Ολυμπιακός: Τί “refuse to lose” ήταν αυτό;

• Γιατί η ανατροπή του Βελιγραδίου έχει πολλαπλή αξία!
• Το «ματ» του Μπαρτζώκα και το «γυαλισμένο» μάτι του Νάιτζελ!

Πριν μπούμε στην ουσία του κειμένου, καλό θα είναι – για την οικονομία της «συζήτησης» – να παραθέσουμε κάποια χρήσιμα στοιχεία. Η Παρτίζαν ήθελε πάση θυσία τη νίκη, για να κρατάει – από ‘δω και στο εξής – την τύχη στα χέρια της.

Τώρα πλέον δεν έχει αυτό το προνόμιο και δεν μπορεί να προκριθεί στα play in μόνο με δύο δικές της νίκες στις δύο τελευταίες αγωνιστικές.

Αν μείνει εκτός των play offs, θα είναι η πρώτη φορά που ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν θα συμμετάσχει στην post season της Euroleague με την μορφή που διεξάγεται (είχε μείνει και την σεζόν 2013-2014, μετά το Top-16 στην πρώτη του σεζόν στην Φενέρ)! Με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για την 33χρονη διαδρομή του κορυφαίου Ευρωπαίου προπονητή όλων των εποχών...

Στην μόνιμα υπεράριθμη στα παιχνίδια της σερβικής ομάδας, “Stark Arena” (η επίσημη χωρητικότητά της κάνει λόγο για 18.386 θέσεις και στους εντός έδρας αγώνες της, η προσέλευση ξεπερνάει σχεδόν πάντα τις 20.000 θεατών), οι παίκτες του “Ζοτς” σκόραραν κατά μ.ο. 80,3 πόντους και είχαν χάσει φέτος τέσσερις φορές.

Καθαρά από την Ρεάλ (την προηγούμενη εβδομάδα) και την Μπαρτσελόνα (στο ξεκίνημα της σεζόν), ενώ τους είχαν «πληγώσει» και μη αναμενόμενες ήττες όπως αυτή από την Βίρτους (στα τέλη Δεκέμβρη) και ειδικότερα εκείνη από την Μπάγερν στις 8 Φλεβάρη!

Με λίγα λόγια, λοιπόν, για τους γηπεδούχους, η αναμέτρηση με τους δευτεραθλητές Ευρώπης ισοδυναμούσε με την επιτομή του “do or die game”! Το ίδιο φυσικά ίσχυε και για τους «ερυθρόλευκους», που ήθελαν να «αγκαλιάσουν» την απευθείας πρόκρισή τους στα play offs μέσω της πρώτης 6άδας (θα έχουν την ευκαιρία να την «σφραγίσουν» την επόμενη εβδομάδα απέναντι στον αδιάφορο Ερυθρό Αστέρα και πάλι στο Βελιγράδι), αλλά ένα εξίσου σημαντικό ζητούμενο για εκείνους ήταν η παραμονή σε τροχιά 4άδας και διεκδίκησης του υπερπολύτιμου πλεονεκτήματος έδρας!

Πριν το τζάμπολ, λοιπόν, όλες οι ενδείξεις συνηγορούσαν ότι για να έχει τύχη ο Ολυμπιακός θα πρέπει να πάει το ματς στα δικά του νερά. Δηλαδή να κατεβάσει πολύ κάτω από τα standards της την αντίπαλό του και να κερδίσει μέσα από την άμυνα. Γιατί να πιάσει σπουδαία επιθετική επίδοση και να φύγει νικητής με τον δύσκολο – για αυτόν – τρόπο θα έπρεπε να σουτάρει πολύ καλά από μακριά και να παρασύρει την Παρτίζαν στον ρυθμό του!

Γιατί η ανατροπή του Βελιγραδίου έχει πολλαπλή αξία!

Κατά κύριο λόγο, γιατί η εικόνα των πρωταθλητών στα ¾ της αναμέτρησης, δεν ήταν η απαιτούμενη για την κρισιμότητας και τις ανάγκες του αγώνα.

