Η «πείνα» του Ολυμπιακού και το μεγάλο λάθος του Παναθηναϊκού!

• Ολυμπιακός: Το μήνυμα της πολλά υποσχόμενης προοπτικής!
• Παναθηναϊκός: Λείπει η περυσινή αμυντική σκληράδα, ερωτηματικό αν ο Αταμάν πιστεύει τον Γιούρτσεβεν!

Στο EuroKalka show της τρέχουσας εβδομάδας είχα υπογραμμίσει ότι το αποτέλεσμα της πρώτης εφετινής συνάντησης των δύο κορυφαίων ελληνικών ομάδων στην Euroleague, θα είχε κομβική σημασία για το νικητή του αγώνα!

Και αυτό γιατί οι δύο «αιώνιοι», που έως τώρα είχαν μοιραστεί τις νίκες (με το Super Cup να προσδίδει περισσότερο γόητρο και το ματς πρωταθλήματος να έχει μεγαλύτερη ουσία) θα συναντηθούν ξανά σε περίπου 2,5 μήνες για την Stoiximan GBL (18 Γενάρη) και μέχρι τότε, το ματς του ΟΑΚΑ θα μονοπωλεί, σε πρώτη φάση, τις εντυπώσεις στις μπασκετικές συζητήσεις.

Το σημαντικότερο, ωστόσο, ήταν ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι έμοιαζε σαν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για τους συσχετισμούς ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα φαβορί για το εφετινό ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Από την άποψη ότι ο μεν Παναθηναϊκός βρισκόταν σε πολύ καλό momentum και προερχόταν από τρεις πολύ σπουδαίες εκτός έδρας νίκες (σε Πόλη, Φάληρο και Βελιγράδι), οι οποίες «καθρέφτισαν» την αναβαθμισμένη ποιότητα του εφετινού ρόστερ και προκάλεσαν θόρυβο. Ειδικότερα στον Πειραιά, όπου το «διπλό» ήρθε με κυριαρχική εμφάνιση και πολύ πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το τελικό 71-78.

Στην αντίπερα όχθη, με ενδιαφέρον αναμενόταν η αντίδραση του Ολυμπιακού, που από την στιγμή της ολικής επαναφοράς του Μιλουτίνοφ στο rotation, της αναπόφευκτης (και αναγκαίας) παραχώρησης του Πετρούσεφ και του ξεκαθαρίσματος των ρόλων, φαινόταν ότι από παιχνίδι σε παιχνίδι αλλάζει προς το καλύτερο.

Από το χειρότερο δεκαήμερο της σεζόν (3 ήττες από Εφές, Μπάγερν και ΠΑΟ σε 4 αγώνες) είχε «απαντήσει» με δύο ηχηρές νίκες και πειστικές εμφανίσεις (απέναντι σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα), είχε περάσει ξεκούραστα από την έδρα της διόλου ευκαταφρόνητης φέτος ΑΕΚ κι ετοιμαζόταν για ένα ματς, που το ήθελε περισσότερο για να στείλει ένα μήνυμα και λιγότερα για τα υπόλοιπα οφέλη.

Και ο βασικός λόγος που όλοι στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο αισθάνονταν διαφορετικά, ήταν η πολύ ενθαρρυντική εικόνα που έβγαλε η ομάδα, ούσα πλήρης, στις τρεις καλές προπονήσεις που έκανε αυτή την εβδομάδα.

Ολυμπιακός: Το μήνυμα της πολλά υποσχόμενης προοπτικής!

Γνωρίζοντας πως λειτουργεί ο οργανισμός του Πειραιά και φυσικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον πολύ ανταγωνιστικό χαρακτήρα του Γιωργου Μπαρτζώκα αλλά και τα “takeaways” από δύο τελευταία ευρωπαϊκά ματς των «ερυθρολεύκων» στα οποία παρατάχθηκαν με όλα τους τους όπλα (πλην του Έβανς, που υπολογίζεται να επιστρέψει το νωρίτερο τον Φεβρουάριο), ήμουν σίγουρος ότι θα βλέπαμε έναν διαφορετικό Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.

