Παναθηναϊκός: Αν δεν βγει να τραγουδήσει ο... Σλούκας

• Φαινόταν η ανατροπή από τη «λύσσα»
• Ηγετικός Σλούκας
• Τα νούμερα... Λεσόρ του Γκέιμπριελ και το νέο απόκτημα
• Ω, τι άμυνα!

Ήταν από τα ματς που μπορείς να κάθεσαι αποσβολωμένος κοιτάζοντας το υπερπέραν και γνωρίζοντας τι είχε προηγηθεί για κάτι παραπάνω από 27 λεπτά, στο τέλος βλέπεις το τελικό σκορ και λες (πάντα με φωνή Σπύρου Παπαδόπουλου) «τι έγινε ρε παιδιά;»

Πραγματικά όμως: «Τι έγινε ρε παιδιά;» Απίστευτα πράγματα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ. Για να σας πω την αμαρτία μου, λίγο πριν ολοκληρωθεί η 3η περίοδος είχα ξεκινήσει να γράφω το «recap» του αγώνα για το Gazzetta, με τη λογική ότι ο Παναθηναϊκός είχε ηττηθεί από την Ζάλγκιρις, Ε, εδώ που τα λέμε η εικόνα των δύο ομάδων ήταν τέτοια που δεν άφηνε πολλά περιθώρια. Πραγματικά δεν έβλεπα πώς θα μπορούσαν να νικήσουν οι «πράσινοι» έχοντας δεχθεί 51 πόντους στο ημίχρονο, τον Ναν σε άστοχη βραδιά και σε γενικές γραμμές να μην λειτουργούσε τίποτε απολύτως.

Φαινόταν η ανατροπή από τη «λύσσα»

Αυτά που ακολούθησαν συμβαίνουν μία φορά στο τόσο! Ξέρετε εσείς πολλές ανατροπές πρόσφατα από το -20; Ομάδα που να μην ευστοχεί σε εντός παιδιάς καλάθι για περισσότερο από 12 λεπτά; Ομάδα που να έχει 0/16 σουτ στο ίδιο διάστημα; Ομάδα που να έχει πετύχει μόλις 6 πόντους και αυτούς μόνο με βολές; Ο Παναθηναϊκός μετέτρεψε την Ζάλγκιρις με την άμυνά του και την ενέργεια που έβγαλε σε... έρμαιο των «πράσινων» ορέξεων. Εντός και εκτός παρκέ. Από το την ορμή των παικτών μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, έως τη «λύσσα» της εξέδρας.

Και όχι. Δεν το περίμενα να συμβεί με βάση την εικόνα του ματς για 27 λεπτά. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι «πράσινοι» δεν είχαν αποθέματα ενέργειας. Σαν να είχε αδειάσει το ρεζερβουάρ των δυνάμεων (σωματικών και ψυχικών) στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Και ήταν και κάτι το οποίο φοβόμουν πολύ. Απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο είχαν κάνει υπερπροσπάθεια έχοντας εξαντλήσει τις δυνάμεις τους. Και έπρεπε μέσα σε 72 ώρες να παρουσιαστούν με γεμάτες τις μπαταρίες.

Θα έπαιζε ο Μήτογλου. Και ο Μπράουν. Ήταν διαθέσιμος και ο Αντετοκούνμπο. Κανείς από τους τρεις δεν είχε αγωνιστεί στο ντέρμπι. Συνολικός χρόνος συμμετοχής και των τριών στο ματς με την Ζάλγκιρις; Εννέα λεπτά και ένα δευτερόλεπτο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Παναθηναϊκός γύρισε το ματς από το -20 έχοντας το ίδιο «στενό» rotation. Έχοντας τις «δοκιμασμένες» και άκρως πετυχημένες λύσεις. Και ας έμοιαζαν να έχουν στο πρώτο μισό του ματς τεράστιο έλλειμμα ενέργειας. Και ήταν και λογικό.

