Αλφόνσο Φορντ: Να τον θυμάστε (vid)

• Ήταν χαρισματικός
• Ασταμάτητος!

Ο Αλφόνσο και τα νιάτα μας, οι εικόνες μας, οι αναμνήσεις μας, οι χαρές μας, οι δικές μας στιγμές που χάθηκαν και βρέθηκαν στο θυμάμαι κάποτε… Να τον θυμάσαι τον Αλφόνσο Φορντ και να τον θυμάστε όλοι όσοι δεν τον προλάβατε. Μην απορείτε. Ναι, ακόμα και εσείς που δεν τον είδατε να παίζει, οφείλετε να τον θυμάστε. Γιατί; Διότι αν αγαπάς το μπάσκετ σίγουρα κάτι σου έχει δώσει. Όσα βλέπεις τώρα και όσα ψάχνεις στις πλατφόρμες, φέρουν και το δικό του αποτύπωμα. Οι ευρωπαϊκές ομάδες ήταν τυχερές που τον είχαν. Και δεν στεκόμαστε μόνο σε αυτές που έπαιξε. Οι αντίπαλοί του έχουν την ίδια αγάπη γι’ αυτόν. Όλοι όσοι τον αντιμετώπισαν, τον παρακολούθησαν να αγωνίζεται, όλοι παραδέχτηκαν την ικανότητα στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι. Οι μεγάλοι σκόρερ σπανίζουν. Είναι λίγοι και μοναδικοί και ποτέ, μα ποτέ, δεν ξεχνιούνται. Επιβάλλουν, με τον τρόπο τους, την παρουσία τους και αυτή εγγράφεται στο θυμικό και στην αδιάκοπη πορεία του χρόνου. Ο Αλφόνσο Φορντ δεν μπορούσε να είναι εξαίρεση. Σκόραρε, σκόραρε, σκόραρε και πάντα έμενε όρθιος, περήφανος και δικαιωμένος για όλα όσα έδωσε. Κι αν η τελεία μπήκε απότομα και άγαρμπα στη ζωή του, αυτός άφησε πίσω την εικόνα και το παράδειγμά του.

Ήταν χαρισματικός

Ο Αλφόνσο Φορντ αντιπροσωπεύει την εποχή που το ταλέντο δεν περιοριζόταν, δεν δεχόταν χαλινάρι και δεν ακολουθούσε, το ακολουθούσαν! Αν θέλετε να το κάνετε εικόνα σήμερα, δείτε τον Κέντρικ Ναν. Αυτό σήμερα είναι η εξαίρεση. Είτε γιατί οι προπονητές δεν θέλουν μοναχικούς καβαλάρηδες είτε γιατί οι παίκτες «πνίγουν» το ατομικό ταλέντο για χάρη του συνόλου. Κατανοητά και τα δύο. Κάποτε, όμως, υπήρχε ισορροπία μεταξύ προπονητικού σχεδιασμού, αυστηρού πλάνου και εκδήλωση-έκφραση χαρίσματος. Ο Φορντ ήταν χαρισματικός και το έδειχνε. Επέβαλλε το χάρισμά του και όλοι έβγαιναν κερδισμένοι. Οι συμπαίκτες, ο προπονητής, οι θεατές. Ακόμα και οι αντίπαλοι! Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν δεινό σκόρερ, μόνο καλό θα σου κάνει, θα σε βελτιώσει. Δεν υπήρξε κανείς που να μην τον λάτρεψε, να μην θαύμασε τις αγωνιστικές του αρετές και τον τρόπο να επιβεβαιώνει την πεμπτουσία του αθλήματος και του ταλέντου: να μπει η μπάλα στο καλάθι και να δεχτείς την ευλογία της ιδιαίτερης ικανότητας. Ο Φορντ δεν τυραννήθηκε από το ταλέντο, δεν καταπιέστηκε από το κυνήγι επικύρωσής του, δεν λύγισε από το βάρος του. Γι’ αυτόν, η προσφορά μέσα από το σκορ ερχόταν πρώτη. Η ικανοποίηση του κοινού αμέσως μετά. Και το κοινό των 90’s και των 00’s κράτησε εικόνες μοναδικές απ’ αυτόν. Τώρα, πια, είναι τα βίντεο στο YouTube. Και εκεί θα δείτε γιατί επιμένει η ομορφιά του αθλήματος και του ταλέντου και γιατί δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Όσοι κρατάτε μια ιδιαίτερη στιγμή από έναν σημερινό αγώνα μπάσκετ, να ξέρετε ότι σε αυτό έβαλε το λιθαράκι του και ο Αλφόνσο Φορντ. Respect.