Και από πλευράς περισσότερων λύσεων, αλλά και με νέες ιδέες (το αρχικό σχήμα με Γουόκαπ, Βιλντόζα και Φουρνιέ στην περιφέρεια λειτούργησε πολύ θετικά)και προσαρμογές στο παιχνίδι του, απαντήσεις στο εύστοχο σχήμα του Αταμάν με τους τρεις κοντούς στο ΣΕΦ και με γενικότερα αναβαθμισμένο πρόσωπο.

Λίγο-πολύ, όλα τα παραπάνω τα είδαμε στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν στο παρκέ με πολλή ενέργεια και πίεση στην άμυνα, εφαρμόζοντας αποτελεσματικά τις αλλαγές στα screen, ενώ η εμφανής διάθεσή τους να επιτεθούν κάθετα αλλά και με post up μέσα στο «ζωγραφιστό» έπιασε στον ύπνο τους γηπεδούχους και τους έβαλε από την αρχή στην θέση του οδηγού.

Το 1-11 στο 4’, το 13-20 στο 9’28”, το 17-30 στο 14’ και το 25-38 στο 17’12”, ήταν ενδεικτικά της υπεροχής του Ολυμπιακού στο πρώτο μέρος, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να «μεταφραστεί» και σε ακόμη μεγαλύτερη διαφορά, αν οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έχαναν πολλά εύκολα κι ελεύθερα σουτ και δεν υπέπιπταν σε κάποια φθηνά λάθη, ειδικότερα στην 2η περίοδο.

Το +8 (33-41) των «ερυθρόλευκων» στην ανάπαυλα με 6-0 στα επιθετικά ριμπάουντ, είχε σε μεγάλο βαθμό την υπογραφή του Μιλουτίνοφ, οποίος ανανέωσε 4 επιθέσεις και βοήθησε την ομάδα να διατηρήσει μία απόσταση ασφαλείας.

Θυμάστε πολλές φορές τον Ολυμπιακό να κερδίζει εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό και να είναι κυρίαρχος, έχοντας 15/38 σουτ (39,5% εντός πεδιάς); Ταυτόχρονα με 12 ασίστ και 6 κλεψίματα; Αυτό δείχνει την μεγάλη σημασία που έχει στο σύγχρονο μπάσκετ, η μάχη των κατοχών αλλά και την πολύ καλή δουλειά που είχε γίνει στην άμυνα με το παθητικό των 33 πόντων από την 3η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης (μ.ο. 85,9π.)!

Σε αυτό το επίπεδο, βέβαια και με την ποιότητα που έχουν οι πρωταθλητές Ευρώπης, οι μονοψήφιες διαφορές «εξανεμίζονται» συνήθως μέσα λίγα λεπτά, ειδικότερα αν σφίξει λίγο η άμυνα και αποκτηθεί ρυθμός στην επίθεση.

Ο ένας πόντος, λοιπόν, που είχαν δεχθεί οι φιλοξενούμενοι στα πρώτα τέσσερα λεπτά του αγώνα (με 0/4 σουτ του «τριφυλλιού»), έγιναν 16 στο αντίστοιχο πρώτο 4λεπτο του 2ου μέρους (με τέσσερα καρφώματα και συνολικά 7/8 σουτ) από τους γηπεδούχους, που όχι απλά ξεχαρβάλωσαν το αμυντικό πλάνο των αντιπάλων, αλλά μπήκαν στην ζώνη του «λυκόφωτος» όσον αφορά στο σκοράρισμα, αλλά «έτρεξαν» ένα τρελά παραγωγικό και σχεδόν άρτιο παραγωγικά δεκάλεπτο, τελειώνοντας την 3η περίοδο με 33 πόντους, 14/16 σουτ (10/10 δίποντα και 4/6 τρίποντα), 13 ασίστ για 2 λάθη αλλά και μηδέν (!) ριμπάουντ!.