Και αυτό δεν προκύπτει από τόσο από σκορ της 1ης και της 3ης περιόδου, όσο κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο η πρωταθλήτρια της Αδριατικής Λίγκας, επέβαλε την κυριαρχία της και παρά την σημαντική απουσία του ΛεΝτέι, έγινε για 30 λεπτά απόλυτο αφεντικό της αναμέτρησης.

Σε τέτοιο βαθμό, που τίποτε δεν προμήνυε ότι το ματς μπορούσε να γυρίσει τούμπα και μάλιστα με χρόνο ρεκόρ!

Όταν έχουν συμπληρωθεί έξι λεπτά αγώνα και οι Πειραιώτες δεν έχουν καταγράψει στο ενεργητικό τους ούτε μία επιθετική συνεργασία (μηδέν ασίστ) και τα ριμπάουντ είναι 1-8, με τους γηπεδούχους (με προεξάρχοντα τον Καμπόκλο) να κάνουν party στα επιθετικά «σκουπίδια» και όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε μία ατμόσφαιρα που «κοχλάζει», γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει σοβαρή τύχη!

Πολύ απλά γιατί δύο από τις σημαντικές σταθερές του παιχνιδιού του (η δημιουργία στην επίθεση και την σκληράδα που κινεί όλα τα νήματα στην άμυνα), έχουν πάει... περίπατο! Τα νούμερα του πρώτου δεκαλέπτου ήταν ενδεικτικά: 13-3 τα ριμπάουντ (6-0 επιθετικά) και 7-2 οι τελικές. Με λίγα πράγματα από τον Πίτερς, μηδέν εις το πηλίκο από τον Γουόκαπ, το -5 (22-17) ήταν τιμητική διαφορά!

Το πρόσωπο βελτιώθηκε με το σχήμα του Μπαρτζώκα στην 2η περίοδο, χάρη στο physicality και το κάθετο παιχνίδι που προσέδωσε η ταυτόχρονη παρουσία των Γουίλιαμς-Γκος, Ράιτ και ΜακΚίσικ και νοικοκύρεψε πολύ γρήγορα την ομάδα. Ωστόσο, εκεί που το 28-28 του 17ου λεπτού (με 8 λάθη της Παρτίζαν) άφηνε ελπίδες για προσπέρασμα, ήρθε ένα τρίλεπτο black-out το οποίο «χάλασε όλο το γλυκό».

Το χειρότερο απ’ όλα ήταν από ‘κει που οι φιλοξενούμενοι βρέθηκαν κοντά στο να πάρουν το προβάδισμα, η λάθος πάσα του Λαρεντζάκη στον αιφνιδιασμό ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι αρνητικών εξελίξεων (2 «σκοτωμένα» καλάθια στην λήξη της επίθεσης και 7/8 βολές), οι οποίες έδωσε στην ομάδα του Ομπράντοβιτς αέρα 10 πόντων (40-30), πριν ο Γουίλιαμς-Γκος μειώσει με lay-up με το άκουσμα της κόρνας για την ανάπαυλα (40-32).

Το δυστυχές της υπόθεσης, ήταν ότι η κατηφόρα είχε και συνέχεια και οι φωνές του Μπαρτζώκα στα αποδυτήρια δεν έπιασαν τόπο. Τουλάχιστον στην 3η περίοδο, όπου η η απόσταση των δύο ομάδων έφτασε μέχρι και τους 14 πόντους (52-38 στο 27’), η διαφορά των ριμπάουντ σχεδόν διπλασιάστηκε (27-14) και όλα έδειχναν ότι ο Ολυμπιακός δεν θα αντέξει για πολύ ακόμη!

Το «ματ» του Μπαρτζώκα και το «γυαλισμένο» μάτι του Νάιτζελ!

Πολύ γρήγορα, όμως, όλες αυτές οι φυσιολογικές – μετά την βάση την εικόνα των πρώτων 30 λεπτών – προβλέψεις, κατερρίφθησαν μέσα σε λιγότερα από τρία λεπτά.

Η αδυναμία του Πίτερς να δώσει λύσεις στην επίθεση (γιατί στην άμυνα απέναντι στον Καμπόκλο, φαινόταν ανήμπορος), οδήγησε τον 58χρονο τεχνικό των Πειραιωτών να χαμηλώσει το σχήμα, να βάλει τον Παπανικολάου στο “4” και με τρεις κοντούς (Γουίλιαμς-Γκος, Γουόκαπ και Λαρεντζάκη, ο οποίος βοήθησε αμυντικά κι έβαλε κρίσιμες βολές) και τον Φαλ μέσα στο ζωγραφιστό» να παίξει τα ρέστα του!

