Τζόρνταν Λόιντ στο Gazzetta: «O Παναθηναϊκός είναι λίγο πιο πάνω από τον Ολυμπιακό!»

Πέρυσι αποτέλεσε τον x-factor της πρόκρισης των Μονεγάσκων στο Final 4 του Κάουνας, με την βραδιά καριέρας του στην σειρά των playoffs με την Μακάμπι (33π., 2ρ., 2ασ. & 2κλ. με 10/14 σουτ σε 26' στο Game 2), ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα αναδείχτηκε MVP των τελικών του γαλλικού πρωταθλήματος, βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο με sweep (3-0 στις νίκες) απέναντι στην Μπουλόν-Λεβαλουά του Βίκτορ Γουεμπανιαμά.

Φέτος, η σεζόν του δεν έχει εξελιχθεί όπως ο ίδιος θα περίμενε (μ.ο. 7,5π., 3,3ρ. & 2,0ασ. Με 22,9% στα σουτ σε μόλις 6 αγώνες στην EL), λόγω ενός τραυματισμού, αλλά εδώ και λίγες μέρες έχει επιστρέψει στην αγωνιστική δράση και απόψε θα είναι στο παρκέ του ΟΑΚΑ, απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Το κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, άλλωστε, είναι το γήπεδο στο οποίο έχει τους υψηλότερους μέσους όρους σε εκτός έδρας παιχνίδι στην Euroleague (μ.ο. 19,5π., 3,0ρ., 3,7ασ. & 2,5κλ. με 27/47 σουτ σε 29,2'), με τις φανέλες της Βαλένθια (27π., 5ρ. & 8ασ.με 8/10 σουτ), του Ερυθρού Αστέρα (27π. & 5ασ. με 10/16 σουτ), της Ζενίτ (15π. με 6/12 σουτ) και της Μονακό (9π. με 3/9 σουτ) πέρυσι.

Ο λόγος για τον πρωταθλητή του ΝΒΑ με τους Τορόντο Ράπτορς, Τζόρνταν Λόιντ, ο οποίος διανύει την 5η διαδοχική του σεζόν στην Euroleague και πλέον έχει την εμπειρία και την γνώση για να μιλήσει για όλα όσα έχουν ενδιαφέρον στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και όχι μόνο. Απολαύστε τον στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzetta, την παραμονή της δεύτερης εφετινής μάχης με τον Παναθηναϊκό.

Επέστρεψες στο προηγούμενο παιχνίδι με την Μπασκόνια, μετά από απουσία ενός μηνός λόγω τραυματισμού. Πως νιώθεις, σε τι κατάσταση βρίσκεσαι και πως θα ήθελες να εξελιχθεί η 5η σου διαδοχική σεζόν στην Euroleague, η οποία δεν άρχισε καλά;

«Πρώτα απ' όλα νιώθω ευγνώμων απέναντι στον σύλλογο και το ιατρικό staff, που έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να επιστρέψω υγιής! Από 'κει και πέρα, το συναίσθημα του να πατάω παρκέ μετά από περίπου έναν μήνα, είναι εκπληκτικό, απλά δεν γίνεται να πατήσεις ένα κουμπί και να γίνεις ο ίδιος παίκτης που ήσουν. Χρειάζεται λίγος χρόνος, υπομονή, πνευματική ηρεμία και δουλειά για να αισθανθεί καλά τα πόδια σου, αλλά όπως και να 'χει το προχθεσινό παιχνίδι με την Μπασκόνια ήταν μία πολύ θετική νότα και κρατάω πιο πολύ το ότι είχα την δυνατότητα να κάνω αυτό που ξέρω, μετά από καιρό και λιγότερο το ότι μου λείπει ο ρυθμός ή το ότι ήμουν άστοχος (σ.σ.: 2π. & 3ασ. με 1/7 σουτ σε 21')!»

