Ολυμπιακός: Όταν η νίκη γίνεται συνήθεια σε ακολουθεί σαν σκιά

Ολυμπιακός: Όταν η νίκη γίνεται συνήθεια σε ακολουθεί σαν σκιά
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπασκόνια, αναλύει πως έφτασε σε αυτή, τι σημαίνει για το μέλλον και στέκεται σε δύο βασικά στοιχεία.

Κάθε ομάδα μέσα από την καθημερινότητά της και τις ημερήσιες διαδικασίες προσπαθεί να δημιουργήσει συνήθειες. Συνήθειες όχι μόνο ως προς τον τρόπο παιχνιδιού της προκειμένου να φτάσει σε ένα σημείο και να υπάρχουν αυτοματισμοί στο παρκέ, αλλά και ως τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στις κρίσιμες στιγμές των αγώνων. Μα πάνω από όλα συνηθίζει και στο αποτέλεσμα.

Εχω αναφέρει πολλές φορές πως τόσο η νίκη όσο και η ήττα γίνονται συνήθεια. Δεν το καταφέρνουν όλοι. Ο Ολυμπιακός πάντως μια χαρά το απολαμβάνει διότι ξεκάθαρα η νίκη του έχει γίνει συνήθεια. Και το αναφέρω τούτο γιατί χθες το βράδυ στην Βιτόρια επικράτησε χωρίς να παίξει καλά. Θα επιστρέψω σε αυτό όμως.

Οι ομάδες που αντιμετωπίζουν τους «ερυθρόλευκους» τρέφουν μεγάλο σεβασμό για αυτούς και τους υποδέχονται στο παρκέ με μία μικρή αίσθηση φόβου γιατί πολύ απλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έχουν δημιουργήσει μία αύρα τέτοια που είναι λογικό να επισημάνει κάθε αντίπαλος.

Δεν υπάρχει προπονητής που να παίζει με τον Ολυμπιακό και στις pre game δηλώσεις του να μην αναφέρεται εγκωμιαστικά για τους Πειραιώτες. Και όχι με φράσεις κλισέ του τύπου «ο Ολυμπιακός είναι μία πολύ καλή ομάδα και χρειάζεται προσοχή». Αυτά τα ακούει και ο Ίζραελ Γκονζάλες για την Αλμπα. Τρανό παράδειγμα ο Καμπάτσο ο οποίος λίγα λεπτά μετά το 116-113 επί της Μακάμπι τόνισε πως «ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη».

Φράση κλειδί στην παραπάνω σκέψη μου το «αυτή τη στιγμή». Δεν ξέρω τι θα συμβεί σε 5 μήνες. Θεωρώ δεδομένο πως οι Πειραιώτες θα βρεθούν στο Αμπού Ντάμπι. Τι θα καταφέρουν εκεί, κανείς δεν το γνωρίζει.

Πάντως σίγουρα είναι σημαντικό να νικάς ακόμη κι όταν δεν παίζεις καλά. Γιατί κακά τα ψέμματα ο Ολυμπιακός με την Μπασκόνια δεν έφτασε τα αγωνιστικά στάνταρ που μας έχει συνηθίσει το τελευταίο δίμηνο. Ακόμη κι αυτό κάτι δείχνει.

Για το βάθος του ρόστερ. Για τον πλουραλισμό ανάμεσα στους παίκτες. Για την ποιότητα και την προσωπικότητα των παικτών. Για την αποφασιστικότητα και κυρίως για την εμπιστοσύνη που αισθάνεται ο ένας για τον άλλον.

Το βλέπεις στα μάτια τους, το βλέπεις στις κινήσεις τους. Ο Μπαρτζώκας εμπιστεύεται τους παίκτες του. Οι παίκτες εμπιστεύονται τον Μπαρτζώκα παρά τα όσα τους «σούρνει» κι έχουν μάθει πλέον από το ένα αυτί να μπαίνει και από το άλλο να βγαίνει. Και κυρίως οι συμπαίκτες μεταξύ τους εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.

Φανερή η απουσία του Γουόκαπ στην άμυνα

Η άμυνα του Ολυμπιακού απείχε πάρα πολύ από τα όρια που μας έχει συνηθίσει. Το γεγονός πως ο Γουόκαπ προτιμήθηκε να μείνει στο Φάληρο για να κάνει 5 καλές θεραπείες και να είναι έτοιμος για το ντέρμπι της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ, έπαιξε τον ρόλο του. Ο «Θωμάς» ανήκει στο Top 3 αμυντικών της Euroleague.