Με αυτή την απόδοση, υπό άλλες συνθήκες και απέναντι σε έναν διαφορετικό Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός θα είχε όχι απλά προσπεράσει αλλά εδραιώσει και μία διαφορά 8-10 πόντων, πηγαίνοντας προς την τελευταία περίοδο.

Τα σημεία-κλειδιά, όμως, που δεν κράτησαν απλά τους Πειραιώτες στο ματς, αλλά διατήρησαν και το προβάδισμά τους, ήταν δύο: Η απίστευτη ποιότητα που διαθέτει το εφετινό ρόστερ και η απάντηση στο τρελό επιθετικό παιχνίδι του «επτάστερου» με 12/16 σουτ, αλλά κυρίως η κυριαρχία του στις κατοχές και τα 3 επιθετικά ριμπάουντ (συνολικά 5 με τα δύο να είναι αμυντικά στα δύο άστοχα σουτ των γηπεδούχων), που χάρη στον “Μίλου”, ανανέωσαν τις 3 από τις τέσσερις συνολικά χαμένες επιθέσεις τους στο 3ο δεκάλεπτο.

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός «ρέφαρε» την κάκιστη αμυντική του απόδοση στο πρώτο μισό του δευτέρου ημιχρόνου και διατήρησε σε υψηλά standards τον ρυθμό στην επίθεση ενόψει του “crunch time”.

Εκεί ήταν που μίλησαν οι μεγάλες προσωπικότητες, που ωφελήθηκαν από το μεγάλο πλεονέκτημα που προσδίδει στους «ερυθρόλευκους» η καλή βραδιά όλων των περιφερειακών του και η οποία φαίνεται στην δημιουργική ευχέρεια και την εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας.

Και αυτό είναι το ηχηρό μήνυμα που έστειλε σε όλη την Ευρώπη ο Ολυμπιακός από το ΟΑΚΑ. Ότι δηλαδή, όταν είναι πλήρης, έχει τόσες πολλές εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να βρει λύση σε κάθε πρόβλημα. Γιατί μπορεί το «δολοφονικό» ένστικτο του «διψασμένου» για μπάσκετ Έβαν Φουρνιέ (10 από τους 22 πόντους του στο 4ο 10λεπτο και 8 εξ’ αυτών στα τελευταία 3’15”, όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το πρώτο και μοναδικό του προβάδισμα με 83-82), να «αποφάσισε» τον νικητή ωστόσο, για να φτάσει ως εκεί, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα πήρε πάρα πολλά και σημαντικά πράγματα από τους παίκτες που τόσο πολύ του έλλειψαν από τα δύο πρώτα «αιώνια» ντέρμπι της χρονιάς.

Αναφέρομαι στον ΜακΚίσικ (8 πόντους, 6 ριμπάουντ. και 2 ασίστ με 3/4 σουτ σε 19’), ο οποίος δεν έπαιξε ούτε στην Ρόδο, ούτε στο Φάληρο. Στον Γουίλιαμς-Γκος (13 πόντοι, 2 ριμπάουντ και 2 ασίστ με 3/5 δίποντα και 2/4 τριπ. σε 17'), ο οποίος ήταν απών από το πρόσφατο ματς στο ΣΕΦ και «το μάτι του γυάλιζε» στην πρώτη επιστροφή στο ΟΑΚΑ μετά το «εφιαλτικό» για εκείνον βράδυ της 14ης του περασμένου Ιουνίου.

Και φυσικά στον Νίκολα Μιλουτίνοφ (12 πόντοι & 8 ριμπάουντ με 4/8 δίποντα σε 21'), ο οποίος έκανε το ντεμπούτο στον αγώνα της 27ης Οκτώβρη στο Φάληρο, αλλά ήταν εμφανώς ανέτοιμος και στα 6 λεπτά που πάτησε παρκέ, έμοιαζε παρών-απών!

