Ολυμπιακός: Με τα φώτα (όχι) νυσταγμένα και (όχι) βαριά

• Το ψηλό αρχικό σχήμα και η πίεση στη μπάλα
• Η αδύναμη πλευρά του Ολυμπιακού μόνο αδύναμη δεν είναι
• Εξι πράγματα που ξεχώρισα από το Ολυμπιακός – Βίρτους

Στην Euroleague υπάρχουν ορισμένα παιχνίδια τα οποία τα χαρακτηρίζω ύπουλα. Συνήθως είναι εντός έδρας στα οποία μια ομάδα με στόχο την κατάκτηση του τροπαίου φιλοξενεί έναν αντίπαλο που απογοητεύει και βρίσκεται στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας. Και όλοι περιμένουν άνετη νίκη. Τέτοιο ματς ήταν του Ολυμπιακού με την Βίρτους και μάλιστα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί με διαφορετικό τρόπο αν στο ημίχρονο δεν γινόντουσαν αυτά που έπρεπε να γίνουν.

• Η βαθμολογία της Euroleague: Ο Ολυμπιακός παρέμεινε σε απόσταση μίας νίκης από την κορυφή

Βλέπεται το πραγματικά τραγικό δεύτερο δεκάλεπτο των «ερυθρόλευκων» χάλασε την όμορφη εικόνα που είχαν δημιουργήσει από την πρώτη περίοδο και αυτομάτως μπήκαν σκέψεις και αμφιβολίες και στο κοινό, αλλά κυρίως στην ομάδα. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά στην επανάληψη, ο Ολυμπιακός έπαιξε όσο καλά χρειαζόταν να παίξει για να πάρει μία νίκη που είχε την ταμπέλα «πρέπει».

Οι «ερυθρόλευκοι» δεν θαμπώθηκαν από τον νέο σύγχρονο φωτισμό του ΣΕΦ, αντιθέτως είχαν διαστήματα λάμψης όπως αυτή που είχε το παρκέ σε συνάρτηση με τις λίγο πιο σκοτεινές εξέδρες. Ούτε νυσταγμένα ούτε βαριά λοιπόν όπως αναφέρει ο Μανώλης Ρασούλης

Το ψηλό αρχικό σχήμα και η πίεση στη μπάλα

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές πόσο επιδραστική είναι η παρουσία του Μουσταφά Φαλ στον τρόπο με τον οποίο αμύνεται ο Ολυμπιακός. Επίσης έχουμε αναφέρει άλλες τόσες την παρόμοια συνθήκη που ισχύει και με τον Κώστα Παπανικολάου. Αμφότεροι επιλέχθηκαν στο αρχικό σχήμα προφανώς για να θέσουν τον τόνο του παιχνιδιού ξεκινώντας από την πίσω πλευρά του γηπέδου και όχι από την μπροστινή.

• Φουρνιέ: «Ο προπονητής μας τα... έχωσε στο ημίχρονο και ήταν κάτι που το χρειαζόμασταν εκείνη τη στιγμή»

Ο Γάλλος παρά το γεγονός πως βρίσκεται εντελώς εκτός ρυθμού τα πήγε αρκετά καλά. Ο αρχηγός επέστρεψε μετά από κανά μήνα στη θέση «3» και έκανε επίσης τη δουλειά με τον καλύτερο τρόπο. Γενικά ο Μπαρτζώκας ήθελε να ασκήσουν πίεση πάνω στη μπάλα και παρά το ψηλό σχήμα που θέλησε να ξεκινήσει την αναμέτρηση (Παπανικολάου αντί Βιλντόζα), αποστολή εξετελέσθη!

Κομβικό ρόλο ως συνήθως είχε και η άμυνα του Γουόκαπ πάνω στον Κλάιμπερν. Αυτό ήταν το ματσάρισμα που αποφάσισε ο coach B και φυσικά δικαιώθηκε. Ο Κλάιμπερν είναι παίκτης που κάνει αρκετές ντρίμπλες και του αρέσει με τη βοήθειά τους να τελειώνει φάσεις. Απλά η ντρίμπλα του Αμερικανού είναι κάπως ψηλή. Με τον Γουόκαπ να κολλάει πάνω του αυτομάτως του αφαιρέθηκε αυτή η άνεση την οποία αισθάνεται ντριμπλάροντας ακόμη κι αν το κάνει με πλάτη από τη γραμμή του τριπόντου και πιο μακριά.

Οι Πειραιώτες πίεσαν άριστα λοιπόν τη μπάλα και μέσα από την καλή τους άμυνα βρήκαν μπόλικο σκορ στην επίθεση. Κυκλοφόρησαν εξαιρετικά τη μπάλα, έτρεξαν, σούταραν με πολύ καλά ποσοστά και όλα αυτά συνηγόρησαν στη μεγάλη διαφορά που... έχτισαν.

Η αδύναμη πλευρά του Ολυμπιακού μόνο αδύναμη δεν είναι

Τι έχει σε αφθονία το φετινό ρόστερ του Ολυμπιακού; Χειριστές και σουτέρ. Με τέτοιο υλικό ο Μπαρτζώκας έχει προσθέσει πάρα πολλές δράσεις, actions, plays, συστήματα (πείτε τα όπως θέλετε) με στόχο την εκδήλωση επίθεσης από την weak side (σ.σ αδύναμη πλευρά). Ο coach των «ερυθρόλευκων» φέτος συνηθίζει να έχει τους Βεζένκοβ και Φουρνιέ μακριά από τη μπάλα προκειμένου μετά από ταυτόχρονη κίνηση όλων των παικτών να την πάρουν και να εκτελέσουν με αμυντική ανισορροπία. Ειδικά όταν στο παρκέ βρίσκεται μαζί τους ο Πίτερς ή ο Ντόρσεϊ ή ο Βιλντόζα, το πράγμα γίνεται ακόμη πιο όμορφο για τους Πειραιώτες και ακόμη πιο δύσκολο για τους αντιπάλους τους.

