Παναθηναϊκός: Τι και ποιον να φοβηθεί με τέτοια άμυνα;

Πριν από το τζάμπολ, στα χαρτιά και τις αναλύσεις το παιχνίδι με την Αρμάνι θεωρούνταν «πονηρό» κι έκρυβε παγίδες.

Από την μία πλευρά, ήταν η απουσία του καλύτερου δημιουργού και πιο έμπειρου παίκτη του «τριφυλλιού» στο κορυφαίο επίπεδο (Σλούκας) και οι ελάχιστες προπονήσεις που είχαν κάνει οι επανακάμψαντες στην 12άδα (Βιλντόζα, Μπαλτσερόφσκι και Μαντζούκας).

Από την άλλη, λίγο η σημαντική νίκη των Μιλανέζων επί της Μπαρτσελόνα και λίγο η βελτίωση που είχαν παρουσιάσει τελευταία οι Μιλανέζοι (4 νίκες στα επτά τελευταία μετά την εντός έδρας ήττα από τους «πράσινους»), είχαν δημιουργήσει μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η οποία (αποδείχτηκε ψευδαίσθηση) ήθελε τον Παναθηναϊκό να «φτύνει αίμα» για να φτάσει τις 15 νίκες και να παραμείνει στην 3η θέση της βαθμολογίας.

Επειδή πάντα, όμως, ο «καθρέφτης» μίας ομάδας είναι η εικόνα της μέσα στις τέσσερις γραμμές και στα 40 λεπτά που διαρκεί ένα παιχνίδι, η όποια «τάξη» αποκαταστάθηκε με το που άρχισε το παιχνίδι.

Έστω κι αν επιθετικά, η πρώτη περίοδος απείχε αρκετά από τον ρυθμό και την ένταση που είχαν οι παίκτες του Αταμάν απέναντι σε Εφές και την Μονακό (κι αυτό επειδή οι βασικοί επιθετικοί πυλώνες Ναν και Γκρiγκόνις σκόραραν μόλις από ένα καλάθι κι αυτό μετά το 7ο λεπτό), οι βάσεις μπήκαν από νωρίς στα μετόπισθεν κι αυτό έχει μεγάλη αξία.

Οιι φιλοξενούμενοι έπιαν διψήφιο αριθμό πόντων μετά την συμπλήρωση του 8ου λεπτού, ενώ αντίστοιχα ο «εξάστερος» «παγίωσε» την διαφορά πάνω από το +10 από τις αρχές της 2ης περιόδου, χωρίς να πιάσει καμία σπουδαία απόδοση στην επίθεση.
Στο 36-22 του 16ου λεπτού, οι γηπεδούχοι είχαν ήδη προλάβει να «καταστρέψουν» το όποιο πλάνο είχε καταστρώσει ο Μεσίνα και με τον Χουάντσο κατά πρώτο λόγο και τον Γκριγκόνις κατά δεύτερο, είχαν αρχίσει να ανεβάζουν ταχύτητα και στο επιθετικό κομμάτι.

Εν τω μεταξύ, ο Αταμάν είχε αποφασίσει να ποντάρει λίγο περισσότερο και από πιο νωρίς στον τιμιότατο Παναγιώτη Καλαϊτζάκη (και το μουδιασμένο ξεκίνημα του Ναν του έδωσε το δικαίωμα να το κάνει), ο οποίος τον δικαίωσε για πολλοστή φορά, ενώ η είσοδος του Ερνανγκόμεθ αντί του Μήτογλου και το σχήμα με τον Γκριγκόνις στο “2”, τον Γκραντ στον «άσο» και την εναλλαγή Λεσόρ-Αντετοκούνμπο στο “5” προσέδωσε μέγεθος, physicality και ταχύτητα, που έκλεισαν τους χώρους κι έκρυψαν την θέα προς το καλάθι του Παναθηναϊκού.