Αυτοί οι τρεις μαζί με τον εξαιρετικό Γουόκαπ της μίας προσπάθειας και των 11 ασίστ σε 23 λεπτά αγώνα και τον σχεδόν «αλάνθαστο» για τα δεδομένα των τελευταίων 12 μηνών, Βιλντόζα (8 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ & 2 κλεψίματα με 2/5 τρίποντα σε 20'), έκαναν την διαφορά για τον Ολυμπιακό σε σχέση με αυτό που έδειξε στα δύο προηγούμενα ματς.

Σε συνολικό επίπεδο και με δεδομένο ότι από παιχνίδι σε παιχνίδι η ομάδα θα «χτίζει» ακόμη μεστά την «χημεία» και οι παίκτες θα προσαρμόζονται ολοένα και περισσότερο στους ρόλους τους, ο Ολυμπιακός θα παρουσιάζεται συνεχώς καλύτερος.

Και μόνο ότι έβγαλε τόσο νωρίς ένα τόσο «εξωπραγματικό» - για την εποχή και τις συνολικές του δυνατότητες – πρόσωπο, μοιάζει «τρομακτικό» για την προοπτική που μπορεί να παρουσιάσει στην συνέχεια.

Για την ώρα «κέρδισε» σε αποδοχή και σεβασμό και αυτοπεποίθηση. Γιατί όταν κερδίζει (94-89) στο ΟΑΚΑ τον εφετινό Παναθηναϊκό, μπορείς να κερδίσει σε οποιαδήποτε έδρα της Ευρώπης!

Υγ.1: Τρίτο σερί ευρωπαϊκό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό με διψήφιο αριθμό επιθετικών ριμπάουντ.

Παναθηναϊκός: Λείπει η περυσινή αμυντική σκληράδα, ερωτηματικό αν ο Αταμάν πιστεύει τον Γιούρτσεβεν!

Να αρχίσουμε από το πιο ουσιαστικό και αδιαπραγμάτευτο “take away” του ντέρμπι για τους πρωταθλητές Ευρώπης, που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει την περυσινή αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας στα μετόπισθεν, από την οποία και άρχισε η απογείωση μέχρι το Final 4 του Βερολίνου.

Στο χθεσινό παιχνίδι ο Παναθηναϊκός ήταν soft και πνευματικά ανέτοιμος να παίξει άμυνα και ίσως επειδή ο Ολυμπιακός μέχρι τώρα είχε παρουσιάσει ψήγματα της επιθετικής του ποιότητας, πιάστηκε στον ύπνο κι έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλό του να βρει ρυθμό.

Και το κρίμα για τους «πράσινους» ήταν ότι οι τρεις σημαντικότερες εφετινές τους νίκες είχαν προέλθει μέσα από εντυπωσιακά αμυντικά διαστήματα, τόσο στο Φάληρο, όπου «σταμάτησαν» τους «ερυθρόλευκους» στους 71 πόντους, όσο στην Πόλη και στο Βελιγράδι, όπου η Φενέρ και ο Ερυθρός υποχρεώθηκαν σε 8 και 5 λάθη αντίστοιχα στην 4η περίοδο κι έμειναν κάτω από τους 80 πόντους!

Χωρίς την άμυνά του που πέρυσι δεχόταν κατά μέσο όρο λιγότερους από 76 πόντους ανά παιχνίδι και απέναντι σε μία ομάδα που δείχνει όλο και περισσότερο να μοιάζει με «Λερναία Ύδρα», δεν μπορείς να έχεις τύχη αν δεν ελέγξεις τα ριμπάουντ και αν δεν πάρεις πράγματα από όλους τους σημαντικούς σου παίκτες.

