Ολυμπιακός: Ο κανόνας του «με την πλάτη στον τοίχο»

Ολυμπιακός: Ο κανόνας του «με την πλάτη στον τοίχο»
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για τις μικρές αλλαγές που έκανε ο Μπαρτζώκας στη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπαρτσελόνα, αλλά κυρίως για την ενέργεια και την ευστοχία των «ερυθρόλευκων».

«Πιστεύω ακράδαντα πως η καλύτερη στιγμή για κάθε αθλητή, το μεγαλύτερο επίτευγμα από όλα, είναι όταν θα έχει δώσει και την καρδιά του προσπαθώντας και εξαντλημένος ξαπλώνει στο πεδίο της μάχης» - Βινς Λομπάρντι (προπονητής αμερικάνικου ποδοσφαίρου)

Η ομάδα που τα δίνει πάντα. Η ομάδα που όλα τα μπορεί. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να φτάσει στο τρίτο διαδοχικό Final Four. Κανείς δεν το γνωρίζει. Θα το μάθουμε σε λίγες μέρες. Αυτό που γνωρίζω και οφείλουν όλοι να το παραδεχτούν είναι πως αυτή η ομάδα ποτέ, μα ποτέ δεν θα τα παρατήσει. Πώς πάντα οι παίκτες της στο τέλος των αγώνων δε θα μπορούν να περπατήσουν από την κούραση,

Η ομάδα που σε όσο δύσκολη θέση κι αν περιέλθει, θα βρει έναν τρόπο να μείνει ζωντανή και να διεκδικεί. Αυτή η νοοτροπία είναι προϊόν δουλειάς πολλών ετών. Σίγουρα ο Ολυμπιακός έχει το κακό να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Επίσης σίγουρα όμως, έχει και μία ροπή να του αρέσει η ανηφοριά, ο δύσκολος δρόμος.

Η σειρά μεταξύ Ολυμπιακού και Μπαρτσελόνα στα τρία πρώτα παιχνίδια ήταν οριακά δίκαιη. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν παίξει το μπάσκετ που μπορούν ενώ οι Καταλανοί παρουσιάστηκαν κάπως πιο σκληροί σε σχέση με αυτό που περίμενα. Στο Game 4 μπορεί απλά να έγινε το 2-2 ωστόσο είδαμε την πιο κυριαρχική εμφάνιση ομάδας στη σειρά μέχρι τώρα.

Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει πως όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο έχει το χάρισμα να αντιδρά όπως πρέπει. Δεν είναι η εξαίρεση. Είναι ο κανόνας γιατί πολύ απλά το έχει κάνει αρκετές φορές και όχι αραιά και που. Οι Πειραιώτες το έκαναν στο Game 4 και μένει να δούμε αν θα το επαναλάβουν στο Game 5 την Τετάρτη του Πάσχα.

ΜακΚίσικ

«Κλειδί» το δεύτερο μισό της πρώτης περιόδου

Ο Ολυμπιακός διέλυσε την Μπαρτσελόνα. Κυριολεκτικά την «κατάπιε». Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο που έπαιξαν οι Πειραιώτες. Η Μπαρτσελόνα μόνο χαλαρά δεν αντιμετώπισε την αναμέτρηση, ωστόσο όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο περισσότερο δυσκολευόταν να απεγκλωβιστεί από τα «νύχια» των παικτών του Μπαρτζώκα.

Προσωπικά πιστεύω πως το διάστημα το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ήταν το δεύτερο μισό του πρώτου δεκαλέπτου. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε βγάζοντας τρομερή ενέργεια στην επίθεσή του, αλλά όχι παρόμοια και στην άμυνα με αποτέλεσμα από τη μία ο Φαλ να καρφώνει σε κάθε φάση σχεδόν και από την άλλη οι φιλοξενούμενοι απαλλαγμένοι από το άγχος να ευστοχούν από όπου εκτελούσαν. Το 12-19 που διαμορφώθηκε στο πρώτο πεντάλεπτο είχε φέρει ένα μούδιασμα και κυρίως (αν και νωρίς) είχε αυξήσει τα επίπεδα πίεσης των Πειραιωτών. Ο Μπαρτζώκας εκμεταλλεύτηκε το τηλεοπτικό τάιμ άουτ, ηρέμησε τους παίκτες του και απλά τους ζήτησε να γίνουν πιο επιθετικοί στην πίσω πλευρά του γηπέδου.

Αυτό ήταν! Το δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε με 23-21, ο κόσμος είχε μπει στην εξίσωση, οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν ανακτήσει την ψυχολογία τους και αυτοί της Μπαρτσελόνα είχαν αρχίσει να αισθάνονται τη μέγγενη.

