Παναθηναϊκός: Ηγέτης, αρχηγός και στρατηγός μαζi o Σλούκας, salute!
- Επιδραστικός και όχι τόσο στην στατιστική
- Η αποθέωση του κόσμου και το κομμάτι του παζλ
- Ονειρική «διαβολοβδομάδα» για Παναθηναϊκό και Σλούκα
- Με 3/3 τερματίζει δεύτερος και δεν τον νοιάζει τίποτα...
Ηγέτης: Είναι εκείνος ο οποίος μπορεί να επηρεάσει ένα σύνολο ανθρώπων προς την επίτευξη ενός κοινού στόχου.
Στρατηγός: Είναι ο ανώτατος στρατιωτικός βαθμός που συναντάται στον Ελληνικό Στρατό Ξηράς, και σε κάποιες χώρες της πολεμικής αεροπορίας και των πεζοναυτών. (σ.σ. στην προκειμένη περίπτωση σε μια ομάδα). Ο στρατηγός είναι επιφορτισμένος με την ηγεσία ολόκληρου του στρατεύματος της χώρας και λαμβάνει σειρά αποφάσεων που μπορεί να έχουν μικρό ή και μεγάλο αντίκτυπο.
Κώστας Σλούκας: «Ο ηγέτης και ο στρατηγός του Παναθηναϊκού»! Εδώ και μερικές ημέρες το έχει αποδείξει με τον πλέον εμφατικό και πειστικό τρόπο. Όχι ότι δεν το ξέραμε, όχι ότι υπήρχαν αμφιβολίες, αλλά πλέον «πίστεψαν και οι άπιστοι» όπως συνηθίζεται να λέγεται σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Ο αρχηγός των «πρασίνων» είναι αρχηγός και παίζει ως αρχηγός με ΟΛΗ τη σημασία της λέξεως. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, πλέον, κανείς.
Επιδραστικός και όχι τόσο στην στατιστική
Άλλωστε οι «ηγέτες» και οι «στρατηγοί» στα δύσκολα φαίνονται. Όταν ΠΡΕΠΕΙ να αποφασίσουν για την «ομάδα» τους. Και αν μη τι άλλο ο Κώστας Σλούκας μπορεί να δανειστεί το μότο «when the going gets tough, the tough get going» αναλαμβάνοντας δράση όταν «σφίγγουν τα γάλατα» και όταν αρχίζουν να κρίνονται οι κόποι μιας ολόκληρης σεζόν. Ακόμα και κατά τη διάρκεια ενός κρίσιμου αγώνα. Όταν αρχίζει να... στραβώνει το ματς, να υπάρχει εκείνος ο οποίος θα μπορεί να βγάλει την ομάδα του από μια δύσκολη κατάσταση.
Απέναντι στην Μπαρτσελόνα ο αρχηγός των «πρασίνων» έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Πήρε την ομάδα στις πλάτες του, όπως ακριβώς θα έκανε ένας πραγματικός ηγέτης. Μπορεί να μην του «έβγαινε» το παιχνίδι. Μπορεί τα σουτ να μην έβρισκαν στόχο. Όμως ήταν εκεί για να πάρει τις (πιο) σωστές αποφάσεις. Και δικαιώθηκε. Η εμφάνισή του ήταν βγαλμένη από τα μεγαλύτερα όνειρα των φίλων της ομάδας. Βραδιές όπως και αυτήν είχαν στο μυαλό τους όταν έβλεπαν (και δεν... πίστευαν) την φωτογραφία του Κώστα Σλούκα στο γραφείο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να υπογράφει το νέο του συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.
Μπορεί να ακουστώ λίγο υπερβολικός, αλλά ίσως ο Κώστας Σλούκας να πραγματοποίησε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του. Ναι μεν είχε πολύ καλή στατιστική με 18 πόντους (4/4 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 4/4 βολές), 8 ασίστ, 4 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 2 λάθη σε 33 λεπτά συμμετοχής, αλλά η επίδρασή του δεν μπορεί να αποτυπωθεί στο «boxscore» του αγώνα. Ήταν εκείνος που πίστεψε πρώτος από όλους στην ανατροπή και παρέσυρε και τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Και όταν ο «στρατηγός» δίνει το σύνθημα, οι «υπαξιωματικοί» και οι «στρατιώτες» αμέσως «χαιρετούν» (σ.σ. Salute) και ακολουθούν!
