Ολυμπιακός: Το πολλά «υποσχόμενο» break και ο πλέον παρεξηγημένος κύριος Γουίλιαμς-Γκος!

• Τι σημαίνει το break στο “Palau Blaugrana”
• Η αξίας της προπονητικής επίδρασης στα play off

Στην δεκαπενταετία των δύο τροπαίων, των έξι ευρωπαϊκών τελικών και των οκτώ συμμετοχών σε Final 4, που συμπληρώνεται φέτος (από την σεζόν 2008-2009 κι εντεύθεν), ο Ολυμπιακός ήταν ανέκαθεν ομάδα εκτός έδρας.

Από την άποψη ότι έπαιζε καλύτερα εκτός των συνόρων και ειδικότερα από την χρονιά που καθιερώθηκε το ισχύον σύστημα διεξαγωγής (2016-2017), είχε ποσοστό επιτυχίας κοντά στο 50% (47,4% για την ακρίβεια με 64 νίκες και 71 ήττες), ενώ και στις οκτώ τελευταίες προκρίσεις του στο ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, νίκησε τουλάχιστον μία φορά στο γήπεδο του αντιπάλου, σε σειρά play off!

Αν αυτή η νοοτροπία, που με την πάροδο των χρόνων έχει παγιωθεί στον «ερυθρόλευκο» οργανισμό, αποτελεί μία εκ των παραμέτρων για τις οποίες η πλειοψηφία των ουδέτερων παρατηρητών δεν ξεγράφει ποτέ τους Πειραιώτες ακόμη κι όταν έχουν μειονέκτημα έδρας στις σειρές των play off, η πιο σημαντική της εφετινής σεζόν και της τρέχουσας μονομαχίας με την Μπαρτσελόνα, έχει να κάνει με το εξής τρίπτυχο:

Πρώτον, βάθος στο ρόστερ και πληρότητα σε όλες τις θέσεις. Δεύτερον, πολύ επιδραστικός προπονητής και τρίτον, «πνευματικό» φορμάρισμα του συνόλου στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν.

Κακά τα ψέματα, όταν μία ομάδα ρίχνεται στην μάχη της post season, μετρώντας 9 νίκες στους δέκα τελευταίους αγώνες της διοργάνωσης (και 5-1 εκτός Ελλάδας), χωρίς να έχει θέλξει με την απόδοσή της, σημαίνει ότι αν μη τι άλλο η αλληλεπίδραση των τριών προαναφερθέντων παραγόντων «δουλεύει ρολόι»!

Αν εξαιρέσουμε την Ρεάλ, που ήταν η μοναδική γηπεδούχος ομάδα που έκανε το 1-0 και υπερασπίστηκε το πλεονέκτημα έδρας (90-74 την Μπασκόνια), οι υπόλοιπες τρεις που το ανέτρεψαν (κάτι που συνέβη για πρώτη φορά μετά από 19 χρόνια στο Game 1), είχαν συνολικό ρεκόρ 23-7 στις 10 τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου και μαζί με τον Παναθηναϊκό, ήταν οι τέσσερις πιο φορμαρισμένες της εποχής.

Τι σημαίνει το break στο “Palau Blaugrana”

Στο τυπικό σκέλος, η πρώτη εφετινή νίκη (77-75) των δευτεραθλητών Ευρώπης επί των Καταλανών (μετά από δύο σερί ήττες στην regular season), τους έδωσε απλά το προβάδισμα στην μάχη της πρόκρισης, η οποία πλέον απέχει δύο βήματα για την ελληνική ομάδα και τρία για την ισπανική.

Αν μπούμε στην ουσία του παραπάνω αποτελέσματος, δεν θα δυσκολευτούμε να διαπιστώσουμε ότι η επικράτηση της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα μέσα στην Βαρκελώνη, ήταν ένα ηχηρό “statement” με πολλά υποσχόμενο αφήγημα και πολλές κι άκρως ενθαρρυντικές αναγνώσεις.