Ηγετικός Σλούκας

Ξέρετε τι λένε στην Αμερική όταν κάτι δεν τελειώνει εάν και εφόσον δεν το αποφασίσουν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές; «It ain't over till the fat lady sings» δηλαδή ότι η παράσταση δεν τελειώνει εάν δεν βγει να τραγουδήσει η... χοντρή. Στην προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι στον Κώστα Σλούκα. Όχι, δεν είναι χοντρός ο άνθρωπος, ζήτημα είναι να έχει 6% λίπος πάνω του. Είναι όμως αυτό που (θα) αποφασίζει.

Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τα όσα έκανε την περασμένη Δευτέρα (20/1) στο ντέρμπι. Το πήρε πάνω του και το «καθάρισε». Και με την κεκτημένη του ταχύτητα από τη στιγμή που βρίσκεται και σε εξαιρετική σωματική και φυσική κατάσταση, «καθάρισε» και το παιχνίδι με την Ζάλγκιρις. Είχε τις σωστές αποφάσεις, ασχέτως εάν σκόραρε ή εάν έδωσε την τελική-τελική πάσα, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του. Άλλωστε είπαμε. Στα δύσκολα είναι εκείνος που θα αναλάβει την ευθύνη και τις περισσότερες φορές θα τα βγάλει όλα εις πέρας. Ένα στατιστικό φτάνει και περισσεύει για να αποτυπώσει του λόγου το αληθές: Στα 20:10 που αγωνίστηκε είχε +33 στο +/- της παρουσίας του στο παρκέ!

Εδώ να βάλω έναν μικρό αστερίσκο και να πω ότι αν είχε γίνει καλύτερη διαχείριση από τον Αταμάν στο πρώτο ημίχρονο (όχι μόνο στον Σλούκα αλλά γενικά σε όλη την ομάδα) ενδεχομένως να μην χρειαζόταν αυτό το τρομερό 4ο δεκάλεπτο της ομάδας για να ρίξει στο καναβάτσο την Ζάλγκιρις. Που φάνηκε η μεγάλη του επιρροή στο ματς η οποία έμελλε να αποδειχθεί και καταλυτική; Έκανε τον Γκέιμπριελ να μοιάζει με... Λεσόρ!

Τα νούμερα... Λεσόρ του Γκέιμπριελ και το νέο απόκτημα

Ο Νοτιοσουδανός «έγραψε» νούμερα... Ματίας. Είχε 15 πόντους με 7/8 δίποντα και 1/4 βολές (σ.σ. κομμένα και ραμμένα τα νούμερα για Λεσόρ!) όπως επίσης και 8 ριμπάουντ με 3 τάπες. Και οφείλει το καλύτερό του παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό σε μεγάλο βαθμό στον Κώστα Σλούκα. Όπως έκανε ο Σπανούλης «μάγκες» παίκτες τύπου Ντόρσεϊ, Πάουελ, Χάντερ και δεν ξέρω και εγώ και ποιον άλλον σταπρώτα τους χρόνια στον Ολυμπιακό, έτσι και ο Σλούκας μπορεί να «φτιάξει» καριέρες παικτών. Βλέπαμε τον Γκέιμπριελ κόντρα στην Ζάλγκιρις και αναρωτιόμασταν εάν είναι ο ίδιος παίκτης ή κάποιος... καινούργιος.

Α! Δοθείσας της ευκαιρίας να κάνω μια παρένθεση και να πω για το νέο μεταγραφικό απόκτημα. Όπως ανέφερα και τις προάλλες είναι αναγκαίο και απαραίτητο να γίνει κίνηση και μάλιστα σύντομα. Ακούστηκαν ονόματα τύπου Καμπενγκέλε ή Κουκ, αλλά δεν είναι στα «θέλω» του Αταμάν. Ακόμα και ο Τζίλσον Μπάνγκο της Σαραγόσα ο οποίος φέρεται να έχει ισχνό προβάδισμα δεν πληροί στο 100% τα «θέλω» του προπονητή. Γι' αυτό και εξετάζεται και άλλη περίπτωση. Η καλύτερη δυνατή...

