Ολυμπιακός: Μία ομάδα που ξέρει να ξεπερνά τα όρια

• Χωρίς ρυθμό το πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού
• Η άμυνα άλλαξε τα πάντα
• Ο Παπανικολάου δεν ήταν μόνος του
• Το spacing βοήθησε τη δημιουργία
• Ο Μπαρτζώκας τους έβαλε να ξεκουράσουν τους βασικούς κι αυτοί... καθάρισαν το ματς

Με τον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ στο υψηλό του επίπεδο το να έχει μία ομάδα τέσσερα προβλήματα στις θέσεις «1» και «2», κάνει τη δουλειά της απίθανα δύσκολη. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο κρίσιμο παιχνίδι με την Βίρτους έχοντας εκτός τους Γουόκαπ και Λαρεντζάκη και τους Γουίλιαμς Γκος, Μήτρου Λονγκ προερχόμενους από τραυματισμό και μία ή μισή προπόνηση.

Η συγκεκριμένη νίκη λοιπόν αποκτά μία ακόμη διάσταση πέραν της κατάταξης και της ψυχολογίας που έχει δημιουργήσει αυτό το 5/5 που τρέχουν οι «ερυθρόλευκοι». Είναι η διάσταση του «πέρα από τα όρια».

• Μπαρτζώκας: «Πιστεύω ότι Γουόκαπ και Λαρεντζάκης θα παίξουν με τον Παναθηναϊκό»
• Ολυμπιακός: Το πρόγραμμα μέχρι το τέλος της Euroleague

Για να επικρατήσει χθες ο Ολυμπιακός έπρεπε πολλοί παίκτες να ξεπεράσουν τα δικά τους όρια, να κάνουν κάτι που δεν πίστευαν πως μπορούν να κάνουν. Να βρουν την ανάσα για μία άμυνα χωρίς να υπάρχει οξυγόνο, να βρουν τη δύναμη για ένα άλμα ώστε να πάρουν το ριμπάουντ χωρίς να αισθάνονται τα πόδια τους. Αυτή η διάσταση είναι που στην τελική ευθεία της Euroleague σου προσφέρει επιπλέον πιθανότητα να πετύχεις, αυτή η διάσταση είναι που δημιουργεί φόβο στον αντίπαλο.

Κανείς δεν ξέρει αν ο Ολυμπιακός θα μπει στην «εξάδα» των play offs, αν θα παίξει στα play in ή αν θα έχει πλεονέκτημα έδρας. Γνωρίζει όμως και πολύ καλά μάλιστα πως μέχρι το τέλος της φετινής διαδρομής θα είναι ο πιο δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος για όλους. Και όπου βγει...

Εννοείται πως η επιτυχία από την αποτυχία κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Στο τέλος θα γίνει η σούμα. Αλλά κι ο τρόπος, η παρουσία, η εν γένει εικόνα των «ερυθρόλευκων» με τόσες ατυχίες δε γίνεται να αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.

Χωρίς ρυθμό το πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού

Το παιχνίδι θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει πολύ καλύτερα για τον Ολυμπιακό, ενδεχομένως και με ένα 6-0 στα πρώτα 80 δευτερόλεπτα, ωστόσο στο ίδιο διάστημα αντί για τρία καλάθια έγιναν 3 λάθη. Μάλλον εύκολα. Η απουσία του Γουόκαπ έγινε αυτομάτως αμέσως εμφανής. Ο Αμερικανός προσφέρει πέραν της εκπληκτικής του άμυνας, είναι ο κορυφαίος δημιουργός της ομάδας και κυρίως έχει φοβερή ικανότητα να δώσει τον κατάλληλο ρυθμό στους συμπαίκτες του.

• Η βαθμολογία της EuroLeague: Με φόρα για το πλεονέκτημα ο Ολυμπιακός, μία εβδομάδα πριν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό

Ο Λούντζης ξεκίνησε βασικός, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, αλλά τον Φεβρουάριο είχε παίξει απειροελάχιστα και ήταν δικαιολογημένη η απουσία ρυθμού. Ο Γκος μπήκε με μία προπόνηση από τα 42 δευτερόλεπτα του προημιτελικού Κυπέλλου που είχε τραυματιστεί και ήταν φανερό και πως φοβόταν να πατήσει καλά και πως δεν είχε ανάσες. Ο Μήτρου Λονγκ στο δεύτερο δεκάλεπτο μία από τα ίδια. Βιαζόταν να επιτεθεί και δεν είχε το νου του στη δημιουργία και τον ρυθμό.

