Παναθηναϊκός: «Γελασμένος» όποιος θεώρησε ότι τελείωσαν τα «πράσινα ψωμιά»!

• Η αλλαγή του «αμυντικού διακόπτη»
• Το προφανές «χτύπημα» στην ρακέτα του «τριφυλλιού»
• Ο «ύπνος» του 1ου μέρους και το «τέλειο ματς»!
• “All in” στο δεύτερο!
• Η επιτομή της «σκληράδας»

Πέρυσι το αμυντικό «κλικ» είχε γίνει αρκετά νωρίτερα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, οπότε σε διάστημα δύο μηνών (μέχρι την καθιερωμένη διακοπή για το Κύπελλο και τα «παράθυρα» των προκριματικών του Eurobasket), o Παναθηναϊκός δέχτηκε μόλις δύο φορές πάνω από 80 πόντους!

Για την ακρίβεια, από τις 22 Δεκέμβρη μέχρι και την επανέναρξη της EL και πριν το ματς της Μαδρίτης και το επιβλητικό «διπλό» επί της Ρεάλ, σε 11 αγώνες (ρεκόρ 8-3), οι μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης είχαν μέσο παθητικό 72,2 πόντους!

Με την άμυνα ως πρωταρχικό τους μέλημα στο παρκέ (2η στην regular season με μ.ο. 75,88π.), «έχτισαν» τον αμυντικό τους χαρακτήρα και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για το εντυπωσιακό τελείωμα (17 νίκες στα 21 τελευταία ματς), με το οποίο έκλεισαν την κανονική περίοδο και κατέλαβαν την 2η θέση.

Φέτος, η πρώτη ηχηρή αμυντική αντίδραση ήρθε μετά τις δύο πιο βαριές ήττες επί των ημερών του (-18 στο Βελιγράδι και -26 στην Κωνσταντινούπολη), οι οποίες «χτύπησαν» το καμπανάκι της αφύπνισης στα μετόπισθεν.

Η αλλαγή του «αμυντικού διακόπτη»

Στα τρία αμέσως επόμενα ματς (με Αρμάνι και Μπασκόνια εντός και με Μπάγερν εκτός), ο «επτάστερος» είχε την κορυφαία ανασταλτική απόδοση της σεζόν και η άμυνά του, από τους 83,8 πόντους ανά παιχνίδι «κατέβηκε» στους 70,6 κατά μέσο όρο! Κι αυτό παίζοντας για ενάμιση παιχνίδι χωρίς τον Λεσόρ!

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το κενό που άφησε αμυντικά ο Γάλλος διεθνής σέντερ, θα ήταν παρά φύσιν να καλυφθεί πλήρως και με συνέπεια στον χρόνο... Οπότε στα τέσσερα παιχνίδια που ακολούθησαν, η άμυνα ήταν φυσικό επακόλουθο να χαλαρώσει και αρκετά μάλιστα (μ.ο. 86,7π.) και αν το εκτελεστικό peak του Ναν και η δύναμη της έδρας, «έκρυψαν» το πρόβλημα κόντρα σε Βίρτους και Παρτίζαν, η πρώτη εφετινή επίσκεψη στην Ισπανία, κατέστησε έκδηλο το αμυντικό πισωγύρισμα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η νέα ατυχία με τον τραυματισμό του Γιούρτσεβεν (νοκ άουτ για 2 μήνες) στο νικηφόρο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα, εξασθένησε υπερβολικά την frontline, με αποτέλεσμα όλη η Ευρώπη να συζητάει τα πως και τα γιατί ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δεν εκμεταλλεύτηκαν την «πράσινη»... τρύπα μέσα στο «ζωγραφιστό» και έχασαν πεντακάθαρα στο πρόσφατο «αιώνιο» ντέρμπι!