Στη δεύτερη περίοδο ακολούθησε κανονική πολιορκία. Ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε στο παρκέ, επιβλήθηκε από άκρη σε άκρη και ουσιαστικά καθάρισε το ματς πολύ νωρίς. Βέβαια όλα αυτά θα πήγαιναν στράφι αν οι «ερυθρόλευκοι» στο δεύτερο ημίχρονο δεν έπαιζαν με την απαραίτητη συγκέντρωση και δεν διατηρούσαν την ίδια ένταση στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονταν. Και αυτή η νοοτροπία είναι που έχει φέρει την ομάδα στην ελίτ της Ευρώπης εδώ και χρόνια.

Μιλουτίνοφ

Τι άλλαξε ο Μπαρτζώκας στο Game 4

Έχω αναφέρει πολλές φορές πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι από τους προπονητές που δεν προσαρμόζει την τακτική του στον εκάστοτε αντίπαλο. Εννοείται και υπάρχουν μικρές παραλλαγές, ωστόσο η βάση παραμένει ίδια. Ο τρόπος παιχνιδιού και τα «θέλω» του προπονητή του Ολυμπιακού είναι τόσο ισχυρά που τα εμπιστεύεται απόλυτα ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Συνεπώς μην ψάχνουμε για αγωνιστικές προσαρμογές μεταξύ των προηγούμενων αγώνων της σειράς και του Game 4. Άδικος κόπος. Ο Ολυμπιακός έμεινε πιστός στις Αρχές και στο πλάνο του. Το μεγαλύτερο βάρος στην προετοιμασία ανάμεσα σε τρίτο και τέταρτο ματς είχε πέσει στην ψυχολογική ανάταση μιας και ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε το Game 3 είχε σχεδόν καταρρακώσει τους «ερυθρόλευκους»

Από την άλλη όμως υπήρχαν αλλαγές σε πρόσωπα και rotation. Ο βασικός στα τρία πρώτα ματς Σίκμα έμεινε εκτός 12άδας. Ο Ράιτ που ερχόταν ως πρώτη αλλαγή του Φαλ παρακολούθησε το ματς από τον πάγκο. Ο Παπανικολάου αν και φανερά ανέτοιμος (οι αιματολογικές εξετάσεις που έκανε παραμονή της αναμέτρησης έδειξαν χάλια δείκτες) επέστρεψε. Ο Μιλουτίνοφ κέρδισε την εμπιστοσύνη του Μπαρτζώκα και τον δικαίωσε. Ο Μήτρου Λονγκ μπήκε στην 12άδα προσθέτοντας έναν ακόμη γκαρντ.

Επίσης, προχώρησε και σε κάπως διαφορετικό rotation. Ο Γουόκαπ έπαιξε λιγότερο από 20 λεπτά. Ο Κάνααν αγωνίστηκε 11 διαδοχικά λεπτά στην αρχή. Ο Μήτρου Λονγκ κάλυψε το κενό που άφησε ο τραυματισμός του Λαρεντζάκη διότι σε αντίθετη περίπτωση θα φορτώνονταν με επιπλέον λεπτά οι Γουόκαπ, Γκος και Κάνααν.

Πιο σημαντική αλλαγή όμως από όλες ήταν ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησε τον Μιλουτίνοφ ο Μπαρτζώκας. Το ματς είχε χαρακτήρα τελικού και η εμπειρία είναι αναγκαία συνθήκη. Ο Σέρβος είχε ελάχιστη έως μηδενική συμμετοχή στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά στο 4ο κυριάρχησε. Να μου επιτρέψετε μία ξεχωριστή αναφορά στον «Νίκο». Το διάστημα που δεν είχε ρόλο και ο Μπαρτζώκας προτιμούσε τον Ράιτ όχι δεν δυσανασχέτησε, όχι δεν έβγαλε παράπονο και ξενέρωμα, αλλά το εντελώς αντίθετο. Περίμενε τη σειρά του. Μέχρι και μπάλες στο ημίχρονο στους συμπαίκτες του έδινε. Άκρως τιμητική η στάση του και μπράβο του. Για αυτό κιόλας έπαιξε καλά αγγίζοντας το double double (8π., 11ρ.). Γιατί ο ίδιος είχε φροντίσει να μη χαλάσει το μυαλό του.

Κάνααν

Θέμα ενέργειας και ευστοχίας

Αγωνιστικά τώρα δεν αντέχει και μεγάλη ανάλυση ένα ματς που τελείωσε με 34 πόντους διαφορά. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού, ωστόσο οι σημαντικότερες βελτιώσεις σε σχέση πάντα με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς ήταν δύο. Η υψηλή ένταση και φυσικά η ευστοχία από τα 6.75.

Οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν τρομερή ενέργεια στο παρκέ. Ειδικά στην άμυνα από το 5ο λεπτό κι ύστερα. Δεν υπήρχε παίκτης που να πατούσε παρκέ και να «έκλεβε» στα μετόπισθεν. Σε κάθε κατοχή, λες κι είχαν βάλει στοίχημα μεταξύ τους, φρόντιζαν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Οι φάσεις high low της Μπαρτσελόνα εξουδετερώθηκαν αφού ο γκαρντ που έμενε χαμηλά με τον αντίπαλο ψηλό, περνούσε το σώμα του μονίμως από μπροστά κι εμπόδιζε να φτάσει η μπάλα στα χέρια του.