Στη νίκη επί της Βίρτους ο Ολυμπιακός έπαιξε λιγότερο pick 'n' roll και εμπιστεύτηκε περισσότερο σκριν μακριά από τη μπάλα. Η συγκεκριμένη απόφαση του Μπαρτζώκα είχε να κάνει με τα αργά πόδια των αντιπάλων. Πίστευε πως μετά από 3-4 πάσες, οι Ιταλοί θα μετακινούνταν και δεν διέθεταν τη σωματοδομή να ακολουθήσουν. Φυσικά δικαιώθηκε. Ο Ολυμπιακός βρήκε πολύ σκορ από off ball σκριν.

Εξι πράγματα που ξεχώρισα από το Ολυμπιακός – Βίρτους

1. Οι παίκτες του Ολυμπιακού μοίρασαν 21 ασίστ σε τρία δεκάλεπτα. Εξαίρεση φυσικά το δεύτερο στο οποίο έδωσαν μόλις δύο τελικές πάσες. Το σύνολο 23. Πολύ καλός αριθμός.
   
2. Μερικές φορές οι μαζεμένες αλλαγές είναι υποχρεωτικές, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργούν πρόβλημα στον ρυθμό. Στη δεύτερη περίοδο το over dribbling του Γκος, η βιασύνη του ΜακΚίσικ και γενικά οι κακές επιλογές μπροστά διαμόρφωσαν τη γενικότερα κακή εικόνα στο συγκεκριμένο διάστημα.
   
3. Ο Άλεκ Πίτερς αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τη φετινή σεζόν. Χθες ήταν καταπληκτικός όχι τόσο για τους 12 πόντους, αλλά κυρίως για τα 8 ριμπάουντ. Δεν άφησε χαμένη μπάλα που να μην τη διεκδίκησε και βοήθησε πάρα πολύ στο δεύτερο ημίχρονο.
   
4. Το δεύτερο ημίχρονο του Φουρνιέ. Δεν ξέρω αν το έχει συνήθεια ο Γάλλος, αλλά για μία ακόμη φορά ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του στο δεύτερο 20άλεπτο. Πήγε στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα με 5 πόντους, 2 ριμπάουντ και 3 ασίστ και ολοκλήρωσε τον αγώνα με 20 πόντους, 5 ριμπάουντ και 7 ασίστ.
   
5. Η αυτοπεποίθηση του Βεζένκοβ. Χρειαζόταν ένα καλό «ξεμπούκωμα» ο Βούλγαρος φόργουορντ. Σε αντίθεση με άλλες φορές, χθες δεν βιάστηκε να σουτάρει. Βρήκε ρυθμό με φυσιολογικό τρόπο και στη συνέχεια δεν τον σταμάταγε τίποτα.
   
6. Η επιθετικότητα του Γουόκαπ. Για την άμυνα του δεν μπορούμε να πούμε κάτι. Δεν χρειάζεται. Αυτό το οποίο με εντυπωσίασε ήταν η επιθετικότητα που έδειξε στο δεύτερο ημίχρονο. Στο πρώτο μέρος είχε μηδέν σουτ και δύο ασίστ. Τελείωσε το ματς με 7 πόντους, 5 ριμπάουντ και 7 ασίστ. Γιατί; Γιατί πολύ απλά ήταν πιο επιθετικός. Επαψε να είναι διεκπεραιωτικός στην επίθεση και «απείλησε» το αντίπαλο καλάθι. Η άμυνα κατάλαβε πως δεν μπορεί να τον αφήνει, τον... ένιωσε και όλα αυτά δημιούργησαν περισσότερους χώρους για τους συμπαίκτες του. Πρέπει να «απειλεί» περισσότερο.

ΥΓ: Ενας ωραίος φωτισμός είναι ικανός να ομορφύνει ακόμη και ένα άσχημο γήπεδο όπως το ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός επένδυσε αρκετά χρήματα, εκμοντερνίστηκε που λένε και στο χωριό μου. Θα ήθελα περισσότερο σκοτάδι στην εξέδρα και περισσότερο φως στην αρένα. Φυσικά μία τόσο μεγάλη επένδυση δείχνει και την κατεύθυνση που υπάρχει σχετικά με το ΣΕΦ. Ο Βρούτσης μίλησε δημοσίως και σκόρπισε αισιοδοξία, αλλά νομίζω υπάρχει ακόμη απόσταση.

Πολύ ωραία και η fun zone για τα παιδιά. Να την επισκεφτείτε.

ΥΓ 2: Αν μου έλεγαν πριν ξεκινήσει η σεζόν «το αγοράζεις το 11-6 στο τέλος του πρώτου γύρου»; Θα απαντούσα «ναι αν και θα προτιμούσα το 12-5». Ας όψεται η ήττα από την Παρί με έναν σέντερ. Όπως καταλάβατε υπολογίζω σε νίκη αύριο με την Αλμπα, αλλιώς θα μιλάμε για αυτοχειρία.

ΥΓ 3: Το 2024 φεύγει σε λίγο με δύο γαλλικές ομάδες στην κορυφή της Euroleague. Το μπάσκετ αλλάζει συνεχώς. Το σουτ, η αθλητικότητα, το physicality και η ταχύτητα στην απόφαση παίζουν πλέον τεράστιο ρόλο.

ΥΓ 4: Μην υποτιμάτε καμία νίκη στην Euroleague!