Παναθηναϊκός: Έχει την μεγαλύτερη βελτίωση ομάδας μέσα σε μία σεζόν και «δικαιούται» το Final 4!

• Σπάνιο κατόρθωμα η εφετινή πορεία του Παναθηναϊκού!
• H πολυτέλεια των τριών closer και ο οιωνός της Μπολόνια!

H εκδρομική ατμόσφαιρα που μετέδιδαν τα «πράσινα» ρεπορτάζ των δύο τελευταίων ημερών από την “Basket city” της Ιταλίας, με γύρισαν πολλά χρόνια πίσω! Είκοσι δύο για την ακρίβεια (2002), όταν λίγο πριν παρουσιαστώ στο ναυτικό, είχα καλύψει από κοντά το πρώτο και ιστορικό Final 4 στην Euroleague της νέας εποχής (από την σεζόν 2000-01) και στο οποίο ο επικός Παναθηναϊκός εκείνης της εποχής, είχε αφήσει τάβλα μία ολόκληρη πόλη και είχε πετύχει μία απίστευτη ανατροπή (89-83) απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο (Κίντερ).

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από όσα απίστευτα είχαν συμβεί με τους αείμνηστους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο σε εκείνο το αξέχαστο τετραήμερο στην πρωτεύουσα της Εμίλια Ρομάνα, το οποίο είχε συμπέσει και με το ορθόδοξο Πάσχα...

Όλα αυτά τα γράφω γιατί ο παλμός της «πράσινης» εξέδρας στην “Virtus Segafredo Arena” αλλά και οι πανηγυρισμοί (στα κεντρικά μπαράκια της πόλης) των άτυχων φίλων του «τριφυλλιού» που πρώτα έφτασαν στην βόρειοκεντρική Ιταλία και μετά έμαθαν ότι τα εισιτήριά τους ακυρώθηκαν (δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη, αλλά αυτό είναι ανεπίτρεπτο) μετά από απόφαση της διοίκησης της ιταλικής ομάδας, με ταξίδεψαν σε εκείνο το εκπληκτικό βράδυ της 5ης Μαϊου του 2002, όπου το κέντρο της Μπολόνια είχε ψιλοβαφτεί «πράσινο»!

Στην Ελλάδα και ειδικότερα στο συνάφι μας, αρεσκόμαστε στις υπερβολές. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν το χθεσινό ματς ήταν η ευρωπαϊκή αναμέτρηση της δεκαετίας για τον «εξάστερο» (από την στιγμή που νίκησε, πολύ γρήγορα θα «βαφτίσουμε» έτσι κάποιο άλλο από τα επόμενα σημαντικά ματς), ωστόσο, ναι ήταν σίγουρα το σπουδαιότερο στην κανονική περίοδο της Euroleague από την σεζόν 2016-2017, οπότε και η διοργάνωση διεξάγεται με το ισχύον format.

Και αυτό γιατί έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να τερματίσει στην υψηλότερη βαθμολογική θέση (την 2η) που είχε κατακτήσει ποτέ! Κάτι που θα συμβεί με 2/2 επί των αδιάφορων βαθμολογικά, Μπάγερν και Άλμπα στις δύο τελευταίες αγωνιστικές.

Σπάνιο κατόρθωμα η εφετινή πορεία του Παναθηναϊκού!

Δεν το λες και μικρό κατόρθωμα αυτό, για έναν οργανισμό που βγήκε το περασμένο καλοκαίρι από τρία «πέτρινα» ευρωπαϊκά χρόνια (με συνολικό ρεκόρ 29-65) και με νέο προπονητή και δώδεκα καινούριους παίκτες, μετά από 32 αγώνες, φέτος βλέπει μόνο την πλάτη της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης!

Έχοντας καταγράψει στο ενεργητικό του τις περισσότερες νίκες (21) της ιστορίας του (σε κανονική περίοδο και Top-16 μαζί), 12 περισσότερες από πέρυσι και το κυριότερο έχοντας κατακτήσει τον άτυπο τίτλο της πιο βελτιωμένης ομάδας μεσούσης της σεζόν!