Είδες το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, πριν από 20 μέρες, χωρίς να μπορείς να βοηθήσεις και αύριο (σ.σ.: απόψε) θα παίξεις για πρώτη φορά φέτος στην Αθήνα σε ένα γήπεδο που είναι από τα αγαπημένα σου από την άποψη ότι παίζεις πολύ καλά συνήθως στο ΟΑΚΑ. Πόσο σημαντικό είναι το συγκεκριμένο ματς για σας;

«(γελάει!)... Κατ' αρχάς είναι πολύ σημαντικό παιχνίδι για μας, στο οποίο θέλουμε τη νίκη για βαθμολογικούς λόγους! Δεν θέλουμε να επιτρέψουμε στον Παναθηναϊκό να μας ξεφύγει δύο βαθμούς, αλλά στην ουσία τρεις, από την στιγμή που θα μας νικήσει για 2η φορά στην κανονική περίοδο. Όσον αφορά στο ΟΑΚΑ, το σκεφτόμουν κι εγώ καθώς πλησίαζε το ταξίδι στην Αθήνα και επρόκειτο να παίξω. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, αλλά πάντα με εξιτάρουν τα μεγάλα ιστορικά γήπεδα, με την καυτή μπασκετική ατμόσφαιρα των φιλάθλων που φωνάζουν και μου βγάζουν τον καλύτερό μου εαυτό. Ίσως μου ταιριάζει και το τερέν με τις μπασκέτες, γιατί συμβαίνουν κι αυτά με εμάς τους παίκτες, οπότε μακάρι να συνεχιστεί και αύριο (σ.σ.: απόψε)...»

Ποια είναι η άποψή σου για τον εφετινό Παναθηναϊκό, που παρουσιάζει σημαντική βελτίωση τον τελευταίο μήνα με 6 νίκες στα τελευταία επτά ματς και πως τον κρίνεις σε σχέση με τον Ολυμπιακό, τον οποίο ξέρετε πολύ καλά από τις αναμετρήσεις σας τα δύο τελευταία χρόνια;

«Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός κάνει πολύ καλή χρονιά έως τώρα και νομίζω ότι αυτό το νικηφόρο σερί στο οποίο βρίσκεται, έχει να κάνει με την προσαρμογή του Ναν, ο οποίος δεν ήρθε από την αρχή, αλλά φαίνεται ότι πλέον έχει βρει τον ρόλο του στην ομάδα και της δίνει μεγάλη ώθηση στο σκοράρισμα! Αλλά πέρα απ' αυτό, έχει αξιοσημείωτο ποιοτικό βάθος στο ρόστερ του. Από που να αρχίσει κανείς και ποιον να πρωτοσταματήσει; Ο Λεσόρ ήταν από τους κορυφαίους ψηλούς στην Ευρώπη πέρυσι! Ο Σλούκας είναι ένας point guard που έχει φάει με το κουτάλι τα ευρωπαϊκά γήπεδα και είναι νικητής, ο Γκριγκόνις είναι ένας τρομερός σουτέρ και είναι πολυτέλεια για μία ομάδα να τον έχει ως 3η και 4η επιλογή της! Αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες που απαρτίζουν το rotation. Όταν, λοιπόν, συνδυάζεις τόσους πολλούς και καλούς έμπειρους παίκτες σε ένα σύνολο, είναι δεδομένο ότι θα έχεις επιτυχία! Το ίδιο λίγο-πολύ θα έλεγα και για τον Ολυμπιακό, που παίζει μεν με έναν αναγνωρίσιμο και προβλέψιμο τρόπο, είναι δύσκολο να τον σταματήσεις δε! Παίζει πιο αργά και μεθοδικά, ακολουθεί την ίδια πεπατημένη στην επιθετική λειτουργία, αλλά βγάζει μεγάλη ενέργεια και είναι πολύ αποτελεσματικός σε ό,τι κάνει! Και οι δύο ελληνικές ομάδες ανήκουν στην “ελίτ” της Euroleague, απλά εγώ θα έδινα ένα προβάδισμα στον “Pana”, γιατί έχει μεγαλύτερη ποιότητα στα guard του και ειδικότερα φέτος έχει περισσότερους άσους στο μανίκι του προπονητή του για να αλλάξει τον ρυθμό ενός αγώνα και περισσότερες επιλογές για τον παίκτη που θα πάρει το τελευταίο σουτ.»

