Παναθηναϊκός: Η εποχή του παίζω και κερδίζω και όχι του παίζω και για να εντυπωσιάζω

Ομολογώ ότι περίμενα διαφορετική εξέλιξη στο ματς του Βερολίνου. Δεν θα το κρύψω. Αν και καταλαβαίνω απόλυτα ότι ακόμα είναι πολύ νωρίς και ότι οι ομάδες δεν βρίσκονται ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο (ακόμα και για αυτήν την εποχή) στο δικό μου, φτωχό, μυαλό πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός θα... πέρναγε πάνω από την Άλμπα.

Καλά όχι ότι δεν το έκανε. Απλά δεν το έκανε με τον εμφατικό τρόπο που ενδεχομένως να είχα φανταστεί. Μπορεί να ακούγεται λίγο αλαζονικό απέναντι στην γερμανική ομάδα, αλλά ρε διάολε, μιλάμε για τον πρωταθλητή Ευρώπης και για την ουραγό της κατάταξης. Και μάλιστα με (θεωρητικά μιλώντας πάντα) αποδυναμωμένο ρόστερ η Άλμπα σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν.

Τι στο καλό; «Βουντού-Βουντού» θα έκανε; Αυτά τα «βουντού-βουντού» μόνο ο Παναθηναϊκός τα κάνει και αποδεδειγμένα... πιάνουν. Κοτζάμ ευρωπαϊκό έφερε από τη Γερμανία. Τι να λέμε τώρα; ΟΚ, ας πάμε τώρα στα πιο σοβαρά πράγματα. Ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει στο Βερολίνο. Τελεία και παύλα. Έπρεπε να νικήσει και νίκησε. Και αυτό μετράει. Και αυτό θα κρατήσει. Και κανείς δεν θα θυμάται τα πολλά σκαμπανεβάσματα που είχαν οι «πράσινοι» στην πρεμιέρα της Euroleague. Έτσι δεν είναι;

Από αυτά τα ματς μόνο να χάσεις έχεις και όχι να κερδίσεις κάτι...

Όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις στο παρελθόν, όταν οι ομάδες κάνουν το ταμείο της σεζόν, κοιτάζουν τις ήττες που τις «πλήγωσαν» περισσότερο. Και όποια ομάδα θα την «πατήσει» από την Άλμπα θα τρέχει και δεν θα φτάνει μετά. Από κάτι τέτοιες έδρες χάνονται οι προκρίσεις. Από τα «κυκλωμένα» ματς. Και όχι -ενδεχομένως- από τα ντέρμπι. Σίγουρα κάποια θα την πατήσει (ή και κάποιες) . Δεν μπορεί. Το θέμα είναι ποια θα την «πατήσει» και πόσο (και αν) της κοστίσει.

Το σίγουρο είναι ότι οι «πράσινοι» μόνο να χάσουν είχαν από το ματς με την Άλμπα και όχι να κερδίσουν. Όπως είπα, έκαναν το καθήκον τους και τώρα πάνε παρακάτω. Όπως πρέπει να κάνουν το καθήκον τους και την επόμενη εβδομάδα στο εντός έδρας ματς με την Μπάγερν. Όπως θα πρέπει να το κάνουν στο πρώτο (από τα δύο) ματς της πρώτης «διαβολοβδομάδας» στο Παρίσι πριν από τα δύο μεγάλα εκτός έδρας παιχνίδια με Ρεάλ και Φενέρ.

Κοινώς από εδώ και στο εξής δεν μπορεί να υπάρχει ούτε χαλάρωση, ούτε εφησυχασμός, ούτε τίποτα. Πρέπει άπαντες να είναι «alert» για το επόμενο ματς. Ακόμα και για την επόμενη προπόνηση. Και σίγουρα θα το κάνουν. Όπως το έκαναν πέρυσι και είδαμε ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα τον Μάιο του 2024 στην ίδια πόλη και στο ίδιο γήπεδο όπου ξεκίνησε το φετινό ταξίδι. Οπότε δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο πάνω σε αυτό.

Δύο μερόνυχτα να έπαιζαν, ο Παναθηναϊκός δεν θα έχανε

Θεωρώ ότι από αυτά τα παιχνίδια, τα λεγόμενα «εύκολα» στην Euroleague (όσο εύκολα μπορεί να είναι ή να χαρακτηριστούν κάποια από αυτά) μπορείς να κερδίσεις χρόνο και ηρεμία στο ξεκίνημα της χρονιάς. Δηλαδή το διάστημα που οι ομάδες είναι ακόμα ανέτοιμες, ακόμα ψάχνονται, ακόμα δεν έχουν βρει τα πατήματά τους αλλά οι νίκες είναι (και πάντα θα είναι) απαραίτητες. Και όταν έρχονται δίνουν τη δυνατότητα συνολικά στην ομάδα, στον προπονητή και τους παίκτες να δουλεύουν πολύ πιο ήρεμα.