Οι περιφερειακοί της Μπαρτσελόνα υπέφεραν από την πίεση που τους ασκούσαν οι αντίστοιχοι του Ολυμπιακού. Σε αυτό το κομμάτι της άμυνας πάνω στην μπάλα έκαναν τρομερή δουλειά όλοι. Ο Γουίλιαμς Γκος έσπαγε τα σκριν κι έμενε μπροστά στον παίκτη του. Ο Κάνααν ήταν απροσπέλαστος. Ο ΜακΚίσικ δεν έχασε μάχη. Ο Γουόκαπ ήταν απλά... Γουόκαπ.

Η ενέργεια που έβγαλαν οι «ερυθρόλευκοι» στο Game 4 ήταν τρομερή και μένει να την επαναλάβουν μία ακόμη φορά, την επόμενη Τετάρτη.

Πάμε και στο τρίποντο. Στα τρία πρώτα παιχνίδια με το ζόρι έφτασαν στο 29%. Άθλιο ποσοστό. Χθες τελείωσαν με 50% (12/24). Το τρίποντο σου αλλάζει τη ζωή. Μεγαλώνει τις διαστάσεις στο γήπεδο και ταυτόχρονα μεγαλώνει και τις αποστάσεις μεταξύ των παικτών της επίθεσης κάνοντας τις αμυντικές περιστροφές ακόμη πιο δύσκολες.

Το ψυχολογικό boostάρισμα που δίνει ένα εύστοχο μακρινό σουτ το αφήνω στην άκρη αν και μόνο αμελητέο δεν είναι. Ο Ολυμπιακός σούταρε εξαιρετικά και μέσα από το μακρινό σουτ βρήκε ιδανική ισορροπία ανάμεσα στις επιθέσεις μέσα από τη ρακέτα και από μακρινή απόσταση.

Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός στο Game 5

Έχω αναφέρει πολλές φορές πως το πλεονέκτημα έδρας δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο εκτός αν η οποιαδήποτε σειρά οδηγηθεί σε Game 5. Ναι, λοιπόν η Μπαρτσελόνα έχει πλεονέκτημα και περισσότερες πιθανότητες από τον Ολυμπιακό. Στα δικά μου μάτια δεν είναι 50-50 το ματς, αλλά 70-30.

Για να διεκδικήσει ο Ολυμπιακός αυτό το 30% των πιθανοτήτων οφείλει να παίξει με την ίδια ένταση στην άμυνα και να ματσάρει την ενέργεια των γηπεδούχων η οποία λογικά θα είναι υψηλή λόγω έδρας. Φυσικά να σουτάρει με ένα τουλάχιστον 40% από τα 6.75 και να μείνει ήρεμος και συγκεντρωμένος στα δύσκολα διαστήματα του αγώνα. Διότι το πέμπτο ματς θα έχει τέτοια διαστήματα.

Οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να αγγίξουν την τελειότητα τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Θα πρέπει να βάλουν πίεση στην Μπαρτσελόνα και να την αγχώσουν. Και τότε θα δούμε πως θα αντιδράσει η ομάδα του Γκριμάου.

ΥΓ: Η αγκαλιά του Παπανικολάου στον Μπαρτζώκα την ώρα της αλλαγής, οι δηλώσεις των παικτών για τον προπονητή τους. Στοιχεία που δείχνουν πολλά για τη σχέση του «σκακιστή» με τους παίκτες του και δε χρίζουν παρερμηνείας.

ΥΓ 2: Να γίνει γρήγορα καλά ο Λαρεντζάκης γιατί βρίσκεται σε καλή κατάσταση και στο Game 5 ο Ολυμπιακός τον έχει ανάγκη. Όλους τους έχει ανάγκη.

ΥΓ 3: Ο Μπαρτζώκας και ο Ολυμπιακός έχουν πετύχει πολλά. Ας γίνουν και αυτοί που θα σπάσουν την κατάρα του 18-0 (19 με τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι στο ΟΑΚΑ) των γηπεδούχων σε Game 5.

ΥΓ 3: Οι οπαδοί του Ολυμπιακού βιώνουν ανεπανάληπτες στιγμές. Θα τις χαρακτήριζα αξέχαστες, Στιγμές που δημιουργούν παραμύθια που θα διηγούνται στις επόμενες γενιές. Αν η μπασκετική ομάδα ταξιδέψει στο Βερολίνο τότε θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει στις 26/05 την Euroleague, στις 29/05 (αν όλα πάνε καλά στη ρεβάνς με την Βίλα) το ποδοσφαιρικό τμήμα το Conference League και στις 5 Ιουνίου το Champions League του πόλο. Και μία μέρα νωρίτερα του Βερολίνου (25/05) η ομάδα χάντμπολ θα διεκδικεί ευρωπαϊκό. Τέσσερα!

@Photo credits: eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.