Αλήθεια, ενδιαφέρθηκε κάποια από τις δύο ελληνικές ομάδας να σε αποκτήσει;

«Ξέρω ότι κατά καιρούς και οι δύο ρώτησαν τον ατζέντη μου, αλλά το ενδιαφέρον δεν ήταν τόσο έντονο ώστε να προχωρήσουν σε απευθείας συζητήσεις μαζί μου. Ίσως αυτό, βέβαια, να συνέβη επειδή σχεδόν πάντα, με το που τελείωνε μία σεζόν, έβρισκα αμέσως το επόμενο συμβόλαιο και δεν περνούσε πολύς χρόνος που να ήμουν διαθέσιμος στην αγορά.»

Φέτος η Μονακό κράτησε τον βασικό κορμό του ρόστερ και προχώρησε στις λιγότερες αλλαγές/μετεγγραφές στην Euroleague. Θεωρείς ότι αυτή η κίνηση είναι προς την σωστή κατεύθυνση ώστε η ομάδα να κάνει ένα βήμα παραπάνω από τις δύο προηγούμενες σεζόν (playoffs και ημιτελικό Final 4), ώστε να διεκδικήσετε τον τίτλο;

«Έτσι πιστεύω κι εγώ και αυτό ίσως έχει να κάνει και με το γεγονός ότι φέτος είναι η πρώτη φορά που επιστρέφω για 2η συνεχόμενη σεζόν στην ίδια ομάδα. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια στην Ευρώπη, άλλαζα κάθε καλοκαίρι τον προορισμό μου. Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, όμως, θεωρώ πολύ ώριμο και σωστό να διατηρεί ένας οργανισμός τον ίδιο κορμό στο ρόστερ του, από την στιγμή που προέρχεται από μία επιτυχημένη σεζόν! Και απλά κάνεις μερικές προσθετικές κινήσεις που θα σου δώσουν την ώθηση που χρειάζεσαι για να πας πιο πάνω! Αυτό συνέβη και με μας, με την μόνη διαφορά ότι ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε τον απαιτούμενο ρυθμό και την διάρκεια που θέλουμε. Δεν είναι όμως, εύκολο από την στιγμή που πάντα υπάρχουν και οι τραυματισμοί. Ωστόσο, αν ποτέ γίνω general manager αυτή θα είναι η στρατηγική μου. Η χημεία και η ομοιογένεια που δημιουργεί η συγκεκριμένη κατεύθυνση, άλλωστε, αυτό είναι το κλειδί της σταθερά επιτυχημένης πορείας στον χρόνο, που έχουν clubs όπως η Ρεάλ και ο Ολυμπιακός ή Εφές, πριν προχωρήσει σε ανανέωση.»

Ζεις καθημερινά τον Κέμπα Γουόκερ, που ήρθε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, κουβαλώντας μία τεράστια καριέρα στο ΝΒΑ, αλλά στην Μονακό δεν είναι ακόμη η επιδραστική προσθήκη που περίμενε ο περισσότερος κόσμος. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό και πως βιώνει την εμπειρία ο ίδιος;

«Πρώτα απ' όλα, ο πολύς κόσμος δεν ξέρει το backround του Κέμπα και τι έχει περάσει πριν και κατά την διάρκεια της πολύ σπουδαίας καριέρας του. Πόσους τραυματισμούς έχει αντιμετωπίσει και πόση δουλειά έχει ρίξει για να επανέλθει. Το ότι ακόμη παίζει μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο, είναι από μόνο του εκπληκτικό! Από 'κει και πέρα, ήταν φυσικό να περάσει μία περίοδο προσαρμογής, ερχόμενος από το ΝΒΑ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και να συνειδητοποιήσει πόσο διαφορετικό είναι το παιχνίδι σε σχέση με το πως είχε συνηθίσει. Αλλά όποιος παρακολουθεί στενά την Μονακό, νομίζω ότι το τελευταίο διάστημα είναι σε θέση να διακρίνει ότι αργά αλλά σταθερά βελτιώνεται συνεχώς. Όσο ο χρόνος του θα αυξάνεται , τόσο περισσότερο θα προσφέρει και θα γίνεται ολοένα και πιο επιδραστικός. Κατά τα άλλα, είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας και συμπαίκτης που μοιράζεται απλόχερα τις γνώσεις και τις εμπειρίες του, μας κρατάει ενωμένους και προσδίδει μόνο θετική ενέργεια στα αποδυτήρια. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται αλλά έχει σημαντική επιρροή στην ομάδα.»