Με την επιχείρηση της ενίσχυσης της ρακέτας να βρίσκεται στο τελικό της στάδιο, το παιχνίδι με την δευτεραθλήτρια Λιθουανίας, κρινόταν ως κομβικό! Και από την άποψη ότι μετά το 0/2 στην Ιβηρική, οι πρωταθλητές δεν είχαν περιθώριο και για εντός έδρας στραβοπάτημα (από την στιγμή που στοχεύουν στην 4άδα), αλλά και λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι ο Αντρέα Τρινκιέρι θα χτυπούσε τον Παναθηναϊκό εκεί που πονούσε περισσότερο! Δηλαδή κοντά στο καλάθι!

Το προφανές «χτύπημα» στην ρακέτα του «τριφυλλιού»

Αυτός, άλλωστε, προέβαλε ως ο ασφαλέστερος δρόμος για την εκτός έδρας αντίδραση που έψαχνε η ομάδα του, μετά από 5 ήττες στις τελευταίες έξι αναμετρήσεις. Ένα ενδεχόμενο «διπλό» στο ΟΑΚΑ, ήταν το αποτέλεσμα που θα απέτρεπε την υποχώρηση από το 50% και θα διατηρούσε την Ζάλγκιρις στην 10άδα, αλλά και σε απόσταση ενός βαθμού από την 6άδα και δύο από την 4η θέση!

Το ότι το «τριφύλλι» κατάφερε να ξεφύγει από την παγίδα που του έστησαν ο Ιταλός τεχνικός και οι παίκτες του και όχι απλά αντέδρασε, αλλά παρά τις απουσίες του, πέτυχε την μεγαλύτερη ανατροπή των τελευταίων ετών (από το -20 του 19ου λεπτού, έφτασε μέχρι το +17 στο 38’), δείχνει τον χαρακτήρα και την εσωτερική δύναμη που έχει ως αγωνιστικό σύνολο και ως οργανισμός.

Το τελικό 89-76 με επιμέρους σκορ 34-7 από το 28ο λεπτό και μετά (55-25 στο 2ο μέρος) και μάλιστα χωρίς οι γηπεδούχοι να επιτρέψουν ούτε ένα καλάθι εντός πεδιάς στους φιλοξενούμενους (στα τελευταία 12’11”, σκόραραν μόνο με 7 βολές και είχαν 0/16 σουτ με 5 λάθη), μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει ένα άτυπο turning point για την οριστική αναστροφή του διακόπτη!

Ο «ύπνος» του 1ου μέρους και το «τέλειο ματς»!

Αλλά ας δούμε πιο αναλυτικά πως φτάσαμε σε αυτο το εντυπωσιακό 2ο μέρος, το τι προηγήθηκε, πόσο υψηλός ήταν ο δείκτης δυσκολίας αυτής της ανατροπής αλλά και κατά πόσο και με ποιον τρόπο, ο Παναθηναϊκός πρέπει να «κεφαλαιοποιήσει» αυτή την εμφάνιση για την συνέχεια.

Αν εξαιρέσουμε το σερί 7-0 που έτρεξε από το 5ο έως το 7ο λεπτό (με 4 πόντους του Παπαπέτρου κι έναν από τον Μήτογλου), σε όλο το πρώτο ημίχρονο, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν, έμοιαζε υπνωτισμένη. Κακές επιλογές στην επίθεση, τραβηγμένες προσπάθειες από τον Ναν (4/13 σουτ), παντελής έλλειψη συνεργασιών και δημιουργίας στην επίθεση και αγνώριστη γλώσσα του σώματος στην άμυνα, χωρίς ίχνος μαχητικότητας και πάθους!

Η εικόνα των παικτών ήταν σαν να μην θυμούνταν καν τι έκαναν πριν λίγες μέρες στο ίδιο γήπεδο και πως «αναχαίτισαν» τον Ολυμπιακό και εξασφάλισαν το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς της Stoiximan GBL!

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό βοήθησαν και η τακτική αλλά και τα χαρακτηριστικά των Λιθουανών, που παίζουν πολύ επιθετικά στην άμυνα (το «στα όρια του φάουλ», μπορεί να είναι επιεικής διατύπωση) και παρ’ ότι παίρνουν πολλά μακρινά σουτ στην επίθεση (3οι σε προσπάθειες πίσω από τα 6,75 με μ.ο. 29,3), για ευνόητους λόγους, στο ΟΑΚΑ μετέφεραν το παιχνίδι τους πιο κοντά στο καλάθι, χτυπώντας με διεισδύσεις και post up καταστάσεις.

