν, έκρουσε έναν κώδωνα κινδύνου, τον οποίον μάλλον κανείς δεν έλαβε υπ’ όψιν του στον Πειραιά.

Και φτάσαμε στο ματς με την Βαλένθια, που στα μάτια μου είναι η ομάδα με το λιγότερο επιθετικό ταλέντο από τις 16 ομάδες που θεωρητικά βρίσκονται στο κυνήγι των playoffs (εξαιρώ την Άλμπα και την Βιλερμπάν), κάτι που επιβεβαιώνεται από το ότι έχει την χειρότερη επίθεση της διοργάνωσης (μ.ο. 74,2π.) και είναι προτελευταία στα τρίποντα (32,4%) και στα δίποντα (50,7%) και 16η στα λάθη (μ.ο. 13,5)! Και που μέσα στις τέσσερις γραμμές, είχε ως κορυφαίο παίκτη τον 33χρονο Στεφάν Γιόβιτς (12π., 4ρ. & 2ασ. με 5/7 σουτ), που έπαιξε 19'27"! Χωρίς ίχνος έλλειψης σεβασμού προς τον Σέρβο, που μίλησε στο Gazzetta πριν το παιχνίδι!

Θα μου πείτε και εύλογα, πόσο ψηλότερα βρίσκεται ο Ολυμπιακός στις συγκεκριμένες κατηγορίες (είναι ψηλότερα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας); Ωστόσο, ανεξαρτήτως με το τι λένε τα νούμερα και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την σταθερά της άμυνας που εξακολουθεί να τον χαρακτηρίζει, το ζητούμενο είναι να μπορεί να κερδίσει έστω και υποφερτά τις ομάδες που ποιοτικά (έστω σε μονάδες) δείχνουν υποδεέστερες από εκείνον...

Απέναντι στις «νυχτερίδες» του Άλεξ Μουμπρού, λοιπόν και με κομβική (αλλά όχι ξαφνική και μη αναμενόμενη) την απουσία του Πίτερς (μ.ο. 15,4π. & 5,5ρ.) λόγω της γέννας της γυναίκας του, ο Ολυμπιακός υποχρεώθηκε να παίξει ουσιαστικά χωρίς "4άρι"!

Χωρίς δηλαδή την θέση στην οποία στηρίζεται εν πολλοίς το όχι πλούσιο και πλουραλιστικό επιθετικό του παιχνίδι και χωρίς τον παίκτη, που με το πολύ αξιόπιστο και σταθερό του μακρινό σουτ (54,5% τριπ.), ανοίγει τις άμυνες και μεγαλώνει το γήπεδο!

Αν με ρωτάτε, θεωρώ ότι οι πρωταθλητές θα έπρεπε να έχουν plan b και plan c στην επίθεση και εν προκειμένω να έχουν ετοιμάσει μία διαφορετική στόχευση για το συγκεκριμένο ματς, αλλά χωρίς "τεσσάρι" (ο Σίκμα αποδεικνύεται εξαιρετικά ατυχής επιλογή γι’ αυτό που χρειάζονταν, ενώ ο Πετρούσεφ είναι πιο πολύ “πεντάρι” και στο ντεμπούτο του, ήταν φύσιν αδύνατον να παίξει επιδραστικό ρόλο στο “4” όπου και χρησιμοποιήθηκε), επιδόθηκαν σε έναν αναίτιο κι ανεξήγητο διαγωνισμό τριπόντων!

Δηλαδή σε μία βραδιά που κάποια στιγμή είχαν 5/27 τρίποντα (18,5%), αποδέχτηκαν αυτό που τους έδινε η άμυνα και προσπάθησαν ελάχιστα να πάνε την μπάλα στο ζωγραφιστό ή να τρυπήσουν το περιφερειακό τείχος με διεισδύσεις, οι οποίες θα προκαλούσαν φθορά και θα τους έστελναν περισσότερο στις βολές.

Κάπως έτσι γνώρισαν μία πολύ οδυνηρή για την συνέχεια ήττα (56-63), έφτασαν στο 0/4 εντός έδρας απέναντι στις ισπανικές ομάδες (πέρυσι είχαν 4/4 επί ισπανικού εδάφους) και το σημαντικότερο ξεκίνησαν με το αριστερό μία 4άδα αγώνων που (βάσει προγράμματος), θα τους έδινε την ευκαιρία να ανακάμψουν βαθμολογικά.

Η εύστοχη ατάκα του Κώστα Παπανικολάου περί ομάδας που δεν ξεχειλίζει από επιθετικό ταλέντο και περί πολλών χαμένων εύκολων καλαθιών, καταδεικνύει την υστέρηση των περισσότερων σημαντικών παικτών της ομάδας, ταυτόχρονα όμως, φέρνει στην επιφάνεια και μία εμμονή του Γιώργου Μπαρτζώκα, η οποία ίσως και να κρατάει τον Ολυμπιακό χαμηλά στην επίθεση.

Όταν έχει ένα ρόστερ με 12 παίκτες, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να σκοράρουν μίνιμουμ 15 πόντους και λόγω πίεσης κι ενδεχόμενης ανασφάλειας, χρησιμοποιεί μόλις 6-7 (και σχεδόν τέσσερις εξ’ αυτών από 28 έως 35 λεπτά), τότε στις βραδιές που τίποτε δεν πάει καλά, είναι πολύ δύσκολο να πάρει ουσιαστική βοήθεια από τον Γουίλιαμς-Γκος και τον Μπραζντέικις (δεν έχουν βρει ρόλο) σε πρώτη φάση, τον Πετρούσεφ δευτερευόντως και τον Μήτρου-Λονγκ όταν μπει...