Και έχουμε δει ότι ακόμα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται χρόνο. Δεν είναι ακόμα έτοιμος. Έχει πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του από δεκάλεπτο σε δεκάλεπτο, είναι ευάλωτος (ακόμα) στην άμυνα ενώ επιθετικά προσπαθούν να μπουν στην εξίσωση και οι υπόλοιποι παίκτες, οπότε κάποια σχήματα, κάποιες πεντάδες, κάποιοι αυτοματισμοί και κάποια συστήματα δουλεύονται εκ νέου από την αρχή. Προσθέστε μέσα σε όλα αυτά και την καταπόνηση που υπάρχει σε μερικούς παίκτες από το «γεμάτο» καλοκαίρι και βγάλετε το συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να κριθεί κανείς και τίποτα από τώρα.

Οπότε ίσως να είναι και λογικά τα «κενά» διαστήματα που παρουσιάζουν οι «πράσινοι». Απέναντι στην Άλμπα δεν το πλήρωσαν γιατί πολύ απλά δεν γινόταν να το πληρώσουν. Φιλότιμη ομάδα η Άλμπα αλλά μέχρι εκεί. Ίσως κακώς να έμεινε στην διοργάνωση. Δεν είναι ομάδα Euroleague. Σε καμία περίπτωση.

Και επειδή ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να έχει τη γερμανική ομάδα αντίπαλο στην πρεμιέρα την οποία θα κέρδιζε ακόμα και δύο μερόνυχτα να έπαιζαν με τη συγκεκριμένη μορφή του αγώνα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι έτσι και η συνέχεια. Η Euroleague είναι πολύ δυνατή. Έχει καλές ομάδες που «διψάνε» για διάκριση. Φανταστείτε λοιπόν όταν έχουν απέναντί τους, τον πρωταθλητή Ευρώπης. Ε, θα «σκυλιάζουν» να τον κερδίσουν. Κάτι που (πρέπει να) κρούει ακόμα περισσότερο τον κώδωνα στις τάξεις του «τριφυλλιού». Τίποτε δεν θα είναι εύκολο φέτος. Τίποτε απολύτως.

Και την ερχόμενη εβδομάδα ο Παναθηναϊκός φιλοξενεί την Μπάγερν στο ΟΑΚΑ στο πρώτο εντός έδρας ματς της σεζόν 2024-25. Και ξέρετε. Η Μπάγερν δεν είναι... Άλμπα. Το απέδειξε εμφατικά στο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μπορεί οι «πράσινοι» να την κέρδισαν δια περιπάτου στην Κύπρο, αλλά είναι ίδιο να βάζουμε στην εξίσωση τα φιλικά ματς και ίδιο τα επίσημα; Και αν το λέω εγώ μια-φορές αυτό, ο Αταμάν θα το λέει 102 στους παίκτες του. Και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να είναι διεκπεραιωτικός του στυλ «εντάξει τους έχουμε, ας μην φορτσάρουμε».

Ο Σλούκας, ο Χουάντσο και ο Όσμαν που ακόμα ψάχνεται

Όσον αφορά το ματς είδαμε τον Τούρκο προπονητή να δοκιμάζει διάφορα σχήματα. Όπως και στο Super Cup, έτσι και τώρα, είδαμε να περνάει τον Λεσόρ στο «4» και τον Γιούρτσεβεν στο «5». Έπαιξε για λίγο ο Παναθηναϊκός και με τους δύο σέντερ του στο παρκέ. Ήταν η στιγμή που ο Κουμάντζε μάζευε το ένα επιθετικό ριμπάουντ μετά το άλλο. Ναι μεν μπορεί να διασφαλιστεί (όσο μπορεί να διασφαλιστεί) το ριμπάουντ αλλά επιθετικά έκλειναν και οι δύο μέσα, δεν κυκλοφορούσε καλά η μπάλα, δεν υπήρχε spacing και γι' αυτόν τον λόγο έπαιξαν μαζί σχεδόν ένα λεπτό όλο και όλο.