Με αυτά και με εκείνα, σουτάροντας με 68,9% εντός πεδιάς (20/29 σουτ) και επιχειρώντας μόλις επτά τρίποντα, οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με 29-49 στο 18ο λεπτό και πήγαν στα αποδυτήρια με την διαφορά στο -17, καταγράφοντας νούμερα που βάσει της συνολικής εφετινής τους εικόνας, ήταν σουρεαλιστικά!

Σκεφτείτε απλά ότι η προτελευταία επίθεση της διοργάνωσης (17η με μ.ο. 78,1 πόντους) – σίγουρα και με την αμυντική ανοχή των γηπεδούχων – σκόραρε 51 πόντους, καταγράφοντας 12 ασίστ (έχει την 15η επίδοση με 15 τελικές ανά 40’), 81,8% στα δίποντα (είναι 17η με 51,1% ανά αγώνα), 100% στις βολές (τελευταία με 72,2%) και 3 κοψίματα (15η με μ.ο. 1,8)!

Κοινώς για 20 λεπτά, η Ζάλγκιρις είχε κάνει το «τέλειο ματς» και είχε βάλει τα θεμέλια για μία δυναμική ώθηση όχι απλά μακριά από το Κάουνας, αλλά σε μία από τις τρεις πιο «καυτές» έδρες της Ευρώπης!

“All in” στο δεύτερο!

Οι φωνές του Τούρκου τεχνικού στην ανάπαυλα, φάνηκε από τα πρώτα λεπτά της 3ης περιόδου, ότι έπιασαν τόπο. Αν και μέχρι το 26ο λεπτό, η διαφορά «έπεσε» μόλις μία φορά κάτω από το διψήφιο νούμερο (ακριβώς στο σημείο που αποβλήθηκε ο Αταμάν), ήταν φανερό ότι η ενέργεια, η ένταση και η σκληράδα των «πρασίνων» βρίσκονταν σε συνεχή ανοδική τροχιά.

Το ότι οι φιλοξενούμενοι δεν έβρισκαν πλέον ανοιχτούς διαδρόμους για να πατήσουν στην ρακέτα, ούτε μπορούσαν να μεταφέρουν εκεί την μπάλα, έλεγε πολλά και το ότι πήραν μόλις 11 σουτ (εκ των οποίων τα 9 ήταν τρίποντα και μόλις τα 2 ήταν δίποντα) σε ένα δεκάλεπτο, ακόμη περισσότερα!

Αν και προς στιγμήν, η αναμπουμπούλα που δημιουργήθηκε με την τεχνική ποινή που έστειλε τον 59χρονο τεχνικό στα αποδυτήρια (ήταν η 3η στον πάγκο και δόθηκε στον Σάββα Αρώνη), έκοψε λίγο τον ρυθμό της «πράσινης» αντεπίθεσης (το 50-58 στο 26’42” έγινε 55-69 στο 28’11”), η «λυσσαλέα» αμυντική αντίδραση που ακολούθησε (με τον μπροστάρηδες τους Γκέιμπριελ και Ερνανγκόμεθ), η αλήθεια είναι ότι έβαλε και την κερκίδα στην εξίσωση, με αποτέλεσμα να... γείρει το γήπεδο!

Όταν δε, ο Ναν «έσταξε» το συνηθισμένο του buzzer beater τρίποντο στην λήξη της 3ης περιόδου και πήγε την διαφορά στο -10 (αλήθεια πόσες φορές το έχει κάνει φέτος ο Αμερικανός;), τότε πραγματικά λίγοι ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι η ομάδα του Τρινκιέρι μπορεί να αντέξει στην πίεση του Παναθηναϊκού.

Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα, όμως και το οποίο έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές (αν όχι την μεγαλύτερη) που έχει κάνει ο «επτάστερος» τα τελευταία χρόνια από πλευράς επιμέρους διαφοράς (από το -20 έφτασε μέχρι το +17), είναι ότι από ένα σημείο και μετά, δεν έκοψε καθόλου ταχύτητα στην άμυνα!

