Ολυμπιακός: Δεν πειράζει η ήττα, αλλά η εικόνα την δεδομένη στιγμή!

Αν δούμε τα πράγματα ψυχρά, η ήττα των Πειραιωτών από την Μονακό μόνο οδυνηρή δεν είναι. Σύμφωνοι, μετά από καιρό και από ‘κει που η κορυφή φαινόταν «κλειδωμένη», όχι μόνο λόγω απόδοσης αλλά και προγράμματος, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κινδυνεύει πλέον να χάσει την πρωτιά και αν η Φενέρ νικήσει την Μπασκόνια, η κατάκτησή της δεν θα είναι στο χέρι του.

Παρ’ όλα αυτά, ο ξεκάθαρα προβληματικός τον τελευταίο καιρό Ολυμπιακός (διόλου αδικαιολόγητα, ωστόσο), έχει την ευκαιρία να τερματίσει στην χειρότερη περίπτωση δεύτερος, με μία νίκη τις δύο τελευταίες αγωνιστικές (την άλλη εβδομάδα πάει στο Βερολίνο για την Άλμπα και τελειώνει την κανονική περίοδο στο ΣΕΦ με την Μακάμπι).

Κι αυτό γιατί υπερτερεί στις ισοβαθμίες τόσο με τον Παναθηναϊκό (τον νίκησε 2 φορές), όσο και με την Μονακό (πέρασε με +9 από το Μοντεκάρλο). Συν τοις άλλοις, με όλους τους τραυματίες να αναμένεται να τεθούν στην διάθεση του προπονητή σε περίπου 15 μέρες από τώρα, η ομάδα θα είναι πλήρης την εβδομάδα που θα προηγηθεί των playoff. Για να δουλέψει σωστά, να συγκεντρωθεί και να ανακτήσει τον ρυθμό της ενόψει των αγώνων που θα κρίνουν τoν αδιαπραγμάτευτο στόχο της επιστροφής στo Final 4.

Αν μάλιστα, τότε έχει πατήσει παρκέ και ο Γουόκαπ και είναι διαθέσιμος για να μπει σιγά-σιγά, τότε οι πιθανότητες να πλησιάσουν οι «ερυθρόλευκοι» στα standards απόδοσης που τους οδήγησαν σε μία ακόμη πετυχημένη πορεία στο μεγαλύτερο διάστημα της regular season, θα αυξηθούν σημαντικά.

Σκεφτείτε ότι ο Ολυμπιακός έχει εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας, την ίδια ώρα που ομάδες-κολοσσοί όπως η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ, για την ώρα βρίσκονται εκτός πρώτης 6άδας και οδεύουν για τα play in! Κάτι που ισχύει και για την Εφές των δύο ευρωπαϊκών τίτλων στα τελευταία 4 χρόνια!

Μέχρι εδώ όλα καλά! Πάμε, όμως και στην ουσία της υπόθεσης, που βάσει όλων όσων βλέπουμε μέσα στις τέσσερις γραμμές, δεν είναι τόσο ενθαρρυντική για τον οργανισμό του Πειραιά και δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία.

Καλώς ή κακώς, μία ομάδα κρίνεται σε πρώτη φάση από τα αποτελέσματα και σε δεύτερη από το πρόσωπο που παρουσιάζει μέσα στο γήπεδο και φυσικά στο τέλος της σεζόν, όταν θα γίνει το «ταμείο», δεν μετράει το τι θα συνέβαινε αν..., αλλά το τι έγινε. Κοινώς, η ιστορία γράφεται με τους παρόντες, πολύ απλά γιατί η παράμετρος των τραυματισμών αφορά (άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο) όλες τις ομάδες.

Επί της ουσίας, λοιπόν, ο τραυματισμός του Γουόκαπ είναι προφανές ότι βραχυκυκλώσει τον επιθετικό τρόπο παιχνιδιού των Πειραιωτών, από τον οποίο λείπουν οι αυτοματισμοί αλλά και η φρεσκάδα. Για 5ο σερί παιχνίδι μένει κάτω από τους 80 πόντους, ενώ κάποια στιγμή έφτασε να σκόραρε με μέση παραγωγικότητα σχεδόν 88 πόντων και είχε την καλύτερη επίθεση (πλέον είναι 5ος)!

Επιπροσθέτως, η μεγάλη πίεση που υπάρχει στο «ερυθρόλευκοι» στρατόπεδο για την κατάκτηση της Euroleague, σε συνδυασμό με την αγωνιστική «κοιλιά», φαίνεται ότι έχει καταρρακώσει την ψυχολογία και έχει φορτώσει με επιπλέον άγχος τους παίκτες.

Κοινώς, ο Ολυμπιακός παραμένει μέσα στον στόχο του, έχει την ποιότητα και την τεχνογνωσία για να ξαναμπει στις ράγες, αλλά για την ώρα, δυσκολεύεται σφόδρα να το ξαναβρει και κάθε στραβοπάτημα αποτελεί έξτρα πλήγμα στο ηθικό του.

Το ζητούμενο, επομένως, είναι κατά πόσο ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα μπορέσει να κάνει τους σωστούς ελιγμούς ώστε να επαναφέρει το καράβι στην σωστή τροχιά. Γιατί αυτή στην οποία βρίσκεται την δεδομένη χρονική στιγμή, δεν είναι τροχιά που παραπέμπει σε διεκδικητή του τίτλου.

Για να μπούμε λίγο και στο αποψινό ματς, θεωρώ ότι όταν οι γηπεδούχοι βρήκαν σταμάτησαν να ψάχνουν σώνει και κάλά τον Φουρνιέ και τον Βεζένκοβ στο πρώτο μέρος (η δύναμη και η αθλητικότητα του Ντιαλό και του Μπλόσονγκέιμ τους δημιούργησαν πολλά προβλήματα), που κάποια στιγμή έφτασαν να έχουν 1/8 σουτ και βρήκαν λύσεις από τον Λι, τον Πίτερς, τον ΜακΚίσικ και τον Γουίλιαμς-Γκος, ισορρόπησαν το ματς και είχαν ένα μεγάλο καλό διάστημα σχεδόν 15-17 λεπτών.

Η ολική επαναφορά από το -8 του 10ου λεπτού έως το +10 του 27ου, αποτέλεσε μία πολύ πειστική αντίδραση με βασικό πυλώνα την άμυνα και έδειξε ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε ακόμη και να έχει πάρει τη νίκη.

Υπήρξαν στιγμές που η Μονακό βγήκε τελείως από το πλάνο της και αυτό συνέβη γιατί αμυντικά ο Ολυμπιακός έβγαλε μεγάλη ενέργεια και σκληράδα. Το ότι στο τέλος δεν τα κατάφερε και έπεσε στην παγίδα που του έστησε ο Σπανούλης (ήθελε να είναι κοντά στο σκορ στην 4η περίοδο για να εκμεταλλευτεί το συνδυασμό πίεσης και ντεφορμαρίσματος των αντιπάλων του), οφείλεται στην αστοχία στις βολές (19/33) και στην κακή ψυχολογία των παικτών του Μπαρτζώκα, που δείχνουν ξεκάθαρα επηρεασμένοι από την αγωνστική κάμψη της ομάδας τους.

Το τελικό 77-80 μοιάζει δίκαιο, ωστόσο, το ότι κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν 80-77, αφήνει περιθώρια θετικών σκέψεων για αναστροφή της κατάστασης. Χωρίς ριζική μεταμόρφωση του τωρινού παιχνιδιού του, ο Ολυμπιακός δύσκολα μπορεί να πλησιάσει στις προσδοκίες του για την εφετινή Euroleague.