Κοινώς, απέναντι στον χθεσινό Ολυμπιακό δεν έφτανε ούτε ο καλός Ναν των 20 πόντων (αλλά και με 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα και 4/8 τρίποντα), ούτε ο θετικός Σλούκας (12 πόντοι και 7 ασίστ), από την στιγμή που οι «πράσινοι» πήραν ελάχιστα πράγματα από το δίδυμο Γκραντ-Μπράουν (είχαν μαζί 6 πόντους, 8 ασίστ και 5 λάθη με 1/7 σουτ) και ειδικότερα όταν χάθηκε κατά κράτος η μάχη της ρακέτας!

Γιατί μπορεί ο Λεσόρ να είχε ένα εκρηκτικό τρίλεπτο στο ξεκίνημα του 2ου μέρους με 6 πόντους, ωστόσο, συνολικά δεν ήταν παράγοντας του παιχνιδιού και χάθηκε μπροστά στους δίδυμους πύργους Φαλ και Μιλουτίνοφ!

Το -8 στα ριμπάουντ σε ένα ματς που τα ποσοστά των δύο ομάδων κυμάνθηκαν από 51,5% έως 55,3% εντός πεδιάς και πρωτίστως το 4-10 στα επιθετικά, είναι πολύ μεγάλη υστέρηση και με βάση τον χρόνο που ο Εργκίν Αταμάν έδωσε στον Ομέρ Γιούρτσεβεν (4 πόντοι κι ένα ριμπάουντ με 2/2 σουτ) προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό.

Γιατί ο Τούρκος σέντερ των δύο μέτρων και δεκατριών εκατοστών, έμεινε στο παρκέ μόλις 3’58” και αυτό δείχνει ότι ο συμπατριώτης του 58χρονος τεχνικός (αυτός ξέρει καλύτερο) ενδεχομένως να μην τον πιστεύει. Αν ισχύει αυτό – γιατί αλλιώς δεν εξηγείται ότι δεν χρησιμοποιήθηκε περισσότερο με τον ισοϋψή του, “Μίλου”, να ανανεώνει με άνεση τις επιθέσεις της ομάδας του – ο Παναθηναϊκός έχει πρόβλημα και μάλλον πρέπει να ψάξει για ένα μεγάλο κορμί.

Με τον Φαλ των 2,18 και τον Μιλουτίνοφ των 2,13, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον μεγάλο του αντίπαλο μόνο με τον Λεσόρ κι έχοντας από πίσω την καλύτερη δυνατή έκδοση του Κώστα Αντετοκούνμπο (έλλειψε χθες). Και να φανταστείτε ότι είχε τον Ερνανγκόμεθ σε εξαιρετικό βράδυ σε άμυνα κι επίθεση (13 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα και 2 τάπες με 3/4 τρίποντα) με τον Ισπανό να αποδεικνύεται πολύ «ενοχλητικός» για τον Βεζένκοβ, που άσχετα αν έβαλε 20 πόντους, απείχε αρκετά από την γνωστή άκρως επιδραστική απόδοση.

Κοινώς, χωρίς επιθετική άμυνα με σκληράδα, σοβαρή επιδραστικότητα στα ριμπάουντ και κυνηγώντας την κυριαρχία μόνο μέσα από την επίθεση, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συνεχίσει με φόντο το «όγδοο αστέρι» και το πρωτάθλημα. Γιατί αυτοί είναι οι δύο βασικοί στόχοι των «αιωνίων αντιπάλων».

Και το γεγονός ότι η πρώτη προσγείωση ήρθε νωρίς και υπάρχει πολύς χρόνος για αναδίπλωση και προσαρμογές, δεν θα πρέπει να απογοητεύσει τους «πράσινους». Αρκεί να γυρίσει γρήγορα ο διακόπτης και να επανέλθουν οι εργοστασιακές αμυντικές ρυθμίσεις.

Υγ.2: Το ότι ο Παναθηναϊκός της εκπληκτικής επιθετικής απόδοσης του 2ου μέρους και της ολιγωρίας στα ριμπάουντ, έχασε το ματς από τα τρία μεγάλα σουτ του Φουρνιέ δείχνει τι περιθώρια βελτίωσης έχει.