Πάντως δεν συμφωνώ με τον Τούρκο τεχνικό ο οποίος είπε ότι δεν θα πάρει παίκτη απλά και μόνο για να πάρει. Και ότι πρέπει να ταιριάζει στο 100% για το πράσινο ρόστερ. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο ποιοτικό (που είναι) όσο ποσοτικό. Είδαμε τον Μήτογλου να θέλει ακόμα ματς στα πόδια του. Και το «5» δεν είναι η θέση του, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Ο Γκέιμπριελ τι θα κάνει; Θα βαράει υπερωρίες στις ρακέτες; Ο Κώστας Αντετοκούνμπο δεν έπαιξε γιατί ακόμα δεν είναι έτοιμος. Και ένας Θεός ξέρει πότε θα είναι έτοιμος μετά τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Οπότε για να μη χαθεί άδοξα το τρένο ο Παναθηναϊκός οφείλει να κινηθεί γρήγορα. Και θα το κάνει. Δεν γίνεται να μην το κάνει έχοντας η ομάδα «must win» παιχνίδια μπροστά της. Τόσο στην Euroleague όσο και στο Final 8 του Κυπέλλου όπου διακυβεύεται ο πρώτος τίτλος της σεζόν. Αν και το πιθανότερο είναι να πάει η ομάδα στην Κρήτη με το υπάρχον ρόστερ ακόμα και αν έχει αποκτηθεί και άλλος παίκτης.

Ω, τι άμυνα!

Πάμε λίγο και στο ματς με την Ζάλγκιρις;

Πρώτο ημίχρονο: Παναθηναϊκός – Ζάλγκιρις 34-51.

Δεύτερο ημίχρονο: Παναθηναϊκός – Ζάλγκιρις 55-25.

Τελικό σκορ: Παναθηναϊκός – Ζάλγκιρις 89-76.

Επιστρέφω στην αρχή του κειμένου: «Τι έγινε ρε παιδιά;»

Ο Παναθηναϊκός δέχτηκε σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο 25 πόντους, ενώ είχε δεχθεί 25 μόνο στην πρώτη περίοδο. Και αν δεν είναι αυτό εξέλιξη, τότε τι είναι; Νομίζετε ότι είναι εύκολο για μια ομάδα να κάνει ανατροπή 20 πόντων σε ματς της Euroleague; Και ειδικά σε βραδιές όπου δεν κυλάει τίποτα απολύτως όπως πρέπει; Ε, λίγο ανέβασε ένταση στην άμυνα και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης.

Σε αυτό έπαιξε ρόλο το σχήμα με τον Όσμαν στο «τέσσερα» τον Γκέιμπριελ στο «5» και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας τους Σλούκα, Ναν και Γκραντ. Έτσι βρήκε τις λύσεις ο Παναθηναϊκός και στις δύο πλευρές του παρκέ και έτρεξε επιμέρους σκορ 32-2 με το οποίο μετέτρεψε το -13 σε +17! Αν το σκεφτείτε καλά, πρόκειται για μοναδικό σερί. Και δεν ξέρω πόσες ανάλογες ανατροπές θα δούμε έως και το τέλος της κανονικής περιόδου.

Και εδώ έρχεται το ερωτηματικό από μόνο του; Τόσο δύσκολο ήταν να συμβεί αυτό από το πρώτο και το δεύτερο δεκάλεπτο ώστε να μην μπαίνει ο Παναθηναϊκός σε διαδικασία... καταδίωξης; Φαντάζομαι θα θυμάστε τα παιχνίδια με την Αρμάνι και την Μπασκόνια όπου οι «πράσινοι» έγιναν τα «αφεντικά» χάρη στην άμυνά τους...

Το ευχάριστο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν έχασε την επαφή με την τετράδα και μέχρι τη διακοπή έχει άλλα τρία «must win» με την Αρμάνι εκτός και τις δύο τούρκικες, Φενέρ και Εφές εντός έδρας την μεθεπόμενη εβδομάδα που θα είναι και «διαβολοβδομάδα». Ας κάνει το 3/3 (ή στην χειρότερη το 2/3) και μετά θα συζητήσουμε περισσότερο ενόψει Κυπέλλου και συνέχειας στην Euroleague.