Ολυμπιακός: Οι ρόλοι και το ρολόι είναι πιο σημαντικά από μία ήττα
- Ποιες είναι οι λύσεις στο ζήτημα των ρόλων στον Ολυμπιακό
- 8 πράγματα που μου έκαναν «κλικ» από το ματς
Ακολουθεί σχόλιο λιτό, απλό και περιεκτικό.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τη Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη. Δεν υπάρχει το παραμικρό κακό στην παραπάνω πρόταση. Αγωνιστικά ίσα ίσα θα έλεγα πως οι Πειραιώτες έμειναν στη διεκδίκηση της νίκης απέναντι σε μία ομάδα που έχει ακριβώς τον ίδιο στόχο με αυτούς, την κατάκτηση της Euroleague παίζοντας (σχεδόν) κακό μπάσκετ.
Ούτε σε αυτό (κακό μπάσκετ) υπάρχει κάτι μεμπτό. Έχουμε Οκτώβριο και είναι πολύ νωρίς για να δούμε καλό μπάσκετ.
Το «νέο» της χθεσινής βραδιάς στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν το αποτέλεσμα. Δεν ήταν τα 14 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, δεν ήταν τα 4/20 τρίποντα, ούτε το 50% στα δίποντα. Δεν ήταν καν τα αβίαστα λάθη της τρίτης περιόδου με τα οποία δώριζαν τη μπάλα στους Τούρκους χωρίς κάποια υπερβολική πίεση στον παίκτη με τη μπάλα στα χέρια.
Το πρόβλημα που διέγνωσα εγώ είναι οι ρόλοι και η αποδοχή τους. Οκτώβρη μήνα δεν είναι εύκολο να γίνουν κατανοητοί οι ρόλοι σε μία ομάδα, αλλά αυτό που είδαμε χθες (και λίγο στον τελικό του Super Cup με τον Παναθηναϊκό) απέχει αρκετά.
Ο Μπαρτζώκας είμαι σίγουρος πως έχει κάνει πολλές συζητήσεις με τους παίκτες του και θα κάνει και άλλες πολλές, όμως κάθε παίκτης θέλει να παίζει. Ο,τι κι αν ακούει από τον προπονητή του. Και αναφέρομαι σε παίκτες που έχουν αποδείξει την αξία τους, τις ικανότητές τους και τη χρησιμότητά τους.
Για παράδειγμα ο Παπανικολάου με τον Παναθηναϊκό έπαιξε όλο το δεύτερο δεκάλεπτο και τίποτα άλλο. Με τη Φενέρ αγωνίστηκε 14:33 τα οποία ίσως να μην είναι λίγα, αλλά σε αυτά ακούμπησε τη μπάλα (δεν εννοώ απλά για να τη μεταφέρει, αλλά με προϋποθέσεις να φανεί απειλητικός) 2-3 φορές max. Για αυτό και μπουμπούνισε ένα κακό τρίποντο, για αυτό και αντέδρασε στην αλλαγή του με χαμόγελο.
Ο Πίτερς ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού πέρυσι στα 2/3 της σεζόν κι έπαιξε 9 λεπτά με τον Παναθηναϊκό και άλλα τόσα με τη Φενέρ. Ο Λαρεντζάκης δεν είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, αλλά έχει βάλει λιθαράκια τα περασμένα χρόνια και φέτος δεν έχει πατήσει παρκέ.
Εδώ θέλω ένα μεγάλο «ΠΡΟΣΟΧΗ». Δεν κατηγορώ τον Μπαρτζώκα για τον τρόπο που τους χρησιμοποιεί. Δεν κατηγορώ τους παίκτες για το ότι δεν έχουν αποδεχτεί τον περιορισμένο ρόλο τους. Ναι μεν είναι επαγγελματίες, από την άλλη όμως είναι και άνθρωποι. Δεν είναι ρομπότ. Απλά αναφέρω τον προβληματισμό μου.
Ποιες είναι οι λύσεις στο ζήτημα των ρόλων στον Ολυμπιακό
Τρεις είναι οι λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα.
Η μία να αυξηθεί ο χρόνος του παιχνιδιού και να πάμε στα πρότυπα του NBA παίζοντας 48 λεπτά. Τα 200 λεπτά είναι λίγα για τον φετινό Ολυμπιακό. Αδύνατο να συμβεί οπότε πάμε παρακάτω.
Η δεύτερη λύση είναι οι παίκτες να ξεπεράσουν τη διαφωνία με το ρόλο τους και να τον αποδεχτούν απόλυτα. Απίθανο να συμβεί. Όποιος έχει παίξει οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα σε οποιοδήποτε επίπεδο και έχει βρεθεί στην ίδια θέση, καταλαβαίνει γιατί είναι απίθανο να συμβεί. Οπότε πάμε κι εδώ παρακάτω.