Ο Γουόκαπ ζήτησε «να μην βυθιστεί το πλοίο, μέχρι να είμαστε όλοι μαζί» και αυτό είναι μάλλον αυτονόητο για την κουλτούρα των Πειραιωτών. Το πως θα αντιδράσουν στην τριάδα των αγώνων (με Βίρτους, Βιλερμπάν και Άλμπα εκτός) με τους οποίους κλείνει ο 1ος γύρος, θα είναι πολύ επιδραστικό για την συνέχεια.

Ειδικότερα το ματς της ερχόμενης Τρίτης (19/12, 21.30) στην Μπολόνια, μοιάζει με “must win” από την άποψη της ψυχολογικής ανάτασης της ομάδας.

Παναθηναϊκός: Νίκησε γιατί δεν μπορούσε να χάσει!

To ταξίδι των «πρασίνων» στη Λιόν, θα ‘λεγε κανείς, ότι ήταν η πρώτη εκτός έδρας αποστολή του «τριφυλλιού» με ένα πολύ βαρύ «πρέπει» στις αποσκευές τους. Όχι τόσο γιατί προέρχονταν από δύο δικά τους χαμένα παιχνίδια εκτός των συνόρων (σε Βελιγράδι και Κωνσταντινούπολη) και υποχώρησαν σε αρνητικό ρεκόρ, όσο κυρίως γιατί δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να επιστρέψουν στην Αθήνα με την «ρετσινιά» της πρώτης ομάδας που ηττήθηκε επί γαλλικού εδάφους!

Ναι, σωστά καταλάβατε! Η ομάδα του Τζιανμάρκο Ποτζέκο μπήκε στο τζάμπολ του αγώνα μετρώντας 6 διαδοχικές εντός έδρας αποτυχίες και πέρα από το χειρότερο ρεκόρ στην διοργάνωση (2-11), η άμυνά της ήταν κάτι σαν… παιδική χαρά (μ.ο. 86,9π.) και το ποσοστό ευστοχίας εντός πεδιάς (45,8%) ήταν μόλις το 11ο μεταξύ των 18 ομάδων!

Κοινώς, όπως πολύ εύστοχα έγραψε ανήμερα του ματς ο Γιώργος Κούβαρης, ο Παναθηναϊκός δεν είχε να κερδίσει πράγματα, παρά μόνο να χάσει! Έπρεπε να ταξιδέψει με την πίεση του “must win” και στην χειρότερη περίπτωση, να μπει στο νεότευκτο γήπεδο της Βιλερμπάν για να πάρει έστω μία επαγγελματική νίκη!

Με την μόνη διαφορά ότι αυτά παιχνίδια είναι συνήθως τα πιο «πονηρά»! Και γιατί οι γηπεδούχοι θέλουν κάποια στιγμή να «σπάσουν το ρόδι» κι έχουν υψηλό κίνητρο για να πετύχουν την πρώτη τους νίκη, αλλά και γιατί καμιά φορά, η ταμπέλα του φαβορί γυρίζει… μπούμερανγκ!

Με βάση την παραπάνω ανάγνωση, λοιπόν, το «τριφύλλι» έφερε εις πέρας την αποστολή του, ακουμπώντας πάνω στην αδιαμφισβήτητη επιθετική ποιότητα του ρόστερ (Γκριγκόνις 19π. & 2ας. με 5/9 τριπ., Μήτογλου 16π. & 11ρ., Λεσόρ 14π. & 3ρ., Ναν 13π. & 4ας.) και στην προσωπικότητα του Σλούκα (18π., 5ρ. & 12ασ. με 3/7 τριπ.), ο οποίος έκανε μακράν την καλύτερη εφετινή του εμφάνιση και αναδείχτηκε MVP της 14ης αγωνιστικής στην Euroleague!

Το ότι ο «εξάστερος» έφυγε νικητής (81-89) από το προάστιο της πληθυσμιακά 3ης μεγαλύτερης γαλλικής πόλης και «κέρδισε» τον αρχηγό του, τον Κώστα Αντετοκούνμπο (παρά τις 0/5 βολές, στο τελευταίο 5λεπτο ήταν καθοριστικός στην άμυνα και τα ριμπάουντ) και καλωσόρισε ξανά στο rotation τον μέχρι πρότινος τραυματία, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ήταν τα “takeaways” του Εργκίν Αταμάν για την συνέχεια.

Το ότι προηγήθηκε με +16 στο 15’ (25-41) και +12 στο 24ο λεπτό (42-54) και κατάφερε να κάνει το ματς ντέρμπι (η Βιλερμπάν ισοφάρισε 69-69 στο 34’), δείχνει ότι ακόμη του λείπει η σκληράδα, η σοβαρότητα και το “killer instict”, που διαχωρίζουν τις καλές από τις πολύ καλές ομάδες. Δε γινόταν να χάσει από τον Λουάου-Καμπαρό (17π., 4ρ. & 6λ.)!

Το ότι φέτος έχει μία νίκη περισσότερη από πέρυσι τέτοια εποχή, ακόμη δεν λέει πολλά. Θα πει περισσότερα αν το δύσκολο «κλείσιμο» του 1ου γύρου, συνδυαστεί με δύο νίκες στους τρεις εναπομείναντες αγώνες (με Μονακό και με Αρμάνι εκτός και με Ερυθρό Αστέρα εντός).

Υγ.: Χίλια μπράβο στην ΚΑΕ Ολυμπιακός για τον άμεσο εντοπισμό και την απομάκρυνση του κατόχου διαρκείας που «στόλισε» με ρατσιστικές εκφράσεις τον Γάλλο διαιτητή αλλά και για την παραδειγματική κι άμεση ανακοίνωση.

@Photo credits: INTIME, eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!