Final Four 2024, Ολυμπιακός: Η ιστορία των «ερυθρολεύκων»

• Τα Final Four του Ολυμπιακού
• Οι «μάχες» με τη Ρεάλ
• Η «πληγή» του Ζάρκο
• Η Ρώμη και η... νέα Ρώμη
• Από το Μόναχο στο Βερολίνο και το Παρίσι
• Ο χαμένος τελικός και ο Μίσιτς

Final Four υπ' αριθμόν 13. Ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση στο Βερολίνο μετά την επική σειρά απέναντι στην Μπαρτσελόνα και βρίσκεται για τρίτη διαδοχική χρονιά στη «μάχη» της τελικής τετράδας.

• Μπαρτζώκας: «Το μπάσκετ είναι 'προετοιμάζομαι όσο καλύτερα μπορώ για να κερδίσω το ματς που έχω μπροστά μου'»

Μετά από δύο χρονιές που ηττήθηκε με buzzer beater σε ημιτελικό και τελικό, ο Ολυμπιακός επιστρέφει για να διεκδικήσει τις δικές του πιθανότητες στο Βερολίνο. Με αντίπαλο ξανά τη Ρεάλ, αυτήν τη φορά στον ημιτελικό μετά το περσινό τους ραντεβού τίτλου στο Κάουνας.

Τα Final Four του Ολυμπιακού

• 1994 - Τελ Αβίβ
• 1995 - Σαραγόσα
• 1997 - Ρώμη
• 1999 - Μόναχο
• 2009 - Βερολίνο
• 2010 - Παρίσι
• 2012 - Κωνσταντινούπολη
• 2013 - Λονδίνο
• 2015 - Μαδρίτη
• 2017 - Κωνσταντινούπολη
• 2022 - Βελιγράδι
• 2023 - Κάουνας
• 2024 - Βερολίνο

Οι «μάχες» με τη Ρεάλ

Το πιο πρόσφατο και νωπό «τραύμα» στην ιστορία του Ολυμπιακού, έρχεται από το Κάουνας το 2023. Εκεί όπου οι Πειραιώτες κρατούσαν τον τίτλο στα χέρια τους για 39'57''. Μέχρι να έρθει ο Σέρχιο Γιουλ και να... εκτελέσει με το «μανταρίνι» του μπροστά στα υψωμένα χέρια του Μουστάφα Φαλ. Ο Ισπανός σημαδεύει κέντρο και το τελικό 78-79 χαρίζει τη νίκη και το τρόπαιο στη Ρεάλ.

Η ιστορία άλλωστε των δύο ομάδων κρατάει αρκετά χρόνια. Από το 1995 και τη Σαραγόσα, όταν ο Ολυμπιακός κέρδισε στον ημιτελικό τον αιώνιο αντίπαλό του, Παναθηναϊκό με 58-52, με πρωταγωνιστές τους Έντι Τζόνσον και Μίλαν Τόμιτς. Στον τελικό όμως η Ρεάλ των Αρλάουκας και Σαμπόνις επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί, για να επικρατήσει με 73-61. Με τον Λιθουανό να σκοράρει 23 πόντους και να οδηγεί τη «βασίλισσα», ενώ για τον Ολυμπιακό οι Νάκιτς και Βολκόφ σκόραραν από 15 πόντους.

Η απάντηση των Πειραιωτών ήρθε μερικά χρόνια αργότερα. Στο Λονδίνο το 2013, όπου το έπος του Βασίλη Σπανούλη έστεψε τον Ολυμπιακό back to back πρωταθλητή Ευρώπης. Οι 22 πόντοι του Σπανούλη με τα τρίποντα «μαχαιριές» και οι 20 του Έισι Λο, υπέγραψαν το 100-88, σε μία απόλυτη επιβεβαίωσης της κυριαρχίας του Ολυμπιακού για την τρίτη κατάκτηση στην ιστορία τους. Αφού πέραν των Μαδριλένων στον αξέχαστο τελικό του Λονδίνου, οι «ερυθρόλευκοι» υπέταξαν στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 52-69 και μπήκαν σε μία ξεχωριστή λίστα, μαζί με τη Γιουγκοπλάστικα και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ ως οι μοναδικές ομάδες που κατέκτησαν διαδοχικούς τίτλους, μέχρι να έρθει αργότερα η Εφές.