Ασταμάτητος!

Ο Αλφόνσο Φορντ γεννήθηκε στις ΗΠΑ, στο Γκρίνγουντ της πολιτείας του Μισισίπι, στις 31 Οκτωβρίου 1971. Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί. Στο κολέγιο, Μισισίπι Βάλεϊ Στέιτ [Μισισίπι Βάλεϊ Στέιτ], κατέγραψε εντυπωσιακούς μέσους όρους στον τομέα επίτευξης πόντων. Δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 25 πόντους μ.ο! Το 1993 θα επιλεχθεί, στο νούμερο 32 του ντραφτ, από τους Φιλαδέλφεια Σίξερς. Η παρουσία του στο ΝΒΑ ήταν σύντομη. Έπαιξε λίγα παιχνίδια σε Σίξερς, Σόνικς. Καθώς φαίνεται δεν έλαβε την εμπιστοσύνη και τον χρόνο που άξιζε. Θα περάσει δύο σεζόν σε ομάδα του CBA (σ.σ κάτι σαν τη σημερινή G-League του ΝΒΑ), τη Tri-City Chinook, και μετά θα έρθει στην Ευρώπη. Πρώτη στάση η Ισπανία και η Ουέσκα. Οι θεατές βλέπουν αμέσως τι σημαίνει σκόρερ. Αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ, στην πάντα απαιτητική ACB (σ.σ η λίγκα μπάσκετ της Ισπανίας), και όλοι στρέφουν το βλέμμα τους πάνω του. Η Ουέσκα θα υποβιβαστεί, όμως ο ίδιος θα έρθει στο πολύ δυνατό, τότε, ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Κώστας Μίσσας τον έχει εντοπίσει και τον φέρνει για λογαριασμό του Παπάγου. Βρισκόμαστε στη σεζόν 1996-97. Ο Φορντ ανακηρύσσεται πρώτος σκόρερ της Α1 και οι «Στρατηγοί» κερδίζουν το εισιτήριο για το κύπελο Κόρατς. Το ελληνικό κοινό αρχίζει να παραδέχεται, αγαπά, αυτόν τον παίκτη. Η τύχη, όμως, δεν είναι μαζί του. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς μαθαίνει ότι πάσχει από λευχαιμία. Κρατά μυστικό το πρόβλημά του και συνεχίζει! Μένει εκτός δράσης για έναν χρόνο, ακολουθεί θεραπεία, χωρίς να αποκαλύψει τον πραγματικό λόγο. Το μόνο που έλεγε ήταν ότι είχε ένα πρόβλημα με το αίμα. Όταν επιστρέψει θα είναι για τον Σπόρτινγκ. Ξανά πρώτος σκόρερ της Α1. Και μετά έρχεται το Περιστέρι. Δύο σεζόν και το ευρωπαϊκό μπάσκετ θα σταματήσει μπροστά στο ταλέντο του. Διαπρέπει εντός και εκτός συνόρων. Οι «Πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης» παίζουν στην Ευρωλίγκα και ο Φορντ εντυπωσιάζει. Αξέχαστες οι εμφανίσεις του απέναντι σε Ταουγκρές (41 πόντοι) και Εστουδιάντες (35 πόντοι). Η καριέρα του θα συνεχιστεί στον Ολυμπιακό. Τίποτα δεν αλλάζει. Διακρίνεται και με τους «ερυθρόλευκους». Θα κερδίσει τον τίτλο του «Πρώτου σκόρερ» στην Ευρωλίγκα και θα είναι καθοριστικός στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Επόμενος σταθμός μετά τον Ολυμπιακό, η ιταλική Σιένα. Είμαστε στη σεζόν 2002-03. Στην Ευρωλίγκα καταγράφει 17,9 πόντους μέσο όρο και στην ιταλική λίγκα σχεδόν 20. Τελευταία του ομάδα η Σκαβολίνι, την περίοδο 2003-04. Η υγεία του, όμως, είχε αρχίσει να επιδεινώνεται σοβαρά. Λίγο μετά την ανακοίνωση της απόσυρσής του από την ενεργό δράση, πεθαίνει. Ο Αλφόνσο Φορντ «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία μόλις 32 ετών.

*Χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από το άρθρο «Αλφόνσο Φορντ – Η ανίκητη καλαθομηχανή που νικήθηκε από τη λευχαιμία», του Β. Κρίτσα.[katiousa.gr]