Η τρίτη και τελευταία λύση είναι να φύγει τουλάχιστον ένας παίκτης. Εννοώ φυσικά όταν με το καλό επιστρέψει ο Φαλ και ο Μιλουτίνοφ. Αν ο Κίναν Εβανς γυρίσει τον Φεβρουάριο και μπει μέσα και κάνει «παπάδες» (μακάρι), δε μπορώ να διανοηθώ το rotation των «ερυθρόλευκων». Οι 15 ποιοτικοί παίκτες είναι πάρα πολλοί, πόσω δε μάλλον οι 16 από Φλεβάρη μήνα.
Πλέον δεν υπάρχει Λούντζης, Τανούλης, Πάπας που τα παιδιά (και μπράβο τους) δε μιλούσαν έχοντας αποδεχτεί τον ρόλο τους στο rotation.
Επίσης η λύση να βάζει ο Μπαρτζώκας στο ελληνικό πρωτάθλημα 25-30 λεπτά τους Παπανικολάου, Πίτερς δεν υπάρχει. Τους παίκτες δεν μπορείς να τους «κοροϊδέψεις» παίζοντας με την Καρδίτσα, το Λαύριο και τον Κολοσσό (τυχαία αναφορά στις ομάδες). Τα παιδιά αυτά θέλουν να παίζουν στην Euroleague.
Και για να μην παρεξηγηθώ, αύριο μεθαύριο μπορεί να παίζουν αυτοί, αλλά δεν θα παίζουν κάποιοι άλλοι. Το ίδιο θα συμβεί αν «τρώει» πάγκο ο Φουρνιέ, ο Ντόρσεϊ και ο Πετρούσεφ. Δεν το προσωποποιώ σε συγκεκριμένους.
Με τόσους παίκτες μπερδεύεται το rotation.
8 πράγματα που μου έκαναν «κλικ» από το ματς
- Η Φενέρ πήρε 14 επιθετικά ριμπάουντ και βρήκε από αυτά 18 πόντους. Λίγοι πόντοι για 14 ανανεώσεις. Πάρα πολλοί πόντοι όμως για ματς που στο 35' ήταν ισοπαλία. Σίγουρα Φαλ και Μιλουτίνοφ θα διορθώσουν την κατάσταση. Σίγουρα η Φενέρ διαθέτει «δυαροτριάρια» με σωματική δύναμη και με έφεση στο ριμπάουντ, αλλά δεν επιτρέπεται. Βασικά είναι κρίμα, αδίκησαν τη δική τους προσπάθεια.
- Δεν γίνεται τη σεζόν 2024-25 ο Νικολό Μέλι να βάζει την μπάλα κάτω και να περνάει στο «1on1» τον αντίπαλό του. Και δεν αναφέρομαι σε close out επίθεση.
- Ο Ράιτ ξεκινά πάντα χάλια τα ματς χωρίς συγκέντρωση και στη δεύτερη παρουσία του στο παρκέ μεταμορφώνεται προς το καλύτερο. Πολύ καλός χθες και είχε απέναντί του τον Μαριάνοβιτς. Στην άμυνα όμως...
- Όσο ήταν στο παρκέ ο Μαριάνοβιτς, ο Ολυμπιακός εκμεταλλευόμενος τα αργά του πόδια έτρεξε πολύ και βρήκε εύκολους πόντους.
- Ο Φουρνιέ βγάζει δισταγμό στο να πάρει σουτ. Ενώ παίρνει αποφάσεις, αυτές έχουν να κάνουν περισσότερο με την πάσα. Είχε σουτ να πάρει και δεν το έκανε.
- Ο Ολυμπιακός γέμισε το ρόστερ με χειριστές, αλλά είχε 13 ασίστ με τον Παναθηναϊκό και 15 με τη Φενέρ. Πέρυσι αυτά τα νούμερα ήταν σπάνια.
- Με 20% στα τρίποντα και 50% στα δίποντα δεν μπορείς να νικήσεις. Ο Μπαρτζώκας μετά τη νίκη με το Περιστέρι είχε δηλώσει πως «με τόσους καλούς σουτέρ δεν μπορούμε να έχουμε 21% στο τρίποντο».
- Δε γίνεται ο Σάσα Βεζένκοβ να παίρνει έξι σουτ. Πολύ λίγα.
ΥΓ: Μια φορά θέλω να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και να βρεθούν κατά λάθος σε ένα δωμάτιο ο βλάκας που έβρισε τον ΜακΚίσικ ή ο βλάκας που έβριζε τις προάλλες τον Λεσόρ στη Ρόδο.
ΥΓ 2: Περαστικά στον Σκότι Γουίλμπεκιν.
ΥΓ 3: Ανασφάλειες βγάζει ο Σάρας και προσπαθεί να γίνει αρεστός.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