Προσωπικά μου έκανε τρομερή εντύπωση η διάθεση που έδειχνε ΚΑΙ στην άμυνα. Έβαζε παντού τα χέρια του. Το κορμί του. «Κυνηγούσε» μπάλες. ΔΕΝ ήταν ο παίκτης που θα ήθελε να «σημαδέψει» ο Γκριμάου στην άμυνα. Και ΑΝ το έκανε, κακό του κεφαλιού του. Ο Σλούκας (του) έδινε τη μία εμφατική απάντηση μετά την άλλη κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Η θέλησή του, η ενέργειά του, το πάθος του, αποτυπώθηκαν στη φάση με τον Λαπροβίτολα στο τέλος, όταν και έκανε φάουλ στέλνοντας τον Αργεντινό στη γραμμή για τις 2/2 βολές με τις οποίες ισοφάρισε το σκορ του αγώνα του α' γύρου στη Βαρκελώνη.
Και πάλι. Μικρό το κακό. Μπορεί να χάθηκε η ευκαιρία του +9 αλλά ακόμα και έτσι ο Παναθηναϊκός θα έχει το πάνω χέρι στην περίπτωση της ισοβαθμίας, Βρίσκεται στο +41 στο συνολικό «γκολ αβερέιτζ» με την Μπαρτσελόνα (+154 έναντι +113) όπερ και σημαίνει ότι πρέπει να κοιμηθεί ο... Θεός για να υπάρξει κάποια ανατροπή. Που, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν πρόκειται να γίνει καμία ανατροπή.
Η αποθέωση του κόσμου και το κομμάτι του παζλ
Λίγο πριν από το τέλος του αγώνα οι (πάντα απαιτητικοί και σπανίως ικανοποιημένοι) φίλοι του Παναθηναϊκού ακολούθησαν τους... συμπαίκτες του Κώστα Σλούκα με το δικό τους «Salute» στον ηγέτη της ομάδας τους. Το όνομα του αρχηγού των «πρασίνων» δονούσε στην ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ από 19.000 και πλέον φιλάθλους, ενώ ο Ματίας Λεσόρ τους παρότρυνε να το φωνάξουν ακόμα πιο δυνατά. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, μετά τη λήξη του πήρε την μπλούζα για να την δείξει στην εξέδρα και να πανηγυρίσει ανεμίζοντάς την μπροστά από τον κόσμο. Προσωπικά δεν περίμενα την συγκεκριμένη αποθέωση πριν από το τέλος της regular season.
Όμως ο Σλούκας την άξιζε και την αξίζει. Και με το παραπάνω. Ο ίδιος, με περίσσια δόση ταπεινοφροσύνης και σεβασμού, είπε κάτι χαρακτηριστικό λίγο μετά το τέλος του αγώνα: «Ο κόσμος του Παναθηναϊκού να τραγουδάει το όνομα μου, δεν έχω ούτε 6 μήνες, είμαι νέος, αυτό δείχνει πως αναγνωρίζει πως δίνουμε και την ψυχή μας. Αν αναλογιστούμε για ποιους παικταράδες έχουν τραγουδήσει οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι συγκινητικό». Και εδώ τελειώνουν όλα. Και ο ίδιος γνωρίζει ότι είναι πολύ δύσκολο να «ξεστομίσουν» οι φίλοι του Παναθηναϊκού κάποιο όνομα αν δεν είναι απολύτως βέβαιοι ότι το αξίζουν.
Και πώς να μην είναι άλλωστε; Με τον Κώστα Σλούκα στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός κάνει την διαφορά! Έχει την καλύτερη θέση μετά την θέσπιση του νέου format, έχει τις περισσότερες νίκες φτάνοντας τις 20 (!) και είναι στο ΧΕΡΙ ΤΟΥ να διατηρηθεί στην 2η θέση μέχρι το τέλος. Για αυτές τις πιθανότητες θα μιλήσουμε λίγο παρακάτω. Απλά θέλω να τονίσω ότι ήθελε τον παίκτη ο οποίος θα έκανε την διαφορά. Ποικιλοτρόπως. Και όχι μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.
Όπως έχει δηλώσει πριν από μερικές ημέρες και δη μετά το ματς στη Μαδρίτη, οι συμπαίκτες του τον πιστεύουν και εκείνος πιστεύει τους συμπαίκτες του. Πώς να μην δημιουργηθεί η απαραίτητη, ώστε να λειτουργήσει το σύνολο σωστά, «χημεία»; Η απάντηση ολοένα και αποτυπώνεται στο παρκέ...