Είναι αδιανόητα δύσκολο να έχει μία ομάδα αξιοσέβαστη εικόνα στο παρκέ όταν και τα τρία point guard δεν αποδίδουν όπως θα έπρεπε.

Η άμυνα άλλαξε τα πάντα

Μία από τις λύσεις στην έλλειψη ρυθμού είναι η άμυνα. Στο πρώτο ημίχρονο η Βίρτους σκόραρε πανεύκολα ενώ ο Ολυμπιακός «μάτωνε». Στα πρώτα καλάθια της δεύτερης περιόδου ανησύχησα κάπως βλέποντας τον Πετρούσεφ να μαρκάρει σε απόσταση τριών μέτρων και να βλέπει τον Σενγκέλια να σκοράρει ή τον Ράιτ να αφήνει τον Ντόμπριτς ανενόχλητο.

Για να πούμε πως μία ομάδα παίζει καλή άμυνα θα πρέπει τουλάχιστον οι τέσσερις παίκτες να βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση, να ακολουθούν τις αρχές στις περιστροφές και να έχουν το ίδιο mindset. Στο πρώτο ημίχρονο δε συνέβη αυτό. Στο δεύτερο συνέβη. Και για αυτό άλλαξε το παιχνίδι.

Η αμυντική λειτουργία των «ερυθρόλευκων» ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Τρομερή δουλειά στις αλλαγές στα σκριν, στο ριμπάουντ και στον τρόπο που έκλειναν τους διαδρόμους. Για περίπου 9:25 στην τρίτη περίοδο άφησαν την Βίρτους με μόλις 2 εύστοχες βολές του Χάκετ στο ενεργητικό της. Το ματς είχε αλλάξει, ο κόσμος είχε πλέον ξεμουδιάσει από το άσχημο αποτέλεσμα στο «Καραϊσκάκης» και έγινε μέρος της εξίσωσης με τη φωνή του. Στο τρίτο δεκάλεπτο που άλλαξε το ματς παρατήρησα μία «συνεργασία» μεταξύ ομάδας και οπαδών. Σαν ο ένας να τραβούσε τον άλλον. Ο κόσμος έβλεπε τον Παπανικολάου και τους συμπαίκτες του να ουρλιάζουν και ούρλιαζε μαζί τους. Με αυτό το ουρλιαχτό ταυτόχρονα έσπρωχνε τους παίκτες στην επόμενη κατοχή της μπάλας. Σαν αλυσίδα.

Σπουδαία ομαδική δουλειά στην άμυνα στην τρίτη περίοδο και λίγο περισσότερο από τον Φαλ που είχε σκεπάσει το καλάθι.

Ο Παπανικολάου δεν ήταν μόνος του

Πριν ακριβώς μία εβδομάδα πήγε να σηκωθεί από το κρεβάτι του στο Κάουνας και η μέση του είχε κλειδώσει. Επαιξε με ένεση και ήταν καταπληκτικός. Επαιξε στα «κόκκινα» με το Περιστέρι. Εκανε θαύματα στα 32 λεπτά με την Βίρτους. Ο αρχηγός ήταν ο παίκτης που τράβηξε τους συμπαίκτες του, που τους έκανε να πιστέψουν όταν βρέθηκαν στο -12. Ο Κώστας Παπανικολάου δεν είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, είναι σίγουρα όμως ο πιο πιστός του στρατιώτης και ηγείται της ομάδας με τον τρόπο που της ταιριάζει.

Σε ένα πρόσφατο κείμενο ο Δημήτρης Οικονόμου αποτύπωσε μία ανατριχιαστική αλήθεια για τη σχέση των δύο πλευρών... «Η δύναμη του Ολυμπιακού είναι ο Παπανικολάου και η δύναμη του Παπανικολάου είναι ο Ολυμπιακός».