Είδαμε τον Όσμαν να περνάει στο «4» από τον Αταμάν. Τα τρία γρήγορα φάουλ του Ντίνου Μήτογλου ανακάτεψαν λίγο την τράπουλα στο παρκέ και έπρεπε ο Τούρκος τεχνικός να αλλάξει τα πλάνα που είχε (αρχικά) στο μυαλό του. Ο Όσμαν έπαιξε αρκετά και στο «3». Έδειξε ότι είναι ένα-βήματα πιο πίσω σε σχέση με τους συμπαίκτες του. Τόσο όσον αφορά την τακτική, όσο και όσον αφορά την φυσική κατάσταση. Πίστευα ότι θα τον βοηθούσε αυτό το ματς να αρχίσει να «ξεμπουκώνει». Όμως ακόμα «ψάχνεται» και σίγουρα χρειάζεται χρόνο και ρυθμό. Θα βρει ωστόσο ρυθμό μέσα από τις προπονήσεις καθώς δεν έχει (ακόμα τουλάχιστον) δικαίωμα συμμετοχής στην Stoiximan GBL;

Για τους Λεσόρ και Ναν δεν έχω να πω κάτι. Δεν χρειάζεται να πω και κάτι. Έκαναν τη δουλειά τους. Σίγουρα θα μπορούσαν να την κάνουν και καλύτερα. Επαιξαν τόσο-όσο. Σβηστοί ακόμα. Εκείνος που αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη δεν ήταν άλλος από τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Ωσεί παρών στο Super Cup, αλλά με... δυναμικό «παρών» στην πρεμιέρα της Euroleague. Αυτόν ακριβώς τον Χουάντσο θέλει ο Αταμάν. Τουλάχιστον επιθετικά γιατί αμυντικά δεν πήρε καλό βαθμό. Έχασε ριμπάουντ και μάχες κάτω από το καλάθι. Όμως επιθετικά «ξελάσπωνε» τον Παναθηναϊκό και δεν άφηνε την Άλμπα να γίνει ακόμα μεγαλύτερος «στενός κορσές» στο κυνήγι του σκορ. Αν σκοράρει τα ελεύθερα τρίποντα και έχει ένα ποσοστό στο 40%-45% ύστερα από τις δημιουργίες των συμπαικτών του σε καταστάσεις catch and shoot, τότε ο Τούρκος προπονητής θα μπορεί να έχει ένα σαρδόνιο χαμόγελο ευχαρίστησης.

Όσο για τον Κώστα Σλούκα; Δεν χρειαζόταν το ματς με την Άλμπα για να αποδείξει ποιος είναι και και τι μπορεί να κάνει. Όταν η μπάλα άρχισε να «καίει» επικίνδυνα μετά το comeback των γηπεδούχων, απλούστατα την πήρε στα χέρια του and... the rest is history. Δύο εύστοχα τρίποντα όταν μέχρι εκείνο το σημείο είχε 1/6 εντός παιδιάς, μία ασίστ πάρε-βάλε και «Gute Nacht» Άλμπα.

Και κάτι τελευταίο αγωνιστικό. 21 ασίστ για 4 λάθη! Εκ των οποίων οι 14 ασίστ από τους Μπράουν (5ασ.), Σλούκα (5ασ.) και Ναν (4ασ.)

Ο κόσμος, η εμπειρία και η ανυπομονησία από Μπράουν και Ναν

Να σταθώ κλείνοντας και στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Περισσότεροι από 1.000 φίλοι της ομάδας βρέθηκαν στην «Uber Arena» ξυπνώντας μαζί με τους παίκτες τις μνήμες του Final Four.

Μάλιστα οι Λορέντζο Μπράουν και Κέντρικ Ναν μου είπαν χαρακτηριστικά μετά το τέλος του αγώνα και σε δηλώσεις που θα διαβάσετε στο Gazzetta πόσο πολύ τους άρεσε αυτή η συμπαράσταση σε εκτός έδρας ματς και πόσο πολύ ανυπομονούν να βρεθούν στο ΟΑΚΑ για να ζήσουν αυτήν την ατμόσφαιρα από 18.000 ανθρώπους.

Κάποιοι είχαν έρθει με το τσάρτερ του Παναθηναϊκού. Μάλιστα οι άνθρωποι του Aktina Travel Group έκαναν τα πάντα προκειμένου να έχουν την καλύτερη δυνατή εμπειρία στο Βερολίνο. Όπως θα την παρείχαν καθ' όλη τη διάρκεια της περσινής σεζόν. Όπως θα συνεχίσουν να την παρέχουν και στο επόμενο ταξίδι. Και τι... ταξίδι. Διπλό. Σε Παρίσι και Μαδρίτη από τις 14 έως και τις 18 Οκτωβρίου.

Α! Είναι Sold Out. Οπότε ξεκινήστε να κλείνετε θέσεις για το μεθεπόμενο ταξίδι σε 40 ημέρες. Στην Μπολόνια. Εκεί όπου πέρυσι είχε σφραγιστεί το μισό αβαντάζ έδρας στα playoffs...