Θυμηθείτε πως ξεκίνησε την εφετινή χρονιά ο Παναθηναϊκός και ποιο ήταν το ρεκόρ (2-4) και η βαθμολογική του θέση (12ος) μετά τον πρώτο μήνα της regular season (από τις 6 Οκτώβρη μέχρι τις 3 Νοέμβρη)!

Στην διάρκεια της τελευταίας 8ετίας, καμία ομάδα (ούτε καν η Εφές από τελευταία την σεζόν 2017-18, κατετάγη 4η στην αμέσως επόμενη χρονιά), δεν είχε τόσο εντυπωσιακή βελτίωση μέσα σε μία αγωνιστική περίοδο, όσο η εφετινή του Εργκίν Αταμάν, που μετά τον αρνητικό Οκτώβριο, τρέχει πέντε διαδοχικούς νικηφόρους μήνες με συνολικό ρεκόρ 19-7!

Με βάση όλα τα παραπάνω αλλά και με όχημα το ολοκληρωτικό μπάσκετ που παίζει μία τόσο καινούρια ομάδα, οι «πράσινοι» κατέκτησαν με το σπαθί τους την επιστροφή στα play offs (το ότι μαθηματικά χρειάζονται μία ακόμη νίκη, δείχνει και την αξία του εγχειρήματος) μετά από 5 χρόνια απουσίας.

Επιπροσθέτως, κρατούν στα χέρια τους το πλεονέκτημα της έδρας και αν βγουν 2οι, την πιθανή διασταύρωση με σαφώς υποδεέστερο αντίπαλο στα προημιτελικά (η Μακάμπι, η Βίρτους και η Μπασκόνια είναι επικρατέστερες για τις θέσεις 7 και 8 και το πρώτο ματς στα play in) και ειδικότερα αν πέσουν πάνω στους Ισραηλινούς, δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουν καν στο Τελ Αβίβ, αλλά θα παίξουν κεκλεισμένων των θυρών στο Βελιγράδι.

Ίσως, λοιπόν, να μην υπάρχει ομάδα από τα κατώτερα βαθμολογικά στρώματα των τριών τελευταίων ετών, που με την πορεία της να δικαιούται περισσότερο την πρόκριση στο εφετινό Final 4! Οι 11 νίκες σε 15 αγώνες μέσα στο 2024 και το ρεκόρ 6-1 από την διακοπή και μετά, τα λένε όλα!

H πολυτέλεια των τριών closer και ο οιωνός της Μπολόνια!

Πάμε και στο χθεσινό ματς, στο οποίο ο Παναθηναϊκός είχε εξαιρετική επιθετική προσέγγιση από το πρώτη στιγμή που πάτησε στο παρκέ. Απόντος του καλύτερου αμυντικού της Βίρτους (Κορντινιέ) και με ανέτοιμο και εκτός πεντάδας τον 36χρονο Χάκετ, ο Αταμάν επέλεξε πολύ σωστά να «χτυπήσει» αρχικά με τον Γκραντ (13π., 3ρ., 3ασ. & 3κλ. με 3/5 τριπ. σε 27’) τον αδύναμο (στα όρια του αδιάφορου) ανασταλτικά Μπελινέλι!

Το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι σκόραραν 26 πόντους στην 1η περίοδο, έχει να κάνει εν πολλοίς με την συνεχή αμυντική ανισορροπία που προκαλούσαν στους γηπεδούχους, αλλά και με την πρόωρη (με βάση το πως μας έχει συνηθίσει ο Τούρκος τεχνικός) είσοδο του Σλούκα στο ματς.

Μία-δύο κακές αποφάσεις σε επίθεση και άμυνα του Ναν, έφταναν για να τραβήξει στον πάγκο τον Αμερικανό guard και με αυτή την αλλαγή να προσδώσει πολύ καλύτερη κίνηση και κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση για την ομάδα του.