Επίσης θέλω την γνώμη σου για την ωριμότητα που παρουσιάζει φέτος στο παιχνίδι του ο Μάικ Τζέιμς. Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς λάθος, (14ασ./0 λάθη στα δύο τελευταία ματς) και φέτος έχει τις περισσότερες σωστές αποφάσεις σε συνδυασμό με τα λιγότερα λάθη της καριέρας του. Που οφείλεται αυτό πιστεύεις;

«Πάει σχεδόν ενάμιση χρόνος που γνωρίζω πολύ καλύτερα τον Μάικ και νομίζω ότι όλο αυτό που περιγράφεις οφείλεται κυρίως στην πνευματική ωρίμανσή του τα δύο τελευταία χρόνια! Ειδικότερα φέτος, είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του και την αποστολή του, χωρίς να επηρεάζεται καθόλου από εξωγενείς παράγοντες. Είναι κάτι το οποίο έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό μόνος του, αλλά σίγουρα το ποσοστό επιτυχίας δεν θα ήταν τόσο υψηλό αν το περιβάλλον του δεν ήταν βοηθητικό, δεν τον ενθάρρυνε και δεν δημιουργούσε τις σωστές προϋποθέσεις για αυτή την πρόοδο. Τόσο ο coach, το staff και το front office, όσο και εμείς οι συμπαίκτες του, έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως πόσο μπορεί να μας βοηθήσει και τον έχουμε κάνει να νιώθει άνετα και βολικά, ώστε να το απολαμβάνει. Δεν είναι απλά ο ηγέτης της ομάδας μας, αλλά ο MVP της εφετινής διοργάνωσης και το λέω για πολλοστή φορά. Είναι ξεκάθαρα ο “κουβαλητής” μας και όσο συνεχίζει να παίζει σε τόσο υψηλό επίπεδο και με τόσο μεγάλη πνευματική σταθερότητα, μόνο καλύτερες μπορούν να μας περιμένουν...»

Θα σε πάω λίγο στον Βίκτορ Γουεμπανιαμά, τον οποίο έζησες πέρυσι στο γαλλικό πρωτάθλημα. Περίμενες την επίδραση που ήδη έχει στο ΝΒΑ και ποια είναι η άποψή σου για την προοπτική του σαν παίκτη;

«Βλέποντας τον να παίζει λίγο στην Βιλερμπάν, στην διάρκεια της πρώτης μου χρονιάς στην Γαλλία και εισπράττοντας όλον αυτόν τον θόρυβο από τις σειρήνες του ΝΒΑ, ήμουν περισσότερο της άποψης “ok, ο τύπος είναι 2,25 με άνοιγμα χεριών 2,45, οπότε δεν γίνεται να μην επιλεγεί στο νο1 του draft!”... Χωρίς να ήμουν σίγουρος για το πόσο θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τα χρήματα που προκύπτουν από μία τέτοια διάκριση. Πέρυσι, όμως, που έπαιξα απέναντί του και τον είδα σε έναν άκρως πρωταγωνιστικό ρόλο στην Μπουλόν-Λεβαλουά (σ.σ.: αναδείχτηκε MVP της γαλλικής λίγκας), κατάλαβα ότι αυτό το παιδί είναι προικισμένο όχι μόνο από την φύση, αλλά και στο μπασκετικό IQ! Είναι έξυπνος, καταλαβαίνει το παιχνίδι, έχει απίστευτη αίσθηση του σώματος και των κινήσεών του και δουλεύει πάρα πολύ. Δεν βλέπεις συχνά ένα τέτοιο κορμί να τρέχει και να αλλάζει κατευθύνσεις όπως ένας guard, να σουτάρει τόσο καλά από μακριά και όλα αυτά να τα κάνει παίζοντας σκληρά και βγάζοντας απίστευτη ενέργεια στο παρκέ. Εγώ προσωπικά δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο! Αν ένα τέτοιο κορμί καταφέρει να κρατηθεί μακριά από τους τραυματισμούς, αποκτήσει διάρκεια και παίξει μπάσκετ για μινιμουμ 10-12 χρόνια, τότε νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ταλέντο που θα στιγματίσει την γενιά του. Όπως ο Τζόρνταν, ο ΛεΜπρόν και ο Γιάννης!»