Η επιτομή της «σκληράδας»

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τελευταία 12’11” του αγώνα, δεν δέχτηκε καλάθι (η Ζάλγκιρις είχε 0/16 σουτ , 7/8 βολές και μόλις μία ασίστ έναντι πέντε λαθών), ενώ στο ίδιο διάστημα, μπροστά είχε 13/22 σουτ με 7 ασίστ και μόλις 2 λάθη!

Γενικά ο Παναθηναϊκός του 2ου μέρους ήταν χάρμα ιδέσθαι κι έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ, «καταπίνοντας» την αντίπαλό του. Τα παρακάτω νούμερα της στατιστικής των δύο ομάδων στο δέυτερο 20λεπτο, είναι ενδεικτικά και δεν επιδέχονται της παραμικρής αμφισβήτησης:

Παναθηναϊκός: 13 ασίστ./1 λάθος, 4 κλεψίματα, 3 κοψίματα με 9/14 βολές (64,3%), 15/25 διποντα (60%), 6/12 τρίποντα (50%) και στο σύνολο 21/37 σουτ (56,7% εντός πεδιάς)
Ζάλγκιρις: 5 ασίστ/8 λάθη, 1 κλέψιμο, 2 κοψίματα με 11/12 βολές (91,7%), 1/7 δίποντα (14,3%), 4/18 τρίποντα (22,2%) και στο σύνολο 5/25 σουτ (20% εντός πεδιάς)

Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η επιστροφή του «τριφυλλιού» στις ευρωπαϊκές νίκες και ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώθηκε η 14η εφετινή στην Euroleague, έδωσε τεράστια βαθμολογική ανάσα (διατήρησε την ομάδα στην 4άδα) θα παίξει επιδραστικό ρόλο και στην συνέχεια.

Με νίκη την ερχόμενη εβδομάδα στο Μιλάνο απέναντι στην αποδεκατισμένη Αρμάνι, που εμφάνισε σημεία διάλυσης κόντρα στην Εφές (ηττήθηκε με 103-62 στην Πόλη), νομίζω ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα με ιδανική ψυχολογία για τον στόχο του 2/2 στις back to back εντός έδρας μονομαχίες με τις δύο τουρκικές στο πλαίσιο της 7ης «διαβολοβδομάδας»!

Με ρεκόρ 17-9 στην διακοπή, θα κρατάει την τύχη στα χέρια του για το πλεονέκτημα έδρας! Θυμίζω ότι πέρυσι στο αντίστοιχο χρονικό σημείο είχε 16-10 και τερμάτισε 2ος με 23 νίκες και 11 ήττες!

Υγ.1: Το ότι ο Σλούκας ανεβάζει συνεχώς ρυθμούς, είναι το πλέον ενθαρρυντικό σενάριο για τους «πράσινους» με τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν την δεδομένη χρονική στιγμή.

Υγ.2: Ουσιαστικός κι απέριττος στην επίθεση ο Ερνανγκόμεθ (14 πόντους & 9 ριμπάουντ με 5/6 σουτ σε 32’), αλλά με μνημειώδη επίδραση στην άμυνα, όπου πραγματικά βρίσκεται παντού, ξέροντας πάντα που και πως να βάλει το κορμί του ή τα χέρια του, για να προκαλέσει δυσκολία.

Υγ.3: Το ακριβώς αντίθετο ισχύει τελευταία για τον Ναν, που στην επίθεση μοιάζει να εκβιάζει προσπάθειες για να πάει ψηλά σε νούμερα!

Υγ.4: Το ότι ο Γκέιμπριελ έμεινε στο ματς για 34 λεπτά, εξηγείται από το ότι δεν πήρε καμία λάθος απόφαση στην επίθεση και δεν υστέρησε σε καμία φάση στην άμυνα. Χωρίς την κεφαλαιώδη επίδρασή του (+22 στο plus/minus), δύσκολα θα γυρνούσε το ματς.