Το «κόλπο» έπιασε αμέσως και για την επιτυχία του, έπαιξε ρόλο και η αγωνιστική άνοδος του Γουόκαπ (11π., 3ρ., 2ασ. & 2κλ. με 3/3 βολ. & 4/7 σουτ σε 29’), που μαζί με τον Παπανικολάου (13π., 3ρ. & 2ασ. με 6/7 σουτ σε 30’) ξεκίνησαν την αντεπίθεση για να δώσουν την σκυτάλη στον εξωπραγματικό Γουίλιαμς-Γκος.

Αν ο 29χρονος Αμερικανός point-guard (17π., 3ρ., 3ασ., 5κλ. & 3λ. με 3/4 βολ., 4/6 διπ. & 2/4 τριπ. σε 24’) είχε δώσει τον τόνο με την άμυνα του στην 2η περίοδο, στην 4η, θύμισε την απίστευτη εμφάνιση (22π.) που είχε κάνει στο Game 3 της περυσινής επεισοδιακής σειράς play offs ανάμεσα στην Ρεάλ και στην Παρτίζαν και στο ίδιο γήπεδο, είχε κρατήσει την ομάδα του «ζωντανή»!

Μέσα σε λιγότερα από τρία λεπτά ο Ολυμπιακός είχε «τρέξει» ένα σερί 0-12 και είχε ξαναμπεί στο ματς (59-58), κρατώντας τους γηπεδούχους για 3’44” χωρίς πόντο (0/5 σουτ και 3 λάθη), ενώ η εξισορρόπηση της μάχης των ριμπάουντ (10-10 στην 4η περίοδο), η εξαιρετική αμυντική λειτουργία και τα 4 κλεψίματα, οδήγησαν τους γηπεδούχους σε συνολικά 5 λάθη στο τελευταίο δεκάλεπτο και έγγειραν την πλάστιγγα υπέρ των «ερυθρόλευκων».

Σε γενικές γραμμές το επιμέρους 10-28 στα τελευταία δέκα λεπτά και 17-36 από το 27' και μετά (με τεράστια συνεισφορά από την διαφορετική επιθετική διάσταση που προσέδωσε στο παιχνίδι ο Γουίλιαμς-Γκος) και η αμυντική σκληράδα του 2ου μέρους, ήταν τα στοιχεία-κλειδιά που έκριναν το παιχνίδι και χάρισαν στους δευτεραθλητές Ευρώπης την 4η εκτός έδρας νίκη (69-74) στους τελευταίους πέντε αγώνες και το 8/9 συνολικά από τις 25 Γενάρη και μετά (ήττα στην Μαδρίτη από την Ρεάλ) στην Euroleague.

To ότι ο Ολυμπιακός νίκησε ένα ματς που τακτικά δεν εξελίχθηκε όπως θα το ήθελε και χρειάστηκε να πάει σε «κλεφτοπόλεμο» και σε ηρωικές υπερβάσεις (οι 69 πόντοι της Παρτίζαν είναι οι λιγότεροι εφετινοί στην διοργάνωση) για να το πάρει και να παραμείνει για τα καλά στο κόλπο της 4άδας, καταδεικνύει το «μέταλλο» και τον χαρακτήρα που έχει ως ομάδα.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν, όμως, την περιορισμένη – με βάση τα εφετινά του διαπιστευτήρια (13ος σε παραγωγικότητα) επιθετική ποιότητα που διαθέτει, είναι σαφές ότι από ‘δω και στο εξής, που όλα τα ματς θα «καίνε», δεν έχει ξανά την πολυτέλεια να παρουσιάσει αυτή την εικόνα που παρουσίασε στα 23 από τα πρώτα 30 λεπτά της “Stark Arena”. Ειδικότερα γιατί η εφετινή Παρτίζαν δεν έχει σχέση με την περυσινή αλλά και με τις ομάδες της πρώτης 6άδας.