Καουάϊ ή Γιάννης και τι σου έχει αφήσει ως ανάμνηση η μοναδική σου σεζόν στο ΝΒΑ με τους Τορόντο Ράπτορς, που σου χάρισε το δαχτυλίδι του πρωταθλητή;

«Έλα ρε φίλε, μην μου κάνεις αυτή την ερώτηση στην Ελλάδα (γελάει!!)... Εδώ θα έπρεπε να επιλέξω τον Γιάννη και ο Καουάϊ ήταν συμπαίκτης μου, οπότε δεν μπορώ να πάω απέναντί του! Όμως, θα σου πω ότι πρόσφατα είδα την ταινία της ζωής του Αντετοκούνμπο και πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Είχα ακούσει ιστορίες για το παρελθόν του, αλλά δεν ήξερα το μέγεθος των δυσκολιών που αντιμετώπισε αυτός και η οικογένειά του. Οπότε όλη του η διαδρομή, όλα όσα έχει πετύχει και το επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει και αναπτύξει το παιχνίδι του, είναι μόνο για ταινία! Βλέπεις πως μεγάλωσε και πως ζούσε πριν από 10-12 χρόνια και λες “δεν μπορεί να είναι αλήθεια!” Και όλα αυτά παίζοντας κάθε βράδυ σαν να μην υπάρχει επόμενη μέρα... Αυτό, ξέρεις, δεν διδάσκεται... Όσο για τον Καουάϊ; Είναι ίσως ο πιο συγκεντρωμένος superstar στο κομμάτι της δουλειάς, που έχω γνωρίσει ποτέ! Πέραν των σωματικών του προσόντων, έχει δουλέψει πάρα πολύ στην ενδυνάμωση του σώματός του και αν δεν είχε τραυματισμούς, θα ήταν στο top-3 του ΝΒΑ.»

Ο πολύς κόσμος γνωρίζει την σύνδεσή σου με την viral φωτογραφία σου, με πολιτικά από τον πάγκο, την ώρα που αναπηδά η μπάλα για το νικητήριο καλάθι του Λέοναρντ στο Game 7 της σειράς Ράπτορς-Σίξερς. Ποια είναι καλύτερη ανάμνηση από την μοναδική σου σεζόν στο NBA που σου απέφερε και την κατάκτηση του πρωταθλήματος (2020) και αλήθεια πότε παρέλαβες το δαχτυλίδι σου;

«Παρ' ότι δεν ήμουν στο ρόστερ των playoffs, η όλη εμπειρία ήταν φανταστική. Αν πρέπει να διαλέξω μία στιγμή, που πάντα θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου, αυτή είναι συνδεδεμένη με το πρώτο μου καλάθι στο ΝΒΑ, που επετεύχθη συμπτωματικά στην πόλη που γεννήθηκα, το Σικάγο και απέναντι στους Μπουλς. Ήταν τρελό και φυσικά πήρα την μπάλα του αγώνα! Ευτυχώς, άλλωστε, σε εκείνο το ματς δε υπήρξε κάποιος... Γιάννης για να κάνει ρεκόρ καριέρας και να τον διεκδικήσει (γέλια!)... Λίγες μέρες αργότερα, οι γονείς μου, μου έστειλαν ένα γράμμα που είχα γράψει μικρός στον Άγιο Βασίλη ζητώντας να γίνω μία μέρα NBAer και είχε μείνει καρφιτσωμένο στο παιδικό μου δωμάτιο! Τώρα το δαχτυλίδι, μου το έστειλαν στο πατρικό μου στην Ατλάντα (σ.σ.: εκεί μεγάλωσε), το επόμενο καλοκαίρι γιατί στην διάρκεια της σεζόν έπαιζα στην Βαλένθια, οπότε θα ήταν λίγο παρακινδυνεύμενο να μου το ταχυδρομήσουν στην Ευρωπη...»