Κατ’ αρχάς, ο Ολυμπιακός πήγε στην Καταλωνία χωρίς τον αρχηγό του και τον πιο μπαρουτοκαπνισμένο σε τέτοια παιχνίδια παίκτη του, που συνήθως έχει πληθωρική συνεισφορά στο παιχνίδι του. Λόγω της ασθένειας του Παπανικολάου, που θα χάσει και το Game 2, ο 58χρονος τεχνικός «κατέβασε» τον Πίτερς στο “3” και ξεκίνησε στο “4” τον πολύ βοηθητικό Σίκμα (είχε να παίξει 2 μήνες και στα 4 τελευταία ματς έχει δώσει πολύτιμες λύσεις), προσδίδοντας μεγαλύτερο μέγεθος στην πεντάδα του.

Παρ’ ότι ο Πίτερς ήταν εκτός κλίματος αγώνα κι έμεινε σε μονοψήφιο αριθμό πόντων για 4ο σερί παιχνίδι (από τότε που ανανέωσε το συμβόλαιό του, η απόδοσή του έχει πέσει αισθητά) και ο πολύ κομβικός Τόμας Γουόκαπ τελείωσε το ματς άποντος (προφανώς επηρεασμένος από το σφίξιμο που υπέστη στην μέση, παραμονές της αναχώρησης), οι πρωταθλητές δεν επηρεάστηκαν, ούτε βγήκαν από το πλάνο τους. Και αυτό γιατί έχουν εξαιρετική καθοδήγηση και μεγάλο βάθος στον πάγκο για να δώσουν λύσεις σε όλα τα προβλήματα που προκύπτουν ανά πάσα στιγμή.

Το ότι κατάφεραν να νικήσουν με μείον 30 πόντους που τους δίνουν ανά παιχνίδι, οι τρεις παραπάνω παίκτες, αλλά κι ενώ ταυτόχρονα υπέπεσαν σε 19 λάθη και σούταραν πολύ χαμηλότερά από τα νούμερα τους σε βολές (18/27 με 66,7% αντί του 74,3%) και τρίποντα (5/17 με 29,3% αντί του 37,3%) και τρεις φορές στην τελευταία περίοδο φάνηκαν να χάνουν τον έλεγχο του αγώνα (έμειναν σχεδόν 8 λεπτά χωρίς καλάθι εντός πεδιάς), δείχνει πόσο μεγάλο χαρακτήρα έχουν χτίσει σαν ομάδα και συνάμα πιστοποιεί ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Η αξίας της προπονητικής επίδρασης στα play off

Μην ξεχνάμε ότι η πρωταθλήτρια Ισπανίας είχε το καλύτερο ρεκόρ εντός έδρας (15-2) και είχε νικήσει δύο φορές σε ισάριθμα παιχνίδια τους «ερυθρόλευκους» στην κανονική περίοδο (77-69 στο ΣΕΦ στις 13/10 και 86-78 στο “Palau” στις 10/01). Όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Φώτης Κατσικάρης, στην ανάλυσή του, όμως, αυτά συνέβησαν πριν ο Ολυμπιακός ενσωματώσει τις προσθήκες που έκανε μεσούσης της περιόδου και γίνει μία διαφορετική ομάδα.

Κοινώς, οι Πειραιώτες έκαναν το πολυπόθητο “break” και πέτυχαν την 10η νίκη τους στα τελευταία έντεκα παιχνίδια της Euroleague από τις 25 Γενάρη και μετά, χωρίς να πιάσουν υψηλά επίπεδα απόδοσης στην επίθεση.

Τα κατάφεραν, όμως, γιατί κατά πρώτον, ο προπονητής τους βρήκε τα κατάλληλα αμυντικά σχήματα για να κατεβάσει αισθητά την ομάδα του πρωτάρη Γκριμάου από τα standards της (σκόραρε σχεδόν 12,5 πόντους λιγότερους απ’ όσους πετυχαίνει εντός έδρας, σούταρε με πολύ χαμηλότερα ποσοστά εντός πεδιάς και υπέπεσε σε 5 λάθη περισσότερα)!