Ονειρική «διαβολοβδομάδα» για Παναθηναϊκό και Σλούκα
Θέλω να γυρίσουμε μία εβδομάδα πίσω. Και πιο συγκεκριμένα αμέσως μετά το ντέρμπι του ΣΕΦ. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο; Δεν φάνταζαν όλα δύσκολα για το αβαντάζ της έδρας; Όμως έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να το λέμε. Η Euroleague, όσο δύσκολη και αδυσώπητη και αν είναι, παράλληλα είναι και ΠΟΛΥ απρόβλεπτη. Μέσα σε 7-8 ημέρες, οι «πράσινοι» όχι μόνο έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στην κατάταξη και στα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό, αλλά έχουν γίνει τα «αφεντικά» της διοργάνωσης μετά την (σίγουρα 1η) Ρεάλ Μαδρίτης.
Και στην τελική για... ποια διαβολοβδομάδα μιλάμε; Αν δεν ήταν αυτή ονειρική εβδομάδα για τον Παναθηναϊκό μετά το 2/2 και τον συνδυασμό των αποτελεσμάτων στα υπόλοιπα ματς, τότε ποια ήταν; Και μιας και μιλάμε για τον Σλούκα. Για εκείνον και αν ήταν... ονειρική. Σε αυτά τα δύο ματς μέτρησε κατά μέσο όρο 17.5 πόντους, 9 ασίστ, 3.5 ριμπάουντ, 1.5 κλεψίματα, 1.5 λάθη και 27 βαθμούς στο ranking έχοντας στο σύνολο 7/8 δίποντα, 5/10 τρίποντα και 6/6 βολές! Τι άλλο να έκανε; Το μόνο που δεν έκανε, ήταν να καρφώσει. Όλα τα υπόλοιπα τα είχε κάνει!
Όμως είπαμε. Ο κάθε «στρατηγός» έχει τους κατάλληλους ανθρώπους οι οποίοι θα έπεφταν στην φωτιά για εκείνον και εκείνος γι' αυτούς. Μπορεί ο Αταμάν να έχει επιλέξει και να επιμένει σ' ένα κλειστό rotation όσο βαδίζουμε προς το τέλος της regular season και ενόψει των φετινών play off της Euroleague ωστόσο όσοι βρέθηκαν δίπλα του, πρόσφεραν τα μέγιστα γι' αυτό το 2/2. Ο Μήτογλου έχει επιστρέψει για τα καλά στις εξαιρετικές του εμφανίσεις (18.5π., 9.5ριμπ.), ο Λεσόρ έγινε και πάλι το γνωστό «θωρηκτό» (16π., 6.5ριμπ., 4ασ.), ο Ναν σκοράρει χωρίς να τραβάει προσπάθειες από τα μαλλιά (18.5π., 3ασ., 2ριμπ., 3.5λ.), ο Γκραντ είναι ο... γνωστός Γκραντ (10.5π., 2.5ριμπ., 4.5ασ., 2κλ.) ενώ ο Γκριγκόνις είναι η προσωποποίηση του παίκτη-οικονομία (8π., 3.5ριμπ., με 10 προσπάθειες στο σύνολο).
Απέναντι στην Μπαρτσελόνα ωστόσο τα επιπλέον στοιχεία που πρέπει να κρατήσουμε είναι 1) ο χαρακτήρας που έδειξε ο Παναθηναϊκός για να επιστρέψει από το -16 απέναντι σε ομάδα της πρώτης ταχύτητας στην Euroleague, 2) το τρομερό β' ημίχρονο με το επιμέρους 55-35 όπου έπαιξε μπάσκετ υψηλότατου επιπέδου, 3) την εξαιρετική άμυνα, την ενέργεια, την διάθεση και την αποφασιστικότητα που έβγαλαν οι παίκτες του Αταμάν και 4) την διάθεση να κυκλοφορήσει σωστά η μπάλα και ακόμα και ο σέντερ όπως είναι ο Λεσόρ να «βλέπει» ΟΛΕΣ τις πάσες από μέσα προς τα έξω με αποτέλεσμα να τελειώσει το ματς με 4 ασίστ. Μικρά-μικρά στοιχεία τα οποία συνδέθηκαν το ένα με το άλλο έως την ολική ανατροπή.
