Μαριάνοβιτς στο Gazzetta: «Εύκολη δουλειά με Ολυμπιακό; Γιατί ο Πετρούσεφ τι είναι, φούφουτος;»

Η καριέρα του άλλαξε, όταν μετά από μία περιπλάνηση στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση (την διετία 2010-2012 έπαιξε στην ΤΣΣΚΑ, την Ζάλγκιρις και την Νίζνι Νόβγκοροντ, το 2012 πήγε στην Μέγκα του Μίσκο Ραζνάτοβιτς κι έκτοτε απογειώθηκε!

Για τρία σερί χρόνια αναδείχτηκε MVP του σερβικού πρωταθλήματος (2013-2015), ενώ η μετεγγραφή του στον Ερυθρό Αστέρα και η σωστή αξιοποίησή του από τον Ντέγιαν Ράντονιτς, τον βοήθησαν να κάνει μία εκπληκτική σεζόν (2014-2015) στην Euroleague (μ.ο. 16,6π. & 10,7ρ. με 62,1% σουτ) και αυτομάτως να «τσεκάρει» το εισιτήριό του για τον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ.

Ο Γκρεγκ Πόποβιτς, που τον πήρε στον Σαν Αντόνιο (2015), μπορεί να τον χρησιμοποίησε λίγο (μ.ο. 5,5π. & 3,4ρ. σε 9,4’ σε 54αγ.), ωστόσο, του άνοιξε τον δρόμο για μία 9ετή καριέρα στον «άλλο πλανήτη» που συνολικά του απέφερε 39,7 εκατομμύρια δολάρια σε συμβόλαια (σε Σπερς, Πίστονς, Σίξερς, Κλίπερς, Μάβερικς και Ρόκετς), αλλά και αρκετούς ρόλους σε σειρές, ταινίες (έπαιξε με τον Κιανού Ριβς στο “John Wick: Chapter III - Parabellum” και τον Άνταμ Σάντλερ στο “Hustle”) και διαφημιστικά λόγω του πολύ χιουμοριστικού, εύθυμου και δημοφιλούς χαρακτήρα του.

Ο Σεπτέμβριος του 2024, στα 36 του χρόνια, τον βρήκε να επιστρέφει στην Ευρώπη για λογαριασμό της Φενερμπαχτσέ και λίγες ώρες πριν το αποψινό (20.30) τζάμπολ απέναντι στον Ολυμπιακό, το Gazzetta σας δίνει την ευκαιρία να τον γνωρίσετε καλύτερα.

Ο λόγος για τον Σέρβο γίγαντ των 2,24, Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, που μιλάει για την ζωή, το μπάσκετ, το NBA, τον Saras και... γελάει με όσους θεωρούν ότι η απουσία των Φαλ και Μιλουτίνοφ, θα κάνει εύκολη την ζωή της ομάδας του στο αποψινό ματς.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά στις 1800 λέξεις που ακολουθούν...

Photo credit: Χρήστος Ζωίδης

Τι σε φέρνει πίσω στην Ευρώπη, μετά από 9 χρόνια καριέρας στο ΝΒΑ, που συνδυάστηκε και με αρκετές τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις αλλά και με μία προοπτική να ακολουθήσεις καριέρα στο Hollywood;

«Με μία ερώτηση τα έπιασες όλα, έτσι (γέλια!!); Κοίτα, ήταν περισσότερο οικογενειακή απόφαση γιατί τα παιδιά μεγαλώνουν, ο πρώτος μου γιος του χρόνου θα πάει γυμνάσιο, οπότε, μαζί με την σύζυγό μου, κρίναμε ότι έφτασε η στιγμή να βάλουμε κάποια πράγματα στην σωστή σειρά. Κοινώς, θέλαμε να είμαστε κοντά στην πατρίδα και η Φενέρ, που μας έδωσε αυτή την ευκαιρία, ίσως να είναι και ιδανικός προορισμός. Από την άποψη ότι είμαι στην ομάδα κοντά στις τρεις εβδομάδες και τα πάντα εδώ, από τον τρόπο λειτουργίας και την οργάνωση, έως την πόλη, τις επιλογές και φυσικά το κλίμα με τα παιδιά και το επιτελείο, είναι εξαιρετικά.»

Σκέφτεσαι να ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο, μετά το μπάσκετ; Και το λέω γιατί έχεις συμμετάσχει και σε τηλεοπτική σειρά και διαφημιστικά στην Σερβία...

