Ολυμπιακός: Εκανε μόνος του, τη ζωή του πιο δύσκολη
Είμαι από τους ανθρώπους που έχουν αποδεχτεί και την ήττα και την αδιανόητη δυσκολία να διακριθείς στην Euroleague. Πολλοί κοροϊδεύουν όταν αναφέρω συχνά ως βασικό στόχο του Ολυμπιακού την είσοδο στα play – offs, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ακόμη κι αν η ομάδα προέρχεται από back to back Final Four. Καμία ομάδα στον κόσμο δεν γίνεται να πηγαίνει συνέχεια σε Final Four, να διεκδικεί την Euroleague κάθε σεζόν. Ας το δεχτούμε κάποια στιγμή για να στεναχωριόμαστε λιγότερο. Και για να έρθει η κουβέντα στο φέτος, επιμένω πως ο Ολυμπιακός είναι μία πολύ καλή ομάδα, αλλά αρκετά μπερδεμένη και με επιθετικό... ταβάνι.
Ο πρώτος γύρος της Euroleague σιγά σιγά ολοκληρώνεται. Το 2023 μας αποχαιρετά σε λίγες μέρες και η διοργάνωση είναι τόσο αδυσώπητη και απαιτητική που πλέον δε μπορούμε να μιλάμε για χρόνο. Η Euroleague δε μπορεί να περιμένει πότε θα βρει ρυθμό ο Ολυμπιακός, πότε θα ξεπεράσουν τον τραυματισμό τους οι παίκτες και πότε θα αισθανθούν καλύτερα οι μεταγραφές. Η άμμος στην κλεψύδρα έχει αρχίσει και πέφτει και η ομάδα τη δεδομένη στιγμή μοιάζει πιο μακριά από τις 6 θέσεις των play – offs, παρά πιο κοντά σε αυτές. Και ας τη χωρίζουν μόνο δύο νίκες.
Ο Ολυμπιακός με εννιά αναμετρήσεις έως τώρα στο ΣΕΦ και πέντε μακριά από αυτό βρίσκεται στην 12η θέση με ρεκόρ 7-8. Αν μία ομάδα μπορεί να αλλάξει την παρούσα κατάσταση αυτή φοράει ερυθρόλευκα και εδρεύει στον Πειραιά. Τη δεδομένη στιγμή όμως δεν πείθει κανέναν πως μπορεί να το κάνει.
Η χθεσινή βραδιά ήταν από τις πιο δύσκολες του οργανισμού την τελευταία δεκαετία. Θα τη θυμόμαστε για χρόνια, ειδικά αν στραβώσει η σεζόν. Όπως για παράδειγμα θυμάμαι προσωπικά τον χαμένο τελικό Κυπέλλου στο Ηράκλειο από την ΑΕΚ και όσα ακολούθησαν.
Ο Ολυμπιακός στη Μπολόνια πλέον έκανε τη ζωή του απίθανα δύσκολη. Για το επόμενο τετράμηνο θα παίζει «τελικούς». Στις ήττες θα κατακρίνεται κάθε επιλογή του προπονητή και θα κυριαρχεί το ανάθεμα. Οι νίκες θα γεννούν την ελπίδα και θα αναζωπυρώνουν όλα τα θετικά συναισθήματα του κόσμου.
Η ομάδα έχει γερές βάσεις. Με σιγουριά σας αναφέρω πως δεν θα κλονιστεί, αλλά είναι αρκετό; Οχι, δεν είναι. Ο Ολυμπιακός πρέπει να διορθωθεί αγωνιστικά, ο Μπαρτζώκας είναι ικανότατος προπονητής και μπορεί να βρει την άκρη. Διαθέτει πλέον 14 ικανούς παίκτες και δεν γίνεται να ρισκάρει επιμένοντας σε συγκεκριμένα πρόσωπα που πιστεύει περισσότερο. Η ομάδα πρέπει να ηρεμήσει και αυτό το φέρνουν μόνο οι νίκες. Ούτε το καλό μπάσκετ, ούτε η προσπάθεια, ούτε τίποτα. Μόνο η νίκη φέρνει ηρεμία.
Κι ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από ηρεμία...
Κακές αποφάσεις
Ο Ολυμπιακός είναι μία προβληματική ομάδα στην επίθεση. Θα στεναχωρήσω κάποιους, αλλά πρέπει να ειπωθούν και αλήθειες. Έφυγε ο Σλούκας και ο Βεζένκοβ το περασμένο καλοκαίρι. Ο Πίτερς μια χαρά νούμερα κάνει και έχει καλύψει το κενό. Ο Γουίλιαμς Γκος όμως σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζει τα όσα πρόσφερε ο προκάτοχός του. Και μη μου πείτε πως παίζει καλύτερη άμυνα γιατί με την Βίρτους όποιον μάρκαρε, έβαζε καλάθι. Δεχόταν σκριν και παράταγε τη φάση (στο κάρφωμα του Ντάνστον).
Ο Μπαρτζώκας τον έχει «καψούρα», τον καταλαβαίνω, αλλά μέχρι τώρα ο Αμερικανός τον εκθέτει. Και επιμένει σε αυτόν. Στην Μπολόνια ο Τόμας Γουόκαπ με τον Γουίλιαμς Γκος έκαναν διαγωνισμό κακών αποφάσεων. Ποιος θα πάρει τη χειρότερη. Οριακά νικητής ο Γουόκαπ. Μιλάμε για «κουτούλημα» άνευ προηγουμένου, το over dribbling πήγε σε άλλο επίπεδο, αποστάσεις τραγικές και γενικά ο ρυθμός που πρόσφεραν οι δύο γκαρντ... ανύπαρκτος.