Το μπρα ντε φερ τους, όμως, δε σταματά εκεί. Στη Μαδρίτη, δύο χρόνια μετά το Λονδίνο εκτυλίχθηκε ακόμα ένα επεισόδιο του Ρεάλ - Ολυμπιακός. Οι Μαδριλένοι βρήκαν απόλυτο πρωταγωνιστή τον Τζέι Σι Κάρολ, που με απανωτά τρίποντα εκτόξευσε τη διαφορά στην τελευταία περίοδο για να οδηγήσει στο 78-59 και τον Ολυμπιακό να λυγίζει μέσα στην Ισπανία.

Η «πληγή» του Ζάρκο

Ο Ολυμπιακός και οι φίλοι του δε θα ξεχάσουν ποτέ το Τελ Αβίβ. Η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη, του Πάσπαλιε, του Τάρπλεϊ, του Φασούλα και του Τάρλατς έψαχνε την παρθενική ελληνική EuroLeague. Κερδίζοντας μάλιστα στον ημιτελικό τον Παναθηναϊκό με 77-72.

Αυτό που δεν υπολόγιζε κανείς, ήταν η Μπανταλόνα. Ο Κορνίλιους Τόμπσον σούταρε ένα από τα τρίποντα που «πλήγωσαν» τους Πειραιώτες, για να διαμορφωθεί το τελικό 59-57. Με τον Ζάρκο Πάσπαλιε να ολοκληρώνει τον τελικό έχοντας 3/10 βολές και το όνειρο των Πειραιωτών να μετατρέπεται σε... εφιάλτη.

Η Ρώμη και η... νέα Ρώμη

Τι ενώνει τη Ρώμη του 1997 με την Κωνσταντινούπολη του 2012. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και τα δύο ευρωπαϊκά που κατέκτησε με τον Ολυμπιακό. Στη Ρώμη έγινε η αρχή, με τον Ντέιβιντ Ρίβερς μπροστάρη στον τελικό. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν εξαιρετικό μπάσκετ από τα μέσα της χρονιάς και έπειτα, με τον Αμερικανό να ολοκληρώνει τον τελικό κόντρα στην Μπαρτσελόνα έχοντας 26 πόντους, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ και το 73-58 να σφραγίζει το πρώτο triple crown, σε μια χρονιά που έμεινε στην ιστορία.

Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στην Κωνσταντινούπολη το 2012. Ο Ολυμπιακός του περιορισμένου μπάτζετ, του Ίβκοβιτς, του Σπανούλη και του Πρίντεζη, με τον Παπανικολάου... νεανία, έφτασε ως τον τελικό, με διορθωτικές κινήσεις στη μέση της σεζόν, τον Λο και τον Ντόρσεϊ.

Και δεν τον τρόμαξε ούτε το -17 από την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ στον τελικό. Για να φτάσουμε στη μυθική ανατροπή και το σουτ του Πρίντεζη που έμεινε στην ιστορία ως «πεταχτάρι» και έγραψε το 62-61, προκαλώντας ντελίριο σε παρκέ και εξέδρα. Η σπουδαιότερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών της EuroLeague, χάρισε στον Ολυμπιακό το δεύτερο τρόπαιό του.

Από το Μόναχο στο Βερολίνο και το Παρίσι

Το 4ο Final Four της ιστορίας του Ολυμπιακού μπήκε στα βιβλία της ιστορίας το 1999, στην ίδια χώρα που θα τον βρει και το φετινό. Το Μόναχο όμως έκρυβε τη Ζάλγκιρις του μετέπειτα προπονητή τους, Γιόνας Καζλάουσκας και του μετέπειτα γκαρντ τους, Τάιους Έντνι.