Το spacing βοήθησε τη δημιουργία

Ανέφερα και πιο πάνω πως τα point guard στο πρώτο ημίχρονο δεν έκαναν καλή δουλειά στην οργάνωση του αγώνα. Στο δεύτερο ημίχρονο η κατάσταση διορθώθηκε πάραυτα και αιτία ήταν το ιδανικό spacing που βλέπαμε στην μπροστινή πλευρά του αγωνιστικού χώρου. Οι αποστάσεις των «ερυθρόλευκων» ήταν λες και αποτελούσαν προϊόν γεωμετρίας. Η άμυνα της Βίρτους απλώθηκε, η μπάλα κυκλοφόρησε πολύ καλύτερα χάρη στην άνοδο του Γουίλιαμς Γκος, την επιθετικότητα του ΜακΚίσικ και φυσικά τα εύστοχα τρίποντα νωρίς τα οποία υποχρέωσαν τους Ιταλούς να βγουν να μαρκάρουν πιο μακριά.

Ο Γκος πέραν της εξαιρετικής του άμυνας πάνω στη μπάλα, έτρεξε καλά την ομάδα και βοήθησε πολύ. Ο «Σακ» αισθάνεται περίφημα, παίζει με αυτοπεποίθηση και είναι άκρως επιθετικός σε κάθε του κίνηση.

Ο Μπαρτζώκας τους έβαλε να ξεκουράσουν τους βασικούς κι αυτοί... καθάρισαν το ματς

Στο πρώτο ημίχρονο οι Πετρούσεφ και Ράιτ δεν είχαν ίχνος συγκέντρωσης και δε βοήθησαν καθόλου. Ο Μπαρτζώκας είναι ένας προπονητής που θα ανοίξει το rotation στη δεύτερη περίοδο θυσιάζοντας ορισμένα πράγματα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο το συρρικνώνει και παίζει με 7 παίκτες max.

Χθες κόντρα στην Βίρτους η προσπάθεια του Φαλ τον δυσκόλευε κάποια στιγμή ακόμη και να ανασάνει. Για αυτό αστοχούσε στις βολές, λόγω κούρασης. Ο Μπαρτζώκας χθες πέραν της εξαιρετικής καθοδήγησης από τον πάγκο έκανε και φοβερή διαχείριση. Στο 30' έριξε τον Ράιτ στη θέση του Φαλ με σκοπό να ξαναβάλει τον Γάλλο στο 34' και να τελειώσει το ματς στο γήπεδο. Νωρίτερα στο 27' είχε κάνει το ίδιο με τους Πίτερς και Πετρούσεφ ενώ έδινε δίλεπτα ξεκούρασης και στον Γκος προσπαθώντας να τον κρατήσει φρέσκο.

Ο Ράιτ βγήκε τελικά στο 38' έχοντας σαρώσει τη ρακέτα αν και έκανε τη γκάφα του όταν στέρησε δύο πόντους αφού κρεμάστηκε από τη στεφάνη. Ο Πετρούσεφ δεν κάθισε ξανά στον πάγκο μέχρι που ακούστηκε η κόρνα της λήξης. Ο Σέρβος ειδικά στα ριμπάουντ έκανε θραύση.

Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο πήρε σημαντικά δίλεπτα – τρίλεπτα από πολλούς παίκτες του και ο Μπαρτζώκας δεν μπορεί να έχει παράπονο από κανέναν.

ΥΓ: Το τρίτο δεκάλεπτο με την Βίρτους θύμισε αυτό του ημιτελικού στο Κάουνας με τη Μονακό.

ΥΓ 2: Ο τρόπος με τον οποίον ξεμαρκάρεται ο Μπελινέλι είναι για να διδάσκεται. Ο άνθρωπος χωρίς να είναι γρήγορος ή εκρηκτικός, βγαίνει εκπληκτικά από τα σκριν.

ΥΓ 3: Να καλύπτεις τις πολλές απουσίες και να νικάς είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Ασχέτως αν ο Ολυμπιακός τείνει να το κάνει κανόνα.

ΥΓ 4: Οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν 5 διαδοχικές νίκες. Ακολουθούν Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ, Εφές στην Κωνσταντινούπολη και Βιλερμπάν στο Φάληρο. Αν κάνει 2/3 θα είναι πολύ καλά για την «εξάδα». Αν κάνει 3/3 θα φτάσει τις 8 σερί νίκες και θα σκέφτεται έντονα το πλεονέκτημα έδρας. Κάτι το οποίο πριν δύο μήνες φάνταζε άπιαστο.