«Ποτέ δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο πλάνο στην ζωή μου, όσον αφορά το τι θα κάνει στο αμέσως επόμενο διάστημα. Αν πριν από 20 χρόνια, με ρωτούσες τι ονειρευόμουν και που στόχευα, σε καμία περίπτωση δεν θα σου έλεγα γι’ αυτό που έχω ζήσει έως τώρα στην καριέρα μου. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα φτάσω εδώ που είμαι, οπότε αφήνω την ζωή να μου φέρει αυτό που θέλει και συνεχίζω να απολαμβάνω το ταξίδι. Ελπίζω και το μέλλον να μου χαμογελάσει, χωρίς όμως να το πολυμελετάω... »

Πως βρήκες τα πράγματα στην Φενέρ και πόσο διαφορετικός είναι ο Saras σαν προπονητής, σε σχέση με το τελείως διαφορετικό μοντέλο προπονητών στο οποίο είχες συνηθίσει στο ΝΒΑ;

«Τον point guard, Saras, τον παρακολουθούσα και τον θαύμαζα σαν παιδί κι επειδή έπαιξα μία χρονιά στο Κάουνας, όπου λατρεύεται σαν θεός και μάλιστα εκείνη την χρονιά τον αντιμετώπισα δύο φορές ως παίκτη της Φενερμπαχτσέ, στο τελείωμα της καριέρας του, ήμουν σίγουρος ότι θα γινόταν και σπουδαίος coach! Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχουν περάσει 13 χρόνια και μου φαίνεται σαν χθες... Θυμάμαι ότι μου είχε μιλήσει και ήταν πολύ ζεστός μαζί μου, άλλα έκτοτε, δεν ξανασυναντήθηκαν οι δρόμοι μας! Μέχρι και πριν από λίγο καιρό που ενσωματώθηκα στην ομάδα και ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα. Μπορεί να είναι διαφορετικός από το μοντέλο των προπονητών στο ΝΒΑ, ωστόσο, το γεγονός ήταν πρώην μπασκετμπολίστας και μάλιστα “θρύλος” του δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στην “χημεία” με τους εν ενεργεία παίκτες του. Γιατί ξέρουμε ότι πρέπει να κάνει την δουλειά του και μάλιστα με τόνους πίεση, αλλά στο βάθος μας καταλαβαίνει! Και επίσης είναι ένας μπασκετάνθρωπος με πολύ κοφτερό μυαλό, από τον οποίο μπορείς να μάθεις πολλά. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να μαθαίνεις κάθε μέρα... Είναι λάθος να νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα!»

Είμαστε κάτι περισσότερο από εννέα χρόνια μακριά από το τελευταίο σου παιχνίδι στην Euroleague. Πόσο διαφορετική είναι λίγκα από το 2015 αλλά και το μπάσκετ στην Ευρώπη;

«Να έρθεις να μου το πεις αυτό μετά το πρώτο ματς (γέλια...)! Σίγουρα, διανύουμε μία εποχή που τα πάντα αλλάζουν και μάλιστα με ταχύ ρυθμό! Σε κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας! Στο τέλος της ημέρας, όμως, στο μπάσκετ τα βασικά είναι τα ίδια. Η μπάλα είναι στρογγυλή και πορτοκαλί με σπυριά, ο αγωνιστικός χώρος έχει παρκέ, το στεφάνι είναι σιδερένιο και ο στόχος είναι να βάλεις καλάθι! Αυτά που διαφοροποιούνται είναι λίγο οι τακτικές και ο τρόπος παιχνιδιού από εποχή σε εποχή... Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, για ένα διάστημα οι ομάδες δεν έπαιζαν με βαριά πεντάρια και ήθελαν μόνο ψηλούς που σουτάρουν από μακριά, ενώ τώρα αυτό έχει αρχίσει και αλλάζει και οι περισσότερες έχουν από ένα έως και δύο "φουνταριστούς"! Ή στην Αμερική όλοι θέλουν να γίνουν σαν τον Στεφ Κάρι και να τα... στάζουν από τα 9 μέτρα, αλλά το σουτ με τις περισσότερες πιθανότητες να μπει είναι το lay up! Επομένως, κατά την άποψή μου, το πιο αποτελεσματικό είναι το πιο απλό και το λιγότερο φανταχτερό...»

Τι περιμένεις από την εφετινή σεζόν;

«Εννοείται ότι ο πήχης είναι ψηλά! Σε αυτό το επίπεδο, κανείς δεν ξυπνάει κάθε μέρα με χαμηλές προσδοκίες... Επομένως, μόνο αν έχεις μεγάλους στόχους και πιστεύεις ότι μπορείς να φτάσεις στην κορυφή, έχεις πιθανότητες να τα καταφέρεις.»