Με αυτά και με εκείνα, πριν το καταλάβει κανείς και χωρίς να εντυπωσιάσει στο επιθετικό κομμάτι, η διαφορά άγγιξε τους 18 πόντους, ενώ η Αρμάνι πήγε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα (44-28), έχοντας στο ενεργητικό μόλις 3 ασίστ έναντι 5 λαθών, 32,3% στα εντός πεδιάς (11/34 σουτ) και 50% στις βολές.

Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, ήταν ότι έχοντας ελαφρώς καλύτερη δημιουργία από τον Παναθηναϊκό στα πρώτα 23 παιχνίδια, η διαφορά στις τελικές πάσες (12) και τα λάθη (4) ήταν τόσο χαώδης υπέρ της ελληνικής ομάδας, που πραγματικά ήταν απορίας άξιο πως ο «Έκτορας» σχεδίασε μία ομάδα αξιώσεων και υψηλού κόστους (λίγα πράγματα ο Μίροτιτς), χωρίς ένα ποιοτικό point guard.

Αν αυτός θεωρείται ο Σαμπάζ Νέιπιερ (16π. & 3ασ.) – που δεν είναι με καμία δύναμη – το παλικάρι βρήκε τον μπελά του από τον Καλαϊτζάκη πριν σκοράρει κάποιους αδιάφορους πόντους στην 4η περίοδο, οπότε και όλα είχαν κριθεί.

Η διαφορά έφτασε ακόμη και στο +24 (74-50 στο 38’), παρ’ ότι δύο πρώτοι σκόρερ της ομάδας στην διοργάνωση πέρασαν εντελώς απαρατήρητοι (Ναν και Μήτογλου είχαν μαζί 14 πόντους με 4/20 σουτ), ο Λεσόρ (12π., 7ρ., 2κλ. & 2κοψ.) έκανε αθόρυβη αλλά τρομερή δουλειά με τα εννέα κερδισμένα φάουλ και το πιο ουσιαστικό απ’ όλα ήταν το ότι ο Παναθηναϊκός δεν αισθάνθηκε καν την Αρμάνι, παίζοντας ίσως το χειρότερο επιθετικό του παιχνίδι μετά την πρώτη συνάντηση των δύο ομάδων στο “Forum” αλλά και μετά το ματς στην Βιτόρια.

Το ότι τελικό 79-62, συνδύασε το αποτέλεσμα με το χαμηλότερο παθητικό της σεζόν, αλλά και μία σπουδαία βραδιά από πλευράς δημιουργίας (για τις 20 τελικές πάσες, έβαλαν το χεράκι τους ο Γκραντ με 8 ασίστ και ο Ναν με 5), αποτελεί το μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς.

Από τις 23 Δεκέμβρη και μετά, ο πρωτοπόρος της Basket League δέχεται κατά μ.ο. 73,6 πόντους ανά παιχνίδι και η αμυντική του συνέπεια, είναι ο βασικός λόγος που βρίσκεται στην 3η θέση της βαθμολογίας (σε τριπλή ισοβαθμία με Φενέρ και Βίρτους) και απέχει μία νίκη από την 2η.

Από ‘κει και πέρα, ο Τούρκος τεχνικός είδε με ικανοποίηση τον Χουάντσο 12π., 4ρ. & 2ασ.) να ανεβάζει στροφές και να κάνει άλλο ένα βήμα προς το εμπρός, ενώ ακόμη περισσότερους πόντους «κέρδισε» με το σπαθί του ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης (10π., 4ρ. & 2κλ. με 5/5 διπ. σε 18’), ο οποίος δείχνει πλέον μέλος του δελαφρώς διευρυμένου rotation.

H αποστολή του Παναθηναϊκού στο Κάουνας, άλλωστε, αναμενεται υψηλότερου βαθμού δυσκολίας και εκεί ο Αταμάν ίσως να χρειαστεί περισσότερο και τον Βιλντόζα, που επέστρεψε αλλά απόψε δεν χρειάστηκε να πιεστεί πολύ.