Θυμάμαι μετά τη νίκη επί της Αναντολού Εφές έγραφα για την ευλογία να διαθέτεις δύο τόσο ποιοτικά γκαρντ. Φανταστείτε πόσο μεγάλη κατάρα είναι και οι δύο να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο.
Ο Ολυμπιακός έχει χάσει τέσσερα ματς στην τελευταία κατοχή (Βίρτους, Μπασκόνια, Φενέρμπαχτσε, Μπαρτσελόνα), έχει πάρει δύο με τον ίδιο τρόπο (Παρτιζάν, Παναθηναϊκό). Δεν είναι θέμα τύχης ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο θέμα τύχης. Είναι και θέμα ανικανότητας. Ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει τον παίκτη που θα πάρει τις αποφάσεις στο τέλος. Πέρυσι είχε δύο. Ο Γουόκαπ είναι τέτοιος, αλλά βρίσκεται σε άσχημο... φεγγάρι. Φέτος μου μοιάζει να μην είναι τόσο συγκεντρωμένος, να μην έχει την αφοσίωση που είχε την περασμένη διετία. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά νομίζω έχει μπερδέψει κάπως τις προτεραιότητές του και αυτό αποτυπώνεται στο παρκέ. Σαν να βάζει αχρείαστα μπόλικη ενέργεια σε πράγματα εκτός μπάσκετ.
Πεταμένοι πόντοι
Θα είμαι ευγενικός και θα το γράψω κομψά. Ο Ολυμπιακός δεν φημίζεται για το επιθετικό του ταλέντο. Πέρυσι σκόραρε 82.3 πόντους και φέτος δε φτάνει καν τους 76. Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν να είναι πιο προσεκτικοί στα εύκολα καλάθια. Δε γίνεται σε κάθε παιχνίδι να αστοχούν σε 3-4 lay up. Ο Γουόκαπ έχασε δύο ενώ ήταν μόνος του με το καλάθι επειδή δεν είχε το κουράγιο να φτάσει ψηλά. Στο τέλος ενώ έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει δεν κοιτάει καν το καλάθι και πασάρει στον Λαρεντζάκη για ένα σκοτωμένο τρίποντο.
Ο Κάνααν έκανε αριστερό lay up (όχι μόνος του) κι έστειλε τη μπάλα πάνω από το ταμπλό! Μετά παίρνει δεξιό διάδρομο και η μπάλα πάει ταμπλό και... τίποτα. Ούτε στεφάνη δε βρήκε!
Δε γίνεται να κερδίζεις τεχνική ποινή και να αστοχείς στη βολή (Λαρεντζάκης). Δε γίνεται να κερδίζεις φάουλ, να τραυματίζεται ο παίκτης (ΜακΚίσικ), να υπάρχει αναγκαστική αλλαγή και αυτός που μπαίνει μέσα ο καλύτερος σουτέρ σου (Πίτερς) να αστοχεί.
Ο συγκεκριμένος Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να πετάει στα σκουπίδια εύκολους πόντους. Βέβαια έχει και τον μαγνήτη...
Σταμάτησαν να «ταΐζουν» τους ψηλούς
Από τη μία πλευρά τα σέντερ ήταν ο Φαλ και ο Μιλουτίνοφ οι οποίοι βρέθηκαν σε καταπληκτική βραδιά. Από την άλλη πλευρά τα σέντερ ήταν ο Ντάνστον και ο Κέικοκ (ή όπως λέγεται). Δε γίνεται να μην ακουμπάς τη μπάλα στα χέρια τους στο 90% των κατοχών σου. Ο Ολυμπιακός το έκανε στο πρώτο ημίχρονο και βρέθηκε στο +12. Στο δεύτερο ημίχρονο προτίμησαν τα τρίποντα και τα σουτ μέσης απόστασης με κρεμασμένο τον αμυντικό πάνω τους. Η μπάλα πήγε ελάχιστες φορές στο low post και σίγουρα το συγκεκριμένο σενάριο απέτυχε παταγωδώς.
Ο Μπάνκι βλέποντας το πάρτι των ψηλών του Ολυμπιακού έβαλε λίγα λεπτά και τον Σενγκέλια στο «5». Το «τεσσάρι» του δηλαδή. Ούτε τότε πόσταραν. Και ευθύνη για αυτό δεν έχει ο προπονητής αλλά οι point guard.
ΥΓ: Δε γίνεται να μην τελειώνει το ματς χθες ο Κάνααν. Απλά δε γίνεται. Δεν ήταν σε καλό βράδυ, αλλά είναι ο μοναδικός παίκτης του ρόστερ που μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις στην επίθεση για τον εαυτό του. Ας έπαιζε το τελευταίο δίλεπτο μαζί με τον Λαρεντζάκη που ήταν ο πρωταγωνιστής της βραδιάς. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να κερδίσει τα κλειστά ματς από την άμυνα ενώ ευθύνεται καθαρά η επίθεση.
Όπως κι ο Παπανικολάου. Σε αρκετά κρίσιμα φινάλε βρίσκεται στον πάγκο. Στην περίπτωση του αρχηγού δεν αναφέρομαι στο χθεσινό ματς συγκεκριμένα.
ΥΓ 2: Με Βιλερμπάν και Αλμπα το 2/2 είναι επιβεβλημένο. Αν το πετύχει θα τελειώσει τον γύρο με 9-8 και θα ποντάρει στη βελτίωσή του για να τρέξει 1-2 καλά σερί νικών και να προλάβει. Αν χάσει ένα από αυτά τα δύο ματς το ρεκόρ στην καλύτερη θα είναι 8-9 και η «6άδα» θα έχει απομακρυνθεί αρκετά.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