Οι Λιθουανοί επικράτησαν με το μοντέρνο μπάσκετ τους και την ταχύτητά τους στον ημιτελικό και το τελικό 87-71 έστειλε τους «ερυθρολεύκους» στον μικρό τελικό απέναντι στην Τιμσίστεμ Μπολόνια. Κόμαζετς και Βούκσεβιτς υπέγραψαν το 63-74 και άφησαν στον Ολυμπιακό «γλυκόπικρη» γεύση.

Η επιστροφή στα Final Four, βέβαια, καθυστέρησε 10 χρόνια. Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έχτισαν την ομάδα του Βερολίνου, που έφτασε στον ημιτελικό του 2009. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο τιμόνι, οι «ερυθρόλευκοι» επέστρεψαν στον ημιτελικό και κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα είχαν και την τελευταία ευκαιρία, με τον Λιν Γκριρ να πασάρει στον Μπουρούση αλλά εκείνον να χάνει το σουτ της ισοφάρισης και το 84-82 να στέλνει τους «πράσινους» στον τελικό. Οι απογοητευμένοι «ερυθρόλευκοι» ηττήθηκαν από την Μπαρτσελόνα στον μικρό τελικό με 95-79 αλλά επέστρεψε έναν χρόνο αργότερα.

Στο Παρίσι το 2010. Εκεί όπου τα «θρίλερ» ξεκίνησαν από τον ημιτελικό. Οι πρόεδροι του Ολυμπιακού τίναξαν την μπάνκα και η ομάδα των Κλέιζα, Τσίλντρες, Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς, Μπουρούσης, Βούισιτς, Σχορτσανίτης, Χαλπερίν, Μπέβερλι απέκλεισε στην παράταση την Παρτίζαν, με το φόλοου κάρφωμα του Τσίλντρες να μένει στην ιστορία.

Η Μπαρτσελόνα του Πασκουάλ, όμως, αποδείχτηκε πολύ ανώτερη, με τον Τεόντοσιτς να αγωνίζεται έχοντας στομαχικές διαταραχές και τους Καταλανούς να επικρατούν 86-68 για να πανηγυρίσουν τον τίτλο.

Ο χαμένος τελικός και ο Μίσιτς

Μετά το 2015 στη Μαδρίτη, ο Ολυμπιακός έπαιξε ξανά τελικό εκτός έδρας. Αυτήν τη φορά στην Κωνσταντινούπολη το 2017, κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Στο 6ο Final Four μετά από εννέα χρόνια.

Η Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς και των σταρ, με τον Σλούκα, τον Γιούντο, τον Βέσελι και τον Μπογκντάνοβιτς στο ρόστερ της, είχε χιλιάδες Τούρκους στο πλευρό της στο «Sinan Erdem». Οι τραυματισμοί των Χάκετ και Λοτζέσκι περιόρισαν το ρόστερ και ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 80-64 παρά την προσπάθεια των Ελλήνων (Σπανούλης 14, Πρίντεζης 14, Παπανικολάου 14, Μάντζαρης 12).

Η αρχή στα συνεχόμενα Final Four με τον Γιώργο Μπαρτζώκα έγινε στο Βελιγράδι. Ο Ολυμπιακός μπήκε ως αουτσάιντερ στον ημιτελικό με την Εφές και πάλεψε ως το φινάλε, χάνοντας αρκετές ευκαιρίες στην τελευταία περίοδο να πάρει προβάδισμα και να φύγει στον ορίζοντα. Ο Βασίλιε Μίσιτς ευστόχησε στον τρίποντο μπροστά στον Σάσα Βεζένκοβ και σε... νεκρό χρόνο διαμόρφωσε το 74-77 που έστειλε τους Τούρκους στον τελικό.