Πως βλέπεις το ματς της πρεμιέρας με τον Ολυμπιακό, ο οποίος σας έχει νικήσει τρεις διαδοχικές φορές από πέρυσι; Ενισχύθηκε πολύ το καλοκαίρι, αλλά την Παρασκευή (04/10) δεν είναι λίγη εκείνοι που λένε ότι θα έχετε ευκολότερη δουλειά, γιατί μέσα στο «ζωγραφιστό» δεν θα βρεις απέναντί σου ούτε τον Φαλ, ούτε τον Μιλουτίνοφ...

«Πιο εύκολη δουλειά με τον Ολυμπιακό; Ας γελάσω!! Ο Πετρούσεφ τι είναι, φούφουτος; Δεν υπάρχει εύκολη δουλειά στην Euroleague κι αν το δεις έτσι, χάθηκες! Δεν ξέρω καθόλου την προϊστορία και ποτέ δεν την λαμβάνω υπ’ όψιν, ωστόσο, όταν παίζεις έναν τόσο δυνατό αντίπαλο με συνεχόμενες παρουσίες στα Final 4 και που έκανε τόσο ποιοτικές μετεγγραφές κι έφερε ένα πρώην MVP της διοργάνωσης (σ.σ.: Βεζένκοβ) και έναν καταξιωμένο Ευρωπαίο στο ΝΒΑ (σ.σ.: Φουρνιέ), ποτέ δεν μπορείς να αισθάνεσαι άνετα. Δεν ξέρω αν το λες επίτηδες, για να είναι μεγαλύτερο το credit στην ελληνική ομάδα, να μας νικήσει, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς... Ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί γιατί παίζει καλά για την εποχή, με βάση το βάθος που έχει και τις προσθήκες που έκανε και αυτό φάνηκε στην νίκη του επί του πρωταθλητή Ευρώπης στο Super Cup.»

Ας αλλάξουμε λίγο κλίμα... Πόσο θα σου λείψει το “bromance” και ο Τομπάϊας Χάρις, που το καλοκαίρι επέστρεψε εκεί που γνωριστήκατε, στο Ντιτρόιτ...

«Το δουλεύουμε και οι δύο (γέλια...)! Μιλήσαμε πριν από λίγες μέρες για να ρυθμίσουμε κάποιες λεπτομέρειες του show που ετοιμάζουμε και έχει πάει λίγο πίσω, λόγω του ότι πλέον δεν είμαστε καν στην ίδια Ήπειρο, όχι στην ίδια ομάδα όπως τα προηγούμενα χρόνια... Η απόσταση, όμως, δεν απομακρύνει δύο ανθρώπους που είναι πολύ δεμένοι! Με τους καλούς μου φίλους είμαι συνδεδεμένος για πάντα και αυτό δεν αλλάζει από το πόσο μακριά είμαστε ο ένας από τον άλλον, σε μία δεδομένη στιγμή. Μπορεί να μην μιλήσουμε για έναν μήνα, αλλά το δέσιμο δεν αλλάζει...»

Πως γιγαντώθηκε αυτή η φιλία;

«Βασικά δεθήκαμε πολύ γιατί ήμασταν συμπαίκτες σε τρεις διαφορετικές ομάδες και μάλιστα δύο φορές και οι δύο αποτελέσαμε μέρος του ίδιου trade! Αλλά θυμάμαι ότι όταν πρωτοπήγα στο Ντιτρόιτ και τον βρήκα εκεί, δεν τον γούσταρα καθόλου επειδή δεν έδινε πάσα σε κανέναν! Και ξέρεις κάτι; Στην πρώτη ευκαιρία του το είπα κατάμουτρα! “Σε μισώ Τόμπαϊας!”… Κι έμεινε παγωτό! Αλλά αμέσως άρχισε να με προσεγγίζει διαφορετικά και γίναμε αχώριστοι, γιατί έχουμε πολλά κοινά! Και ξέρουμε και οι δύο, ότι όποτε το χρειαστεί ο ένας, ο άλλος θα είναι εκεί γι’ αυτόν.»

Ευρωπαίοι στο ΝΒΑ; Υπάρχει πλέον μεγάλος σεβασμός, μετά τις επιτυχίες του Γιάννη, του Γιόκιτς και την ανοδική πορεία του Ντόντσιτς; Κάθε χρόνο στο draft βλέπουμε ολοένα και περισσότερα παιδιά από την Ευρώπη...