Δεν είναι οι 89 πόντοι στο 40άλεπτο ή οι 101 στο τέλος της παράτασης. Οι Πειραιώτες είχαν πάρα πολύ αργές αντιδράσεις σε σχέση με τους παίκτες της Μπασκόνια. Η άμυνα με αλλαγές δεν λειτούργησε παρά ελάχιστα. Ο Φαλ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε αυτό το κομμάτι όπως έπρεπε ενώ προβληματίστηκε και με τον Σάμανιτς που έπαιζε με πρ'οσωπο στο καλάθι. Ο ΜακΚίσικ έπεφτε πάνω στα σκριν και... κόλλαγε εκεί με αποτέλεσμα να δίνει χώρο στον παίκτη με τη μπάλα.

Ακόμη και οι συγκεκριμένοι στόχοι για το ματς πήγαν περίπατο με τον Καμπαρό να σκοράρει με τον αγαπημένο του τρόπο και να αισθάνεται άνετα. Ο Ρογκαβόπουλος βρήκε ρυθμό από μακρινή απόσταση. Τα επιθετικά ριμπάουντ των Βάσκων πρόσφεραν πόντους δεύτερης ευκαιρίας. Γενικά ελάχιστα πράγματα λειτούργησαν στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού.

Μοναδική εξαίρεση σε όλα τα παραπάνω ο Γκος ο οποίος έπαιξε πολύ καλή άμυνα (και όχι μόνο φυσικά, αλλά θα επανέλθω).

ΜακΚίσικ

Ο Ολυμπιακός έγινε πιο επιθετικός και πήραν τις σωστές αποφάσεις

Οι «ερυθρόλευκοι» τελείωσαν το πρώτο ημίχρονο χωρίς επιθετικό ριμπάουντ. Πράγμα σπάνιο το οποίο όμως καταδεικνύει και την έλλειψη διάθεσης να πάνε οι παίκτες του Μπαρτζώκα να διεκδικήσουν μπάλες από χαμένα σουτ συμπαικτών τους. Στο δεύτερο ημίχρονο και στο πεντάλεπτο της παράτασης, ο Ολυμπιακός έγινε πιο επιθετικός, έβγαλε μεγαλύτερη «πείνα» και τελείωσε την αναμέτρηση με 13 επιθετικά ριμπάουντ.

Γενικά όσο κυλούσε το παιχνίδι και οι αποφάσεις τους έβγαζαν μεγαλύτερη επιθετικότητα. Τους έβλεπες πιο σίγουρους ασχέτως αν έβρισκαν στόχο ή όχι. Και με αυτόν τον τρόπο κάλυψαν την κακή λειτουργία της επίθεσης. Μάλλον για να είμαι δίκαιος δεν ξέρω αν ήταν κακή λειτουργία, αλλά σίγουρα ήταν αργή.

Στις καταστάσεις «5on5» η μπάλα δεν κυκλοφορούσε γρήγορα, οι ντρίμπλες ήταν περισσότερες από τις πάσες και πολλές επιλογές ήταν αρκετά προσωπικές. Φουρνιέ, ΜακΚίσικ, Γκος πήραν τέτοιες επιλογές. Σε ορισμένες περιπτώσεις δικαιώθηκαν και σε άλλες όχι.

Πάντως στο τέλος και όταν η μπάλα έκαιγε, φρόντισαν και πήραν τις σωστές αποφάσεις. Εχω γράψει πολλές φορές πως στο τελευταίο δίλεπτο, οι προπονητές απλά θα καθοδηγήσουν, θα δώσουν 1-2 οδηγίες προκειμένου να δείξουν την κατεύθυνση. Οι παίκτες είναι αυτοί που αποφασίζουν και οι παίκτες του Ολυμπιακού αποφάσισαν σωστά στα κρίσιμα σημεία.

Γκος

Ο καλύτερος φετινός Γκος

Την άποψή μου τη γνωρίζετε και για να αλλάξει δεν είναι αρκετό ένα πολύ καλό παιχνίδι ή 1-2 καλά. Μόνο η συνέπεια θα μου αλλάξει άποψη. Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος δεν μου αρέσει σαν παίκτης, αλλά ένα μεγάλο «hat off» για όσα έκανε χθες. Ηταν παντού σε άμυνα και επίθεση. Αισθανόταν καλά, ήταν αποφασιστικός, ήταν συνεπής, ήταν επιθετικός και ήταν αυτός που ηγήθηκε της προσπάθειας των «ερυθρολεύκων». Ο Φουρνιέ είχε διαστήματα, ο ΜακΚίσκ επίσης, ο Βεζένκοβ το ίδιο. Ο Γκος ήταν μόνιμα εκεί όπως έπρεπε.

Το μυστικό της χθεσινής απόδοσης του Αμερικανού θεωρώ πως ήταν ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε το παιχνίδι. Βρήκε ρυθμό δημιουργώντας και δίνοντας 4 γρήγορες ασίστ στα πρώτα 3 λεπτά και μετά σκέφτηκε την εκτέλεση.