Και κατά δεύτερον, γιατί ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε την ευχέρεια και την πολυτέλεια να διαθέτει τα εργαλεία, την γνώση και την διορατικότητα, για να εφαρμόσει το πλέον αποτελεσματικό αγωνιστικό σχέδιο.

Με τους γηπεδούχους να αντιμετωπίσουν το post up παιχνίδι του Φαλ και των υπολοίπων ψηλών του Ολυμπιακού με την βοήθεια δεύτερου παίκτη, ο Έλληνας coach ζήτησε από τους παίκτες του, να μην έχουν ως πρώτη τους επιλογή το μακρινό σουτ (Κάνααν 14π. & 3ασ. με 3/7 τριπ.), παρά μόνο αν αυτό είναι εντελώς ξεμαρκάριστο και υπό άριστες προϋποθέσεις.

Αυτός είναι και ο λόγος που, μέσα από την κυκλοφορία της μπάλας, οι φιλοξενούμενοι επεδίωκαν να βρουν το mismatch μέσα στο «ζωγραφιστό», είτε με νέο post up, είτε με κάθετο παιχνίδι και τις αγαπημένες διεισδύσεις του ΜακΚίσικ (9π., 3ρ., 4ασ. & 3κλ. με 4/6 διπ. σε 22').

Δεν είναι τυχαίο ότι από τα πέντε εύστοχα τρίποντά τους, τα τέσσερα ήταν υπό πίεση, ούτε βέβαια το ότι η frontline τους – με προεξάρχοντες τον Πετρούσεφ (12π. & 5ρ. με 4/4 διπ. σε 16’) και τον Φαλ (11π., 4ρ. & 2ασ. με 5/6 σουτ σε 21') κυριάρχησε απόλυτα των ψηλών της Μπαρτσελόνα, συνεισφέροντας 32 πόντους με 13/17 δίποντα!

Για το τέλος, άφησα τον πλέον παρεξηγημένο και υποτιμημένο (εμού συμπεριλαμβανομένου στους αμφισβητίες του) παίκτη του Ολυμπιακού, που δεν είναι άλλος από τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος (15π., 2ασ. & 4λ. με 2/4 τριπ. σε 25').

Ο 29χρονος Αμερικανός, που πέρυσι στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την Ρεάλ Μαδρίτης, μπορεί να μην γεμίζει σε πολλούς το μάτι, με την απόδοσή του, όμως, αποδεικνύει για πολλοστή φορά φέτος ότι αν είναι υγιής (γιατί μία ευπάθεια στους τραυματισμούς την έχει), αποτελεί έναν ολοκληρωμένο combo guard πρώτης διαλογής.

Υγ.1: Πολύ to the point η τοποθέτηση του coach Μπαρτζώκα, για την προσέγγιση που πρέπει να έχει η ομάδα του στο Game 2.

Υγ.2: Μακάρι ο τραυματισμός του Πετρούσεφ να είναι κάτι ελαφρύ και να επιστρέψει σύντομα. Το παλικάρι έχει σπουδαίες δυνατότητες και παρ’ ότι ήρθε στις αρχές Δεκέμβρη, μόλις έβρισκε ρυθμό, προσέδιδε υπεραξία στην ομάδα του.

Υγ.3: Κάτι άσχετο! Εκεί στην ΕΣΚΑΝΑ συμβαίνουν απίθανα πράγματα, υπό την ανοχή διοικητικών υπαλλήλων, προφανώς την πίεση εξωγενών παραγόντων και μάλλον εν αγνοία (θέλω να πιστεύω) του προέδρου της, Κίμωνα Γκιουλιστάνη. Είναι δυνατόν παίκτης που τελειώνει τον 2ο τελικό των εφήβων, χωρίς να έχει σκοράρει, μετά από άνωθεν παρεμβάσεις, να παρουσιάζεται στις συνθέσεις που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της Ένωσης, με πόντους που δεν έβαλε (και αφαιρέθηκαν από άλλους που σκόραραν); Και αυτό για να μην «εκτεθεί το προφίλ» του στην μπασκετική πιάτσα; Μα που έχουμε φτάσει πλέον...