Με 3/3 τερματίζει δεύτερος και δεν τον νοιάζει τίποτα...
Πάμε τώρα και στο «ζουμί» της κατάταξης. Μετά το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Παναθηναϊκός με 4/4 θα έπαιρνε οριστικά και αμετάκλητα το αβαντάζ της έδρας χωρίς να κοιτούσε κανένα αποτέλεσμα. Η ολοκλήρωση της 31ης αγωνιστικής και η νίκη απέναντι στην Μπαρτσελόνα πρόσθεσε και κάτι ακόμα. Με 3/3 θα βρεθεί στην 2η θέση χωρίς να τον ενδιαφέρει κανένα άλλο ματς. Μόνο θα περιμένει τον αντίπαλό του, ο οποίος θα προκύψει από το play in στην 7η θέση!
Βέβαια υπάρχει ανοικτό το ενδεχόμενο να έχει αβαντάζ έδρας ακόμα και με 2/3, πάντα με κάποιον συνδυασμό αποτελεσμάτων. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 20-11 μαζί με την Μπαρτσελόνα και τη Μονακό, σε μια τριπλή ισοβαθμία η οποία ευνοεί τους «πράσινους». Γι' αυτό και λέμε ότι εάν κάνουν το 3/3 θα είναι 2οι ο κόσμος να χαλάσει. Και με την... φόρα που έχουν πάρει, πόσο πολύ μπορεί να απέχει από την πραγματικότητα; Τον Παναθηναϊκός τον βολεύει οποιαδήποτε ισοβαθμία με την Μονακό που την έχει στο 2-0 εκτός και αν υπάρχει σε αυτήν και ο Ολυμπιακός που έχει αντίστοιχα 2-0 τους «πράσινους». Και φυσικά δεν βολεύεται σε απλή ισοβαθμια, τόσο με τον Ολυμπιακό, όσο και με τη Φενέρμπαχτσε καθώς δεν έχει καλύψει τη διαφορά.
Όλα αυτά είναι σενάρια τα οποία θα ξεκαθαρίσουν ακόμα περισσότερο μετά και την επόμενη εβδομάδα όπου ο Παναθηναϊκός θα φιλοξενηθεί από την ντεφορμέ Βίρτους η οποία ωστόσο «καίγεται» για τη νίκη μετά τη διαμόρφωση της κατάταξης και τον ορατό κίνδυνο να βρεθεί (από 2η!) στην 7η, στην 8η ή στην 9η θέση. Θεωρώ ότι εάν οι «πράσινοι» περάσουν από την Μπολόνια, στη συνέχεια ΠΟΛΥ δύσκολα δεν θα βρεθούν στην 2η θέση με τη λήξη της κανονικής περιόδου.
Και κάτι ακόμα. Ο φετινός Παναθηναϊκός όχι μόνο έχει 8 σερί νίκες στο ΟΑΚΑ έχοντας να γνωρίσει την ήττα από τις αρχές Δεκεμβρίου, όχι μόνο έφτασε να έχει τα περισσότερα «διπλά», επτά στον αριθμό, στην ιστορία του με το νέο format της Euroleague, όχι μόνο έχει τις περισσότερες συνολικά νίκες (20) αλλά έχει σπάσει τη μία αρνητική παράδοση μετά την άλλη. Θέλετε τις 10 σερί νίκες που μετρούσε η Μπαρτσελόνα; Θέλετε το γεγονός ότι νίκησε στη Μαδρίτη ύστερα από 11 χρόνια και 12 διαδοχικές ήττες; Θέλετε ότι νίκησε επί ισπανικού εδάφους ύστερα από πέντε χρόνια οποιαδήποτε ομάδα της Ιβηρικής χερσονήσου; Θέλετε ότι νίκησε για πρώτη φορά τη Μονακό στην Euroleague και στους δύο γύρους;
Αν μη τι άλλο, ΚΑΙ ΑΥΤΟ, κάτι δείχνει για τον φετινό Παναθηναϊκό...
ΥΓ: Τρομερό το πανό των φίλων του Παναθηναϊκού πριν από το τζάμπολ του αγώνα με την Μπαρτσελόνα για τον αείμνηστο Θανάση Γιαννακόπουλο. Το άξιζε. Ατόφιος, μάγκας, ο πιο ρομαντικός...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