Εδώ και ένα δίμηνο δεν έχει ούτε καν φτέρνισμα, είναι υγιής και ειδικά στη δική του περίπτωση αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μακάρι να συνεχίσει. Δεν χρειάζεται να κάνει αυτά που έκανε χθες. Και τα μισά να κάνει, μια χαρά θα είναι.

Πέντε πράγματα που ξεχώρισα από το Μπασκόνια – Ολυμπιακός

  1. Το τρίποντο του ΜακΚίσικ ήταν σημάδι. Ο Αμερικανός είχε ευστοχήσει σε ένα τυχερό τρίποντο στο Κάουνας με το οποίο ο Ολυμπιακός είχε προσπεράσει τότε στο σκορ στην αρχή της τελευταίας περιόδου. Χθες στάθηκε τυχερός στο φινάλε της τρίτης περιόδου όταν η μπάλα σφηνώθηκε ανάμεσα σε στεφάνη και ταμπλό και κύλησε στο καλάθι ενώ λίγο αργότερα είχε την ικανότητα με 9 δέκατα του δευτερολέπτου να απομένουν να ευστοχήσει από την κορυφή και να δώσει προβάδισμα.

  2. Σε κάθε παιχνίδι ο Ολυμπιακός δίνει «τετράποντο» και τρεις βολές σε προσπάθεια για σουτ αντιπάλου πίσω από τα 6.75. Χθες έδωσε ένα «τετράποντο» και δύο φορές υπέπεσαν σε φάουλ σε τρίποντο.
  3. Ο Μπαρτζώκας έπαιξε από 36:38 μέχρι το 44:44 χωρίς αλλαγή. Κι εκεί απλά έβαλε τον Πίτερς αντί του Φαλ για τις βολές. Εμπιστεύτηκε την πεντάδα που είχε ρυθμό ο Μπαρτζώκας και δικαιώθηκε απόλυτα!
  4. Τα 13/24 τρίποντα. Οταν σουτάρεις τόσο καλά, τα πάντα γίνονται πιο εύκολα. Το γήπεδο «μεγαλώνει», οι περιστροφές στην άμυνα των αντιπάλων δυσκολεύουν. Ο Ολυμπιακός ευστόχησε 5 φορές από τα 6.75 σε τελευταίο δεκάλεπτο και παράταση.
  5. Ο Φουρνιέ είναι παικταράς. Ακόμη και σε μία βραδιά που δεν του πήγαινε τίποτα καλά, βρήκε ένα μαγικό τρίλεπτο και με μεγάλα σουτ έδωσε ώθηση στον Ολυμπιακό στην πιο κρίσιμη καμπή του αγώνα, εκεί που ήταν έτοιμο το ματς να ξεφύγει. Ο Γάλλος έχει υποχρεώσει τον Μπαρτζώκα να τον αφήνει περισσότερο στο παρκέ όταν άλλους θα τους είχε κάνει αλλαγή νωρίτερα. Σωστά κάνει ο coach γιατί ως γνωστόν «όλοι οι παίκτες είναι ίσοι, αλλά δεν όλοι δεν είναι ίδιοι». Θα αναφερθώ σχετικά εκτενώς σε άλλη στιγμή.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός δεν έκανε φάουλ με τη διαφορά στους τρεις πόντους. Η εντολή ήταν να κάνει, αλλά με προσοχή γιατί με αυτό το «φιάσκο» που συμβαίνει φέτος να ακουμπάνε τους παίκτες και αυτοί να πετάνε τη μπαλα από τη μία μπασκέτα στην άλλη και να παίρνουν τρεις βολές, δεν ξέρεις τι ξημερώνει. Υπάρχει πλέον ξεκάθαρα φόβος για αυτό το σφύριγμα. Οι παίκτες αποφασίζουν ανάλογα με την εξέλιξη της φάσης. Χθες αποφάσισαν σωστά και έβγαλαν τρομερή άμυνα αφού το σουτ της Μπασκόνια ήταν κακή επιλογή.

ΥΓ 2: Στις 20/12/24 ο Ολυμπιακός είχε νικήσει Βίρτους και Άλμπα στο ΣΕΦ. Ακολουθούσαν Μιλάνο, Κάουνας, ΣΕΦ με Μπάγερν, Βιτόρια και Μαδρίτη. Δεν περίμενε κανείς να έχουν φτάσει τις έξι σερί νίκες και να συνεχίζει με ένα τόσο απαιτητικό πρόγραμμα.

ΥΓ 3: Αν και υπάρχει δρόμος, θεωρώ πως ο Ολυμπιακός πλέον «κλείδωσε» το πλεονέκτημα της έδρας στα play offs. Αν κάνει δύο νίκες στην επόμενη «τριάδα» αγώνων με Ρεάλ εκτός, Φενέρ εντός και Εφές εντός, τότε πιθανότατα θα έχει «κλειδώσει» και την πρώτη δυάδα. Ας έχουμε υπομονή όμως.

@Photo credits: eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.