Πολύ γρήγορα, οι παίκτες άρχισαν να βγάζουν ελεύθερα σουτ και ελέγχοντας πλήρως τα ριμπάουντ (4-9), έκλεισαν την 1η περίοδο με +12 (16-28) και με 6/7 τρίποντα (85,7%). Στο μεσοδιάστημα το 3ο φάουλ του Γκριγκόνις στο 5ο λεπτό, επανέφερε τον Ναν και εκεί ουσιαστικά ήταν που άρχισε το party.

Με το σχήμα των τριών κοντών και με τον Σλούκα σε μεγάλα κέφια ο Παναθηναϊκός πήγε την διαφορά μέχρι και το +17 (19-36 στο 13’) με επιμέρους σκορ 12-32 (από το 7-4 και μετά), βάζοντας τα θεμέλια για μία μεγάλη νίκη. Η αναλογία των 11 ασίστ με τα δύο λάθη του πρώτου μέρους , τα 8/12 τρίποντα και οι 51 πόντοι, είναι ενδεικτικά του τέλειου 20λεπτου (39-51) που έπαιξε το «τριφύλλι».

Παίζοντας, ουσιαστικά με 6 παίκτες σε όλο το ματς (τα 7 λεπτά του Παπαπέτρου και τα 5 του Αντετοκούνμπο πρόσφεραν κάποιες ανάσες, αλλά τίποτε ουσιαστικό), με τον Λεσόρ (10π. & 9ρ. με 5/13 σουτ σε 35’) σε κακή επιθετική βραδιά και τον Μήτογλου (7π. & 6ρ. με 3/8 σουτ σε 30’) σε μέτρια, ήταν θέμα χρόνου (λόγω της κούρασης από την πίεση της Βίρτους) να γυρίσει το ματς.

Και έτσι, όπως εξελίχθηκε στο τέλος με τους παίκτες του Μπάνκι να παίρνουν τρεις φορές το προβάδισμα στα τελευταία 4,5 λεπτά (71-69, 76-74 και 79-76), το momentum του αγώνα έδειχνε σαφώς Μπολόνια.

Και τις τρεις φορές, όμως, ο Αταμάν εισέπραξε άμεση και αποτελεσματική αντίδραση από τους παίκτες του, που έβγαλαν μπροστά την τεράστια επιθετική προσωπικότητα που διαθέτουν. Την αρχή την έκανε ο Ναν με το απίστευτο step back τρίποντο που έσταξε και το καλάθι που ακολούθησε για ένα γρήγορο 0-5 σερί (71-74 στο 36’55”)!

Ο Σλούκας (20π., 4ρ. & 2ασ. με 4/5 διπ. & 3/6 τριπ. σε 32’) ήταν αυτός που τον ακολούθησε, παίρνοντας την ευθύνη, κερδίζοντας φάουλ και ευστοχώντας σε δύο βολές που έφεραν στα ίσα το ματς (76-76 στα 38’18”).

Στην συνέχεια ανέλαβε δράση ο Γκριγκόνις (12π., 1ρ. & 1ασ. με 5/6 σουτ σε 15’), ο οποίος «διάβασε» σωστά την φάση και πηγαίνοντας στο επιθετικό ριμπάουντ, εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον αμυντικό «περιπατητή» Μπελινέλι και με καλάθι και φάουλ, κράτησε ζωντανή την ομάδα του (79-79 στα 32”).

H συνέχεια είναι σε όλους γνωστή! Κέντρικ Ναν (16π., 5ρ., 5ασ. & 3λ. με 7/14 σουτ σε 37’), απομόνωση και... μπαμ και κάτω (79-81) η Βίρτους, για 5η σερί αγωνιστική! Αναμφίβολα, το turning point της χρονιάς, ήταν το τελευταίο αυτό 4λεπτο!

Αν τα πράγματα δεν είχαν έρθει δεξιά για τον Παναθηναϊκό και είχε χάσει στην παράταση, δεν θα είχε αλλάξει το αφήγημα της χρονιάς, αλλά σίγουρα ο από ‘δω και στο εξής δρόμος του, δεν θα ήταν στρωμένος στα μέτρα του... Αλλά αυτή είναι η αξία των closer…