«Όλοι πλέον το έχουν καταλάβει ότι στην Ευρώπη γίνεται τρομερή δουλειά. Σίγουρα, μία καλή αφορμή ήταν ότι περισσότερο ο Γιόκιτς (σ.σ.: νο41) και λιγότερο ο Γιάννης (σ.σ.: νο15), δεν επελέγησαν ψηλά στο draft και εκεί έγιναν... “εγκλήματα”! Βλέπεις πλέον ότι κάθε χρόνο στην λοταρία βρίσκονται 3-4 Ευρωπαίοι με αποκορύφωμα πέρυσι και πρόπερυσι με τους δύο Γάλλους, τον Γουεμπανιαμά και τον Ρισασέ. Το ότι αφιερώνουν πλέον χρόνο για να παρακολουθούν από κοντά τόσα νέα παιδιά από όλον τον κόσμο, τα λέει όλα για τον μεγαλύτερο σεβασμό που υπάρχει στο ΝΒΑ για το μπάσκετ που παίζεται εκτός Αμερικής.»

Τέξας, Ντιτρόιτ, Λος Άντζελες ή Φιλαντέλφια;

«Προτιμάω το Τέξας, γιατί έπαιξαν και στις τρεις ομάδες του και σαν πόλη το Ντάλας, όπου έμεινα τρία χρόνια και έχω αρκετούς φίλους εκεί. Αγοράσαμε ένα σπίτι εκεί και τα παιδιά πρωτοπήγαν σχολείο, οπότε νιώθουν πολύ οικεία.»

Πριν κλείσουμε και σε ευχαριστήσουμε, θα σου πω μερικά ονόματα και θα προσπαθήσεις να τα σχολιάσεις όσο πιο σύντομα μπορείς;

Γκρεγκ Πόποβιτς (προπονητής του στους Σπερς): «Εκπληκτικός, ο καλύτερος όλων!»
Τιμ Ντάνκαν (συμπαίκτης του στους Σπερς): «Ουφ... Απίστευτος, μέντορας σαν παίκτης και σαν άνθρωπος!»
Τόνι Πάρκερ (συμπαίκτης του στους Σπερς): «Ταχύτητα, έκρηξη και νοοτροπία!»
Καουάϊ Λέοναρντ (συμπαίκτης του στους Σπερς): «Ρομπότ, ο απόλυτος επαγγελματίας!»

Σταν Βαν Γκάντι (προπονητής του στους Πίστονς): «Πάθος και μεγάλη καρδιά!»Ντοκ Ρίβερς (προπονητής του στους Κλίπερς): «Τρομερά επικοινωνιακός!»
Μίλος Τεόντοσιτς (συμπαίκτης του στους Κλίπερς): «Του οφείλω σχεδόν όλα τα καλάθια που έβαλα στις προπονήσεις και στους αγώνες των Κλίπερς!»
Τζοέλ Εμπίντ (συμπαίκτης του στους Σίξερς): «Κτήνος!»

Ρικ Καρλάιλ (προπονητής του στους Μάβερικς): «Πολυτάλαντος!»
Μαρκ Κιούμπαν (ιδιοκτήτης των Μάβερικς): «Ο άνθρωπος που θα γίνει “θρύλος”!»
Λούκα Ντόντσιτς (συμπαίκτης του στους Μάβερικς): «Μάγος! Ό,τι πιάνει γίνεται χρυσός!»
Ίμε Ουντόκα (προπονητής του στους Ρόκετς): «Τρομερός τύπος, θα φτάσει ψηλά!»

Αλπερέν Σενγκούν (Τούρκος συμπαίκτης του στους Ρόκετς): «Αδιανόητο ταλέντο, ίσως να γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες του ΝΒΑ!»
Χουάντσο Ερνανγκόμεθ (μπασκετμπολίστας-ηθοποιός, έπαιξαν στην ίδια ταινία): «Ήταν εκπληκτικός στο “Hustle”, τον θαύμασα πραγματικά! Και σαν μπασκετμπολίστας, βέβαια, είναι καλός, αλλά σαν ηθοποιός τα έσπασε!»
Άνταμ Σάντλερ (ηθοποιός, έπαιξαν στην ίδια ταινία): «Μιλάμε για ατελείωτο γέλιο, δεν μπορούσαμε να σταθούμε στα γυρίσματα!»
Κιανού Ριβς ((ηθοποιός, έπαιξαν στην ίδια ταινία): «Δεν υπάρχουν λόγια για να τον περιγράψουν! Τρομερά ταπεινός και απίστευτης κλάσης επαγγελματίας ταυτόχρονα. Τον βάζω στην ίδια μοίρα με τον Ντάνκαν! Μου έκαναν και οι δύο τρομερή εντύπωση σαν άνθρωποι!»